Arfur Svandísar: hinsegin í kjöti og fiski

Áður en Svandís Svavarsdóttir formaður Vinstri grænna kvaddi matvælaráðuneytið gerði hún samning við Samtökin 78 um að kanna stöðu hinsegin fólks í frystihúsum og kjötvinnslum.

Jú, þið lásuð rétt. Ráðuneyti Svandísar safnar upplýsingum um hvernig háttar til með öðruvísifólk í sjávarútvegi og landbúnaði. Samkvæmt Samtökunum 78 eru hinsegin t.d. hommar, lesbíur, trans og BDSM-kynlífsiðkendur.

Maskína könnunarfyrirtækið sendir út spurningarlista til þeirra sem starfað hafa í sjávarútvegi og landbúnaði síðast liðin tvö ár. Grennslast er fyrir um stöðu hinsegin manna og hvaða viðhorf er að finna gagnvart sérviskunni. Fiskað er eftir fordómum. Ein fyrsta efnisspurningin er þessi:

Myndir þú segja að það gerist oft, stundum, sjaldan eða aldrei að starfsfólk eða stjórnendur innan greinarinnar segi óviðeigandi sögur, brandara eða yfirlýsingar sem lýsa fordómum í garð hinsegin fólks?

Spurningin er tilboð til svarenda um að baktala starfsgreinina. Til að hnykkja á skilaboðunum er næsta spurning á eftir:

Hversu mikil eða lítil þörf finnst þér á að fjallað sé meira um hinsegin málefni innan greinarinnar og skýrari stefna mörkuð í málefnum hinsegin fólks til að tryggja öryggi og vellíðan starfsfólk?

Hvers vegna þarf skýrari stefnu í hinsegin málefnum? Er ekki grunnhugmyndin að öllum sé frjálst að vera hvernig sem þeir vilja? Venjulegir, hinsegin, öðruvísi, frábrugðnir, sérsinna, einfarar, félagsverur - eða afþakka alla flokkun; bara vera.

Nei, samkvæmt Svandísi og Samtökunum 78 má aðeins vera annað af tvennu. Það kemur fram í spurningunni um kynvitund. Aðeins tveir möguleikar eru gefnir:

a) Sís (kynvitund í samræmi við það kyn sem þér var úthlutað við fæðingu).

b) Trans (kynvitund ekki í samræmi við það kyn sem þér var úthlutað við fæðingu)

Fyrir utan fáviskuna ,,úthlutun á kyni" (kyn er skráð við fæðingu og byggir ekki á ágiskun heldur staðreynd) vita allir og amma þeirra að hægt er að vera margt annað en sís og trans. Til dæmis: bís, lís, hýs, pans, hons, dons, mons og margt, margt fleira. Maður einfaldlega velur sér orð, býr það til ef ekki vill betur, og segist vera orðið. Öllum er frjálst að skilgreina sjálfan sig. Hvorki þarf að spyrja marxista í matvælaráðuneytinu né Samtökin 78 með hvaða orði maður vilji auðkenna sjálfan sig og kynvitundina. Flestir, raunar, láta nafn og kennitölu nægja. Fáeinir sérvitringar nota skrítin óskiljanleg orð um sjálfa sig. Það er þeirra.

Sjávarútvegur og landbúnaður eru dæmigerðar atvinnugreinar landsbyggðarinnar. Þegar Svandís og Samtökin 78 fóru af stað með könnunina var hugmyndin að slá tvær flugur í einu höggi. Í fyrsta lagi að kynda undir viðhorfinu að á landsbyggðinni eru heldur meiri fyrirvarar við sérviskunni en í Reykjavík 101 og nærsveitum. Í meðferð Svandísar og Samtakanna 78 átti teikna upp landsbyggðina sem heimkynni afdalamanna. Vinstrimenn í fjölmiðlum myndu kalla þetta landsbyggðarrasisma, væru þeir samkvæmir sjálfum sér.

Í öðru lagi var hugmyndin að gera helstu atvinnugreinar landsbyggðarinnar tortryggilegar. Svandís hefur áður leikið þann leik, gagnvart sjávarútvegi almennt og hvalveiðum sérstaklega. Hér kemur spurning sem gefur nafnlausum tækifæri að hafa í frammi alvarlegar ásakanir án rökstuðnings:

Hefur þú orðið var/vör/vart við mismunun, áreiti, fordóma eða ofbeldi í garð hinsegin fólks í greininni á síðustu 2 árum? 

Takið eftir lævísu orðalagi. Lagt er upp með að sjávarútvegur og/eða landbúnaður, ,,greinin", sé ábyrg fyrir áreiti, fordómum og ofbeldi. Aðeins fólk með ljótt hugarfar býður upp á nafnlausar og órökstuddar ásakanir í garð heilla starfsgreina.

Þeir sem þekkja til vinnumarkaðar vita að atvinnurekendur skipta sér ekki af kynlífi starfsfólks, svo lengi sem það er stundað utan vinnutíma. Ekki heldur velta atvinnuveitendur fyrir sér fantasíum fólks um að það sé af þriðja kyni eða fertugasta og sjöunda. Heilaleikfimi er einkamál þess sem iðkar.

