Friður í Úkraínu 2025

Í ár verður saminn friður í Úkraínu. Fjórar meginástæður eru fyrir þeirri spá. Í fyrsta lagi er kostnaður ESB-Evrópu orðinn það mikill ekki verður lengur við unað. Refsiaðgerðir gegn Rússlandi bitna ekki síður á ESB-ríkjum en Rússum. Stuðningur við Úkraínu meðal almennings í Evrópu fer þverrandi.

Í öðru lagi lofaði Trump að ljúka stríðinu. Trump tekur við embætti forseta Bandaríkjanna eftir tæpar þrjár vikur. Hann mun leggja sig fram um að stilla til friðar. Takist það ekki á árinu verður Úkraínustríðið hans að verja það sem eftir lifir kjörtímabilsins. 

Í þriðja lagi sjá Rússar ekki lengur fram á úrslitasigur á vígvellinum. Nær allt nýliðið ár vegnaði Rússum vel, ef frá er skilin árangursrík innrás Úkraínu í Kúrsk-hérað. En velgengni Rússa á vígaslóð er hæg og kostnaðarsöm, bæði í eignum og mannslífum. Þótt enn verði ekki vart við andstöðu almennings í Rússlandi gegn stríðinu er ekki sami stuðningurinn og sást í upphafi stríðsátaka.

Í fjórða lagi vex hættan af stigmögnun er stríðið dregst á langinn. Báðir aðilar, vestrið og Rússar, lögðu í upphafi áherslu á að takmarka stríðsátökin við Úkraínu. Rússar kölluðu innrásina sérstaka stríðsaðgerð og vestrið hamlaði og hamlar enn Úkraínuher að nota langdræg vestræn vopn gegn Rússum. Stjórnin í Kænugarði vill ólm víkka út stríðið, gera það að beinum átökum Nató-ríkja og Rússa, en það hefur ekki tekist enn sem komið er. En sú hætta vofir yfir.

Úkraínustríðið verður þriggja ár næst komandi febrúar. Ef gefið er að stórbreytingar verði ekki á stríðsgæfunni, öðrum hvorum aðila í vil, verður vopnahlé á dagskrá í sumar eða haust. Það skal viðurkennt að óskhyggja litar spá um frið í stríðinu sem aldrei átti að heyja. Von er þekkilegri en bölsýni. 

Loka fyrir gasflutning frá Rússlandi

Kristrún: nýtt upphaf án breytinga

Í áramótagrein í Morgunblaðinu skrifar Kristrún forsætisráðherra og formaður Samfylkingar:

Ljóst er að niðurstöður þingkosninga þann 30. nóvember voru sögulegar á marga lund. Þjóðin valdi nýtt upphaf.

Kristrún vekur athygli á að ný ríkisstjórn markar hrein stjórnarskipti, sem heyrir til undantekninga í íslenskum stjórnmálum. Að því leytinu er um að ræða nýtt upphaf. En það þýðir ekki uppstokkun eða róttækar breytingar, skrifar forsætisráðherra:

Í ríkisstjórn er full eining um að ekki verði eytt um efni fram. Það er lykilatriði.

Á milli þessara tilvitnana í áramótagrein Kristrúnar er kafli sem heitir ,,Breytt Samfylking." Það má lesa kaflann þannig að áður en Kristrún tók við sem formaður hafi Samfylkingin verið óstjórntækur flokkur en nú sé öldin önnur. Til staðfestingar muni Kristrúnarstjórnin kappkosta varkárni og aðhald, ekki síst í ríkisfjármálum.

Aðstæður eru hagfelldar nýrri stjórn. Vextir eru á niðurleið, hlutabréfamarkaður á uppleið og ekkert er atvinnuleysið. Í þjóðfélaginu er ekki stemning fyrir róttækum aðgerðum í kjarabaráttu, eins og misheppnað kennaraverkfall sýndi. Ný ríkisstjórn þarf ekki í bili að óttast átök á vinnumarkaði.

