Sigríður Dögg: 2 daga þögn fjölmiðla

Formaður Blaðamannafélags Íslands og fréttamaður RÚV, Sigríður Dögg Auðunsdóttir, játaði með einhliða yfirlýsingu á Facebook að hafa ekki talið fram tekjur af húsnæði í útleigu á Aírbnb. Eftir yfirlýsinguna ríkir þögnin ein á fjölmiðlum.

Hvers vegna er þögnin stórundarleg? Jú, Sigríður Dögg sjálf sagði eftirfarandi í uppslætti á Vísi fyrir tíu mánuðum

Einhliða yfirlýsingar ekki heiðarlegt svar við erfiðum málum

Nánar útskýrði formaður Blaðamannafélags Íslands í fréttinni:

„Það segir sig sjálft að stöðuuppfærsla eða einhver yfirlýsing eins og þetta er alltaf bara einhliða. Þetta er voðalega þægileg leið ef þú ert hræddur við að koma og reyna að svara spurningum, þá er þetta kannski auðveldasta leiðin en þetta er ekki heiðarlegasta leiðin,“ sagði Sigríður Dögg Auðunsdóttir, formaður Blaðamannafélagsins.

Hvers vegna er Sigríður Dögg hrædd og gefur út einhliða yfirlýsingu? Hvers vegna eru fjölmiðlar hræddir og óheiðarlegir og þegja með formanni stéttafélags blaðamanna?

Áður en formaðurinn birti yfirlýsinguna sýndu fjölmiðlar málinu áhuga, t.d. mbl.is og Mannlíf. DV birti Facebook-færslu Sigríðar Daggar en síðan ekki sögunni meir. Engin eftirfylgni, aðeins einhliða útskýring gerandans. Mannlíf segir ástæðuna samúð með formanninum. Samúð með ófaglegri og óheiðarlegri blaðamennsku er játning um að fjölmiðlar séu tæki til að blekkja, hylma yfir og þar með stuðla að lögbrotum.

Mörgum spurningum er ósvarað um skattsvik Sigríðar Daggar. Hve lengi stóðu undanskotin? Hve há var fjárhæðin sem hún stóð ekki skil á? Hver var sektarfjárhæðin sem Sigríður Dögg varð að greiða? Hvers vegna sveik hún undan skatti? Finnst formanni Blaðamannafélags Íslands að skattsvikarar eigi að sitja átrauðir áfram í trúnaðarstöðum?

Í yfirlýsingu sinni segist Sigríður Dögg ekki hafa notið sérstakrar fyrirgreiðslu hjá skattrannsóknastjóra. Það felur í sér að hún hefur gert samanburð á meðferðinni sem hennar mál fékk hjá skattinum og öðrum sambærilegum málum. Hvernig lítur sá samanburður út?

Mörgum spurningum er ósvarað. En það spyr enginn Sigríði Dögg formann félags blaðamanna og fréttamann á RÚV. Stöðuuppfærslan á ein að nægja. ,,En þetta er ekki heiðarlegasta leiðin," eins og Sigríður Dögg og Vísri sögðu fyrir tíu mánuðum. Ganga blaðamenn til verka með óheiðarleika að leiðarljósi? Undanskot Sigríðar Daggar eru hluti af stærra máli, 25 milljarða skattsvikum í Airbnb-útleigu. Á að þegja um það uppgjör? Verður ekki spurt um hve mikið innheimtist af skipulögðu skattsvindli af tillitssemi við formann Blaðamannafélags Íslands?

Fjölmiðlar grafa sína eigin gröf með því að þegja yfir óþægilegum málum blaðamanna. Tveggja daga þögnin er hávær og verður háværari er dögunum fjölgar. Fjölmiðlar glata trúverðugleika sínum þegar þeir taka hagsmuni blaðamanna fram yfir almannahag. Upplýsingar um skattsvik blaðamanns í æðstu trúnaðarstöðu stéttarfélags blaðamanna eiga erindi til almennings. Blaðamenn sem ekki sjá þessa einföldu faglegu staðreynd eru almannatenglar í þjónustu sérhagsmuna og ómarktækir eftir því.

 

 

Samtökin 78: Regnhlíf fyrir tælingu barna

Í grunnskólum Reykjavíkur er BDSM-kynlífi haldið að börnum. BDSM stendur fyrir drottnun, undirgefni, kvalarlosta og píningarnautn. Samtökin 78 reka BDSM-deild. En það eru einmitt Samtökin 78 sem útvega kennsluefni í kyn- og kynlífsfræðslu grunnskóla Reykjavíkur og sjá um þjálfun og kennslu.

Samtökin 78 eru regnhlífarsamtök og lífsskoðunarfélag fullorðinna sem áhugasamir eru um klám, kynlíf, kynjaveröld og tælingu barna. Þegar samtökin eru afhjúpuð er það kallað upplýsingaóreiða. En það er ekki óreiða að sjá hlutina í réttu samhengi.

