Árni Páll og töfralausnin

Árni Páll Árnason gafst upp sem formaður Samfylkingar í vor enda flokkurinn með um 8 prósent fylgi. Árni Páll telur þó að enn sé eftirspurn mönnum með reynslu, jafnvel þótt reynslan sé gegnsósa pólitísku dómgreindarleysi á richter-skala. 

Það hefur sýnt sig að yfirlýsing um að stefnt sé að Evrópusambandsaðild er töfralausn við fjármálalegum óstöðugleika og aðstæðum á borð við þær sem Íslendingar standa nú frammi fyrir.

Ofanritað er haft eftir Árna Páli í Viðskiptablaðinu haustið 2008. Síðast þegar fréttist trúði Árni Páll enn á töfralausnina. Stundum þroskast dómgreind ekki með reynslu.

Árni Páll vill leiða listann

Trúfrelsi múslíma í Evrópu takmarkað

Innanríkisráðherra Ítalíu segist vera búinn að fá nóg af trúboði múslímskra bænapresta sem boða öfgatrú. Í Bretlandi er ein útgáfa af slíkum bænapresti Anjem Coudary á leið í fangelsi.

Með opinberum afskiptum af trúariðkun borgara með tilheyrandi lögum og reglum um hvað sé öfgatrú og hvað ekki er grafið undan trúfrelsi í Evrópu.

Múslímaríki hafa lengi nýtt sér trúfrelsi í Evrópu til að koma á framfæri öfgatrú sem einatt og iðulega er tengd hryðjuverkum með beinum eða óbeinum hætti. Jafnvel þau múslímaríki sem eiga að teljast hófsöm, Tyrkland til dæmis, eru á kafi í trúarlegri hryðjuverkastarfsemi.

Í trúnaðarskjali þýsku ríkisstjórnarinnar er ríkisstjórn Erdogan í Tyrklandi tengd hryðjuverkasamtökum Hamas á Gaza-ströndinni, Bræðralagi múslíma og hryðjuverkahópum múslíma í Sýrlandi.

Innflutningur á múslímum til Evrópu síðustu ár og áratugi leiðir til þessarar óhjákvæmilegu niðurstöðu: trúarmenning múslíma er ósamrýmanleg vestrænum gildum. Annað tveggja verður að víkja. 

Ekkert búrkíní-bann á Ítalíu

Krónan og svokölluð höft

Krónan er besta verkfæri íslenskrar hagstjórnunar. Eftir misheppnaða alþjóðavæðingu íslensku bankanna, sem kölluð var útrás, sá krónan til þess að efnahagskerfið lagaði sig að efnahagslegum veruleika. Án krónu værum við föst í grískum harmleik með evru og eymd.

Höftin sem lögð voru á fjármagnsflutninga milli landa eftir hrun beindust aðeins að stórnotendum gjaldeyris. Almenningur fann ekki fyrir höftum, hvorki á ferðalögum í útlöndum né í viðskiptum við netverslanir.

Krónan er Íslendingum gulls ígildi.

Færir ástandið til eðlilegs horfs

Bjarni Ben. og Ögmundur saman í ekki-galdralandi

Bjarni Benediktsson talar fyrir stöðugleika og hófsemi í launaþróun. Hann segir okkur ekki búa í galdralandi þar sem kaup geti hækkað stjórnlaus án þess að verðbólga éti upp ávinninginn. Sem er hárrétt.

Ögmundur Jónasson mælir fyrir launajafnrétti, þar sem hæstu laun séu ekki hærri en nemur tilteknu margfeldi lægstu launa. Launajafnrétti í ætt við hugmynd Ögmundar er forsenda stöðugleika til lengri tíma.

Ögmundur og Bjarni eru á sama róli. Þverpólitísk sátt um launkerfi í landinu er raunhæfur möguleiki.

Ögmundur vill launaþak hjá ríkinu

Stolinn fundur á Austurvelli og slagsmál

Í gömlu stjórnmálunum á síðustu öld tíðkaðist að stela pólitískum fundum. Það var gert með smölun fólks sem annars hefði ekki mætt og í krafti fjöldans var fundurinn yfirtekinn. Þessi háttur var hafður í baráttu um yfirráð í verkalýðsfélögum og pólitískum félögum og jafnvel náttúruverndarsamtökum.

Sá skilningur varð þó ofan á að félagasamtök ættu að fá að hafa sína fundi í friði. Ef einhverjir voru ósammála eða vildu annað félag þá leyfir félaga- og fundarfrelsi í stjórnarskrá að það sé gert. Þeir funda saman sem eiga eitthvað sameiginlegt, ræða málin eða mótmæla, eftir atvikum, og allt fer siðsamlega fram.

Eftir hrun urðu mótmæli á Austurvelli algeng. Líklega finnst sumum að þeir eigi einkarétt á fundum á Austurvelli alveg eins og þeir eiga einkarétt á sannleikanum. Í gær var búið að auglýsa fund andstæðinga nýrra útlendingalaga á Austurvelli. Í stað þess að leyfa fundinum að fara fram hlupu til götustrákar, t.d. þingmaður Pírata, og reyndu að stela fundi mótmælenda.

