Lævís Svandís þrífst á spillingu fjölmiðla

Spilltir fjölmiðlar, með RÚV í fararbroddi, hafa samfellt í áratug hamrað á spillingu í sjávarútvegi. Seðlabankamálið, Namibíumálið, Sjólamálið og skæruliðadeildin eru stikkorð í raðfréttalygi RÚV og samstarfsmiðla frá 2012.

Skálduð spilling er hvergi til nema í hugarheimi fréttamanna á ríkislaunum að segja ósatt. Seðlabankamálið fór fyrir öll dómsstig, engin spilling. Namibíumálið leiddi ekki einu sinni til ákæru. Sjólamálið var fellt niður eftir 12 ára málarekstur. Engin spilling. Í skæruliðamálinu kom á daginn að fréttamenn misþyrmdu andlega veikri konu, sem að undirlagi fjölmiðla byrlaði Páli skipstjóra Steingrímssyni, stal síma hans og færði blaðamönnum til afritunar. Spillingin var öll hjá blaðamönnum.

Inn í spilltan heim fjölmiðla stígur Svandís Svavarsdóttir matvælaráðherra og lætur gera fyrir sig skoðanakönnun um heiðarleika í sjávarútvegi. Sigri hrósandi skrifar Svandís innlegg í Morgunblaðið

Sérstaka athygli vakti að mikill meirihluti almennings telur íslenskan sjávarútveg spilltan, raunar taldi einungis einn af hverjum sex landsmönnum sjávarútveg vera heiðarlegan.

Hvaðan fá landsmenn upplýsingar um spillingu í sjávarútvegi? Jú, vitanlega úr fjölmiðlum. Svandís er enginn fáráðlingur. Hún er önnur kynslóð af stjórnmálamönnum sem kunna að nýta sér spillta fjölmiðla, er segja hvítt svart.

Vilji Svandís uppræta spillingu ætti hún að byrja á RÚV.

 

 

Óásættanlegt að sjávarútvegur teljist spilltur

Afhelgun, íslam og kristið umburðalyndi

Múslímar taka það heldur óstinnt upp er teikningar eru birtar af spámanninum og þegar helgur texti trúarinnar, kóraninn, er brenndur opinberlega.  

Í vestrinu tekur ekki að brenna biblíuna á götum og torgum, enginn kippir sér upp við það. Ekki heldur þá Jesú er sýndur transkona. Kallast umburðarlynd veraldarhyggja að láta sér fátt um finnast helgispjöllin.

Nú leita norræn ríki úrræða að koma í veg fyrir að íslömsk trúartákn séu vanvirt. Háttvís hugsun en böggull fylgir skammrifi.

Ef lög vernda múslímsk trúartákn en ekki kristin er íslömsk trúarmenning sett skör hærra en sú kristna. Ef krossinn og kristni fá sömu lagavernd og kóraninn og spámaðurinn er hoggið að rótum málfrelsis.

Engin eftirspurn er á vesturlöndum, almennt séð, eftir takmörkunum á rétti til tjáningar af tillitssemi við trúarsannfæringu.

Meginmunur á kristin eftir frönsku stjórnarbyltinguna annars vegar og hins vegar íslam er sá að trú er einkamál í síðkristni. Múslímar á hinn bóginn eru þeirrar hyggju að trú sé hornsteinn samfélags, tryggi góða siðu og háttu í samskiptum manna. Líkt og kaþólska kirkjan taldi á miðöldum.

Í lok viðtengdrar fréttar er eftirfarandi efnisgrein:

Sádi-Ar­ab­ía og Írak hafa boðað til fund­ar, sem bú­ist er við að hald­inn verði á morg­un, með sam­tök­um um íslamska sam­vinnu, OIC, í Jeddah til að ræða af­helg­un Kór­ans­ins bæði í Svíþjóð og Dan­mörku.

Samtök íslamskra ríkja, OIC, skrifa ekki upp á mannréttindasáttmála Sameinuðu þjóðanna, sem er arfur amerísku og frönsku byltinganna á 18. öld. Samtök íslamskra ríkja samþykktu fyrir rúmum 30 árum sérstaka trúar- og mannaréttindayfirlýsingu, kennd við borgina Kairó. Í Kairó-yfirlýsingunni er mannréttindum sett trúarlegar skorður.