Á RÚV segir Helgi Grímsson, sviðsstjóri skóla- og frístundasviðs Reykjavíkurborgar, ,,að námsefninu ætlað að sporna gegn áhrifum kláms." Það er léleg afsökun fyrir að klæmast í kennsluefni.

Námsefnið kennir börnum að fróa sér í baðkari og segir um nektarmyndartöku barna: ,,Þú átt þinn líkama og mátt taka myndir af honum, en þarft þess alls ekki."

Menntamálastofnun gefur út rit í anda boðskapar Samtakanna 78. Forstjórinn segir í Kastljósi að ekki sé fjallað um sjálfsfróun í ritinu. Fréttin afhjúpar ósannindin. Í ritinu grasserar efni sem á ekki heima í leik- og grunnskólum.

Kennsluefnið er tæling dulbúin sem upplýsingar. Meðfædd blygðunarsemi barna er skipulega brotin niður. Börn eru gerð móttækileg fyrir þátttöku í kynlífi og það jafnvel ofbeldiskynlífi - BDSM. Börn eru gerð efins um eigin sjálfsmynd og talin trú um að þau séu mögulega fædd í röngu kyni. Ringluð börn og óörugg eru síður í stakk búin að veita viðnám fullorðnum með eitthvað misjafnt í huga. Út á það gengur tælingin.

Samtökin 78 er lífskoðunarfélag fullorðinna með jaðarhugmyndir um kyn og kynlíf. Líkt og aðrir sértrúarhópar á félagsskapurinn sinn tilverurétt - í heimi fullorðinna.

Á RÚV er haft eftir Helga sviðsstjóra að kennsluefnið sé unnið af sérfræðingum Samtakanna 78.

Vottar Jehóva eru sérfræðingar í trúmálum. Ekki er þeim boðinn aðgangur að leik- og grunnskólabörnum. Ekki er kennsluefni frá vottunum notað í skólum. Almennt hafa lífsskoðunarfélög ekki aðgang að leik- og grunnskólum. Sérviskusjónarmið um lífið og tilveruna hafa sinn vettvang í félagasamtökum fullorðinna.

Ágengni samtaka gagnvart börnum sýnir að undir fagurgala um fjölbreytileika er ráðist á garðinn þar sem hann er lægstur, vammlausri og óreyndri æsku sem býr ekki að stálpaðri dómgreind. Fullorðinn sem talar fávisku ofan í börnin, t.d. að hægt sé að fæðast í röngu kyni, nýtir sér barnslegt sakleysi óharðnaðra ungmenna.

Foreldar vakna upp við þann vonda draum að kyn- og kynlífspælingar sem þeim dytti aldrei í hug að halda að börnum sínum er skipulega flaggað framan í börnin þegar foreldar eru fjarri.

Hvers vegna er lífsskoðunarfélaginu Samtökunum 78 hleypt inn í leik- og grunnskóla? Ástæðan er pólitísk. Vinstriflokkarnir, þ.e. Vinstri grænir, Samfylking, Píratar og Viðreisn eru allir hlynntir kreddum og hugmyndafræði Samtakanna 78. Vinstrimenn eru stærsti hópurinn í fræðslu- og skólastarfi. Ekki dettur þeim í hug að amast við verulega óæskilegri þróun þar sem börn eru leiksoppar í furðuveröld jaðarhóps fullorðinna.

Umræðan síðustu vikna og daga sýnir að lífsskoðunarfélagið Samtökin 78 á ekkert erindi með sérviskuskoðanir um kyn og kynlíf inn í leik- og grunnskóla. Það voru mistök að hleypa Samtökunum 78 í skólastarf. Þau mistök ber að leiðrétta.

 

„Fimmtán manns að rífa mig í sig“

Sigríður Dögg játar skattsvik

Formaður Blaðamannafélags Íslands og fréttamaður RÚV, Sigríður Dögg Auðunsdóttir játar skattsvik í færslu á Facebook. Sigríður Dögg skrifar:

Við hjónin fengum endurálagningu opinberra gjalda vegna útleigutekna fyrir nokkrum árum og greiddum þá skatta.

Sigríður Dögg leigði út húsnæði á Airbnb en gaf ekki upp leigutekjurnar á skattframtali. Það kallast að stela undan skatti. Skattrannsóknastjóri fékk upplýsingar frá höfuðstöðvum Airbnb á Írlandi eftir dómsmál þar í landi. Aðeins fengust upplýsingar um stærstu fjárhæðirnar sem skotið var undan skatti. ,,Þannig að það eru ekki smæstu aðilarnir sem eru þarna með," sagði Bryndís Kristjánsdóttir skattrannsóknastjóri er hún fékk upplýsingarnar frá Írlandi.

Sigríður Dögg fékk ekki smáaura fyrir húsnæðið sem hún leigði út á Airbnb. Aðeins stóru fjárhæðirnar voru á listanum sem fékkst frá Írlandi og afhjúpuðu undanskotin.

Tilfallandi fjallaði um skattalagabrot Sigríðar Daggar í sumar. Blaðamenn reyndu að ná í formann Blaðamannafélagsins en hann lagði á flótta. Formaður stéttafélags á flótta undan eigin félagsmönnum er ekki góð frétt. Formaðurinn sá sitt óvænna og játaði skattsvikin á Facebook, gaf starfandi blaðamönnum í leiðinni langt nef sem urðu af fréttinni.