Til að létta ríkisstjórninni enn róðurinn féllu af alþingi óreiðuöfl eins og Vinstri grænir og Píratar. Stjórnarandstaða Sjálfstæðisflokks, Miðflokks og Framsóknar mun ekki stunda upphlaupspólitík, það liggur ekki í eðli þessara flokka.

María Rut Kristinsdóttir, nýkjörinn þingmaður Viðreisnar, skrifar pistil í leiðaraopnu Morgunblaðsins og biður um að árið 2025 verði ár hversdagsleikans. Þær kallast á María Rut og Kristrún. Nýtt upphaf án breytinga.

Veraldargengið er fallvalt. Ef skoðanakannanir sýna dalandi fylgi stjórnarflokkanna, einkum og sérstaklega ef einn flokkur fær verri útreið en hinir tvær, er hætt við að reyni á þanþol samstarfsins. 

Ný ríkisstjórn virðist meðvituð um að flýta sér hægt og vanda til verka. Góður hugur veit á farsælan leiðangur. Aftur er pólitíkin með þeim einkennum að ófyrirséð mál dúkka upp. Er sá tími kemur er góður hugur eitt. Annað og meira er traust á milli aðila.

Gleðilegt nýtt ár.

 

 

Einsett sér að standa undir væntingum

Legvandi karla, lífaldur og málfrelsi

Í Morgunblaðinu í gær var grein eftir Jón Sigurgeirsson lögfræðing til varnar trans. Jón skrifar:

Einstaklingur með leg sem upplifir sig sem eitthvað annað en konu hefur rétt á að vera það meðan viðkomandi gengur ekki á rétt annarra. Það er kjarninn í vestrænum frelsishugmyndum.

Rétt hjá Jóni, hver og einn má skilgreina sjálfan sig hvernig sem vera skal. Fimmtugur karlmaður má upplifa sjálfan sig sem tvítuga stúlku. Þrítug kona er í fullum rétti að skynja sjálfa sig sem sjötugan karl.

Nei, bíðum aðeins við. Samkvæmt lögum um kynrænt sjálfræði má aðeins skipta um kyn í huga sér, og fá nýja kynið skjalfest í þjóðskrá. Ekki er leyfilegt að breyta lífaldri. Þó er transaldur þekkt hugtak, transage á útlensku. Transaldur er skynjaður aldur, sem getur verið allt annar en lífaldur. Rétt eins og raunkyn, líffræðilegt kyn, er óbreytanlegt þótt huglæg upplifun sé önnur er lífaldur óbreytanlegur. Að vera ungur í anda er eitt. Annað og ótækara er að aldur sé ímyndunin ein.

Samfélagið verður ekki starfhæft ef grunnstaðreyndir um manninn eru háðar hugdettum. En allir hafa fullt frelsi til að vera í huga sér eitthvað allt annað en líffræðin og lífaldur upplýsa. Það skilur á milli feigs og ófeigs að réttur eins til ímyndunar felur ekki í sér að aðrir skuli tileinka sér ranghugmyndina. 

Jón skrifar ekki um transaldur, aðeins transkyn. Tilgangur greinar Jóns er að mótmæla blaðagrein Snorra Mássonar þingmanns sem harmar að ríkissaksóknari ákæri þá sem gagnrýna transboðskapinn. Tilfallandi ræddi grein Snorra fyrir skemmstu.

En aftur að frelsinu til að skilgreina sjálfan sig. Um leið og einhver skiptir um kyn, eða aldur, geta orðið til ný réttindi sem viðkomandi hafði ekki áður. Það sem meira er þá geta einhverjir aðrir tapað rétti sem var helgur fyrir daga trans.  Karl sem ákveður að verða transkona fær aðgang að rýmum sem eingöngu eru ætluð konum, t.d. kvennasalernum og búningsaðstöðu kvenna í íþróttahúsum og sundlaugum. Konum mörgum hverjum er alls ekki um það gefið. Inga Sæland, nýorðin ráðherra, skrifaði snarpa ádrepu til varnar frelsi kvenna að athafna sig á kyngreindum salernum.

