Gjaldmiðlavandræði í Evrópu

Evrópa þolir ekki að evran kosti einn og hálfan dollar. Útflutningsfyrirtæki tapa mörkuðum og verða að fækka fólki. Samdráttur í efnahagkerfinu og aukið atvinnuleysi er ekki það sem Evrópa þarf á að halda. Í Evrópu er viðskiptahalla Bandaríkjanna við Kína kennt um lágt gengi dollars. Kínverjar kaupa evrur fyrir viðskiptajöfnuðinn sem þeir hafa á Ameríku.

Evruvandræðin stafa ekki síst af íhaldssamri peningamálastefnu Evrópska seðlabankans. Kreppan veldur því að flest ríki heims þurfa að beita skilvirkri peningamálastefnu sem lagar gengi gjaldmiðla að efnahagslegum staðreyndum. Pólitískur margbreytileiki Evrópu gerir samstæða peningamálastefnu nær ómögulegt viðfangsefni.

Hér er umfjöllun um hina pólitísku evru.

Norskir ESB-andstæðingar fagna

Helmingur ráðherra nýrrar ríkisstjórnar í Noregi er yfirlýstur andstæðingur inngöngu Noregs í Evrópusambandið. All nokkrir ráðherranna eru félagsmenn í Nei til EU, sem er Heimssýn þeirra Norðmanna.

Talsmaður Nei til EU fagnar ráðherravali nýrrar ríkisstjórnar Jens Stoltenberg og hvetur stórnina til að nýta sér það svigrúm sem Noregur hefur utan Evrópusambandsins.

Samfylkingarsálin og Davíð

Samfylkingarkratar gengu fyrir Baugsbjörg og fundu ekki til ónota að mylja undir feðgana sem lögðu undir sig matvörumarkaðinn á Íslandi og fjölmiðlana í framhaldi. Kratar sáu vin í Jóni Ásgeiri Jóhannessyni vegna þess að hann varð alræmdasti óvinur mannsins sem kratar nærðust á að hata.

Skítt með einokun á lífsnauðsynjum og laggó þótt auðhringur leggi undir sig andlegt líf á Íslandi; aðeins að Dabbi komist að því fullkeyptu.

Davíð Oddsson brenglar svo hugsun og dómgreind samfylkingarsálarinnar að hún getur ekki á sér heilli tekið Davíð ber á góma. Trúlega er það einstæður hæfileiki fyrrum formanns Sjálfstæðisflokksins að koma Samfylkingunni úr jafnvægi sem gerði útslagið þegar hann var ráðinn ritstjóri Morgunblaðsins.

Svo sannarlega hefur það tekist. Samfylkingarsálin barmar sér á götum og torgum yfir heimsins óréttlæti. Davíð fékk vinnu þótt Samfylkingin hélt að tekist hefði að setja hann í atvinnubann eftir að hafa sett lög til að koma honum út úr Seðlabankanum.

Eftir að ríkisstjórnin er fallin mun Samfylkingarkórinn kyrja stefið; þetta er allt Dabba að kenna.

 

 

Haraldur neglir málið

Haraldur Hansson er með blogg dagsins.

Sölumaðurinn Steingrímur J.

Fyrir kosningar sagði Steingrímur J. Sigfússon að flokksráð Vinstri grænna myndi aldrei samþykkja að ríkisstjórn Vg myndi sækja um inngöngu í Evrópusambandið. Kosningarnar voru nýafstaðnar þegar Steingrímur J. tróð umsóknarkröfu Samfylkingarinnar í gegnum flokksráð Vg.

Í Icesave-málinu boðaði Steingrímur J. ,,glæsilega niðurstöðu" en stendur núna fyrir atlögu að þingi og þjóð með því að þjösna ömurlegum samningi í gegnum Alþingi.

Steingrímur J. er alltaf jafn sannfærandi þegar hann segir algjörlega bráðnauðsynlegt að farið sé að vilja hans í hverju stórmálinu á fætur öðru. Formaður Vg lítur á sjálfan sig sem upphaf og endi á endurreisninni eftir hrun.

Sjálfsupphafning Steingríms J. gerir hann að viðsjárverðasta stjórnmálamanni landsins.

Ríkisstjórnin minna virði en Icesave-skuldbindingar

Forsenda þess að við getum tekið Icesave-samningana upp frá grunni er að ríkisstjórnin segi af sér. Það er ríkisstjórnin sem gerði upphaflega samninginn sem var liðónýtur og ekki nema illskárri eftir þriggja mánaða yfirlegu.

Við eigum að byrja upp á nýtt. Til að það sé hægt verður að skipta um stjórn. Össur Skarphéðinsson utanríkisráherra útmálaði það í fréttum að Bretar og Hollendingar hefðu áttað sig á alvöru málsins þegar Ögmundur Jónasson sagði af sér ráðherradómi. Þungi málsins myndi snaraukast við stjórnarkreppu.

