Komin í frí

Þessi bloggsíða er komin í frí, óljóst hve lengi.
Góðar stundir.

páll

Hvar er verkalýðshreyfingin í umræðunni um erlent vinnuafl?

Verkalýðshreyfingin liggur lágt í umræðunni um erlent vinnuafl. Á meðan hún þegir taka aðrir til máls og leggja útaf samkeppninni sem íslenskir launamenn eiga við útlendinga sem koma frá láglaunasvæðum Austur-Evrópu og láta sér líka kjör og aðbúnað sem okkur þykir ekki sæmandi.

Verkalýðshreyfingin var ekki frekar en aðrir viðbúin holskeflu útlendinga á vinnumarkaðinn hér heima. Nauðvörnin var að krefjast þess að erlendum launþegum yrði greitt eftir gildandi kjarasamningum. En það hefur lengi tíðkast hér á landi, einkum meðal iðnaðarmanna, að gildandi kjarasamningur eru töluvert fyrir neðan markaðslaun. Á meðan vinnumarkaðurinn var lokaður gekk þetta fyrirkomulag, enda ekki tiltökumál að hafa yfirsýn yfir kaup og kjör þorra fólks. Eftir á að hyggja voru það vitanlega mistök að láta kjarasamninga dragast afturúr raunlaunum.

Þótt útlendingar fái greitt samkvæmt íslenskum kjarasamningum eru félagsleg undirboð engu að síður stunduð vegna þess að markaðslaun eru hærri en kjarasamningar kveða á um. Þá er ótalið að aðbúnaður erlenda vinnuaflsins er oft langt fyrir neðan viðurkennd viðmið.

Verkalýðshreyfingin hefur afl og getu til að setja málefni erlends vinnuafls á dagskrá, móta tillögur um hvernig skuli brugðist við og vinna að framgangi þeirra.

Það er fokið í flest skjól ef verkalýðshreyfingin segir pass í umræðunni um erlent vinnuafl á Íslandi.

Glitnir veldur sjúku ástandi í norsku efnahagslífi

Atvinnutilboð dótturfyrirtækis Glitnis í Noregi til verðbréfamiðlara er lýsandi fyrir sjúkt efnahagslíf, segir Tore Lindholt fyrrum forstjóri norsku Tryggingastofnunarinnar í viðtali við viðskiptaútgáfu Aftenposten, E24. Glitnir Securities reynir að lokka til sín duglega miðlara og býður yfir 200 milljónir íslenskra króna fyrir undirskrift miðlara á starfssamning.

Tore Lindholt starfaði náið með verðbréfamiðlurum þegar hann stýrði Tryggingastsofnuninni. Í umfjöllun E24 er einnig vitnað til Thore Johnsen prófessors við Norska viðskiptaháskólann sem segir lögmálið um framboð og eftirspurn ekki virka þegar svona upphæðir þurfi til að fá undirskrift manna á ráðningasamning.

Aðrir benda á að miðlarar standi í miðju peningaflæðinu, stýri þar umferðinni og taki iðulega með sér stóra viðskiptavini þegar þeir skipta um starf.

Blaðamaður E24 náði tali af einum miðlaranna sem þekkst hefur tilboð Glitnis.

- Ég er kominn í páskafrí, stend upp í fjallshlíð og vil yfirhöfuð ekkert tjá mig um málið, segir Terje Mauer.

Hér er umfjöllun E24.

Frjálslyndir eru ekki rasistar

Auglýsing Frjálslynda flokksins í gær er ekki stefnt gegn kynþáttum og er ekki rasísk, eins og sumir hafa látið í veðri vaka. Kynþáttasstefna eða kynþáttahatur, eins og rasismi hefur jafnan verið þýddur á íslensku, felur í sér flokkun á æðri og lægri kynþáttum. Í auglýsingunni eru engin slík skilaboð.

Andstæðingar Frjálslynda flokksins virðast hafa komið sér saman um að stimpla flokkinn sem kynþáttaflokk í því skyni að vekja andúð á málflutningi hans um takmarkanir á innflutningi erlends vinnuafls. Tilburðir til að búa til meiri andstæður en efni standa til eru aðeins vatn á myllu raunverulegra rasista, hvar í flokki sem þeir standa.