Karlkonur krefjist aðgangs að mæðradeildum sjúkrahúsa. Í Bretlandi mæta karlkonur með líffræðileg æxlunarfæri sín en heimta meðferð eins og þær væru konur:

Tölfræði frá Wales og Englandi sýnir að 482 sjúklingar hafa verið skráðir inn sem konur, þrátt fyrir að eiga í vandræðum með blöðruhálskirtil, eistu eða getnaðarlim. 

Karlar í kvenlíki vilja fá aðgang að kvennaíþróttum. Það stórlega skerðir réttindi og frelsi kvenna til að keppa á jafnréttisgrunni. Karlar eru frá náttúrunnar hendi með meiri líkamsmassa en konur og hafa að jafnaði betur í keppni við konur. Jafnvel í íþróttum þar sem ekki reynir á líkamsstyrk, t.d. skák, eru kyngreind keppnismót. Annars tækju karlkonur öll verðlaunin.

Þegar kemur að lífaldri og transaldri er nóg að vekja athygli á að fengi fólk rétt til að skrá aldur sinni samkvæmt huglægri upplifun yrðu allir lífeyrissjóðir gjaldþrota á augabragði og almannatryggingakerfið sömuleiðis. Ástæðan er sú að margir myndu skilgreina aldur sinn sjötugt og fá ókeypis pening - ellilífeyri. Þeir sem halda annað bera lítið skynbragð á mannlífið. 

Fullyrðing Jóns um að þeir sem skilgreina sjálfa sig annað en það sem þeir eru, hvað kyn og aldur áhrærir, gangi ekki á rétt annarra eru staðlausir stafir. Karl sem þykist kona gengur á rétt kvenna. Fertugur sem segist sjötugur gengur á rétt þeirra sem í reynd eru sjötugir. Við þurfum ekki að ræða skelfinguna er fullorðnir haldnir ranghugmyndum tæla börn.

Fólk má tileinka sér ranghugmyndir og stofna um þær samtök. En við öll höfum málfrelsi til að andmæla að firrur einstakra séu teknar góðar og gildar almennt í samfélaginu. Áhyggjuefni er að á árinu sem er að líða beitir ríkissaksóknari sér fyrir að málfrelsið sé skert í þágu sérviskunnar. Tilfallandi var í haust ákærður fyrir hatursorðræðu er hann gangrýndi aðgang Samtakanna 78 að leik- og grunnskólum með þann boðskap að sumir séu fæddir í röngu kyni. Réttarhald verður á nýju ári.

 

Fjölmiðlar: Sjálfstæðisflokkurinn er ráðandi í pólitík

Landsfundur Sjálfstæðisflokksins, hvort hann verður haldinn í febrúar, maí eða september, er tilefni raðfrétta í stærstu fjölmiðlum landsins síðustu þrjá daga. Vísir birtir níu fréttir og RÚV fjórar um tímasetningu landsfundar.

Skilaboð raðfréttanna eru að tímasetning landsfundar Sjálfstæðisflokksins sé brýnna og mikilvægara en stefnumið og verkefnaskrá nýrrar ríkisstjórnar. Ruðningsáhrif raðfrétta Vísis og RÚV eru slík að Morgunblaðið fjallar einnig um ótímasettan landsfund í fjórum fréttum.

Merkilegt er að sjá fréttabál kveikt sem þjónar ákveðnum tilgangi en endar með að vinna gegn markmiði sínu. Vísir reið á vaðið og gerði því skóna að samsæri væri í undirbúningi um að fresta landsfundi, svona eins og Kastró á Kúbu frestaði jólunum hér um árið. RÚV fylgdi í humátt á eftir og bætti sprekum á fjölmiðlabálið. Morgunblaðið, almennt hlynnt Sjálfstæðisflokknum, gat ekki setið hjá og birti fréttir um sama mál en undir öðrum formerkjum. 