Ekki ein einasta spurning í könnuninni spyr hvernig svarendur líta á sjálfa sig sem starfsmenn. Aukaatriði er hvaða augum svarendur líta á starfið. Aftur eru þeir í könnuninni sem merkja sig hinsegin þráspurðir hvort þeir geti ekki vælt yfir einhverju. Þeir fá þrjár spurningar í röð til að kvarta:

Hefur þú einhvern tímann ákveðið að vera ekki opin(n/ð) með hinseginleika þinn í starfi þínu í greininni af ótta við að verða mismunað eða verða fyrir fordómum eða öráreiti?

Heldur þú að það hafi haft áhrif á framgöngu þína innan greinarinnar að þú sért hinsegin?

Hvernig metur þú almennt reynslu þína af því að starfa í greininni sem hinsegin einstaklingur?

Fyrirtæki vilja ráða fólk sem kann til verka og stendur sig í vinnunni. Svandísi og Samtökunum 78 finnst það engu máli skipta. Aðalatriðið er að finna hinsegin fórnarlömb á landsbyggðinni til að dygðaflagga í Reykjavík.

Svandís er hvorki í stjórnarráðinu né á alþingi, þökk sé niðurstöðum nýafstaðinna kosninga. Það kemur í hlut arftaka hennar að útskýra fordómafulla könnun um hinsegin í kjöti og fiski. 

Ábyrgð Þorgerðar Katrínar er mest

Konurnar þrjár, ríkisstjórnarsmiðir, eru ólíkar líkt og flokkar þeirra. Þær hafa sett sér markmið, að finna samnefnara að meirihluta á alþingi. Verkefnið er krefjandi en verðugt. Verstu mistökin yrðu hálfkák. Þá er betur heima setið en af stað farið.

Að setja saman ríkisstjórn er ekki bæði og - heldur annað hvort eða. Ný ríkisstjórn er loforð til þjóðarinnar frá meirihluti alþingis um landsstjórn næstu fjögur ár. Ef út af bregður, stjórnin fellur, eru afleiðingarnar vanalega afdrifaríkar fyrir almannahag og pólitískan stöðugleika. Fallnir stjórnarflokkar ríða vanalega ekki feitum hesti frá næstu kosningum.

Af kvennaþríeykinu ber Þorgerður Katrín mesta ábyrgð. Hún á að vita hvað þarf til að meirihluta sé á vetur setjandi. Þorgerður Katrín er sögð hafa lagt grunninn, ef ekki myndað, ríkisstjórn Geirs H. Haarde vorið 2007, hrunstjórnina. Kristrún var enn í menntaskóla og Inga Sæland hafði nýlokið við gutl í stjórnmálafræðinámi vestur á melum.

Þær Þorgerður Katrín og Ingibjörg Sólrún þáverandi formaður Samfylkingar munu hafa verið, og eru e.t.v. enn, góðar vinkonur. Sagan segir að þær tvær hafi samið um ríkisstjórn og tilkynnt Geir H. Haarde. Hvort sagan sé sönn eða ekki skiptir ekki höfuðmáli. Heldur hitt að Þorgerður Katrín á að hafa reynslu og kunnáttu til að meta hvort innistæða sé fyrir stjórnarmeirihluta. Hér er ekki átt við þingmannafjölda heldur ómælanlega þætti sem þurfa að vera fyrir hendi í ríkisstjórnarsamstarfi.

Kristrún og Inga eru blautar á bakvið eyrun er kemur að ríkisstjórnum. Þorgerður Katrín er aftur hokin reynslu. Það stendur mest upp á hana að hleypa ríkisstjórnarfleyinu, sem nú er í smiðum, ekki af stokkunum fyrr en gengið er úr skugga um að fleyið komist úr slipp í höfn.

Aðstæður eru hagfelldar að mynda ríkisstjórn. Eina skýra niðurstaða nýafstaðinna þingkosninga er að jaðaröflum til vinstri var úthýst af kjósendum. Ef það er eitthvað eitt sem kjósendur sögðu var það þetta: við viljum ekki róttækni.

Aðstæður í þjóðarbúskapnum kalla ekki á brýnar aðgerðir. Eini aðsteðjandi vandinn er opin landamæri sem þarf að koma skikki á og ætti ekki að vera vandamál, með vinstri græna og pírata utan þings.

Þótt þjóðarskútan sigli lygnan sjó nú um stundir geta aðstæður breyst hratt. Áhöfnin þarf að vera samhent, trú þeirri stefnu sem tekin er í stjórnarsáttmála en jafnframt samvinnufús skipist veður í lofti.

Yfirleitt eru það ekki stórmálin sem fella ríkisstjórnir heldur tilfinningaþrungin smámál. Þorgerður Katrín var ráðherra í fyrstu ríkisstjórn Bjarna Benediktssonar er tók við í byrjun árs 2017. Björt framtíð átti aðild að stjórninni. Á kvöldfundi um miðjan september það ár var stjórninni slitið eftir þriðju pípu. Ástæðan var svo ómerkileg að ekki tekur að nefna hana.

