Gummi ráðherra kveikir: of margir útlendingar

Of margir útlendingar hafa flust til Íslands á of skömmum tíma. Innviðir, s.s. skólakerfi, ræður ekki við fjöldann. Útkoman verður gettóvæðing þar sem stór hópur útlendinga lærir ekki íslensku.

Afleiðingin verður félagsleg mismunun. Þeir sem ekki læra tungumálið finna sig ekki heima í íslenskum siðum og menningu. Utanveltu og illa gáttaðir útlendingar eru síður til friðs.

Allt er þetta samkvæmt uppskrift Vinstri grænna, Samfylkingar, Pírata og Viðreisnar. Jaðarmenning er fóstruð af þessum flokkum, sem leynt og ljóst leggja fæð á íslenskt samfélag.

Guðmundur Ingi félagsráðherra kveikir á perunni vonum seinna. 

Ráðherra segir stöðu Íslands áhyggjuefni

Sakborningar og formaður BÍ snúa bökum saman

Þórður Snær fyrrum ritstjóri Heimildarinnar var mættur; Þóra Arnórs fyrrum ritstjóri Kveiks á RÚV einnig. Aðalsteinn Kjartansson á Heimildinni var á staðnum. Þríeyki sakborninga í byrlunar- og símastuldsmálinu mætti í fyrradag á framhaldsaðalfund BÍ til að tryggja að Sigríður Dögg héldi stöðu sinni sem formaður Blaðamannafélags Íslands. 

Sigríður Dögg er bráðnauðsynleg sakborningunum í væntanlegri málsvörn þeirra á opinberum vettvangi er kemur að næsta kafla í byrlunar- og símastuldsmálinu. Formaðurinn skaffar ályktanir stéttafélags blaðamanna eftir pöntun. Sjálf er Sigríður Dögg lifandi sönnun þess að sekir séu saklausir þrátt fyrir gögn um annað.

Helgi Seljan, enn rannsóknaritstjóri Heimildarinnar, sat á fremsta bekk á fundinum. Hann er ekki sakborningur, svo vitað sé, en er viðriðinn sakamálið og var í sambandi við fyrrum eiginkonu skipstjórans, sem tók að sér að afla blaðamönnum gagna með byrlun og þjófnaði.

Til marks um hve Sigríður Dögg er miðlæg að sverta íslenskt samfélag til að bjarga sakborningum undan réttvísinni sagði formaðurinn eftirfarandi:

Það er ekki hægt að túlka þetta [rannsókn lögreglu á byrlun og símastuldi] á annan veg en sem óeðlileg afskipti lögreglu af blaðamönnum. Þar fyrir utan torvelda afskipti lögreglu að blaðmenn afhjúpi önnur mál og heftir þar með störf þeirra.

Síðar afturkallaði Sigríður Dögg þessi ummæli, eftir að þau höfðu staðið óhögguð í eitt ár.

Snemma á fundinum í fyrradag var borin upp vantrausttillaga á Sigríði Dögg. Fríða Björnsdóttir, Guðrún Guðlaugsdóttir og Agnes Bragadóttir voru tillöguhöfundar. Rökstuðningur var m.a. að formaðurinn standi fyrir atlögu að eldri félagsmönnum, vilji svipta þá atkvæðisrétti, og fjármálastjórn sé í hers höndum. Undirrótin að vantraustinu er tvíþætt. Í fyrsta lagi er Sigríður Dögg skattsvikari. Í öðru lagi meðferð Sigríðar Daggar á fyrrum formanni og framkvæmdastjóra BÍ.