Sjálfstæðismenn mega vel við una. Fjölmiðlar eru sannfærðir um að vöxtur og viðgangur Sjálfstæðisflokksins er meginmál stjórnmálanna. Þegar Lilja Alfreðsdóttir nánast segir berum orðum að hún ætli í framboð gegn sitjandi formanni Framsóknarflokksins er það aukasetning í einni frétt.

Fyrir nýja ríkisstjórn Kristrúnar Frostadóttur hlýtur að vera nöturlegt að lesa svart á hvítu hve fjölmiðlar telja hana ómerkilega. Í stjórnarmyndunarviðræðum var fjöldi frétta um kvenpersónurnar þrjár sem um véluðu. Sagt var frá stjórnarsáttmálanum og lyklaafhendingu í stjórnarráðinu. Síðan ekki sögunni meir. Sjálfstæðisflokkurinn yfirtekur allar fréttir af pólitískum vettvangi.

Fréttaflutningurinn veit ekki á gott fyrir Kristrúnarstjórnina. Fjölmiðlar segja undir rós að ný ríkisstjórn sé sviplaus og óspennandi valkostur við raunverulegt stjórnmálaafl sem skekur land og þjóð sé ekki á kristalstæru hvenær landsfundur þess verði haldinn.

Dvergflokkarnir áttu sína stund. Í þessu tilviki tæpa viku. Þá vöknuðu fjölmiðlar upp með andfælum og áttuðu sig á að Sjálfstæðisflokkurinn var utan stjórnar og óvissa væri hvenær landsfundur yrði haldinn. Blaðamenn voru ræstir út á aukavaktir, símar rauðglóandi og tölvupóstar sendir fram og tilbaka. Þrír stærstu fjölmiðlar landsins rigguðu upp 17 fréttum á hálfum þriðja sólarhring um mál málanna: hvenær verður landsfundur Sjálfstæðisflokksins haldinn?   

Bjarni hlynntur frestun, Gulli formennsku

Bjarni Ben. formaður Sjálfstæðisflokksins telur rök standa til að fresta landsfundi, sem ráðgerður er í febrúar. Guðlaugur Þór hafnar á RÚV frestun landsfundar. Á síðasta landsfundi skoraði Guðlaugur Þór Bjarna á hólm en tapaði stórt í formannskjöri, hlaut 40% atkvæða en Bjarni 59%.

Guðlaugur Þór er hvergi að baki dottinn. Hann gefur sterklega til kynna á RÚV að hann ætli í annað sinn að gera atlögu að formennsku Sjálfstæðisflokksins. Óvíst er hvort Bjarni gefi kost á sér til endurkjörs.

Guðlaugur Þór metur það hagfellt sínu framboði að halda landsfund sem fyrst. Stutt er frá kosningum. Úrslitin voru ekki það stórtap sem flokkurinn stóð frammi fyrir í upphafi kosningabaráttunnar. Hægt er að tala um varnarsigur eftir sjö ára stjórn með Vinstri grænum. Sé haft í huga að ákvörðun Bjarna formanns um haustkosningar ruddi af alþing bæði Pírötum og Vinstri grænum er meintur varnarsigur í reynd stórsigur. Róttækasta aflið á alþingi er núna einkaflokkur Ingu Sæland, íhaldssamari í samfélagsmálum en Sjálfstæðisflokkurinn.

Stjórnmálaflokkar byggja á sögu og málefnum. En mótandi fyrir pólitík stjórnmálaflokka hverju sinni eru samtímaaðstæður. Ráðandi fyrir pólitískar aðstæður hér á landi nú um stundir og sennilega næstu misserin er ný ríkisstjórn Samfylkingar, Viðreisnar og Flokks fólksins.

Ríkisstjórn Kristrúnar var mynduð rétt fyrir jól. Í febrúar verður engin reynsla komin á hana, heldur ekki í vor. Næsta haust verður hægt að móta árangursríkt andsvar við pólitík kvennaþríeykisins. Þá en ekki fyrr er skynsamlegt að draga stóra ályktanir um stjórnmáþróun næstu missera.

