Til varnar Guðbjörgu Hildi Kolbeins

Ofsafengin viðbrög við bloggi Guðbjargar Hildar Kolbeins um myndabækling frá Smáralind stafa sennilega af tvennu. Annars vegar af bersöglu orðfæri Guðbjargar Hildar og hins vegar útrás spennu sem byggðist upp í þarsíðustu viku þegar klámráðstefnan afboðaða var til umræðu.

Um fyrra atriðið er fátt að segja annað en að bloggið var nógu berort til að hneyksla. Hvað seinni ástæðuna áhrærir þá var klámráðstefnan mörgum erfitt viðfangsefni vegna þess að þar tókust á tvö sjónarmið sem flestir vilja heiðra: Mannréttindin sem felast í fundafrelsi og frjálsri umræðu í einn stað og í annan stað andóf gegn klámvæðingu.

Efnisleg gagnrýni Guðbjargar Hildar er fyllilega réttmæt. Það er viðleitni í samfélaginu að gera ungar stúlkur, allt niður í fermingaraldur og jafnvel yngri, að kynverum. Þessi viðleitni kemur helst fram í myndmáli auglýsinga.

Ádrepa Guðbjargar Hildar er hliðstæð herferð víða um lönd þar sem ímynd tískuiðnaðarins um þvengmjóar unglingsstúlkur er sagt stríði á hendur. Munurinn er sá að Guðbjörg Hildur notfærði sér orð úr klámheiminum. Ef hún hefði ekki gert það væru trúlega flestir sammála henni - en færri hefðu lesið bloggið hennar.

Baugsmál fjölmiðlastríð? Og sigurvegarinn er... Baugur

Aðalverjandi Baugsmanna, Gestur Jónsson, segir í réttarsal í dag að Baugsmálið sé fjölmiðlastríð. Það er væntanlega auðunnið fyrir Baug, þeir eiga flesta fjölmiðlana.

Uppnám í dómssal vegna tölvupósta

Okrað á sjónvarpsáhorfendum í skjóli einokunar og samráðs

Íslensku sjónvarpsstöðvarnar komast upp með að okra á sjónvarpsáhorfendum í skjóli einokunar og samráðs sín á milli. Fyrirkomulagið er þannig að sjónvarpsstöðvarnar tryggja sér einkarétt sjónvarpsefni, til dæmis íþróttaviðburðum, og selja til áhorfenda á óguðlega háu verði.

Ef allt væri með felldu, og eðlileg samkeppni væri á þessum markaði, ættu íslenskir sjónvarpsáhorfendur að geta valið hvort þeir keyptu enska boltann í áskrift af íslenskri sjónvarpsstöð eða erlendri. Tæknilega er því ekkert til fyrirstöðu og reyndar er það svo að ýmsar erlendar sjónvarpsstöðvar sem seldar eru í áskrift hér bjóða sama efni og þær íslensku.

Íslensku sjónvarpsstöðvarnar stunda samráð sín á milli sem felst í því að ef ein stöðin hefur keypt einkarétt á íþróttaviðburði þá lokar önnur stöð á erlendar sjónvarpsrásir sem áskrifendur hafa borgað fyrir ef svo stendur á að erlenda rásin sendir út sama efni.

Þessir viðskiptahættir stríða gegn heilbrigðri samkeppni og eru í mótsögn við grunnreglur evrópska efnahagssvæðisins sem við erum aðilar að.

Það má furðu sæta að löggjafinn hafi ekki gripið inn í málið og skerpt á samkeppnislöggjöfinni til að koma í veg fyrir óheyrilega háa sjónvarpsreikninga íslenskra heimila.