Íslömsk nauðgun og vestrænt samhengi

Breskur borgaralegur embættismaður í suðurhluta Írak fékk þær upplýsingar á undirbúningsnámskeiði að ef honum yrði rænt af uppreisnarmönnum myndu þeir að líkindum nauðga honum. - Þótt þú fáir sáðlát við nauðgunina skaltu ekki hafa áhyggjur, þú ert ekki hommi þrátt fyrir það.

Rory Stewart tók engu að síður starfið og skrifar reynslu sína í bókinni Occupational Hazards: My Time in Governing in Iraq (Picador). Stewart var ekki nauðgað á meðan vaktinni hans stóð en hann lærði ýmislegt, t.d. að vestrænt lýðræði er ekki auðveld útflutningsvara til arabaríkja.

Athugasemdin um mögulega nauðgun er sögð blátt áfram eins og fátt sé sjálfsagðara en að félagsskapur karlmanna komi fram vilja sínum við karlkyns óvini. Í vestrænni menningu er þetta óskiljanlegt. Óhugsandi er að baskneskir skæruliðar hafi reglulega nauðgað spænskum þjóðvarðliðum eða írskir IRA-félagar breskum hermönnum. Vestræn karlamenning nær ekki utanum þá tilhugsun að stríðshertir menn taki aftanístöðu á karlkyns föngum.

Nauðgun fær fyrst merkingu í okkar heimshluta þegar karl þvingar konu til samræðis. (Ef maður er DV-lesandi; þegar perrar leggjast á börn). Í vestrænu borgaralegu samfélagi og seinni tíma sögu Vesturlanda neytir kærastinn, eiginmaðurinn, yfirmaðurinn, skæruliðinn eða hermaðurinn aflsmunar til að brjóta konuna undir sig og svala fýsn sinni. Í sumum tilvikum er samhengið persónulegt en í öðrum þjóðfélagslegt eða sögulegt. Sovéski hermaðurinn sem nauðgaði þýsku konunni í Berlín í lok seinni heimsstyrjaldar og hrækti upp í hana að viðskilnaði var sennilega að kvitta fyrir hryðjuverk Þjóðverja á austurvígstöðvunum.

Hvað er það þá með þessa tilburði múslímskra uppreisnarmanna að nauðga körlum? Drög að svari er ef til vill í bók norsku blaðakonunnar Åsne Seierstad, Bóksalinn í Kabúl. Með fyrirvara um verklag Åsne og aðferðafræði við bókargerðina segir hún frá því að í suðausturhluta Afganistan gangi kvenfyrirlitning múslíma svo langt að karlmenn geyma konurnar einangraðar en sporta sig með kvenlegum strákum á götum og torgum. Åsne lýsir baráttu tveggja uppreisnarforingja um ástir unglingspilts. Skriðdrekum var beitt og þungum vopnum. Áður en yfir lauk lágu nokkrir tugir í valnum.

Í menningarheimi múslíma, samkvæmt lýsingu Åsne, eru konur of ómerkilegar til að fullveðja karlmenn nenni að nauðga þeim. Hvítur karlrass kveikir hins vegar losta í brjósti múslímskra uppreisnarmanna. Sennilega ættum við ekkert að þvælast þangað austur, hvorki til að kenna þeim lýðræði né jafnrétti.