Ábyggilega eru þær stöllur Þorgerður Katrín, Kristrún og Inga allsgáðar nótt sem nýtan dag og engin hætta á neyslu efna er slæva dómgreind. En þær eru með breyskt þinglið sem þarf að hafa taumhald á. Ekki þarf annað en fallandi gengi í skoðanakönnun til að hugsjúkir þingmenn, kannski í sárum vegna synjunar á ráðherradómi, spili einleik og grafi undan meirihlutanum með vanhugsuðum yfirlýsingum.

Að þessu sögðu eru konurnar þrjár formenn flokka sinna og hafa skýrt umboð til að mynda meirihlutastjórn. Gangi þrem hagsýnum í eldhúsi Ingu sem best að ríma flokkshagsmuni við almannahag. 

 

 

 

Fundi lokið: „Þrjár hagsýnar í eldhúsinu hjá Ingu“

Rætur vælumenningar

Stefán Pálsson sagnfræðingur skrifar færslu á Facebook um fermingargjöf, eða ekki-fermingargjöf, sem hann fékk laust fyrir 1990. Færsluna má lesa sem augnabliksmynd af menningarástandi undir lok síðustu aldar. Gefum Stefáni orðið:

Á sínum tíma sleppti ég því að ferma mig. Það var verulega óvenjulegt fyrir krakka fæddan árið 1975. Reyndar vorum við fimm í bekknum mínum í Hagaskóla sem svona var ástatt um og við göntuðumst með að líklega hlyti þetta að vera heiðnasti bekkur á Íslandi. Þarna voru þrír strákar sem áttu foreldra sem höfðu verið í námi á Norðurlöndum og fannst ferming vera asnalegt fyrirbæri, ein bekkjarsystir sem var skráð í eitthvað furðufyrirbæri sem enginn hafði heyrt um og hét „borgaraleg ferming“ og svo ég sem var trúlaus...

Ekki-fermingargjöfin kemur við sögu síðar í færslu Stefáns. Gamall fjölskylduvinur, ,,kommúnisti og bókmenntamaður" frétti af staðföstu trúleysi Stefáns og hreifst af:

Gamli maðurinn varð ákaflega glaður þegar hann frétti að ég ætlaði ekki að láta ferma mig og um páskaleytið kom hann með bókastafla til mín í ekki-fermingargjöf.

Frásögn Stefáns má setja í samhengi við tvöfalda trúarþurrð undir lok síðustu aldar. Tvenn gildiskerfi, kristni og kommúnismi/sósíalismi, höfðu um hríð, í hundrað ár eða svo, att kappi. Annað hrundi með Berlínarmúrnum en hitt hélt áfram hægfara hnignun.  Gildiskerfi eru siðferðilegur og a.m.k. að hluta þekkingarlegur grunnur þeirra sem taka kerfin góð og gild.

Kristni er jafngömul tímatali okkar og ráðandi menningarstef í ýmsum tilbrigðum. Frá lokum miðalda þekkjum við kaþólsku og mótmælendatrú sem meginútgáfur. Eftir frönsku byltingunni á kristni í vök að verjast sem altækt lífsskoðunarkerfi. Vísindalegur sósíalismi var kynntur á 19. öld sem valkostur við kristni sem altæk heimsmynd. Í reynd veraldleg trúarbrögð.

Um miðbik 19. aldar kemur til sögunnar þróunarkenning Darwins sem útskýrir ,,vísindalega" tilurð lífs á jörðu. Kristni hélt þó menningarlegri stöðu sinni, þótt heimsmynd hennar léti á sjá. Tilfallandi, sem er 15 árum eldri en Stefán, fór upphátt með faðirvorið í fyrstu bekkjum barnaskóla Keflavíkur. Morgunbænin var jafn sjálfsögð og lýsið. Menn geta rétt ímyndað sér hvað gert yrði við kennara í dag er léti börn fara með kristilega bæn á hverjum morgni.

Þriðji þátturinn, auk hnignun kristni og hruns kommúnisma, sem lét á sér kræla undir lok síðustu aldar var sú von að eðlisfræðin væri um það bil að útskýra hinstu rök alheimsins. Strengjafræði, héldu menn fyrir 30 árum, myndi sameina almennu afstæðiskenningu Einstein og lögmál skammtafræðinnar. Það yrði til ein kenning um alheiminn og smæstu agnir hans. Eðlisfræði, eins og menn vita, fæst ekki við almætti - nema þá alveldi efnisins. Vísindalegar sannanir virtust á næsta leiti er myndu leiða manninn í fagra nýja veröld.

Stefán og kynslóð hans var í kjörstöðu að ávaxta sitt menningarpund undir öðrum og nýrri formerkjum en hafði tíðkast. Engin kynslóð byrjar með hreint borð; fær góss fortíðar inn í samtíð sína. Kynslóðin á undan, kennd við 68 og hippamenningu, var merkisberi frjálslyndis og uppreisnar gegn ráðandi millistéttarmenningu eftirstríðsáranna. Um 1990 má setja skil. Eitt gildiskerfi hrynur og annað er á flótta.