Landsfundur Sjálfstæðisflokksins í febrúar næst komandi verður illa í stakk búinn að leggja málefnagrunn sem yrði valkostur við áherslur sitjandi stjórnar. Eftir tvo mánuði hylur nýjabrumið enn pólitískt inntak stjórnarstefnunnar.

Ákveði Bjarni að hætta í pólitík eftir farsælan feril eru þrjár konur helst nefndar sem arftakar, auk Guðlaugs Þórs. Þær eru Áslaug Arna, Guðrún Hafsteins og Þórdís Kolbrún. Aðrir gætu bæst í hópinn. Bjarni ætlar að segja af eða á fljótlega eftir áramót. Stutt og snörp kosningabarátta hentar Guðlaugi Þór prýðilega en öðrum síður.

Febrúar er í febrúar, segir djúpíhugull Gulli í RÚV-viðtalinu. Jafnvíst er að flas sé ekki til fagnaðar.

Skiptir mestu að koma málefnalega sterk af landsfundi

Trump, Grænland, Ísland og ESB-Evrópa

Trump verðandi forseti Bandaríkjanna vill kaupa Grænland. Spaugið hylur þá alvöru að Grænland er lífsnauðsynlegt Bandaríkjunum í öryggis- og varnarmálum. Grínið er leyfilegt þar sem Grænland er undir forræði smáríkis á meginlandi Evrópu, Danmörku. Að Grænland er á forræði Dana er sögulegur brandari. Danir fengu stærstu eyju heims gefins er norska konungdæmið rann inn í það danska á miðöldum.

Ísland fylgdi Grænlandi og Noregi inn í ríki Danakonungs á 14. öld. Færeyjar voru hluti af sama pakka og raunar einnig eyjar norður af Skotlandi.

Ástæða er að rifja upp söguleg umbrot sem gáfu þá kyndugu niðurstöðu að landbúnaðarríkið Danmörk eignaðist á einu bretti helstu eyjar á Norður-Atlantshafi. Eyjarnar byggðust norrænum mönnum, einkum norskum, á miðaldahlýskeiðinu um 900-1300. Norska konungdæmið hóf útþensluskeið er leið á tímabilið og fékk forræði yfir eyjunum, fyrst Færeyjum en síðast Íslandi eftir innanlandsófriðinn sem kenndur er við Sturlungaöld. Svarti dauði gekk nærri norska konungdæminu. Veðurfarstímabil, kennt við litlu ísöld, um 1300-1900, gerði illt verra. Noregur varð hjáríki kóngsins í Kaupmannahöfn, fékk ekki fullveldi fyrr en snemma á 20. öld. Danmörk sat uppi með eyjagóssið, án þess að hafa unnið til þess og litla burði til að verja eigur sínar. Eins og kom á daginn í seinni heimsstyrjöld.

Söguleg umbrot standa yfir í Evrópu þessi árin. Hvorki eru það loftslagsbreytingar né farsóttir sem knýja áfram framvindu mála heldur stríðsátök, líkt og löngum áður. Úkraínustríðið mun breyta Evrópu varanlega, hvort heldur að Rússar tapi eða sigri. Í tilfelli rússnesks ósigurs glímdi Evrópa við upplausn kjarnorkuveldis í túnfætinum. Sigri Rússar stendur á sama túnfæti óvígur her 140 milljón manna þjóðar með gnótt náttúruauðlinda. Evrópa, í merkingunni Evrópusambandið, er í báðum tilvikum með ærið verkefni næstu áratugina í austurvegi sem lítt eru fallin til að styrkja sambandið. Þvert á móti, öll rök standa til hnignunar.

Bandaríkin, burtséð frá Trump, líta ekki lengur á meginland Evrópu sem sitt kjarnasvæði, líkt og þau gerðu eftir seinna stríð. Öryggishagsmunir Bandaríkjanna í austurátt liggja á Norður-Atlantshafi. Á dögum kalda stríðsins var talað um GIUK-hliðið, kennt við Grænland, Ísland og Bretlandseyjar. GIUk verður borgarhlið Bandaríkjanna gagnvart ESB-Evrópu. Dálkahöfundur Telegraph í Bretlandi spyr í hálfkæringi hvort ekki sé einfaldast að eyríkið verði 51sta fylki Bandaríkjanna. Bretar sjá tilvistarvanda nágranna sinna á meginlandinu.