Utanaðkomandi lögmaður, Oddur Ástráðsson, var keyptur fundarstjóri. Fyrir fjörtíu þúsund kall á tímann sá hann til  þess að Sigga (eins og hann kallaði formanninn) ætti hjá honum öruggt skjól. Tillaga um að taka á dagskrá vantraustið var borin upp. Einir 48 sögðu já. Þegar RSK-liðið hafði safnað rúmum 60 neium var hætt að telja. Atkvæðagreiðslan fór fram með handauppréttingu. Í aðdraganda vöppuðu Þórður Snær og Aðalsteinn um salinn, gáfu augngotur og hnykluðu brýrnar; eru vanir maður-á-mann aðferðinni. Lögmaður til leigu stýrði, sakborningar smöluðu. Taktíkin kallast frjálsleg fundarsköp í þágu Siggu. Gæti hvergi gerst í íslensku stéttafélagi. Nema, auðvitað, hjá BÍ.

Annálar Blaðamannafélagsins greina ekki frá sambærilegu vantrausti á formann. Kvöldið skánaði lítt fyrir Sigríði Dögg, þótt hún héldi stöðu sinni, launum og aðgengi að sjóðum félagsins. Tillaga hennar um að losna við blaðamenn með múður, þ.e. þá sem gagnrýna forystuna, var felld.

Formaðurinn reyndi að bera sig vel eftir átökin, sem í reynd sýndu klofið blaðamannafélag, samanber skýrslu Reynis Trausta. Vantraustið á Sigríði Dögg fer saman við lítið traust almennings á fjölmiðlum. Róm brennur en reykvískir blaðamenn spila á hörpu sem fékkst með skattsvikum, byrlun og þjófnaði.

,,Verk­efnið fram und­an er að snúa bök­um sam­an og vinna að því að efla fé­lagið, fag­lega blaðamennsku og fjöl­miðlafrelsi í land­inu, því blaðamennska hef­ur aldrei verið mik­il­væg­ari," segir Sigríður Dögg í tilkynninu.

Orðalagið er afhjúpandi. Þegar í algjört óefni er komið, vígstaðan töpuð, snúa menn bökum saman. Sigríður Dögg og sakborningarnir eru umkringd.

 

 

 

 

Umdeild tillaga felld á aðalfundi

Hæstiréttur: bloggari má gagnrýna blaðamenn

Í gær hafnaði hæstiréttur áfrýjunarbeiðni blaðamannanna Þórðar Snæs Júlíussonar og Arnars Þórs Ingólfssonar um að endurskoða sýknudóm landsréttar í máli tvímenningana gegn tilfallandi bloggara.

Þórður Snær og Arnar Þór eru sakborningar í byrlunar- og símastuldsmálinu, sem tilfallandi hefur bloggað um en fjölmiðlar sagt fáar fréttir af. Þeir stefndu bloggara fyrir tveim árum. Krafist var ómerkingar tvennra ummæla:

1. Arn­ar Þór Ing­ólfs­son og Þórður Snær Júlí­us­son, blaðamenn á Kjarn­an­um, [...] eiga aðild, beina eða óbeina, að byrlun Páls skipstjóra Steingrímssonar og stuldi á síma hans.

og

2. Saksóknari mun gefa út ákæru á hendur blaðamönnum RSK-miðla, líklega í september.

Tilgangur tvímenningana var að þagga niður í bloggara. Þeim finnst ótækt að bloggari afhjúpi aðför RSK-miðla (RÚV, Stundarinnar og Kjarnans) að Páli skipstjóra Steingrímssyni. Blaðamennirnir höfðu sigur í héraðsdómi. Tilfallandi var dæmdur til að greiða þeim málskostnað og miskabætur, samtals um þrjár milljónir króna. Dómnum var áfrýjað til landsréttar sem ómerkti dóm héraðsdóms - sýknaði bloggara af öllum kröfum blaðamannanna.

Í sýknudómi landsréttar  var athygli vakin á að Þórður Snær og Arnar Þór vissu áður en þeir hófu umfjöllun sína um Pál skipstjóra 21. maí 2021 að gögnin væru þýfi, tekin frá meðvitundarlausum manni á gjörgæslu:

Í málinu liggur einnig fyrir að stefndu [Þórður Snær og Arnar Þór] höfðu fyrir umfjöllun sína verið varaðir við því að gögnin sem þeir studdust við væru illa fengin. Þrátt fyrir það tóku þeir ákvörðun um að byggja umfjöllun sína á þessum gögnum og máttu þar af leiðandi reikna með að fréttaskýringu þeirra yrði svarað hvasst.