Jafnrétti kynjanna er t.d. ekki á dagskrá. Sjötta grein kveður að konan skuli njóta virðingar en karlmaðurinn sé höfuð heimilisins og beri ábyrgð á velferð fjölskyldunnar.

Afhelgun kristni hófst við lok miðalda. Múslímar telja ekki tímabært að feta sömu slóð. Þeir eru ekki sannfærðir að vestrænn áttaviti siðagilda vísi rétta veginn og halda nokkuð fast í opinberun spámannsins.

Umburðalyndið, sem vestrið státar af, er kristin einstaklingshyggja. Hún verður til með ávarpi uppreisnarmunksins Marteins Lúter 18. apríl 1521. ,,Hér stend ég, annað er mér ekki fært, svo hjálpi mér guð. Amen." Einstaklingurinn í fyrsta sæti, guð í öðru.

Framvindan er ekki á reikning helsta kennimanns mótmælendatrúar en þó afleiðing uppreisnar gegn kennivaldi miðlægs almættis. Nú er sérhver sinn eigin guð. Karlkyns í dag, kvenkyns á morgun og fertugasta kynið daginn eftir. Skurðgoðadýrkun í augum múslíma. Verkefni spámannsins á sjöttu og sjöundu öld eftir Krist var að kveða skurðgoðadýrkun í kútinn.

Trú og vantrú fá ekki samræmst nema undir formerkjum kristinnar einstaklingshyggju.

 

Leita leiða til að koma í veg fyrir Kóranbrennur

Vísindi, ýkjur og vinsældir

Óopinbert leyndarmál er að vísindi þrífast á vinsældum. Án vinsælda er erfitt að fá fjármang í rannsóknir. Vísindi eru að stórum hluta ritrýndar greinar í fagtímaritum.

Tvær meginleiðir eru til vinsælda. Í fyrsta lagi að fá tilvitnun í sína grein frá öðrum vísindamönnum. Í öðru lagi að meginstraumsfjölmiðlar gerir frétt úr rannsóknaniðurstöðum.

Helkuldi á norðurslóðum er boðaður innan tveggja ára í vísindagrein í Nature, sem þykir virt fagrit, og verður að uppslætti í fjölmiðlum, samanber viðtengda frétt.

Ráðandi frásögn af veðri er að hamfarahiti sé handan við hornið, en ekki manndrápskuldi. Hitamet slegið á Norður-Atlantshafi, segir tveggja daga gömul frétt.

Talsmenn ráðandi frásagnar eru líka fljótir að slá út af borðinu vísindagrein sem boðar langvinnt kuldakast. Breska veðurstofan, sem er í herbúðum þeirra sem trúa á manngerða hlýnun, gaf út yfirlýsingu um að kuldagreinin i Nature væri ekki góð vísindi. Álíka og kaþólska kirkjan gerði á miðöldum þegar einhverjum varð á í messunni og trúði röngu.

Ýkjurnar þarf að samræma, til að ráðandi frásögn haldi vatni og skaffar peninga í rannsóknir og stöðuveitingar. Manngerðar hitabylgjur er kennisetningin. Til að hún virki þarf samræmt göngulag handhafa rétttrúnaðarins.

Þumalfingursregla fyrir leikmenn sem lesa vísindi sér til ánægju og skemmtunar er að taka fremur mark á gömlum vísindamönnum en þeim yngri. Gamlingjarnir nenna ekki vinsældakapphlaupi metnaðarfullu ungmenanna sem vilja breyta heiminum með tískuvísindi að vopni.

Tilfallandi vitnar stundum til manna eins og Judith Curry, William Happer, Richard Lindzen, John Christy og Roy Spencer. Allt fólk á eftirlaunaaldri er lætur sér fátt um finnast bernskar ýkjur og veraldarbrölt aðgerðasinna á öllum aldri. Vísindi eru þekking í huga þeirra gamalreyndu en ekki verkfæri til valda og áhrifa í samfélagi líðandi stundar.

Einn til er Svíinn Lennart Bengtsson. Hann segir að eftir hundrað ár tali enginn lengur um veðrið í samhengi við loftslagsvá. Þangað til skemmtum við okkur yfir ýkjuvísindum með trúarívafi. 