Hvað kom í staðinn? Ekki vísindaleg niðurstaða um hvernig réttast væri að haga mannlífinu.

Upp úr hattinum kom vók.

Tvær meginhugmyndir vóksins eru loftslagsvá af mannavöldum annars vegar og hins vegar trans. Sú þriðja er að hvítir karlmenn, einkum þeir miðaldra, séu helstu óvinir mannkyns, bæði í sögu og samtíma.

Líkt og marxismi fyrrum segist trúflokkur hamfarasinna byggja heimsendaspár á vísindum. Manngerður koltvísýringur, CO2, ku valda loftslagsvá. Koltvísýringur í andrúmslofti er 97 prósent náttúrulegur - maðurinn ber aðeins ábyrgð á 3%. Heimsendaspámenn kenna að þessi þrjú prósent sem maðurinn er ábyrgur fyrir ráði ferðinni í veðurkerfum. Þau 97% sem náttúran skaffar séu loftslagshlutlaus. Náttúran er meðvitundarlaus. Hún gerir ekki upp á milli koltvísýrings úr bensínvél og eldgosi við Grindavík. Náttúran hagar ekki málum þannig að 97 prósent koltvísýrings hafi engin áhrif á loftslag en þau 3% sem maðurinn veldur skipti sköpum. Meðvitundarlaus náttúra er rökvísari en loftslagsmarxistar sem eiga að heita vitundarverur.

Trans byggir á þeirri forsendu að sumir fæðist í röngu kyni. Transarar útskýra aldrei hvernig hægt er að fæðast í röngum líkama. Enda er það ekki hægt. Enginn fæðist í röngu kyni, punktur. Aftur eru þeir til sem vilja skipta um kyn. Ástæðurnar eru margvíslegar en koma sjaldnast heim og saman við heilbrigða dómgreind. Trúarstefið, að hægt sé að fæðast í röngu kyni, er notað til komast hjá að útskýra hvers vegna einhver vill vera annað en hann er. Flóttinn frá sjálfinu er dulbúinn sem sigur einstaklingsins yfir inngripum æðri máttarvalda er setja ranga meðvitund í réttan líkama eða öfugt, rétta meðvitund í rangan líkama. Vúdú-fræði á öld samfélagsmiðla.

Nýguðfræði vóksins kom eftir trúarþurrð kristni og kommúnisma. Ólíkt kristni og kommúnisma eru hvorki hamfaratrú né trans sjálfstæð gildiskerfi. Vókið i heild sinni er aðskiljanleg sérviska fárra sem nýttu sér nýja samskiptatækni í byrjun aldar, samfélagsmiðla, til að skapa upplýsingaóreiðu, þar sem hvítt varð svart. Alþjóðlegar stofnanir, s.s. Sameinuðu þjóðirnar, tóku firrurnar, einkum loftslagsvá, upp á sína arma. Útbreiðsla sérviskunnar steytti lítt á skerjum eldri gildiskerfa sem voru komin að fótum fram.

Of snemmt er að spá endalokum vóksins. Vælumenningin er víða orðin hagvön, ekki síst í háskólum. Sérvisku skortir þó iðulega úthald til að marka varanleg spor í sögulega framvindu. 

Strengjafræðin, sem vísað var til hér að ofan, stóð ekki undir þeim væntingum að útskýra heiminn í einni setningu. Á meðan ekki er ein kenning um efnisheiminn er orðið laust margvíslegri sérvisku. Ein leið til að halda sönsum er að gjalda varhug við nýmælum lukkuriddara;  horfa yfir farinn veg og meta hvað virkaði áður og hvað ekki. Spyrja um forsendur og rök þeirra sem bera fram nýsannindi. Kallast íhaldssemi. 

 

Vókið er falskt frjálslyndi

Vókið hakkaði sig inn í vestrænt frjálslyndi. Loftslagsvá, trans og opin landamæri eru afleiðingin, segir Kemi Badenoch nýkjörinn leiðtogi Íhaldsflokksins í Bretland. Badenoch gengst stolt við auðkenningunni ,,menningarstríðsmaður." Í menningarstríðinu stendur yfir uppgjör milli heilbrigðrar dómgreindar annars vegar og hins vegar sérvisku sem kennd er við frjálslyndi.

Í baráttunni til að verða leiðtogi Íhaldsflokksins stóð Badencoh keik og sagði þessi sjálfsögðu sannindi: barn getur ekki verið trans. Margur sem kennir sig við borgaraleg stjórnmál þorir ekki að segja upphátt hið augljósa af ótta við hnýfilyrði og aðkast frá vókinu. Lifandi nýburi er með líkama og meðvitund. Líkaminn er annað tveggja karlkyns eða kvenkyns. Barn getur ekki verið í röngum líkama, ekki frekar en það gæti haft ranga meðvitund eða verið af rangri tegund. Það er ómöguleiki.

