Grefur Sjálfstæðisflokkurinn sér gröf Alþýðuflokksins?

Alþýðuflokkurinn gerði inngöngu í Evrópusambandið að stefnumáli sínu fyrir kosningarnar 1995. Jóhanna Sigurðardóttir hafði klofið flokkinn árinu áður og stofnað Þjóðvaka. Spillingarstimpillinn var fastur á flokknum; Guðmundur Árni Stefánsson varð að segja af sér ráðherradómi vegna óreiðumála úr bæjarstjóratíð sinni.

Þegar öll spjót stóðu á formanni flokksins, Jóni Baldvini Hannibalssyni, ákvað hann að gera inngöngu í Evrópusambandið að baráttumáli flokksins. Jón Baldvin hefur verið ævintýramaður í pólitík allt frá barnsaldri þegar hann ásamt karli föður sínum Valdimarssyni klauf vinstrimenn í fylkingar á sjöunda áratugnum. Feðgarnar bera ekki einir ábyrgð á klofningi vinstrimanna, margir lögðu þar hönd á plóg.

Í sögulegu samhengi er vert að minnast þess að Hannibal, faðir Jóns Baldvins, var einn örfárra Íslendinga sem vildi ekki lýðveldisstofnun 1944. Innganga í Evrópusambandið eru svik við lýðveldið og hugmyndina um fullvalda Ísland.

Eftir kosningarnar 1995 var Alþýðuflokkurinn á hraðri leið á ruslahaug sögunnar. Ætli Sjálfstæðisflokkurinn sýni skapfestu og tiltrú á land og þjóð eða er komið að skapadægri móðurflokks íslenskra stjórnmála?

Hafa ekki tíma fyrir truflun