 

Boða stöðvun hafstrauma við Ísland

Skytt-ævintýri sakborninga RSK-miðla

Fimm blaðamenn RÚV, Stundarinnar og Kjarnans, RSK-miðla, eru sakborningar í lögreglurannsókn á byrlun Páls skipstjóra Steingrímssonar og stuldi á síma hans. Sakborningarnir réðu Danann Lasse Skytt til að skrifa fréttir fyrir sig í norræna fjölmiðla.

Skytt auglýsir sig sem textahöfund, blaðamann og almannatengil, er skrifar fagalegan texta í þágu verkkaupa. Íslenska orðið um þessa starfsemi er leigupenni. Á götumáli: lygari til leigu.

Sakborningarnir keyptu Skytt til að segja þá sögu í fréttaformi að íslenskir blaðamenn væru ofsóttir af lögreglu fyrir að afhjúpa síðnýlenduglæpi Samherja í Namibíu.

Skytt gekk til verks samkvæmt forskrift sakborninga. Hann endurvann ásökunarfréttir RSK-miðla og fékk tvær útgáfur sömu fréttar birtar í danska fagblaðinu Journalisten annars vegar og hins vegar í norsku útgáfunni Innsikt-Aftenposten.

Fréttin í norsku útgáfunni var ítarlegri og efnismeiri. Hún birtist í febrúarhefti Innsikt á þessu ári. En þá kom babb í bátinn. Ritstjóra Innsikt var gert aðvart að ekki væri allt með felldu í grein danska leigupennans og hóf sjálfstæða rannsókn á tilurð fréttarinnar. Skytt var krafinn um heimildir sem staðfestu frásögnina. En hann hafði ekkert í höndunum nema framburð sakborninga í glæparannsókn.

Ritstjóri Innsikt-Aftenposten sá sig knúinn að birta ítarlega afsökun á að hafa birt texta Skytt sem frétt. Tilfallandi fjallaði um afsökunina:

Í marsútgáfu Innsikt er löng afsökunarbeiðni þar sem raktar eru margar villur og rangtúlkanir í grein Skytt. Íslensku blaðamennirnir útveguðu Skytt aðgang að Jóhannesi Stefánssyni, svokölluðum uppljóstrara. Jóhannes talar aðeins við þá blaðamenn sem gleypa frásögn hans hráa og fjalla ekki um hve vafasöm heimild uppljóstrarinn er.

Í afsökunarbeiðni Innsikt er tekið fram að útgáfan hafi ekki séð neinar trúverðugar heimildir um að Jóhannes hafi fyrir hönd Samherja mútað embættismönnum í Namibíu. ,,Það hefði átt að koma fram í greininni," segir Innsikt, ,,að Jóhannes er einn til frásagnar um að hafa stundað mútur."

Skytt hafði ekki samband við Samherja þegar hann undirbjó greinina. Enda var Skytt í vinnu hjá RSK-miðlum til að ófrægja Samherja. Aldrei stóð til sjónarmið annarra en RSK-miðla kæmust á framfæri. Afsökunarbeiðni Innsikt segir: ,,Verkferlar hjá okkur brugðust. Grunnatriði blaðamennsku er að ásakanir séu bornar undir þá sem þær beinast að. Það var ekki gert í þessu tilviki."

Innsikt biðst einnig afsökunar á að í grein Skytt séu yfirheyrslur lögreglu yfir blaðamönnum tengd Namibíumálinu. Umfjöllun um skýrslutöku lögreglu af blaðamönnum átti ekki heima í umfjöllun um Namibíumálið, segir í yfirlýsingu Innsikt. Blaðamennirnir eiga aðild að byrlun, gagnastuldi og brot á friðhelgi. Það er sjálfstætt mál kennt við Pál skipstjóra.

Skytt-ævintýri RSK-miðla var ekki lokið. Í júlíútgáfu Innsikt-Aftenposten ítrekar ritstjórnin afsökun um að hafa birt frétt Skytt. Það er gert inngangi að yfirlýsingu Eiríks S. Jóhannessonar stjórnarformanns Samherja.

Lykilsetning í yfirlýsingu Eiríks er að Namibíumál RSK-miðla hafi ekki verið ,,leit að sannleikanum heldur markviss árás með rætur í íslenskri pólitík."

Sakborningarnir fimm, íslensku blaðamennirnir, eru einstaklingar. Á bakvið þá stendur RÚV, ríkisfjölmiðillinn sem er aðgerðamiðstöð í pólitískum árásum á einstaklinga og fyrirtæki. Útvarpsstjóri hefur ekki gert grein fyrir þessu sérstaka hlutverki RÚV.