Sigríður Dögg notar orðið ,,endurálagning" um uppgjörið við skattinn. En það er sjálfur vinnuveitandi Sigríðar Daggar, RÚV, sem kallar verknaðinn skattsvik. Fyrirsögn RÚV á frétt af konu sem, eins og Sigríður Dögg, taldi ekki fram Airbnb-leigutekjur er eftirfarandi:

Sektuð um 15 milljónir fyrir skattsvik í Airbnb-útleigu

Endurálagning og skattsvik er ekki sami hluturinn. RÚV kallar það skattsvik sem fréttamaður stofnunarinnar er uppvís að. Líkindi Sigríðar Daggar og konunnar í skattsvikafrétt RÚV eru töluverð. Báðar lentu þær í fjárhagskröggum. Sigríður Dögg og maki hennar, Valdimar Birgisson, áttu misheppnuð útgáfuævintýri, gáfu út Krónikuna og Fréttatímann. Eins og skattsvikakonan í frétt RÚV reddaði Sigríður Dögg sér með ólögmætri útleigu á Airbnb.

Ef það er stefna RÚV að gera skattsvikurum hátt undir höfði og normalisera undanskot á opinberum gjöldum þá heldur Sigríður Dögg stöðu sinni á Kastljósi og þýfgar mann og annan um vafasamar athafnir verandi sjálf skattsvikari. Varla trúverðugt fyrirkomulag, að ekki sé sagt siðlaust.

Sigríður Dögg kemst ekki hjá því að leggja fram gögn um samskipti sín við skattinn og greina frá fjárhæðinn sem um var að ræða. Hún er fréttamaður RÚV og formaður Blaðamannafélags Íslands og fer sem slík með dagskrárvald í opinberri umræðu. 

Samkvæmt fyrirtækjaskrá var Sigríður Dögg eigandi SDA-ráðgjöf ehf. frá 2016 þangað til í apríl í ár. Verið getur að útleigan á íbúðum hafi verið á kennitölu SDA-ráðgjafar ehf. eða á kennitölu Sigríðar Daggar sjálfrar. Formaðurinn á eftir að upplýsa málsatvik.

Tilfallandi heimild segir að Sigríður Dögg hafi fengið sérmeðferð hjá skattrannsóknastjóra, Bryndísi Kristjánsdóttur. Skattsvik Sigríðar Daggar hafi numið hærri fjárhæð en svo að réttlætti sátt með sekt. Aðrir í sömu sporum og Sigríður Dögg, en sviku undan lægri fjárhæð, sættu opinberri ákæru.

Tilfallandi fékk spurnir af því að á alþingi verði í haust lögð fram fyrirspurn um Airbnb-skattsvikin. Þá verður einnig spurt um málsmeðferð; við hvaða fjárhæð var miðað við er ákveðið var hverjir sættu ákæru og hverjir fengu tilboð um sátt og sektargreiðslu. Þeir sem sættu ákæru gátu ekki falið nafn og kennitölu. Sigríður Dögg fékk nafnleynd. Allt bendir til að formaður Blaðamannafélagsins og fréttamaður RÚV hafi notið fyrirgreiðslu skattrannsóknarstjóra sem aðrir í sömu stöðu nutu ekki.

Tilfallandi gisk er að Sigríður Dögg leiti sér brátt að nýjum starfsvettvangi og Blaðamannafélag Íslands fái nýjan formann, - þó ekki Aðalstein Kjartansson varaformann og sakborning í byrlunar- og símastuldsmálinu. 

 

Miðlar ehf. jók tekjur sínar í fyrra

Úkraínuvæðing alþjóðastjórnmála, tvær blokkir

Leiðtogafundur G20-stórríkjanna var sigur fyrir Rússland, segir Lavrov utanríkisráðherra Rússlands. Sigurinn fólst í að Rússar voru ekki fordæmdir fyrir innrásina í Úkraínu fyrir hálfu öðru ári og stríðsrekstri æ síðan ásamt hernámi á úkraínsku landi.

Úkraínustríðið þvingar fram tvær blokkir í alþjóðastjórnmálum. Í fyrsta lagi vestrið, í meginatriðum Bandaríkin og Evrópa, og í öðru lagi Rússland, Kína og vaxandi félagsskap BRICS-ríkja. Enn er ekki hægt að tala um að kalda stríðið sé endurvakið en stappar þó nærri. Meginmunurinn er að kommúnisminn er farinn veg allrar veraldar. Rússland, Kína og BRICs-ríkin eru laustengt bandalag gegn vestrinu.

Úkraínustríðið er síðasta tilraun vestursins að innheimta sigurlaun kalda stríðsins. Fyrri tilraunir í Írak, Sýrlandi og Afganistan fóru út um þúfur. Heimurinn vill kannski vestræna tækni og auðlegð en ekki vestræna afstæðishyggju í trú- og siðferðismálum og enn síður frjálslyndi í kyn- og kynferðismálum.

