Red Sox byrja vel í Chicago

Red Sox unnu White Sox í Chicago núna áðan, 11 - 3. Varitek kláraði dæmið með tvöfaldri slemmu í níundu lotu og tryggði Beckett sextaánda sigurinn. Leiknum var frestað í gær vegna rigningar og því mætast liðin aftur í kvöld (nótt) í öðrum leik af fjórum.

Red Sox þurfa að vinna seríuna í Chicago því handan við hornið er sería gegn Yankees sem keppa við þá um sigur í austurdeild Ameríkudeildarinnar. Sex leikir skilja liðin að og Yankees þurfa að yfirvinna Tígrana í Detroit, sem mæta með sært stolt eftir tap gegn Indiana, áður en kemur að uppgjöri við Red Sox.

Schilling tekur hólinn í kvöld. hann er gamalreyndur en orðinn svolítið slitinn og gæti gefið tvö til fjögur hlaup í fimm sex lotum. Vörnin og umfram allt sóknin þarf að skila sínu til að sigur sé raunhæfur. 

Utan Sox: Santana og Minnesota Twins mæta Baltimore Orioles í nótt og er það fyrsti leikur Santana eftir hann setti félagsmet fyrir fimm dögum gegn Texas Ranges og fór í gegnum sautján kylfara án hlaups.

Svartir dagar hlutabréfa framundan

Dýfan sem hlutabréfamarkaðir tóku í síðustu viku er smjörþefurinn af því sem koma skal. Í evrópskum bönkum ekki síður en bandarískum er óhemja af verðlausum pappírum, enginn veit nafnvirðið sem þarf að afskrifa, en fjárhæðirnar eru stjarnfræðilegar. Pappírarnir eru að stofni til bandarísk húsnæðislán sem veitt voru til fólks sem undir venjulegum kringumstæðum væri ekki treyst fyrir peningum.

Hækkandi vextir og lækkun fasteignaverðs keyrði 180 þúsund vonlausa bandaríska skuldara í gjaldþrot í júlímánuði einum. Gjaldþrotin hrundu af stað atburðarrás í síðustu viku þar sem verðbréfamarkaðir féllu í austri og vestri. Aðeins með inngripi seðlabanka í Asíu, Bandaríkjunum og Evrópu tókst að stemma stigu við flóttanum frá verðbréfum yfir í reiðufé. Seðlabankar dældu milljörðum ofan á milljarða til að tryggja nægt framboð af reiðufé. Um sinn tókst að lægja öldurnar en ekki varir það lengi.

Allt að tvær milljónir Bandaríkjamanna standa frammi fyrir þeim örlögum og lýsa sig gjaldþrota. Peningarnir sem þar eru í húfi eru af þeirri stærðargráðu að aðgerðir seðlabanka mega sín lítils.

Ónýtum bandarískum lánum hefur undanfarin ár verð pakkað og endurpakkað og þau seld til fjármálastofnana víða um heim, einkum til Evrópu og Asíu. Endursalan á ónýtum lánum hófst upp úr 2003 þegar bandarískir bankar og sjóðir hættu að treysta á greiðslugetu lántakenda. Í Evrópu og Asíu var til fjármagn í leit að ávöxtun og það fór vestur í trausti þess að greiðsla kæmi til baka. Það sem skorti á trúverðugleika pappírana bættu bankamenn sér upp með þeirri trú að bandarísk stjórnvöld myndu grípa í taumana ef illa færi, líkt og þau gerðu í byrjun tíunda áratugsins þegar sparisjóðakreppan reið yfir og í lok áratugsins þegar vogunarsjóðurinn LTCM varð gjaldþrota.

Nú er hins vegar úr vöndu að ráða. Ef bandarískir fasteignaeigendur fá bjargráð frá ríkinu er það ávísun á frekari óráðssíu ódýrra lána til fólks sem hefur ekki efni á þeim. Fái bandarískar fjármálastofnanir opinbera fyrirgreiðslu mun þær evrópsku krefjast hins sama. Og hæpið er að bandaríkjaþing samþykki stórfellda efnahagsaðstoð til útlendra banka sem hafa látið stjórnast af taumlausri bjartsýni.

Alþjóðlegi fjármálamarkaðurinn hagar sér þessi misserin eins og alkahóliseraður unglingur; hann heldur misnotkuninni áfram á meðan einhver vill taka við honum. Þegar allar dyr eru lokaðar er von til þess að hann líti í eigin barm og geri sér grein fyrir stöðunni. Dyrum verður skellt í lás. Og það verður sárt.

Hvað á íslenski meðaljóninn að gera? Losa sig við verðbréf og geyma peningana sína á bankareikningi.