 

 

Vísindamenn biðja um meiri hræðsluáróður

Nær 100 vísindamenn ítalskir, þarf af einn nóbelsverðlaunahafi, ákalla fjölmiðla að flytja kröftugri áróður fyrir heimsendi af völdum manngerðs veðurfars, segir í viðtengdri frétt.

Svo ítalski nóbelsverðlaunahafinn sé strax afgreiddur er þess að geta að nýlega sagði annar nóbelsverðlaunahafi í eðlisfræði, John F. Clauser, að meint fræði um manngert veður séu húmbúkk, gervivísindi. Auðvitað var Clauser úthýst af hamfaraiðnaðinum. Sannleikann má ekki segja upphátt.

Leggjum vísindin til hliðar enda tala vísindamenn út og suður. Horfum á staðreyndir og beitum einfaldri rökfræði. Kenningin um manngert veður hvílir á þeirri fullyrðingu að útblástur koltvísýrings, CO2, af mannavöldum valdi gróðurhúsaáhrifum sem aftur hækkar hitastigið á jörðinni. Koltvísýringur hindrar útöndum jarðar og veldur hækkun hita.

Koltvísýringur er náttúruleg lofttegund, nauðsynleg fyrir allt líf á jörðinni. Ljóstillífun plantna krefst koltvísýrings. Án CO2 væri jörðin eyðimörk. 700 vísindamönnum fannst nauðsynlegt að benda á þessa einföldu staðreynd. Segir töluvert um ástand umræðunnar.

En, sleppum vísindum og ræðum hráar staðreyndir. Spurningin verður hve mikið magn af koltvísýring er í andrúmslofti jarðar og hver er hlutur mannsins af heildarmagninu?

Heildarmagn koltvísýrings, CO2, í andrúmslofti jarðar er áætlað 750 gígatonn. Af þessum 750 gígatonnum ber maðurinn ábyrgð á 29 gígatonnum, segir á vefsíðu Evrópusambandsins sem talar fyrir manngerðri hlýnun og ætti ekki að draga  úr ábyrgð mannsins á ástandi mála. 

29 af 750 eru tæp 4 prósent. Maðurinn ber sem sagt ábyrgð á tæpum fjórum prósentum af öllum koltvísýringi í andrúmslofti jarðar. Náttúran stjórnar 96 prósentum af koltvísýringi andrúmsloftsins.

Ef við eigum að trúa að maðurinn valdi hlýnun jarðar verðum við jafnframt að trúa að náttúrulegur koltvísýringur valdi ekki hlýnun. En röklega gengur það ekki upp. Ef CO2 er gróðurhúsalofttegund, þ.e. veldur hækkun hita, er um að ræða náttúrulega ferla sem óháðir eru mannlegum athöfnum. Aftur: maðurinn er ábyrgur fyrir fjórum prósentum en náttúran 96 prósentum. Hamfarasinnar trúa að fjögur prósent sé meiri orsakavaldur en 96 prósent. Bullið nær því ekki einu sinni að vera mótsögn.

Einhverjir kynnu að andmæla, sbr. vefsíðu ESB, sem vitnað var til að ofan, og segja að 29 gígatonn mannsins séu viðbót við ,,náttúrulegt" magn koltvísýrings. En það er ekki svo að náttúrulegt magn koltvísýrings sé fasti sem breytist ekki. Í náttúrunni er flókið samspil milli losunar koltvísýrings og bindingu lofttegundarinnar, t.d. í gróðri.

Tilfallandi benti á að litla gosið á Reykjanesi framleiðir daglega magn CO2 sem jafnast á við heildarlosun íslenska hagkerfisins. Óvirk eldstöð, Katla, losar daglega ívið meira. í jarðsögunni eru dæmi um að hlutfall CO2 í andrúmslofti hafi verið mun meira en í dag. Árstíðir breyta hlutfalli koltvísýrings. Á norðurhveli jarðar binst CO2 að vori og sumri með ljóstillífun plantna en að hausti og vetri losnar CO2 með lífrænni rotnun. 