Rússland var meiri prófsteinn á viðskiptalegan og menningarlegan mátt vesturlanda en múslímaríkin fyrir botni Miðjarðarhafs og Afganistan. Líkt og vestrið er rússneskt samfélag byggt á kristnum gildum. All nokkur hluti rússnesku elítunnar fékk vestræna skólun á þeim 30 árum sem liðin er frá lokum kalda stríðsins. Vestrið gerði ráð fyrir að töluvert yrði um liðhlaup frá Pútín og ráðandi öflum þegar látið var sverfa til stáls í Úkraínu. Ekkert slíkt gerðist. Rússar í það stóra og heila fylktu sér um Pútín.

Úrslitin í Úkraínu eru ekki ráðin. Stoltenberg Nató-foringi segir sumarsóknina ganga vel. Aðrir hlynntir málstað Úkraínu, t.d. Richard Kemp, telja gagnsóknina búið spil og vestrið verða niðurlægt. Raunsæismenn á borð við Mearsheimer taka í sama streng.

Víst er að stjórnin í Kænugarði sýnir ótvíræðari merki um örvæntingu en Kremlarherrar. Vestrið er ekki jafn stöðugt í stuðningi og í fyrra, þegar átökin brutust út. Ekkert er þó hægt að fullyrða að svo komnu máli. 

Mótsagnakennt eins og það kann að hljóma mun heimsskipanin sennilega breytast minna fyrsta kastið við rússneskan sigur en úkraínskan. Ólíklegt er að Rússar hygðu á frekari landvinninga í vestri. Evrópa, þ.e. Evrópusambandið, yrði að byggja upp, í veikri stöðu, nýtt samband við Rússland sem yrði formlega viðurkennt sem stórveldi. Nató kæmist í tilvistarkreppu, yrði að hverfa frá útþenslu og sætta sig við veigaminna hlutverk. Bandaríkin drægju þá lexíu að dagar einpóla heims væru taldir.

Fari vestrið og Úkraína með sigur af hólmi eru meiri líkur en minni að Rússland liðaðist í sundur. Upplausn landmesta ríkis jarðkringlunnar færi tæplega friðsamlega fram. Kjarnorkuvopnin í Bjarmalandi kæmust einhver í hendur aðila gefa ekki mikið fyrir heimsfriðinn.

 

 

Komu í veg fyrir „Úkraínuvæðingu“ fundarins

Drottnun og undirgefni í Langholtsskóla

Veggspjald í Langholtsskóla í Reykjavík kynnir nemendum kynlíf drottnunar og undirgefni í bland við kvalarlosta og masókisma, kallast BDSM á útlensku. Helga Dögg Sverrisdóttir vekur athygli á málinu.

Skýringin á veggspjaldinu er að Reykjavíkurborg útvistaði kynfræðslu í leik- og grunnskólum til Samtakanna 78. Það eru hagsmunasamtök aðskiljanlegra hópa með kyn og kynlíf dagskrá. Einn hópurinn er áhugasamur um ofbeldisfullt kynlíf, BDSM. Fullorðnir sem stunda kynlífsleiki af þessu tagi þurfa að rekrútera, fá nýja liðsmenn til í tuskið.

Þegar Reykjavíkurborg útvistaði kynfræðslu leik- og grunnskóla til Samtakanna 78 fengu undirdeildir samtakanna tækifæri til að koma hugðarefnum sínum inn í boðskapinn. Þar á meðal hópurinn sem hefur blæti fyrir ofbeldiskynlífi.

Allt er þetta gert undir formerkjum hinsegin-hugmyndafræðinnar um að við séum allskonar og öðruvísi. Sem í sjálfu sér er laukrétt. Fullorðnir hafa frelsi til fara með sjálfa sig eins þá lystir, fá sér tattú eða ný kynfæri og nota þau eins og verkast vill. En hingað til hefur verið samstaða um að börn fái að vera börn í leik- og grunnskóla og hljóti hófstillta kynningu á æxlun og tengdri háttsemi þegar þau komast á unglingsaldur.

Það sem gerðist er eftirfarandi. Fáeinir fullorðnir tileinkuðu sér ranghugmyndir um að hægt væri að fæðast í röngum líkama. Það er kjarninn í transinu. Í bandalagi við aðra fámenna hópa, t.d. þá sem haldnir eru barnagirnd og stunda ofbeldiskynlíf, varð til hreyfing sem í nafni mannréttinda fékk hljómgrunn í samfélaginu, einkum hjá vinstriflokkum. Eftir það opnuðust flóðgáttir. Börn eru tæld inn í jaðarheim fullorðinna með vafasama dagskrá, svo ekki sé meira sagt.

Vinstri grænir, Samfylking, Píratar og Viðreisn bera höfuðábyrgð á kynjaumsátrinu um börn.

Hvernig væri að ábekingar umsátursins tækju að sér kennsluna? Katrín forsætis og Kristrún formaður gætu kennt drottnun og undirgefni. Auðvitað í Langholtsskóla. Dagur borgarstjóri yrði prófdómari.