Veruleg aukning hefur orðið á innflutningi erlends vinnuafls á skömmum tíma. Viðbúnaður samfélagsins til að taka á móti þessu fólki er ábótavant. Í auglýsingunni segjast Frjálslyndir vilja takmarka hingaðkomu vinnuafls og búa betur að þeim sem fyrir eru, m.a. með aukinni kennslu og menntun sem eykur líkur á farsælli aðlögun nýbúa.

Aðlögun er lykilatriði útlendinga sem setjast hér að. Í nafni fjölmenningarstefnu vilja sumir gera lítið úr þeim þætti og jafnvel leggjast gegn aðlögun. Samkvæmt þeirri hugsun eiga Pólverjar að gera sér lítið pólskt samfélag hér á landi, Thailendingar thailenskt samfélag og svo framvegis. Þetta er gettóstefna sem beðið hefur skipbrot í Evrópu. Fjölmenningarsamfélag er goðsögn sem hvergi er til í reynd. Nái fjölmenningarstefna fótfestu hér á landi er það ávísun á menningarkima sem verða gróðrarstía félagslegra vandamála þegar fram líða stundir.

Íslendingar eiga að búa svo í haginn fyrir nýbúum að þeir komist sem fyrst í takt við íslenskt samfélag. Og við eigum vitanlega ekki að taka við fleiri útlendingum en við höfum burði til. Þar eiga hagsmunir atvinnurekenda ekki að ráða ferðinni heldur almannahagsmunir.

Andlýðræðislegar kosningar í Hafnarfirði

Hafnfirsku kosningarnar hafa verið lofaðar sem lýðræðislegar. En með gildum rökum má segja að þær hafi verið andlýðræðislegar og aðeins efnt til þeirra til að þóknast eiganda álversins, Alcan.

Í áratugi hafa lýðræðislega kjörin skipulagsyfirvöld í Hafnarfirði byggt upp íbúðabyggð í nágrenni álversins. Með almennt viðurkennd sjónarmið um sambýli íbúðabyggðar og álvers í huga má halda því fram að harðar staðreyndir byggðarinnar í kringum álverið hafi útilokað stækkun. Engum myndi detta í hug að staðsetja nýtt álver í Hafnarfirði á þeim stað sem það er núna.

Álverið er barn síns tíma. Þegar það var reist var ekki tiltökumál þótt vörubílar með fiskúrgangi væru geymdir í íbúðabyggð og fnykurinn af mjölbræðslum var kölluð peningalykt.

Meirihluti bæjarstjórnar í Hafnarfirði ákvað að taka sér pólitískt frí og leggja deiliskipulagstillöguna um stækkað álver í dóm kjósenda í stað þess að kannast við sinn vitjunartíma og hafna óskum álversins um stækkun.

Til skamms tíma þótti sjálfsagt á Íslandi að almenningur kysi um hundahald í þéttbýli og hvort opna skyldi útsölu ÁTVR í tilteknu byggðalagi. Litið var svo á að þetta væru ópólitísk mál. Önnur mál skyldu útkljáð á vettvangi fulltrúalýðræðis þar sem stjórnmálamenn þurfa að vera í sæmilegum takti við almenning sem veitir þeim umboð á fjögurra ára fresti.

Kosningarnar um stækkun álversins í Hafnarfirði eru að því leyti líkar hundahaldskosningum að valkostirnir voru skýrir, stækkun eða ekki. Það eru tiltölulega fá almenn álitamál sem hafa tvær hliðar, í flestum tilvikum eru margir kostir, ýmsar útfærslur og fjöldi blæbrigða. Ef beinar kosningar færast í aukana mun það ekki auka vald almennings, eins og sumir halda fram, því þeir sem ákveða hvaða valkosti skuli kosið um og hvernig spurningar verða lagðar fram munu hafa tögl og haldir.

Í kosningunni í Hafnarfirði var það Alcan sem hafði tögl og haldir og skorti aðeins 89 atkvæði til að brjóta á bak aftur lýðræðislegan vilja Hafnfirðinga eins og hann hafði verið staðfestur margsinnis í áratugi.

Erfið ákvörðun en nauðsynleg