Vókið, stundum kallað vælupólitík á íslensku, ,,smyglaði inn í stjórnmál hugmyndum sem á yfirborðinu sýnast frjálslyndar en eru það alls ekki," sagði Badenoch á fundi bandarísku miðhægri hugveitunnar International Democracy Union, IDU. Formaður breska Íhaldsflokksins er í Bandaríkjunum að treysta tengslin við Trump verðandi forseta og Repúblíkanaflokkinn.

Ekki þarf að leita lengi að vókistum íslenskum sem þykjast hægrimenn. Guðlaugur Þór ráðherra innleiddi í haust reglugerð um bann við kyngreindum salernum. Badenoch nefnir sérstaklega ókyngreind salerni sem dæmi um falskt frjálslyndi. Inga Sæland formaður Flokks fólksins tók í hnakkadrambið á Guðlaugi Þór og sagði:

Að taka af kynja­skipt sal­erni er hrein og klár aðför að per­sónu­vernd og ör­yggi kvenna. Þrátt fyr­ir að við kon­ur séum líka menn þá ættu flest­ir að vera bún­ir að fatta, að við erum ekki al­veg eins. Ég mót­mæli því af öll­um kröft­um og tel það gróft brot á mann­rétt­ind­um okk­ar að þvinga okk­ur til að pissa stand­andi ell­egar setj­ast á annarra manna þvag. [...]

Þessi reglu­gerð er enn eitt dæmið um hvernig stjórn­völd hafa gert risa­vaxn­ar breyt­ing­ar á sam­fé­lag­inu án sam­ráðs við al­menn­ing eða at­vinnu­rek­end­ur. Há­vær minni­hluti hef­ur á ör­skömm­um tíma náð að snúa sam­fé­lag­inu á hvolf með yf­ir­gangi og aðkasti á alla þá sem voga sér að vera þeim ekki sam­mála.

Guðlaugur Þór er ekki einn um falskt frjálslyndi. Þórdís Kolbrún ráðherra talar eins og vókisti með Rússafóbíu og Palestínublæti. Hannes Hólmsteinn Gissurarson segir á Facebook um Þórdísi Kolbrúnu:

Hvers vegna lokuðum við ein Norðurlandaþjóða sendiráði í Moskvu? Hvers vegna fór Ísland ekki að dæmi margra annarra Evrópuþjóða og svaraði engu um hina fráleitu handtökuskipun á hendur forsætisráðherra Ísraels? Hvers vegna heldur ráðherrann áfram að ráðast á Ísrael, sem er að reyna að uppræta hryðjuverkasamtök? Utanríkisstefna Íslands á að vera einföld: að selja fisk og tryggja varnir. Við eigum að selja öllum fisk, líka Rússum og Kínverjum (þótt mér geðjist ekki að valdsmönnum þar), og hinir einu, sem geta tryggt varnir okkar, eru Bandaríkjamenn, og þess vegna eigum við að taka okkur stöðu við hlið þeirra. Virðing smáþjóða á alþjóðavettvangi stendur í öfugu hlutfalli við mælgi þeirra, sagði Bjarni Benediktsson eldri. Það er Íslendingum um megn að frelsa heiminn. Þeir eiga að halda sér til hlés eins og Svisslendingar, hyggnasta þjóð Evrópu.

Sjálfstæðisflokkurinn á verk að vinna í grisjun vóksins innan eigin raða. Góðu heilli er auðvelt nú um stundir að sækja sér erlendar fyrirmyndir. Trump og hans lið varða veginn í vesturheimi. Í Bretlandi er vegvísir nýkjörinn leiðtogi Íhaldsflokksins, Kemi Badenoch.

 

Borgaralegar hvalveiðar

Borgaraleg sjónarmið réðu ferðinni er Bjarni Ben. forsætis- og matvælaráðherra leyfði hvalveiðar. Atvinnuvegurinn var í gíslingu sérvisku vinstrimanna, sem eru andstæð borgaralegu gildismati.

Síðustu daga er umræða um borgaraleg stjórnmál og hvernig þau skilja sig frá sérvisku vinstrimanna. Útgáfa á leyfi til hvalveiða er dæmi um borgaralega stefnumótun andspænis vók-pólitík.

Veiðileyfið hvílir á ,,ráðgjöf Haf­rann­sókna­stofn­un­ar sem bygg­ir á sjálf­bærri nýt­ingu og varúðarnálg­un," segir í viðtengdri frétt. Hvalir eru nytjastofn líkt og spendýr á landi, nautgripir og sauðfé. Afurðir eru verðmæti, einkum matvæli.

Andspænis borgaralegu gildismati standa sérviskusinnar, einkum vinstrimenn, sem telja hvali til æðri dýrategunda. Það hlálega er að sumum í röðum sérviskusinna finnst réttlætanlegt að eyða mennsku fóstri fram á síðasta dag meðgöngu en sofa ekki á nóttinni vegna afdrifa kálfa hvala sem eru nytjaðir.