 

Kyn, lyf og bágindi

Hugvíkkandi efni eru kynnt af fólki sem segist hafa fengið bata af þeim. Einstaklingar stíga fram eftir að hafa skipt um kyn og segjast sáttari við lífið og tilveruna eftir kynbreytingu. Fullorðið fólk kemur fram í fjölmiðlum, kveðst hafa liðið fyrir ADHD frá barnæsku en sé nú komið á betra ról á amfetamínlyfjum.

Sameinginlegt játningum um björgun frá bágindum er að þær koma frá sjúklingunum sjálfum. Úr AA-hugmyndafræðinni, meðferð við alkahólisma, þekkist að liður í bataferlinu sé að játa, ef ekki fyrir alþjóð þá fyrir nánustu fjölskyldu og á fundum, að maður hafi verið að þrotum kominn. Viðurkenning á vanda er hluti af bjargráðinu. Minna er rætt um falskar játningar og ranga sjúkdómsgreiningu.

Ólíkt dæmigerðum alkahólista eru tilfellin, sem rakin eru í inngangi, að jafnaði ekki fólk sem komið var á ystu nöf og hafði brennt allar brýr að baki sér. Í sumum tilfellum er um að ræða manneskjur með þokkalega vel lukkað líf, að best verður séð, en stríddi við mein sem það vildi bót á. Menn finna eitthvað að hjá sér, ræða opinskátt úrræðin og auglýsa bataferlið í fjöl- og félagsmiðlum.

Læknar koma yfirleitt hvergi nærri opinberum sjúkdómasögum. Alþjóð fær einhliða frásögn þess sem stígur á stokk. Sameiginlegt frásögnum er að hugarástand sögumanns yfirtekur sviðið. Það er sjúklingurinn sem upplýsir um sjúkdóm sem hann einn hefur beinan aðgang að. Aðrir sjá aðeins ytri ummerki bágindanna.

Maðurinn, hvort heldur heilbrigður eða illa haldinn, vill segja sigurfrásögn af sjálfum sér, hvernig hann ratar í ógöngur sem eru yfirunnar með lyfjum, inngripum, þrautseigju og stundum hjálp vina og fjölskyldu. Eftirspurn er eftir hetjufrásögnum og henni er mætt. Fæstir veita viðtal daginn fyrir eigið sjálfsvíg.

Hugvíkkandi lyf ,,geta tímabundið breytt hugarástandi, skapferli og skynjun." Sumir finna fyrir ofsakæti og gerbreyttum skilningi á umhverfi sínu. Það gefur væntanlega auga leið að enginn ætti að koma nálægt hugvíkkandi lyfjum nema í algerri neyð og undir ströngu eftirliti lækna. Umpólun á persónu einstaklings, jafnvel tímabundin, er Frankenstein-aðgerð á meðvitundinni. Ábyrgðarhluti er kynna úrræðið almenningi án sterkustu fyrirvara. Sýruhausarnir frá hippatímanum eru víti til varnaðar. Jafnvel mild hugbreyting, t.d. með kannabisefnum, nægir til að sumir ganga af göflunum. 

Þeir sem breyta um kyn vinna lítið í eigin hugarástandi en rótast þess meira í hugsunum annarra. Aðrir eiga að trúa þeim ómöguleika að hægt sé að fæðast í röngu kyni og tileinka sér nýtt tungutak, kynhlutlaus fornöfn eða segja hann hana - ef ekki það. Annars sé hætt við kynbreyttum vanþrifnaði. Ábyrgðinni er varpað á samfélagið. Einstaklingur með ranghugmyndir verður hetjan í eigin frásagnarheimi. Harmleikurinn er gullhúðaður í félagsmiðlum.

Engar trúverðugar langtímarannsóknar á kynbreyttum staðfesta að aðgerðin sé úrræði til að öðlast betra líf. Stöku sigursögur breyta engu þar um. Meinið er ekki líkaminn heldur hugsunin. Þeir sem trúa ómöguleika eru, eins og sagt er á fótboltamáli, með hausinn rangt skrúfaðan á skrokkinn. Verst af öllu er að ranghugmyndum fullorðinna er haldið að börnum, allt niður í leikskóla. Börn eru gerð að leiksoppum í veruleikafirrtum kynjaheimi.

Mildasta útgáfan af lyfjuðu lífi betri en lyflausu er á grunni ADHD greiningar, fyrrum kallað taugaveiklun. Óttar Guðmundsson geðlæknir skrifar

Æ fleiri með lítil einkenni leita eftir greiningu og tilheyrandi lausnum á vandamálum daglegs lífs sem nú eru túlkuð sem ADHD-einkenni. [...]

Þetta fólk vill lyf til að geta bætt lífsgæðin og náð betur utan um lífið. Mér finnst eins og samfélagið sé að uppgötva á nýjan leik töframátt örvandi lyfja. [...]

Sú flökkusaga komst á kreik að ekki væri hægt að misnota lyfið en læknar vita af biturri reynslu að það er þvættingur.