Hlýnun getur ekki stafað af mennskri losun koltvísýrings. Einfaldlega vegna þess að 4 eru töluvert minni tala en 96. Mæld hlýnun síðustu 200 ár er um ein gráða á Celcíus á öld. Náttúruleg þróun, t.d. í fornveðurfari, sýnir mun örari hitabreytingar en þær mælingar sem við höfum frá upphafi iðnbyltingar, fyrir 200 árum. Allt ber að sama brunni. Í veðurfari, hitastigi jarðar, er maðurinn ekki einu sinni aukaleikari, heldur statisti. Náttúran er í aðalhlutverki.

Neðanmáls er þess að geta að kjörvöxtur plantna er við 1200-1400 ppm koltvísýrings í lofti (t.d. í gróðurhúsum). Koltvísýringi er oft dælt inn í gróðurhús, til að fá betri uppskeru. Plöntur eru betri mælikvarði á kjörhlutfall CO2 en hamfarasinnaðir vísindamenn. Gefur auga leið; plöntur geta ekki verið hálfvitar.

Meðalmagn koltvísýrings í andrúmslofti jarðar er talið 400 ppm. Það væri betra fyrir plöntulíf, og þar með jarðlíf, að meira yrði af koltvísýringi. Jörðin yrði betri staður að búa á með meiri plöntufæðu - og minni hamfaratrú. Vísindamenn sem segja annað ættu að skammast sín.

Fjölmiðlar verða að útskýra málið betur

Bankastjóri, útvarpsstjóri og áhyggjur ráðherra

Telegraph segir að Alison Rose, bankastjóri breska bankans NatWest, hafi orðið að segja af sér eftir að skrifastofa forsætisráðherra Bretlands hafi lýst ,,verulegum áhyggjum" yfir því að Rose ætlaði að sitja áfram.

Breska ríkið á um 40 prósent í NatWest. Bankastjórinn lak röngum upplýsingum um einkafjármál Nigel Farage til fréttamanns BBC til að þjóna pólitískum rétttrúnaði.

Rose bankastjóri er fulltrúi elítu sem í nafni dygða tekur lögin í sínar hendur, ákveður hver sé verðugur og hver ekki. Woke hugmyndafræði á sterum.

Íslenska ríkið á RÚV 100 prósent. Ríkisfjölmiðillinn á aðild að misnotkun á andlega veikri eiginkonu Páls skipstjóra Steingrímssonar sem byrlaði Páli, stal síma hans og afhenti RÚV til afritunar.

Eftir að lögreglurannsókn hófst sumarið 2021 hafa þrír fréttamenn á RÚV hætt störfum. Rakel Þorbergsdóttir fréttastjóri, Helgi Seljan fréttamaður og Þóra Arnórsdóttir ritstjóri Kveiks. Vitað er að Þóra er sakborningur í lögreglurannsókninni. Starfslok allra þriggja má rekja til þróunar lögreglurannsóknar, sem jafnt og þétt hefur undið fram og varpað skýrari ljósi á rás atburða. RÚV fær aðra fjölmiðla í bandalag með sér að segja sem fæstar fréttir, - jafnvel þótt vitað sé að lögregluskýrslur séu á borðum ritstjórna.

Lögregluskýrslurnar eru í umferð þar sem sex sakborningar og tveir brotaþolar fá aðgang að þeim. Þeir sem fylgjast með umræðunni vita hvað snýr upp og hvað niður í málavöxtu. Stutta sagan er að Namibíuherför RÚV, Stundarinnar og Kjarnans, RSK-miðlar, endaði með misþyrmingu á andlega veikri þáverandi eiginkonu Páls skipstjóra, sem að undirlagi fjölmiðlanna þriggja byrlaði eiginmanni sínum til að stela af honum snjallsíma og fá í hendur blaðamanna til afritunar. Gögnin úr símanum notuðu fjölmiðlarnir í herferð sem gekk út á að Samherji ræki skæruliðadeild er skipstjórinn veitti forstöðu.

Stefán Eiríksson útvarpsstjóri hefur enga grein gert fyrir aðkomu RÚV að sakamálinu. Útvarpsstjóri er eins og bankastjórinn Rose, fulltrúi elítu sem tekur lögin í sínar hendur. Munurinn á Íslandi og Bretlandi er sá að fjölmiðlar og æðstu ráðamenn í landi Engilsaxa sögðu hingað og ekki lengra við siðaleysi og lögbrotum réttlætisriddarana.