Dýravernd er í sinni sígildu útgáfu, t.d. um mannúðlega meðferð sláturdýra, góðra gjalda verð. En vinstra-vókið fer langt fram úr heilbrigðri skynsemi og krefst algerrar verndunar viðurkenndra nytjastofna, s.s. hvala. Engin málefnaleg rök fylgja tilbeiðslu á tilteknum spendýrum - enda tilbeiðsla í eðli sínu huglæg en ekki hlutlæg.

Borgaraleg afstaða er að hver og einn hafi fullan rétt á sinni sérvisku og tjá hana í ræðu og riti. Á hinn bóginn verður samfélagið að starfa eftir almennum sjónarmiðum sem byggja á hefð, málefnalegum rökstuðningi og meðalhófi.

Sérviskan hverfist iðulega, en ekki alltaf, um öfgar af einhverju tæi. Í grunninn er um pólitíska útfærslu á ævintýri HC Andersen um fjöðrina sem varð að fimm hænum eftir ferðlag um kjaftakvarnir vinstrimanna. Sérviskumál, t.d. loftslagsvá, trans og tilbeiðsla á hvölum, verða að pólitískum baráttumálum með vel heppnuðum slúðurherferðum. 

Uppgangur sérviskumála á þessari öld er í skjóli stökkbreytingar í samskiptum manna og miðlun upplýsinga sem varð með netinu og samfélagsmiðlum. Sérvitringarnir nýttu tækifærið og skópu upplýsingaóreiðu til að komast framhjá málaefnalegri umræðu og knýja fram niðurstöðu mála í krafti múgræðis á netinu.

Tvennt breytist á síðustu misserum og árum. Í fyrsta lagi að almenningur lærir að lifa með múgræðinu í netheimum, finnur leiðir til að skilja hismið frá kjarnanum. Í öðru lagi að þeir borgaralegu þenkjandi, vonum seinna, gáfu sér tíma í netumræðuna á sínum forsendum. Þar sem áður var allsráðandi vinstrisérviska er komið meira jafnvægi. Slúðurherferðir sérviskunnar á samfélagsmiðlum eiga erfiðara uppdráttar.

 

 

 

 

Bjarni veitir hvalveiðileyfi til fimm ára

Trans trompar kristni, íslam stendur báðum ofar

Múslímskir knattspyrnumenn í enska boltanum komast upp með að afþakka trans-dygðaflöggun með vísun í trúarsannfæringu. Kristnir knattspyrnumenn í sömu deild eiga yfir höfði sér agaviðurlög ef þeir sýna ekki trans virðingu. Trans sett skör hærra en kristni en samt þrepi neðar en íslam.

Telegraph fjallar um Marc Guehi fyrirliða Crystal Palaace sem skrifaði Jesú á trans armband sem honum var gert að bera. Guehi fékk ákúrur. Fyrirliði Ipswich, Sam Morsy, er múslímatrúar. Hann neitaði alfarið að skrýðast transinu af trúarástæðum. Morsy var ekki átalinn. Í viðtengdri frétt er annar múslími tilgreindur sem hafnaði trans af trúarástæðum. Leikmennirnir í smáliðinu í Manchesterborg studdu íslamistann í hópnum framar hinseginvókinu.

Múslímatrú er verðugri en bæði kristni og trans. Í landi Engla og Saxa.

Niðurstaðan er rökrétt afleiðing af vók-hugmyndafræðinni sem tröllríður vestrænni menningu á þessari öld. Eftir sigur íslam á vesturlöndum verður hvorki kristni né trans. Sjálfshatur tortímir.

 

 

Neitaði að sýna hinsegin fólki stuðning

Annað Hölluaugnablik: valkyrjustjórn til hægri

Þorgerður Katrín grillar á daginn og fær afskrifaðar skuldir á kvöldin; Kristrún trúir á lottóvinninga efnamanna og borgar ekki tekjuskatt; Inga hafnar klósettransinu, krefst kyngreindra rýma til að konur fái frið fyrir perrum.

Við fáum valkyrjustjórn til hægri, gangi það fram að Samfylking, Viðreisn og Flokkur fólksins nái saman um meirihluta á alþingi.

Í forsetakosningunum í sumar varð Hölluaugnablik á kjördegi. Aðskiljanlegir vinstrihópar sem gefið þótti að kysu Katrínu fyrrum forsætisráðherra sneru við blaðinu og gáfu Höllu Tómasdóttur atkvæði sitt. Hægrikona varð forseti. Sama gerðist í þingkosningunum. Fýlufylgið á vinstrivængnum sneri baki við Vinstri grænum, Pírötum og Sósíalistaflokknum og kaus Flokk fólksins sem er lýðhyggjuflokkur til hægri.

Konur í forystu fyrir þriggja flokka hægristjórn er stórmerkilegt nýmæli. Algengasta mótbáran við hægristjórn undir karlaforystu er að þar fari holdtekja feðraveldisins. Mæðraveldi verður ekki sakað um feðrahyggju. Gagnrýnin verður að vera ögn málefnalegri og minna byggð á alhæfingum.