Vötn falla ekki til Brussel heldur öll til Washington. Í Reykjavík sitja aftur stjórnvöld sem stefna Íslandi út i óvissuna með æ nánari tengslum við hnígandi sól ESB-Evrópu. Það þjónar hvorki hagsmunum Íslands í bráð né lengd að landið verði bitbein stórvelda. Grínið um bandarísk kaup Grænlands er dauðans alvara.

 

„Guð forði okkur frá því“ að Ísland missi tengslin

Loftslagsráðherra vill banna bensínbíla árið 2025

Jóhann Páll Jóhannsson er loftslagsráðherra í nýrri ríkisstjórn Kristrúnar Frostadóttur. Jóhann Páll boðar að á Íslandi verði bannað að nýskrá bensínbíla eftir áramót. ,,Þetta eru þær alvöru aðgerðir í lofts­lags­málum sem Sam­fylk­ingin hefur kallað eft­ir. Við notum orðið alvöru af því við höfnum sýnd­ar­mennsku og upp­lýs­inga­óreiðu [gömlu] rík­is­stjórn­ar­innar í lofts­lags­mál­um," skrifar Jóhann Páll.

Svo ekkert fari á milli mála er sannfæring loftslagsráðherra skráð og skjalfest með eftirfarandi orðum:

Í lofts­lagskafl­anum boðum við [Samfylkingin]  m.a. upp­stokkun í land­bún­að­ar­kerf­inu, hrað­ari orku­skipti með fjölgun raf­hleðslu­stöðva og banni við nýskrán­ingu bens­ín­bíla frá og með árinu 2025, bylt­ingu í almenn­ings­sam­göngum með flýt­ingu Borg­ar­línu (feitletr. pv)

Báðar tilvitnanir eru úr grein Jóhanns Páls fyrir þrem árum þar sem hann útlistar loftslagsaðgerðir Samfylkingar, komist flokkurinn til valda. Nú er flokkurinn kominn í stjórnarráðið, stýrir bæði forsætisráðuneytinu og loftslagsráðuneytinu. Á milli jóla og nýárs hlýtur Jóhann Páll með stuðningi Kristrúnar forsætis að setja reglugerð sem bannar nýskráningu bensínbíla eftir fimm daga.

Annars eru hvorki Jóhann Páll né Samfylking ,,alvöru," samkvæmt eigin skilgreiningu, heldur haldin ,,sýndarmennsku og upplýsingaóreiðu."

 

 

Guð, maður og vél

Hlutlaust samfélag er tæpast til, segir Guðrún Karls Helgudóttir biskup. ,,Guðleysi er nefnilega ekki hlutleysi frekar en trú," er haft eftir biskupi. Hér er tæpt á málefnum sem ekki eru öll þar sem þau eru séð.

Viðurkennd mannréttindi eru að hver og einn má hafa hverja þá skoðun sem vera skal um lífið og tilveruna. Að tjaldabaki ríkir þó stigveldi skoðana sem hafnar jafnrétti ólíkra sannfæringa.

Eignarétturinn byggir á þeirri skoðun að menn eiga rétt eigna sinna. Samfélagið samþykkir  ekki rétt þeirra sem eru andstæðrar skoðunar og haga lífi sínu til samræmis; taka hluti ófrjálsri hendi. Málsvörn þjófs, að hann viðurkenni ekki eignaréttinn, er ógild og að engu hafandi.

Samfélagið í einn stað heimilar hvaða sannfæringu sem vera skal en í annan stað takmarkar það rétt manna til að hrinda sannfæringunni í framkvæmd. Aðeins þeim skoðunum, vel að merkja, sem hindra nauðsynlega virkni samfélagsins, til dæmis þeirrar er lýtur að skiptingu efnislegra gæða. Um óefnisleg verðmæti eins og lífsskoðanir gilda mannréttindin í öllu sínu veldi, sérhver má þar syngja með sínu nefi. Engri lífsskoðun má hafna, það telst mannréttindabrot. 