Ríkisstjórn Jóhönnu töluvert minna virði en Icesave-skuldbindingarnar. 

Kvittað fyrir Icesave

Ríkisstjórnin í hernaði gegn þjóðinni

Þjóðin vill verjast óbilgjörnum kröfum ríkisstjórna Breta og Hollendinga um ábyrgð almennings á skuldum einkafyrirtækis í skjóli gallaðra reglna Evrópusambandsins. Ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur er löngu búinn að gefast upp á öllu öðru en því að hanga á ráðherrastólunum. Leiksýningin um samningaviðræður síðustu daga er vonandi lokaþáttur harmleiksins.

Jóhanna og Steingrímur J. eru ekki þarna fyrir flokkana sína og flokksgæðinga heldur fyrir þjóðina. Og þegar margbúið er að sýna fram á að ríkisstjórnin brýtur í bága við vilja almennings hlýtur að vakna spurning hvort byrgjablindan sé algjör á ríkisstjórnarheimilinu. 

Byrgjablinda er, sem kunnugt, heilkenni þeirra sem liggja lengi í skotgröfum og tapa áttum; vita ekki fyrir hvað þeir eru að berjast og greina ekki á milli vina og óvina.

Það er ábyrgðarhlutur þeirra sem sitja í ríkisstjórnarflokkunum, og geta enn hugsað heila hugsun, að halda lífi í ríkisstjórn sem herjar á þjóð sína.

Óviðunandi niðurstaða

Ríkisstjórnin á endastöð, ekki þjóðin

Ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur er komin á endastöð með Icesave-málið. Jóhanna hefur viðurkennt að stjórnin komist ekki lengra með málið og þá er rétt að ríkisstjórnin segi af sér. Aðrir taka við keflinu og taka upp nýjar samningaviðræður við Breta og Hollendinga.

Í þjóðfélaginu er enginn áhugi að taka þátt í niðurlægingu í boði Samfylkingar og Vg. Það liggur fyrir að stjórnarandstaðan er á móti síðasta útspili stjórnarinnar og það þýðir að Ögmundur og félagar fá það hlutverk að fella Icesave-málið og ríkisstjórnina í leiðinni.

(Viðbót: Össur Skarphéðinsson sagði í Sjónvarpsfréttum að vegna afsagnar Ögmundar hafi betri niðurstaða fengist en ella. Af því leiðir að ef ríkisstjórnin segir af sér fáum við enn hagfelldari útkomu.)

 

 

Lengra varð ekki komist

Ögmundur kann pólitíska stafrófið

Forsenda þess að Ögmundur leggist gegn síðustu Icesave-útgáfu ríkisstjórnarinnar er að fyrir liggi að stjórnarandstaðan sé á móti. Það hefur engan pólitískan tilgang fyrir Ögmund að hafna útspili stjórnarinnar ef stjórnarandstaðan ætlar að hleypa málinu í gegn.

Sjálfstæðisflokkur, Framsóknarflokkur og þingmenn Hreyfingarinnar verða að gefa sig upp og segja hvað þeir standa fyrir. Það er útgjaldalítið fyrir stjórnarandstöðuna að lýsa yfir afstöðu sinni. Ögmundur, og þeir sem fylgja honum að málum í Vg, eru aftur á milli steins og sleggju í hverju einasta máli. 

Það er skynsamlegt af Ögmundi að doka við og sjá hverju fram vindur.

Ögmundur: Jákvæðar breytingar en of snemmt að lýsa yfir samþykki

Icesave-stjórnin er fallin

Ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur féll um leið og Bretar og Hollendingar höfnuðu fyrirvörum Alþingis á ríkisábyrgð á Icesave-reikningum. Ríkisstjórnin ber ábyrgð á upphaflegu hörmungarsamningunum og verður að axla ábyrgðina fyrr en seinna.

Þau rök Jóhönnu og Steingríms J. að annað ríkisstjórnarmynstur sé ekki í kortunum og því verði stjórnin að sitja áfram eru helber þvættingur. Minnihlutastjórn getur auðveldlega tekið við og lóðsað fjárlagafrumvarpið í gegnum þingið og staðið vaktina fram á vor þegar efnt yrði til þingkosninga. Ef Alþingi kemur sér ekki saman um minnihlutastjórn yrði utanþingsstjórn kvödd til starfa.

Augljóst er að Ögmundur, Liljurnar og Ásmundur í Vg geta ekki fallist á afslátt af fyrirvörum Alþingis. Þau eru fólkið sem þjóðin treystir og svo heppilega vill til að staðfasti kjarninn í Vg er í oddaaðstöðu í málinu.

Rökin fyrir ríkisstjórnarsamstarfi Vg og Samfylkingar eru til muna veikari en rökin fyrir afslætti á fyrirvörum Alþingis.

Valið er einfalt. Við segjum nei.

 

Ríkisstjórnarfundur um Icesave