Á alþingi verður valkyrjustjórnin ekki gagnrýnd frá vinstri. Enginn flokkur á alþingi er til vinstri við Samfylkinguna. Sjálfstæðisflokkur og Miðflokkur munu halda valkyrjustjórninni við efnið í efnahagsmálum, einkum ríkisútgjöldum. Kristrún og Þorgerður Katrínu eru líklega hófsamari á útgjaldahliðinni en Inga, en trúlega ekki meira en svo að hægt sé að ná málamiðlun. Skattlækkanir verða tæplega á dagskrá og brýn tiltekt í ríkisrekstri bíður betri tíma.

Fyrsta prófraun á raunsæi valkyrjustjórnarinnar verða Evrópumál. Verði þau sett á dagskrá virkjast sjálfkrafa öflug hreyfing fullveldissinna sem mun allt gera til að grafa undan nýmyndaðri ríkisstjórn. 

Tilfallandi sagði Flokk fólksins óstjórntækan en étur glaður þau orð ofan í sig, verði valkyrjustjórnin að veruleika - og haldi út kjörtímabilið. Ef gefið er að Inga hafi það taumhald á sínum þingflokki, sem þarf til að tryggja starfsfrið, eru líkur á að barn verði í brók þeirra Kristrúnar, Þorgerðar Katrínar og Ingu. Gangi þeim allt í haginn.  

„Það er verið að kalla eftir okkur“

Trú, pólitík og kosningar

Um áttatíu prósent Íslendinga á kosningaaldri gengu í kjörklefa á laugardag að játa trú sína með X-i á atkvæðaseðil. Játning kjósenda er gefin út á loforð frambjóðenda um betri jarðvist. Ekkert er í hendi, aðeins loforð ókunnugra.

Ásamt trú á betri kjör, fái réttur flokkur framgang, er önnur meginástæða kjörsóknar siðferðislegrar ættar. Siðaboðið ,,þú skalt kjósa" er virt af átta af hverjum tíu Íslendingum eldri en 18 ára. Fá siðaboð njóta slíkrar hylli. Grunngildi eins og ,,þú skalt ekki stela" og ,,ekki meiða eða myrða" standa ofar góðu heilli. Aftur er ólíklegt að 80 prósent landsmanna virði siðaboðskapinn um að drýgja ekki hór og að segja satt.

Það krefst umstangs að mæta á kjörstað að fara með trúarjátninguna. Til samanburðar er ríflega helmingur þjóðarinnar skráður í þjóðkirkjuna. Einungis örfáir mæta í kirkju yfir kjörtímabilið - fermingar, jarðafarir og giftingar ekki taldar með.

Kjörsóknin sýnir trúna á lýðræðið, gæti einhver sagt og bætt við: það er ljótt að líkja kjörfundi við trúarathöfn. Má vera. Trú á lýðræðið er á hinn bóginn aðeins yfirlýsing um að maður vilji fyrirkomulag þar sem skipt er um löggjafa og ríkisstjórn að siðaðra manna hætti. Ekkert meira. Að meginþorri kjósenda mæti á kjörstað til að færa lýðræðinu blótfórn með atkvæði sínu er ekki trúverðug tilgáta.

Hitt er sennilegra að kjósendur almennt og yfirleitt líti á það sem borgaralega skyldu að eiga aðild að landsstjórninni með atkvæði sínu. Sú hugsun er náskyld siðaboðinu hér að ofan; ,,þú skalt kjósa." Göfugar tilfinningar báðar tvær og gott að búa í samfélagi með þær í hávegum.

Líkindin milli trúariðkunar og stjórnmála eru sláandi. Æðstuprestarnir sex, formenn flokkanna, mæta á lokaða einkafundi með forseta á Bessastöðum og segja véfréttir. Þorgerður og Kristrún hafa talað saman og telst til frásagnar. Í andakt gleyma fréttamenn að vekja máls á að þær stöllur hafa ekki meirihluta. 

Við kjósendur krossleggjum fingur og vonum að helgisiðirnir feli ekki myrkraverk. 

 

 

Ákall Samfylkingar 1,4% stærra en íhald Sjálfstæðisflokks

Kristrún formaður segir fylgisaukningu Samfylkingar ákall um breytingar. Flokkurinn fékk 20,8% atkvæða. Kjósendur verðlaunuðu Sjálfstæðisflokkinn með litlu minna fylgi, 19,4%. Sjálfstæðisflokkurinn er með 11 ára samfellda sögu í ríkisstjórn, frá árinu 2013.  

Krafa um breytingar sem er 1,4 prósent stærra en ósk um óbreytt ástand, íhald, er ósannfærandi, svo ekki sé dýpra í árinni tekið.

Kristrún sagðist vera með ,,plan". Aðeins einn af hverjum fimm kjósendum kusu krataplanið - hvað sem það nú annars er. 80 prósent kjósenda sögðu nei, takk, við höfum ekki áhuga.