Stuldur á fundum er ávísun á slagsmál. Íslensk pólitík batnar ekki við slagsmál.

„Þetta gætu verið glæpamenn“

Frjálslyndur nasismi - og múslímatrú

Hugmyndafræði nasista er altæk. Fólk er flokkað, sumir eru réttlátir en aðrir ranglátir. Heimssýn nasisma er í kjarna sínum röng, séð frá vestrænni veraldarhyggju sem boðar algild mannréttindi.

Samt voru, og eru enn, til nasistar sem ekki hægt er að segja að séu vondar manneskjur. Þær tóku þátt í nasismanum, nutu góðs af honum, en frömdu engin illvirki. Til dæmis hún Brúnhildur Pomsel. Hún var flokksfélagi og vann sem ritari Göbbels í áróðursráðuneyti Þjóðverja í seinna stríði. Brúnhildur fékk góð laun og vann með tölur. Hún fegraði tölur um fallna þýska hermenn á austurvígstöðvunum og ýkti fjölda nauðgana sovéskra hermanna á þýskum konum. Sambærileg störf voru unnin í London og Moskvu og engum dettur í hug að kalla þau illvirki - aðeins skrifstofustörf í þágu yfirvalda.

Brúnhildur er 105 ára og um hana var nýlega gerð heimildamynd þar sem hún í fyrsta sinn veitir ítarlegt viðtal. Hún sér ekki eftir því sem hún gerði, enda ekkert rangt þar að finna, og biður fólk að minnast þess að þýska þjóðin hreifst með nasisma. Sjálf fékk hún prússneskt uppeldi þar sem agi og hlýðni voru æðstu boðorð. Hún segist hafa orðið leið þegar þekktur útvarpsþulur var sendur í fangabúðir vegna þess að hann var hommi. Vinkona hennar, gyðingurinn Eva Löwentahl, hvarf henni sjónum í stríðinu. Ekki fyr en árið 2005, 60 árum eftir stríðslok, fór Brúnhildur á Helfararsafnið að spyrjast fyrir um Evu vinkonu. Eva var flutt til Auschwitz 1943 og hvarf þar - líklega í ofni.

Múslímatrú er altæk hugmyndafræði, sem mælir fyrir um hvernig sanntrúaðir skuli haga sínu daglega lífi. Múslímatrú flokkar fólk í rangláta og réttláta. Í múslímatrú er rík kvenfyrirlitning, hommar eru útskúfaðir og stór múslímaríki lögleiða barnaníð. Trúfrelsi er bannað í flestum múslímasamfélögum og tjáningarfrelsi sömuleiðis. Frá vestrænu sjónarhorni mannréttinda er múslímatrú í kjarna sínum röng.

Samt eru flestir múslímar góðir, einhver útgáfa af Brúnhildi Pomsel, sem lifa og starfa í takt við menningu sína og aðstæður án þess að fremja nein illvirki.

Það er mótsögn að tala um frjálslyndan nasisma. Frjálslynd múslímatrú er einnig mótsögn. Bæði hugmyndakerfin eru röng í kjarna sínum.

En fólk er almennt gott og vill engum illt. Eins og Brúnhildur Pomsel.

Tyrkland löggildir barnaníð - múslímskur ósiður

12 ára tyrkneskar stúlkur eru gefnar eldri karlmönnum sem kynlífsleikföng, ,,ef þær samþykkja sjálfar." Tólf ára stúlkubarn er ekki í neinum færum að samþykkja ráðstöfun fjölskyldunnar á sér. Allir tólf ára eru börn og eiga tilkall til mannréttinda - en ekki í múslímaríkjum.

Danska útgáfan BT fjallar ítarlega um þetta sjúkdómseinkenni trúarmenningar múslíma að ráðstafa stúlkubörnum eins og búpeningi til hagsbóta fyrir fjölskylduna.

Yngsta eiginkona Múhameðs spámanns var níu ára þegar hann átti við hana samræði. Þaðan kemur fyrirmyndin. Miðaldaósiðir múslíma eiga ekki heima á vesturlöndum.

Tyrkir ósáttir við Wallström

RÚV-leikritið um Sigmund Davíð heldur áfram

RÚV býður upp á framhaldsleikritið ,,Neglum Sigmund Davíð" í byrjun þings, þegar aðrir fjölmiðlar greina frá málefnum. Í hádegisfréttum var fyrirsögnin ,,Svaraði hvorki af né á um flokksþing."

Í inngangi fréttarinnar dúkkaði upp RÚV-hugtakið ,,Wintris-málið" sem er annað heiti á skipulagðri herför RÚV í vor gegn forsætisráðherra sem þá var Sigmundur Davíð Gunnlaugsson.