Líf á lyfjum eða með kynbreyttum skrokki þykir í vaxandi mæli betra en hversdagsleiki án inngripa sem ætluð eru sjúkum að ná heilbrigði. Samhliða vex almenn velmegun. Vel nærður nútímamaður, úthvíldur eftir stuttan vinnudag og meira framboð af afþreyingu en áður þekkist í veraldarsögunni þrífst ekki án afurða læknisfræðinnar sem nýttar eru með fyrirkomulagi sjálfsafgreiðslu. Yfirtaka sjúklinganna á geðveikrahælinu er fullkomnuð.

 

 

 

 

 

Skúli: björgum loftslaginu með borgarlínu

Loftslagsvísindamaðurinn Patrick Brown fékk birta grein í vísindaritinu Nature, sem þykir hvað virtast á sviði náttúruvísinda. Greinin var um áhrif loftslagsbreytinga á skógarelda. Eftir birtingu tísti Brown á X, áður Twitter, að hann hafi litið framhjá öðrum atriðum er yllu skógareldum s.s. lélegri grisjun skóga og íkveikju af mannavöldum.

Telegraph hefur eftir Brown að

vísindarit birta ekki greinar um loftslagsmál nema þær fylgi ákveðinni formúlu og ríkjandi frásögn um að heimshlýnun sé ein ábyrg fyrir eyðileggingu umhverfisins.

Þeir sem ekki fylgja formúlunni og ríkjandi frásögn um loftslagsvá eru ritskoðaðir. Anthony Watts fékk birta grein í The European Physical Journal þar sem segir að mæligögn styðji ekki fullyrðingar um loftslagsvá. Grein Watts var afturkölluð þegar handhafar sannleikans byrstu sig.

Tveir af handhöfum sannleikans, Michael Mann og Stefan Ramsdorf, áttu aðild að Climate-gate hneykslinu þar sem hamfarasinnar lögðu á ráðin um að kæfa gagnrýnisraddir er efuðust um loftslagsvá.

Vísindi sem byggja á trúarkreddu, falsi og ritskoðun eru einskins virði til að skilja gangverk náttúrunnar. Ráðandi stefna, ríkjandi frásögn, er ekki hugsuð til að upplýsa heldur réttlæta skattheimtu stjórnvalda og margvíslega íhlutun í líf borgaranna. Stjórnmálamenn fjármagna falsvísindin með rannsóknafé og fá í staðinn réttlætingu að láta greipar sópa í buddu almennings til að fjármagna gæluverkefni. Gerist bæði í stórríkjum og örríkjum eins og Fróni. 

Nýlegt dæmi er grein Skúla Helgasonar borgarfulltrúa Samfylkingar. Hann skrifar í Vísi í vikunni til að réttlæta fjáraustur í borgarlínu

Því til viðbótar er svo lykilatriði máls sem merkilega lítið hefur verið í opinberu umræðunni – í raun og veru fíllinn í herberginu - sem er hvorki meira né minna en stærsta viðfangsefni heimsbyggðarinnar um þessar mundir sem er glíman við alvarlegan loftslagsvanda sem ógnar framtíð mannkyns og lífríki jarðarinnar um leið. Tengingin við loftslagsmálin er skrifuð inn í samgöngusáttmálann...

Skúli veifar hugmyndafræði en ekki vísindum til að réttlæta aukna skattheimtu sem á að fjármagna hugaróra meirihlutans í gjaldþrota Reykjavíkurborg.

Það er engin loftslagsvá, segja 1600 vísindamenn í yfirlýsingu. Vísindi eiga að byggja á staðreyndum en ekki spásögnum. Það eru sem sagt til vísindamenn, sem að jafnaði sinna fræðum en ekki pólitík, en er nú ofboðið og hafna ríkjandi frásögn sem er byggð á falsi, áróðri og ritskoðun.

Hér á Íslandi ætlar borgarfulltrú að leysa ,,stærsta viðfangsefni heimsbyggðarinnar" með borgarlínu í henni Reykjavík. Áður hét það að haltur leiddi blindan. Nú gildir að fávís fylgir heimskum.

Eitruð umræða, 50 milljón kr. tap

Heimildin, áður Stundin og Kjarninn, tapaði 50 milljónum króna í fyrra. Eina afurð Heimildarinnar er fréttir til að fóðra opinbera umræðu.

Vandaðir blaðamenn byggja fréttir á heimildum; óvandaðir skrifa ýkjur, ef ekki skáldskap, með lélegum, vafasömum eða engum heimildum. Heiðarlegir blaðamenn virða lög og reglur landsins; óheiðarlegir stuðla að lögbrotum og véla með efni sem ýmist er stolið eða er óráðshjal fólks í vímuefnavanda.

Frægustu fréttir Heimildarinnar og forvera eru skáldskapur sem soðinn var upp úr stolnu efni. Fjórir blaðamenn ritstjórnarinnar eru sakborningar í glæparannsókn lögreglu á byrlun og gagnastuldi, þar á meðal annar ritstjórinn. Fimmti blaðamaðurinn verður annað tveggja sakborningur eða vitni í væntanlegu dómsmáli.

