Til hvers á ríkið að eiga þrjá banka? Sláum Kaupþing af

Glitnir og Landsbanki eru komnir í rekstur á ný. En hvers vegna ætti ríkið að endurræsa Kaupþing? Miklu nær er að blása lífi þá sparisjóði sem gjaldþrota Kaupþing sölsaði undir sig. Sparisjóðirnir eru til að þjóna fólki, Kaupþing var gímald auðmanna.

 

Ríkið ætti ekki að setja risabankann á flot aftur vegna þess að hann er óþarfur. Tilburðir lífeyrissjóðanna að kaupa 51 prósent í bankanum á móti einhverjum hulduaðilum, líkast til fyrri eigendum, sýnir að ekki eru allir læknaðir af bankaglýjunni.

En sé það talið nauðsynlegt að Kaupþing fari af stað væri kannski heppilegra að fá norrænan banka eða þýskan til að kaupa gímaldið. Kjörin gætu verið þau að útlendi bankinn skrifaði upp á samning um að eiga endurreist Kaupþing í hálfa öld og nota tímann til að kenna íslensku bankafólki hvernig á að reka slíka starfsemi.

Fyrsta lexía: Það er munur á viðskiptabanka og fjárfestingabanka.

Þeir felldu bankana

Ólíkt hafast þau að Geir og Ingibjörg Sólrún

Geir Haarde veitir Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur utanríkisráðherra stuðning í tapi Íslendinga í atkvæðagreiðslunni um sæti í öryggisráðinu. Ingibjörg Sólrún ber ábyrgð á framboðinu og þverskallaðist við að draga það tilbaka þótt engar líkur væru á árangri. En Geir styður formann samstarfsflokksins og ber af honum blak.

Þegar Geir stóð fyrir því að slökkva elda í hagkerfinu í síðustu  viku fékk hann ekki stuðning frá formanni Samfylkingarinnar, téðum utanríkisráðherra. Ingibjörg Sólrún vildi brenna stjórnarsáttmálann í beinni útsendingu; að Íslendingar legðust hundflatir fyrir Alþjóða gjaldeyrissjóðnum og segðu sig til sveitar hjá Evrópusambandinu.

 

Fer ekki að ganga á langlundargeð forsætisráðherra?

Rétt að fara í framboðið