Herför RÚV er byggð á skjölum sem ekki er hægt að leggja fram, eins og viðurkennt hefur verið opinberlega:

 Þetta er „fís­ísk­ur“ ómögu­leiki. Þú get­ur ekki af­hent eitt­hvað sem þú ert ekki með.

Líklega er það einnig ,,físískur ómöguleiki" að RÚV geti stundað hlutlæga og málefnalega fréttamennsku.

 

„Þetta eru gífurlega mikilvæg mál“

Stórsagan um hjálpræðið að utan

Þegar Samfylkingin var á flugi með ESB-stefnu sína voru þeir nokkrir í háskólasamfélaginu, t.d. sitjandi forseti, sem blésu í þær glæður að hjálpræði Íslands kæmi ávallt að utan.

Nýja stórsagan þjónaði þeim tilgangi að réttlæta afnám fullveldis með inngöngu í Evrópusambandið. 'Ísland er einangrað og klúðrar sínum málum og þarf erlenda íhlutun til að þrífast,' var viðkvæðið. Nýja stórsagan var til höfuðs stórsögu sjálfstæðisbaráttunnar um að Íslandi farnast best þegar Íslendingar eru fullvalda í sínum málum.

Áróðurinn um einangrun Íslands var reistur á veikum grunni. Ísland var frá landnámi og fram á litlu ísöld í alþjóðlegri siglingaleið norrænna manna sem settust að á Írlandi, Skotlandi, Færeyjum, Íslandi, Grænlandi og um skamma stund á meginlandi Ameríku. Engin einangrun þar. Þegar norrænir menn, Íslendingar meðtaldir, létu undan síga í siglingum komu til sögunnar enskir, þýskir og hollenskir sæfarendur sem veiddu og stunduðu viðskipti við Íslendinga á síðmiðöldum og fram á nýöld.

Eymd Íslands varð mest þegar erlent yfirvald, danski konungurinn, var sterkast á 17. og 18. öld. Ísland var þá hornkerling út í ballarhafi sem skipti litlu máli fyrir Danakonunga en þó nógu miklu til að láta það ekki úr greipum sér. Nema, kannski, gegn gjaldi eins og Hannes Hólmsteinn Gissurarson hefur rakið.

Áhrifin sem Ísland fær frá útlöndum eru stundum til bóta, t.d. lýðræðishugmyndir á 19. öld, en stundum tómt rugl, eins og galdrafárið á 16. og 17. öld. Hugmyndin sem Samfylkingin reyndi innflutning á, um Stór-Evrópu með einum gjaldmiðli og einu yfirvaldi, er meira í ætt við galdrafárið en lýðræði. Og við gerðum rétt í að hafna tilraun Samfylkingar að einangra Ísland í Evrópusambandinu.

 

Fornleifafræðin á nýjum sjónarhóli

Kristín um ESB-klúður Samfylkingar

ESB-sinninn Kristín Þorsteinsdóttir segir i leiðara Fréttablaðsins að Samfylkingin beri ein og sér ábyrgð á misheppnaðri tilraun til að gera Ísland að ESB-ríki.

Evrópusambandsaðild og upptaka evru hefur verið slegin út af borðinu sem raunhæfur kostur í þjóðfélagsumræðunni. Sá sem mest vildi, klúðraði. Af hverju ætti Evrópusambandið annars að taka upp þráðinn að nýju eftir það sem á undan er gengið? Af hverju ætti þjóðin að veðja á annað svona leikrit?

Samfylkingin er rjúkandi rúst eftir ESB-leiðangurinn. Kristín ræðir ekki ástæðurnar fyrir klúðrinu. En þær eru helstar að Samfylkingu, og ESB-sinnum utan flokksins, mistókst að sannfæra þjóðina um að ESB aðild væri skynsamleg. Litlar sem engar líkur voru á að það tækist.

Öll nágrannaríki okkar, Grænland, Færeyjar og Noregur, hafa komist að þeirri niðurstöðu að aðild að Evrópusambandinu þjónar ekki hagsmunum þeirra. Í sumar ákvað Bretland að ganga úr Evrópusambandinu.

Evrópusambandið er fyrst og fremst félagsskapur meginlandsríkja. Það er hannað til að verða Stór-Evrópa með sameiginlegri yfirstjórn. Þessi misserin stendur ESB fyrir tröllauknum vanda vegna þess að gjaldmiðill sambandsins, evran, stuðlar að misvægi í efnahagsþróun. Þekktasta fórnarlambið er Grikkland en Ítalía er líklega næsta.

Ef ESB tekst ekki að verða Stór-Evrópa, og byggja á áþekku skipulagi og Bandaríkin, mun það gliðna í sundur. Hvort heldur sem verður er hagsmunum Íslands betur borgið utan Evrópusambandsins en innan þess.

ESB-klúður Samfylkingar var óhjákvæmilegt um leið og flokkurinn tók upp þá stefnu að Ísland skyldi verða ESB-ríki. Harður pólitískur veruleiki trompar alltaf draumóra.