Valdavon Samfylkingar er úti og samstaðan þverr

Samfylkingin var stofnuð til að taka við völdum á Íslandi. Áratuga vonbrigði vinstrimanna með að vera ýmist úti í kuldanum eða hækja Sjálfstæðisflokksins var helsti drifkrafturinn á bakvið stofnun Samfylkingarinnar. Uppgjafartónninn í flokksmönnum síðustu daga er skiljanlegur.

Þá sjaldan að vinstrimenn náðu saman um meirihluta á lýðveldistímanum torveldaði afbrýði og ósætti samstarfið. Borgarstjórnarmeirihlutinn 1978 - 1982, ríkisstjórnin 1978 - 1979 og aftur 1988 - 1991 voru skólabókardæmi um sjálfseyðandi sundurþykkju vinstrimanna. Ræturnar má rekja áratugi aftur í tímann, fyrir stofnun lýðveldis.

Samfylkingin átti að breyta sögu vinstrimanna. Hún átti að verða turninn á vinstri vængnum. Til vinstri við Samfylkinguna var samkvæmt uppskriftinni gert ráð fyrir litlum þjóðernissinnuðum kjarnaflokki upp á svona fimm prósent. Eftir kosningar skyldi Samfylkingin hafa það í hendi sér að vinna með Framsókn eða Vinstri grænum.

Þegar samfylkingarfólk fær það framan í sig í tveim könnunum að Vinstri grænir eru orðnir jafn stórir eða stærri en turninn þá hrynur heimsmyndin. Til að auka á angistina er ekkert sem bendir til að kosningabarátta flokksins nái sér á strik.

Smáflokkatilveran sem samfylkingarfólki stendur til boða er afturhvarf til fortíðar brostinna drauma. Margur kemst í uppnám af minna tilefni.