Enginn blaðamannanna hefur upplýst aðkomu sína að afbrotinu. Sakborningar hafa allir verið kallaðir í skýrslutöku hjá lögreglu og engu viljað svara um vitneskju sína um alvarlegt afbrot. Ekki heldur upplýsa þeir lesendur sína. Samt segjast þeir allir sem einn starfa í þágu almannahagsmuna og skrifa frétti m.a. um afbrot annarra. Afbrot sem blaðamennirnir eiga sjálfir aðild að fá ekki umfjöllun. Ekki er almenningi þjónað með lögbrotum og yfirhylmingu afbrota.

Þeir sem halda útgáfufélagi Heimildarinnar á floti með beinu fjárframlagi eða óbeinum stuðningi vilja íslensku samfélagi illt, að lögbrot séu framin og þau ekki upplýst. Góðu heilli eru þeir ekki margir sem vilja að útgáfan haldi áfram að eitra opinbera umræðu. Fimmtíu milljón króna tap staðfestir það. 

 

Mútumálið á Selfossi og glæpir RSK-miðla

Meint mútumál Heimildarinnar gerist á Selfossi fyrir þrem árum. Tveir vinir til langs tíma, Tómas Ellert Tómasson þáverandi bæjarfulltrúi og Leó Árnason fjárfestir, hittast. Tómas Ellert tekur ljósmynd af texta sem varpað er á skjá á fundinum. Fyrirsögnin á textanum er ,,Efni: minnispunktar og samkomulag."

Heimildin opnaði málið á föstudag. RÚV birti frétt (og mynd af skjátextanum) á sunnudagskvöld. Mbl.is fjallar um málið í fyrradag, sjá viðtengda frétt, og aðrir miðlar sömuleiðis. Málið þykir fréttaefni sem almenningur þarf að fá vitneskju um. 

Gott og vel. Um hvað snýst meint mútumál? Tómas Ellert segist hafa fengið tilboð um fjárstuðning fyrir framboð sitt gegn því að hann beitti sér fyrir að Árborg/Selfoss félli frá forkaupsrétti á Landsbankahúsinu í miðbæ Selfoss en þar á Leó fjárfestir hagsmuna að gæta. Jafnframt er upplýst að sveitarfélagið hafi fallið frá forkaupsrétti áður en fundur félaganna tveggja var haldinn. Langsótt er að gera tilboð um mútur fyrir eitthvað sem þegar er orðið að veruleika.

Lesendur geta sjálfir metið hvort hér sé á ferðinni mútugjöf, skjátextann má lesa í frétt RÚV. Í textanum er talað um vinnuhóp og að undirritaðir verði leiðandi í skipulagsvinnu. Ekki segir i textanum hverjir séu í vinnuhópnum né heldur hverjir ætla að undirrita. Tómas Ellert og Leó segja báðir að fundurinn hafi verið tveggja manna.

Ef það er svo, eins og Tómas Ellert lætur í veðri vaka, að félagarnir tveir hittist reglulega og skrifi minnispunkta um samtölin ætti honum að vera í lófa lagið að leggja fram álíka fundargerðir/minnispunkta/samkomulag fyrir og eftir nóvemberfundinn 2020. Almenningur sæi samhengi vináttunnar og hvort samsæri gegn almannahagsmunum sé reglulega á dagskrá eða stakt tilfelli.

Hvaða álit hefur Tómas Ellert á nánum félaga sem biður hann um að svíkja trúnað við almenning? Móðgaðist hann ekkert við tilboðið? Tómas Ellert átti að fá eina til tvær milljónir fyrir viðvikið. Lítil fjárhæð miðað við hagsmuni. Landsbankahúsið fór á 360 milljónir kr. Gaf Tómas Ellert til kynna að hann væri falur fyrir lítið fé? 

Tómas Ellert er einn til frásagnar um meint tilboð um mútur. Skjátextinn er eina skriflega heimildin. Einbeittan ásetning þarf til að lesa mútugjöf inn í textann. Eina sem undarlegt er við fundinn er að tveir menn, æskufélagar, setji á skjávarpa texta um umræðuefni sitt. Er annar hvor þeirra eitthvað vanfær?  Ef umræðuefnið hefur orðið að samkomulagi, undirrituðu, ætti sá texti að vera til, í tölvupósti til dæmis.

Eftirfarandi er haft eftir Tómasi Ellerti í Heimildinni:

Íslandi er stundum líkt við Sikiley, hér er nándin svo mikil og menn þora ekki að stíga fram. En ég er bara þannig gerður að ég er kjarkaður, ég óttast engan og ekkert og hef aldrei gert.

Engu að síður þurfti Tómas Ellert að safna kjarki í þrjú ár til að ,,stíga fram." Mýfluga verður að úlfalda á skemmri tíma. Minnir svolítið á Jóhannesarguðspjallið síðara. Kannski var Tómas Ellert að hugsa um Namibíu þegar hann sagði Sikiley.