Skyldi forsætisráðherra Íslands, Katrín Jakobsdóttir, eða Lilja Alfreðsdóttir menningarráðherra, lýsa áhyggjum yfir stöðu ríkisfjölmiðilsins og jafnvel ,,verulegum áhyggjum" af stöðu mála? Eða er siðleysi og lögbrot ríkisfjölmiðilsins stundað með blessun og velvilja æðstu ráðamanna?

 

 

 

Bankastjórinn segir af sér vegna máls Farage

Ellilífeyrir sem borgaralaun, sanngirni og siðleysi

,,Mér er refsað fyr­ir að hafa lagt til hliðar sparnað til elli­ár­anna og skatt­ur­inn minn, sem fór til TR, sit­ur því eft­ir enn stærri í vasa TR.
Þetta er auðvitað al­veg risa­s­vindl, sama hvort það er byggt á ein­hverj­um lög­um eða reglu­gerðum. Al­veg sama þótt þetta hafi verið látið viðgang­ast í mjög lang­an tíma. En þjóf­ur er og verður alltaf þjóf­ur, sama hvað hann kall­ar sig."

Ofanritað er niðurlag greinar Árna Tómasar Ragnarssonar læknis í Morgunblaðinu sem hefur farið víða og þykir hitta naglann á höfuðið. TR stendur fyrir Tryggingastofnun.

Í landinu eru tvö kerfi sem eiga að sjá til þess að fólk eigi í sig og á þegar starfsdegi lýkur. Þriðji þátturinn í framfærslunni er auðvitað einstaklingurinn sjálfur. Góðu heilli hefur aldrei verið fjöldaatvinnuleysi á Íslandi. Allir núlifandi Íslendingar með starfsævina að baki eiga að hafa borð fyrir báru, eftirtekjur af um 40 ára vinnu. Nema, auðvitað, þeir sem ekki kunna fótum sínum forráð og sólunda öllu sem þeir koma nálægt, hvort heldur fjölskyldulífi eða fjármálum. Þeir eru um fimmtungur þjóðarinnar, flestir vinstrimenn.

En það eru framfærslukerfin tvö sem þarf að ræða, fimmtungshálfvitarnir eru, voru og verða alltaf. Í fyrsta lagi er opinber framfærsla, ellilífeyrir, frá Tryggingastofnun sem fjármögnuð er af skattfé, ríkissjóði. Í öðru lagi lífeyrissjóðir sem taka af launþegum hlutfall tekna yfir starfsævina og ávaxta. (Látum liggja á milli hluta samtryggingu lífeyrissjóða og séreign).

Ríkið, Tryggingastofnun og forverar, fjármagnaði upphaflega ellilífeyrir þegar fáir eða engir lífeyrissjóðir voru starfandi. Lífeyrir var ölmusa, fátækrahjálp. Í gamla bændasamfélaginu annaðist fjölskyldan gamalmennin. Smátt og smátt var farið að líta á lífeyrir TR sem borgaralaun. Allir sem ná ákveðnum aldri og ljúka störfum eiga rétt á borgaralaunum/ellilífeyri frá TR/ríkinu.

Um eða upp úr 1970 tók núverandi lífeyrissjóðakerfi á sig mynd. Það þýðir að nær allir núlifandi eftirlaunaþegar sem átt hafa eðlilega starfsævi, ekki glímt við vanheilsu, unnið sem launþegar en ekki í neðanjarðarhagkerfinu (svört vinna) og ekki unnið launalaust sem húsmæður/húsfeður, eiga að hafa tryggt sér lífeyri til að lifa af - með reglulegum greiðslum í lífeyrissjóð yfir starfsævina.

Ef ellilífeyrir frá TR er borgaralaun eiga allir, ríkir sem fátækir, að fá sömu greiðslu óháð tekjum frá lífeyrissjóðum.

Á hinn bóginn. Ef lífeyrir frá TR er tekjujöfnun/félagslegt úrræði, kölluð fátækrahjálp fyrr á tíð, er augljóst að þeir sem eru þokkalega haldnir með tekjum úr lífeyrissjóðum eigi ekki að fá framlag frá TR en fátæklingar því meira.

Hvar liggur sanngirnin? Hvar byrjar siðleysið?

Ef greiðslur frá TR eru borgaralaun er algjörlega siðlaust að mismuna fólki, að þeir efnameiri fái lítið sem ekkert en hinir efnaminni fullgilda framfærslu. Sanngjarnt er að allir fái jafnt.  