Landsréttur útskýrði nánar:

Áfrýjandi var með umdeildum bloggfærslum sínum þátttakandi í almennri umræðu um mikilvægt samfélagslegt málefni sem erindi átti við almenning og naut af þeim sökum rúms tjáningarfrelsis á meðan stefndu máttu sem blaðamenn og opinberar persónur gera ráð fyrir að þurfa að þola hvassa og óvægna gagnrýni í kjölfar eigin skrifa.

Hæstiréttur tekur undir þessi sjónarmið landsréttar í rökstuðningi sínum. Blaðamenn eru ekki friðhelgir fyrir gagnrýni, líkt og Þórður Snær og Arnar Þór vildu vera láta. Þá er ekki hægt að gera auknar kröfur til þeirra sem gagnrýna blaðamenn en gerðar eru til blaðamanna sjálfra. Þrír dómarar eru skráðir fyrir niðurstöðu hæstaréttar og þrír dómarar sýknuðu bloggara í landsrétti.

Dómur landsréttar og úrskurður hæstaréttar staðfesta þá meginreglu að blaðamenn, ekki síst þeir sem kenna sig við rannsóknir, verða ,,að þola óþægilega og hvassa gagnrýni og aðfinnslur við störf sín." Fjölmiðlar birta nær aldrei gagnrýni á störf blaðamanna. Viðskiptablaðið er eina undantekningin. Það kemur í hlut annarra að bregða ljósi á vafasöm vinnubrögð blaðamanna, t.d. bloggara.

Aðalsteinn Kjartansson, einn sakborningurinn enn í byrlunar- og símastuldsmálinu, stefndi einnig bloggara í sjálfstæðu dómsmáli. Héraðsdómur dæmdi Aðalsteini í vil skömmu áður en sýknudómur landsréttar féll í vor. Um eða eftir áramót mun landsréttur taka fyrir áfrýjun bloggara.

Þegar viðtengd frétt birtist á mbl.is um kl. 20 í gærkveldi voru Þórður Snær og Aðalsteinn á fundi Blaðamannafélags Íslands að verja Sigríði Dögg formann vantrausti. Um og yfir 150 blaðamenn voru á fundinum. Ætla mætti að félagar hafi verið þýfgaðir um niðurstöðu hæstaréttar og fréttir birtust um málið í fjölmiðlum í morgun. Jafnvel að þær væru ,,settar í samhengi" eins og Sigríður Dögg formaður blaðamanna státar af að félagsmenn kunni öðrum fremur. En, nei, ekkert er að frétta. Þetta er plagsiður íslenskra blaðamanna; stinga óþægilegum fréttum undir stólinn. En, auðvitað, þeir vilja allir fá ríkistryggð laun til að halda almenningi upplýstum. Bara ekki ekki afbrot og siðleysi blaðamanna sjálfra.

 

Synjað um áfrýjun meiðyrðamáls

Sigríður Dögg: 14 m. kr. til að réttlæta brottrekstur Hjálmars

Sigríður Dögg formaður Blaðamannafélags Íslands missti starf sitt sem fréttamaður RÚV um síðustu áramót. Tilfallandi bloggaði í janúar í ár:

Víst er að Stefán Eiríksson útvarpsstjóri ræddi við Sigríði Dögg eftir að hún játaði á sig skattsvik með færslu á Facebook 11. september sl. haust. Faglegar spurningar vakna ef fréttamaður er uppvís að skattsvikum. Trúverðugleiki fréttastofu RÚV er í húfi. Er ríkisfjölmiðillinn í stakk búinn að fjalla um skattsvik annarra ef fréttamenn komast upp með að svíkja undan skatti án frekari umfjöllunar? Eru skattsvik fréttamanns einkamál en skattsvik annarra fréttamál? 