Til skamms tíma naut kristni, og önnur trúarbrögð í leiðinni, nánast sömu stöðu og eignarétturinn. Menn máttu vera trúlausir en áttu ekki að básúna sannfæringuna. Trúlaus varð að haga sér eins og þjófur að nóttu. Hæðni og spott í garð trúaðra var litið alvarlegum augum. Lög um guðlast voru ekki afnumin fyrr en um miðjan síðasta áratug.

Eignarétturinn er mannasetning, kemur ekki frá almættinu. Guðstrú, samkvæmt skilgreiningu, sækir sinn tilverurétt í eilífðina, sanninda sem ekki eru mannsins að véla um, í mesta lagi að túlka.

Svo vikið sé beint að orðum Guðrúnar biskups búum við ekki í gildislausu samfélagi. Veraldarhyggja er ráðandi sjónarmið. Eins og hún sjálf segir: trú er ,,einkamál."

Það má skilja orð biskups sem eftirsjá eftir þeim tíma þegar kristni var líflegri þáttur í menningunni en hún er í dag. Ekki er ólíklegt að fleiri deili þeirri skoðun. Afleiðingarnar af hnignun kristni er mörgum þungbær, einkum sú sem kallast siðferðisleg afstæðishyggja.

Mannréttindi, sem í grunnin byggja á kristinni menningu, eru helsta ástæða hnignunar guðstrúar. Þegar hver og einn hefur fullt frelsi til að skilgreina sjálfan sig og heiminn í kringum sig eftir eigin höfði hverfur sú undirstaða sem guðstrú er reist á; að maðurinn sé ekki eigin orsök. Veraldleg mannréttindi leiða til þess að hver og einn verður sjálfum sér guð. Fellur eins og flís við rass að veraldarhyggjunni um að trú sé einkamál. Sjálfsdýrkun fylgir blygðun. Til að sigrast á feimninni eru stofnuð samtök um sjálfsdýrkunina og hún sögð ,,leiðrétting" á sköpunarverkinu.

Eftirspurn er eftir kenningum sem réttlæta þá hugsun að maðurinn sé eigin orsök. Vitvélar, stundum kenndar við gervigreind, eru sagðar á þröskuldi þess að verða mennskar. Það litla sem vantar upp á er meðvitundin. Með talvélum, chatgpt, er kominn vísir að meðvitund ef hún þykir ekki þegar fullveðja. Vitvélar geta lært af mistökum og endurnýjað sig. Er ekki tímabært að þær fái sama þegnrétt og maðurinn? Er einhver munur á manni og vél þegar um bæði gildir að þau skilgreina sig sjálf eftir hentugleikum?

Þegar óverulegur eða enginn munur verður á manni og vél er úti um öll mannréttindi. Dauðir hlutir fá réttindi sem áður voru fæðingargjöf mannsins. Komi til þess, í fjarlægri framtíð, að einhver sannanlega mennskur spyrji sig hvenær siðmenningin hrökk af hjörunum verður svarið þetta: þegar maðurinn í nafni mannréttinda varð að vélmenni.

 

 

 

 

 

Biskup: Guðleysi er ekki hlutleysi

Kvennajól í fullri auðmýkt

Er Ísland kvennaríki? spyr RÚV í tilefni af valkyrjustjórn þriggja kvenna. Segir síðan:

Forseti Íslands og forsætisráðherra eru konur. Konur eru í meirihluta í ríkisstjórn Íslands. Biskup Íslands er kona sem og ríkislögreglustjóri og ríkissaksóknari.

Til að svara spurningu RÚV er vitanlega fengin kona. Þorgerður Jennýjardóttir Einarsdóttir, prófessor í kynjafræði við Háskóla Íslands segir karla enn þvælast fyrir, einkum og sérstaklega í viðskiptum og efnahagsmálum.