Ef greiðsla frá TR er fátækrahjálp er fullkomlega siðlaust að þeir efnameiri fái ölmusu sem betur er komin hjá þurfalingum.

Við þurfum sem þjóð að gera upp hug okkar til opinberrar framfærslu og smíða kerfi sem annað tveggja viðurkennir ábyrgð einstaklingsins á lífi sínu eða lítur á borgarana sem þurfalinga frá 67 ára aldri en árin frá barnæsku sem skattgreiðendur.

Eða, sem við tíðkum daginn út og inn, að væla hátt og snjallt um eigin ömurleika þegar við í raun lifum eins og blóm í eggi. Enginn er búmaður sem ekki kann að berja sér.

Fimmtungshálfvitarnir eru hluti mannlífsins. Þjófnaðurinn, sem Árni Tómas læknir gerir að umtalsefni, er vegna fimmtungsins. Huggun harmi gegn er að litbrigði veraldarvolksins yrðu færri án óreiðufólksins. Mótsögn siðaðs samfélags er að heilbrigðum er refsað vegna óheilbrigðra. Orðið heilbrigði er hér notað í sígildri merkingu; heilbrigð sál í hraustum líkama.  

 

BBC biður Farage afsökunar, RÚV ekki Pál skipstjóra

Fréttamaður BBC og fréttastofa breska ríkisfjölmiðilsins biðja Nigel Farage afsökunar á frétt um að bankareikningi Farage hafi verið lokað vegna fjárþurrðar. Afsökin kom eftir þrýsting breska fjölmiðla.

BBC birti ranga og meiðandi frétt um Farage um að hann væri of blankur til að halda opnum bankareikningi. Í raun var um að ræða bankinn var ósammála pólitískum skoðunum Farage, en hann er hægrimaður.

RÚV á aðild að misnotkun á andlega veikri konu, þáverandi eiginkonu Páls skipstjóra Steingrímssonar. Með vitund og vilja RÚV byrlaði konan eiginmanninum, stal síma hans og færði fréttamönnum RÚV til afritunar.

Gögn úr síma Páls skipstjóra notaði RÚV, í samstarfi við Stundina og Kjarnann, til að skálda upp fréttir að Samherji hefði á sínum snærum skæruliðadeild sem skipstjórinn veitti forstöðu. Allt haugalygi. Gögnin úr síma Páls sýna fyrst og fremst að honum og þeim sem hann spjallaði við ofbauð hamfarafréttamennska RÚV og samstarfsmiðla gegn Samherja í Namibíumálinu svokallaða. Þar var haldið fram að útgerðin stæði fyrir stórfelldum glæpum í Namibíu, mútugjöfum og fjársvikum. Rannsókn héraðssaksóknara og skattayfirvalda hér á landi og lögreglurannsókn í Namibíu hefur ekki leitt neitt misjafnt í ljós af hálfu Samherja.  

Sumir myndu segja að brýnna væri að RÚV bæði Pál skipstjóra afsökunar en BBC Farage. Munurinn er sá að á Íslandi eru fjölmiðlar meðvirkir, láta gott heita að blaðamenn misnoti andlega veika og geri atlögu að lífi og heilsu almennra borgara. Til að bíta höfuðið af skömminni er verðlaunum Blaðamannafélags Íslands hlaðið á afbrotamennina.

Wagner-liðar sýna Póllandi áhuga

Eftir meinta valdaránstilraun í Rússlandi söðlaði málaliðaherinn kenndur við þýska tónskáldið Wagner um og hélt til Hvíta-Rússlands, - með blessun rússneskra yfirvalda. Nú segir forseti Hvíta-Rússlands, Lúkasjenkó, að hann eigi erfitt með að halda aftur af áhuga Wagner-liða á Póllandi.

Pólland er Nató-ríki. Þriðja heimsstyrjöld brytist út ef rússneskur málaliðaher herjaði á Pólland. Lúkasjenkó talar í hálfkæringi um innrás í Pólland. Gamanið er grátt enda liður í sálfræðihernaði stjórnvalda í Varsjá annars vegar og hins vegar Pútín forseta í Kreml. 