Verkefni Kristrúnar og Samfylkingar er ekki að breyta Íslandi. Niðurstaða kosninganna í fyrradag er krafa um óbreytt ástand. Öfgaflokkar, þ.e. Píratar, Sósíalistar og Vinstri grænir fengu háðulega útreið. Engan þingmann kjörinn.

Kjósendur, í visku sinni, létu sér ekki nægja að slátra öfgaflokkum heldur gættu þeir þess að dreifa atkvæðum sínum á þá flokka sem hlutu náð fyrir augum þeirra í anda meðalhófsins. Tveir flokkar eru stærstir, án þess að vera stórir, Samfylking og Sjálfstæðisflokkur. Þar á eftir koma þrír millistórir flokkar með 12-16 prósent fylgi; Viðreisn, Flokkur fólksins og Miðflokkurinn. Lestina rekur elsti stjórnmálaflokkur landsins, sem íhaldssamir kjósendur leyfðu að hökta með til að slíta ekki sögulega samfellu. Framsókn fékk 7,8%.

Skilaboð kjósenda er að þeim hugnist best hófstillt miðhægristjórn.

Verkefni Kristrúnar formanns er að draga réttar ályktanir af vilja kjósenda annars vegar og hins vegar að leggja sitt af mörkum til ábyrgs meirihluta á alþingi, sem líklegur er til að halda út kjörtímabilið.

Kristrún innbyrðir ekki kosningasigurinn fyrr en hún myndar trausta meirihlutastjórn. Áherslan er á traust. Samstjórn Samfylkingar, Viðreisnar og Flokks fólksins er dautt mál. Eldhúsflokkur Ingu Sæland er uppreisnarlið, ótækt í ríkisstjórn. Besti kosturinn er stjórn Samfylkingar, Sjálfstæðisflokks og Miðflokks. Sé Miðflokkurinn ekki nógu hugþekkur krötum er Framsókn næst besti kosturinn.  Þriðji raunhæfi kostur Kristrúnar er samstjórn Samfylkingar, Sjálfstæðisflokks og Viðreisnar. En sjálfstæðismenn græfu eigin gröf í þeirri ríkisstjórn.

Kristrún hefur ekki langan tíma, nokkra daga. Sjálfstæðisflokkur, Viðreisn og Miðflokkur gætu myndað meirihlutastjórn. Þorgerður Katrín yrði drottningin en Kristrún glimmerdaman sem enginn bauð upp á ballinu.

 

 

 

Kristrún fyrst á fund forseta

Tveir turnar litlir og óstjórntækur þingflokkur

Inga Sæland, einn af þrem sigurvegurum kosninganna, sagði í tvígang í leiðtogaumræðum í nótt að hún hefði stofnað Flokk fólksins í eldhúsinu heima hjá sér. Eldhúsflokkur Ingu er óstjórntækur enda hægt að leggja hann niður með líkum hætti og til hans var stofnað. Þingmannalið Ingu er ekki þess eðlis að þeir bæti upp formanninn m.t.t. kjölfestu er þingflokkur verður að hafa til að teljast stjórntækur.

Kjósendur skiluðu tveim litlum turnum á alþingi, Samfylkingu og Sjálfstæðisflokki. Hvor flokkur er með um 20 prósent fylgi. Næsta ríkisstjórn verður þriggja flokka hið minnsta.

Nærtækt er að Samfylking og Sjálfstæðisflokkur myndi ríkisstjórn. Þriðja hjól undir vagni yrði annað hvort Miðflokkur eða Viðreisn. Líklega kýs Samfylkingin að fá Viðreisn sem þriðja hjól en Sjálfstæðisflokkur Miðflokkinn.

Samfylkingin er ekki með neinn flokk sér til vinstri alþingi. Sjálfstæðisflokkurinn er aftur með Miðflokkinn og vill síður gefa honum sóknarfæri. Útgjaldaminna er fyrir Samfylkinguna að samþykkja Miðflokkinn í ríkisstjórn en Sjálfstæðisflokkinn að taka inn Viðreisn.

Sjálfstæðisflokkur, Miðflokkur og Viðreisn gætu myndað ríkisstjórn með naumum meirihluta. Það gæti hjálpað Samfylkingu að ganga til samstarfs við Miðflokk og Sjálfstæðisflokk.

Málamiðlun milli litlu turnanna er að taka Framsókn með sér í ríkisstjórn. Ólíkir flokkar stæðu utan stjórnar, Viðreisn og Miðflokkur, sem auðveldar stjórninni lífið enda með nauman meirihluta. Þá væri agavald yfir Framsókn að hvor um sig Viðreisn og Miðflokkur gætu með lítilli fyrirhöfn leyst flokkinn af hólmi í tveggja turna stjórninni.

Stærstu tíðindin í þessum þingkosningum er að þjóðin af visku sinni ákvað að hleypa ekki á alþingi óreiðuflokkum sósíalista, pírata og vinstri grænna. Niðurstaða kosninganna eykur manni tiltrú á lýðræðið og er það vel að morgni 1. desember.