Namibíu- og Selfossmálin eiga fleira sameignlegt en einstaklinga sem fá opinberun um spillingu löngu eftir að hún fór fram. Ingi Freyr Vilhjálmsson blaðamaður Heimildarinnar skrifar Selfossfréttina. Bróðir hans Finnur Þór Vilhjálmsson er saksóknari hjá héraðssaksóknara og rannsakaði Namibíumálið, sem Ingi Freyr fylgdi úr hlaði, þá blaðamaður á Stundinni. Nú er Selfossmálið komið til héraðssaksóknara. Fer Finnur Þór fyrir rannsókninni? Bræðurnir unnu líka að Sjólamálinu, Ingi Freyr skrifaði fréttir og Finnur Þór saksótti. Bræður í glæpum komu heim með öngulinn i rassinum úr báðum veiðiferðunum, kenndum við Namibíu og Sjólaskip. Fer á sömu lund með Selfossmálið? Geta blaðamenn með rétt fjölskyldutengsl pantað þjónustu héraðssaksóknara til að gera vafasamar fréttir trúverðugar?

En, sem sagt, meint mútumál á Selfossi þykir frétt í öllum fjölmiðlum landsins. Fréttamat er huglægt, rétt eins og siðleysi er huglægt ástand. 

Víkur þá sögunni að glæpum sem blaðamenn RSK-miðla (RÚV og Heimildin) eru grunaðir um aðild að, hafa stöðu sakborninga í lögreglurannsókn. Páli skipstjóra Steingrímssyni var byrlað, síma hans stolið og hann afritaður. Sakarefnin eru byrlun, þjófnaður og brot á friðhelgi einkalífs, ekki aðeins Páls heldur einnig Örnu McClure lögfræðings. Þáverandi eiginkona Páls, sem glímir við alvarleg andleg veikindi, var leiksoppur blaðamannanna, sem m.a. hirtu af henni símkort þegar fela átti samskiptaslóðina.

Mútumálið á Selfossi er tittlingaskítur í samanburði við glæpina gegn Páli skipstjóra. Fjölmiðlar velta sér upp úr tittlingaskítnum en stunda ákaft þögnina um stórglæpinn. Hver ætli sé skýringin á því? 

Er það svo, eins og Tómas Ellert, höfundur Selfossmálsins, segir: ,,hér er nándin svo mikil og menn þora ekki að stíga fram"? Spurt á mannamáli: eru blaðamenn upp til hópa siðlausir hugleysingjar, sem nýta sér bágindi annarra, drykkjuskap og geðveiki, og slá sig í leiðinni til riddara? Bíta síðan höfuðið af skömminni er þeir úthluta sjálfum sér verðlaun fyrir óhroðann og kalla blaðamennsku.

Héraðssaksóknari hefur rannsókn á meintu mútumáli

Sigur á vígvellinum, ráðherra rekinn

Varnarmálaráðherra Úkraínu er rekinn samtímis sem sigrar á vígvellinum eru tilkynntir. Í stríði fá menn heiðursmerki fyrir landvinninga, eru ekki látnir taka pokann sinn. Hljóð og mynd fara ekki saman.

Gagnsókn Úkraínu er þriggja mánaða, hófst 4. júní. Mannfallið er um 50 þúsund hermenn. Ógrynni hergagna hefur farið forgörðum. Sáralítið landsvæði hefur unnist.

Stjórnin í Kænugarði er komin að þolmörkum, segir Die Welt, útgáfa sem heilshugar styður Úkraínu. Economist styður einnig Úkraínu en segir sömu sögu. Selenskí og félagar eiga ekki lengur hug og hjörtu úkraínsku þjóðarinnar, stríðsþreyta gerir vart við sig.

Varnamálaráðherra Úkraínu var fórnað. Einhver varð að taka á sig ófarirnar á vígvellinum. 

Kænugarður er að verða uppiskroppa með fallbyssufóður, menn til að senda á blóðvöllinn. Nýverið var tilkynnt um spillingu í öllum héruðum landsins þar sem herkvaðning skilar ekki tilætluðum árangri. Karlmenn kaupa sig í þúsundavís undan herþjónustu með fölskum læknisvottorðum.

Sigur Úkraínu er ekki í sjónmáli. Ekki heldur er rússneskur sigur á næsta leiti. Munurinn er sá að Rússar búa að  fjórum til fimm sinnum meiri mannfjölda en Úkraína. Á meðan Nató-ríkin senda ekki hermenn í sléttustríðið er reikningsdæmið einfalt. Úkraínumenn þrýtur fyrr örendið en Rússum.

Hvers vegna er ekki samið um vopnahlé í stríði bræðraþjóðanna? Sitjandi valdhafar í Kænugarði annars vegar og hins vegar Kreml sjá fram á öngþveiti, óreiðu og upplausn ríkisins í óhagfelldum friði. Bæði ríkin búa að minningu um byltinguna 1917.

Valdaskákina verður að tefla til enda. Utanaðkomandi sjá tilgangsleysi mannfórna. Innherjar hildarleiksins aftur myrka tíð án sigurs. 

 

Skiptir um varnarmálaráðherra