Löngu er vitað um áhuga Pólverja á vesturhluta Úkraínu, sem fyrrum var pólskt land. Í lok seinna stríðs, eftir sigur á Þjóðverjum, færði Stalín leiðtogi Sovétríkjanna pólsku landamærin í vestur, á kostnað Þýskalands, og hirti í staðinn Austur-Pólland undir Sovétríkin/Úkraínu.

Pútin minnti um daginn Pólverja á tilfærslur Stalíns. Þeim pólsku var ekki skemmt.

Vestur-Úkraína er til umræðu þar sem Austur-Úkraína fellur Rússum í skaut innan tíðar. Gagnsókn úkraínska hersins í Saparosjía gerir sig ekki, landvinningar eru litlir en mannfall mikið. Í Donbass er það rússneski herinn sem sækir fram. Þeir sem gerst þekkja til segja rússneskan sigur í kortunum, jafnvel þeir sem hlynntastir eru málstað Úkraínu.

Jake Sullivan er sá maður í bandaríska stjórnkerfinu sem hvað mest lætur til sín taka í Úkraínustríðinu. Hann viðurkennir að sókn úkraínska hersins gangi fremur hægt en minnir á að meginher stjórnarinnar í Kænugarði sé enn ekki kominn að víglínunni. Sókn Úkraínu hófst 4. júní. Ef meginherinn er enn í hvíldarstöðu tæpum tveim mánuðum síðar, þegar hvorki gengur né rekur á vígvellinum, er herfræðin sérstök, svo ekki sé meira sagt. Sókn á sannfæringar skilar litlu. 

Aukin spenna milli Póllands annars vegar og hins vegar Hvíta-Rússlands og Rússlands gefur sterklega til kynna að Austur-Úkraína sé vestrinu búið spil. Afgangurinn af landinu, Vestur-Úkraína, sé komin á matseðilinn. Umræða um áhuga Wagner á Póllandi er í raun spursmál um hvað verði um afganginn af Úkraínu eftir rússneskan sigur í austri.

Pólland dansar línudans, vill vesturhéruð Úkraínu en án þess að hleypa af stað þriðju heimsstyrjöldinni. Lúkasjenkó og Pútín taka þátt í leiknum og vekja athygli á að Varsjá sé aðeins í 100 kílómetra fjarlægð frá landamærunum. Stalín var þaulæfður að draga landamæri með herfræði í huga. 

 

 

Eiturgræn pólitík

Íhaldsflokkurinn breski gekk í björg hamfarahlýnunar undir forystu fráfarandi formanns, Boris Johnson. Dísil- og bensínbílar skyldu bannaðir frá og með 2030, eftir sjö ár. Íþyngjandi regluverk var sett á húsnæði, bæði nýtt og gamalt, til að hamla gróðurhúsaáhrifum.

Kjósendur kaupa ekki lengur hugmyndafræðina um manngerða hamfarahlýnun og refsa Íhaldsflokknum í aukakosningum. Daginn eftir stórtap stíga ráðherrar fram og segja trúlega höfum við gengið of langt í hamfaratrúnni.

Léleg hugmyndafræði leiðir í ógöngur. Hamfarahlýnun vegna manngerðs koltvísýrings er ruglfræði. Litla eldgosið á Reykjanesi framleiðir daglega jafn mikinn koltvísýring og allt íslenska hagkerfið. Hagkerfið losar um 17 þús. tonn daglega af koltvísýringi en eldgosið allt að 15 þús. tonn daglega. Óvirkar eldstöðvar, t.d. Katla, losa um 12 til 24 þús. tonn daglega. Töluvert meira en allt hagkerfið hér á landi.

Náttúruleg losun koltvísýrings er ekki á dagskrá hugmyndafræði hamfarahlýnunar, aðeins manngerð. Ástæðan er einföld. Ekki er hægt að skattleggja náttúruna og hún lýtur ekki regluverki hins opinbera. Hagkerfið er á hinn bóginn að stórum hluta undir náð og miskunn stjórnvalda.

Stjórnmálmenn, bæði til hægri og vinstri, tóku hugmyndafræði hamfarahlýnunar tveim höndum. Það auðveldar atkvæðaveiðar að þykjast bjarga heiminum samtímis sem yfirvofandi hætta réttlætir að ríkið sé ofan í hvers manns koppi. En það kemur að skuldadögum. Hádegisverðurinn er aldrei ókeypis, loftslagsmáltíðin verður æ dýrkeyptari.

Íhaldsflokkurinn fór illa út úr aukakosningum