Bankasamsærið um auðkennislykilinn

Bankarnir og sparisjóðirnir komast upp með samsæri gegn almenningi á meðan stjórnvöld og fjölmiðlar sofa á verðinum. Samráð fjármálastofnana um að þvinga alla notendur heimabanka til að nota auðkennislykil stríðir gegn heilbrigðum viðskiptaháttum og er óskammfeilin aðför að einstaklingsfrelsi.

Auðkennislykillinn er afurð sem verður til í versta heimi af öllum hugsanlegum, þar sem Stóri bróðir og auðvaldið taka höndum saman um að hafa vit fyrir almenningi. Aukennislykilinn sem við verðum öll að bera á okkur sýnir svo ekki verður um villst að Íslendingar dagsins í dag eru sauðfé, sjórnvöld eru smalinn í þjónustu feita hreppstjórans sem slefar gulli um leið og hann telur ærnar sínar og heitir Glitnir Spron Kaupþings-Landsbankason.

Sagnfræðingar framtíðarinnar munu klóra sér í kollinum og spyrja hvernig í veröldinni tiltölulega upplýst þjóð lét drýldna bankastráka troða upp í sig rafeindalykli og kyngdi þegjandi og hljóðalaust.

Til upprifjunar, þeim sem vita ekki um veröld sem var, byggja bankaviðskipti hjá siðmenntuðum þjóðum á trausti. Í tilfelli heimabankaþjónustu treystir bankinn viðskiptavini sínum að fara vel með notendanafn og leyninúmer sem veita aðgang að viðkomandi reikningum. Eins og gengur og gerist standa ekki allir undir traustinu, og sumir eru bara kjánar, upplýsingarnar fara á flakk og óprúttnir aðilar komast í annarra manna reikninga.

Bankarnir gætu sem best skilið sauðina frá höfrunum og hengt bjálfabjöllu, auðkennislykil, framan á þá sem sí og æ misferst. Engu tali tekur að krækja bjálfabjöllunni á hvern og einn.

Í kynningarriti með auðkennislyklinum er svohljóðandi málskrúðsfjóla:

Lykilinn er í takt við nýjustu tækni og ströngustu öryggiskröfur á markaðnum og eykur öryggi við innskráningu í netbanka til muna.

Jafnvel bankastrákarnir, blautir á bakvið eyrnu eins og þeir eru, hljóta að vita að nýjasta tækni í dag er úrelt á morgun. Hvað ætlar samansúrraða bankamafían að taka næst til bragðs?