Laxveiðar og golf á tímum milljónamæringa

Höfundur stundar hvorki laxveiðar né golf en á kunningja sem sækja í útivist af þessu tagi. Upp á síðkastið hafa þeir ekki sagt farir sínar sléttar, annar ætlar ekki að setja saman stöngina sína næsta veiðitímabili og hinn er í alvarlegri krísu með golfið. Milljónamæringar eru höfuðverkur beggja.

Kunningjarnir eru báðir hversdagslegir launamenn en áhugamenn um íþrótt sína og hafa verið að í áratugi. Laxveiðimaðurinn stundar jafnframt leiðsögu í ám. Hann segir núorðið það kosta sig um 100 þúsund krónur að komast í sæmilega á.

- Millarnir eru búnir að sprengja upp verðið og maður hefur engin efni á þessu lengur. Svo er maður að „gæda" þessa fugla og sér að þeir hafa ekki nokkurn áhuga á sportinu. Þeir bara þvælast um móana með gemsann í hendi, ekki með hundsvit á veiði og vilja svo fá myndir af sér með lax í fanginu, segir veiðimaðurinn.

Golfarinn er félagi í klúbb á Reykjavíkursvæðinu og hefur þangað til á síðustu misserum verið nokkuð sáttur við aðstöðuna. En það hefur breyst.

- Það er ótækt að spila golf hér heima yfir sumarið. Maður kemst ekki spönn frá rassi á teigunum fyrir fínum frúm í rándýrum fatnaði sem eru þarna ekki til að spila golf heldur til að segja vinkonum sínum að þær spili golf. Þær hangsa þarna til að sýna sig en ekki til að stunda íþróttina, segir kunninginn.

Golfarinn hefur brugðið á það ráð að stunda sveitavelli sem fínu frúrnar telja fyrir neðan sína virðingu að spila á. Þá fer hann utan annatíma í golf í Suður-Evrópu og bjargar þar með geðheilsunni og sennilega hjónabandinu líka.

Þegar stangaveiðimanninum var bent á að hann gæti dorgað á Ufsakletti vestur af JL-húsinu ef hann þyrfti að bleyta í færinu varð hann sár. Beinlínis sár.