Það verður munur þegar konurnar ná yfirhöndinni í einkageiranum, þar sem peninga er aflað. Núna raða þær sér helst í valdastöður þeim megin borðsins sem fjármunum er eytt.

Þorgerður segir konur umgangast vald af meiri auðmýkt en karlar. Svona eins og Sigríður Friðjónsdóttir ríkissaksóknari.

Gleðileg jól, konur sem karlar.

Sigríður stundar einelti, bæði á vinnustað og í réttarsal

Nýr dómsmálaráðherra fær í fangið embættismann sem kann sér ekki hóf í valdbeitingu, bæði á vinnustað og í réttarsal. Hér er vitanlega átt við Sigríði J. Friðjónsdóttur ríkissaksóknara. Á skrifstofu embættisins stundar Sigríður grímulaust einelti gagnvart Helga Magnúsi Gunnarssyni vararíkissaksóknara, eins og kemur fram í viðtengdri frétt og annarri til.

Sigríður ríkissaksóknari reyndi í ágúst síðast liðnum að taka sér ráðherravald. Tilfallandi bloggaði:

Sigríður Friðjónsdóttir ríkissaksóknari tók fram fyrir hendur dómsmálaráðherra er hún krafðist að Helgi Magnús Gunnarsson vararíkissaksóknari skilaði lyklum og vinnutölvu. Sigríður beindi til Guðrúnar Hafsteinsdóttur dómsmálaráðherra fyrir þrem vikum að Helga Magnúsi yrði vikið tímabundið frá störfum. 

Að krefjast lykla og vinnutölvu af Helga Magnúsi jafngildir uppsögn. Helgi Magnús kemur úr sumarfríi eftir þrjá daga. Sigríður ríkissaksóknari vildi útiloka að Helgi Magnús kæmist í vinnuna, láta þar með dómsmálaráðherra standa frammi fyrir orðnum hlut.

Fyrir hefur Sigríður viðurkennt að það sé ekki á hennar valdi að víkja vararíkissaksóknara úr starfi. Ekki einu sinni tímabundið. Vararíkissaksóknari er skipaður af ráðherra og Sigríður óskaði eftir við ráðherra að honum verði vikið tímabundið úr starfi. En á meðan ráðherra ígrundar tekur Sigríður ákvörðum, rekur Helga Magnús með kröfu um að hann afhendi lykla og vinnutölvu. Afturköllun Sigríðar á kröfunni er ígildi þess er þjófur skilar þýfi. Þjófur samt. 

Stjórnsýsla Sigríðar er sjálftekt: ég á embætti ríkissaksóknara og má gera það sem mér sýnist.

Í gær, daginn sem nýr ráðherra dómsmála tók við embætti, gerir Sigríður ríkissaksóknari aðra tilraun til að eigna sér ráðherravald. 

Ekki tekur betra við þegar kemur að embættisfærslu Sigríðar ríkissaksóknara í opinberum málum. Hún er æðsti handhafi ákæruvaldsins og dundar sér við að ákæra fólk fyrir ,,rangar" skoðanir. Tilfallandi hefur fengið á sig ákæru og þrír aðrir eru til rannsóknar fyrir rangar skoðanir. Tilgangurinn er skerða tjáningarfrelsi þeirra sem andmæla sérvisku lífsskoðunarfélagsins Samtakanna 78. Ríkissaksóknari sem heggur að rótum mannréttinda með tilhæfulausum ákærum hagar sér eins og yfirvald í lögregluríki.

Nýr dómsmálaráðherra stendur frammi fyrir þeim vanda að framfylgja lögum og almennu siðferði annars vegar og hins vegar valdefla ríkissaksóknara sem hættulegur er réttarríkinu. Vók-fasismi kvennaríkisstjórnar er ekki umboðið sem meirihluti alþingis fékk frá kjósendum fyrir þrem vikum.

„Ekkert tekið minna á heldur en hótanir Kourani“