Í fundi stjórnar RÚV 27. september síðast liðinn viðurkennir Stefán Eiríksson að hafa rætt við Sigríði Dögg eftir að hún játaði á sig skattsvik. Stefán hafði ekki frumkvæðið að upplýsa stjórnina heldur var hann inntur eftir máli fréttamannsins af stjórnarmanni.  Fundargerðin er loðin um samtalið sem útvarpsstjóri átti við undirmann sinn. Þar stendur:

Útvarpsstjóri var spurður um umfjöllun í fjölmiðlum um starfsmann félagsins þar sem komu fram ásakanir á hendur viðkomandi. Útvarpsstjóri kvaðst hafa rætt við starfsmanninn og taldi ekki þörf á því að málið yrði skoðað nánar.

Orðalagið ,,taldi ekki þörf á að málið yrði skoðað nánar" er afhjúpandi. Útvarpsstjóri hefur fyrir sið að losna við fréttamenn, sem ekki eru húsum hæfir á Efstaleiti, en án þess að reka þá.

Frá áramótum var Sigríður Dögg svo gott sem launalaus. Hún hafði tekið sér hlutalaun sem formaður, áður var formennskan launalaus, en þurfti stórum meira enda með skattskuld á bakinu eftir svarta Airbnb-útleigu sem upp komst. Til að hækka eigin laun varð Sigríður Dögg að reka Hjálmar Jónsson sem á að baki langan og farsælan feril sem formaður og síðar framkvæmdastjóri. Sem hún gerði.

Til að réttlæta brottreksturinn ásakaði Sigríður Dögg Hjálmar um misferli í starfi. Ásakanir í garð brottrekins framkvæmdastjóra þurfti að undirbyggja. Sigríður Dögg keypti í því skyni þjónustu endurskoðenda og lögfræðinga upp á 14 milljónir króna. Ekkert saknæmt fannst og engin kæra lögð fram. Skattsvikarinn hélt samt áfram að ata auri heiðarlegan Hjálmar. Sérstakt eintak af manneskju, hún Sigríður Dögg.

Árstekjur Blaðamannafélagsins, félagsgjöld blaðamanna, eru um 40 milljónir kr. Herkostnaðurinn gegn Hjálmari, 14 milljónir kr., vegur þungt. Enn þyngra vegur þó stóraukinn launakostnaður eftir að Sigríður Dögg setti sjálfa sig á jötuna.

Heildarlaunakostnaður félagsins nam 36,5 milljónum króna árið 2022. Núna er launakostnaðurinn kominn yfir 50 milljónir króna, segir fyrrum framkvæmdastjóri.

Dæmið gengur ekki upp. Tekjur eru 40 milljónir en yfir 50 milljónir í launakostnað. Þá er ótalinn herkostnaðurinn gegn Hjálmari og almennur rekstur skrifstofu. Einnig er ótalin misheppnuð ímyndarherferð formannsins sem var andvana fædd í mars og enginn man eftir í apríl. Eina leiðin til að fjármagna óráðsíuna er að ganga á eigur BÍ. Þær eru um einn milljarður króna. Félagsmenn sem hafa byggt upp eignastöðuna síðustu áratugi hafa mótmælt hertöku Sigríðar Daggar og félaga. Svar formannsins er að svipta eldri félaga atkvæðisrétti á félagsfundum.

Sigríður Dögg rústar Blaðamannafélagi Íslands, bæði fjárhagslega og faglega.

 

Lögfræðikostnaður félagsins rúmar 12 milljónir

Sigríður Dögg neitar skattsvikum, sem hún áður játaði

Sigríður Dögg formaður Blaðamannafélagsins dregur tilbaka fyrri játningu um skattsvik. Á heimasíðu BÍ er eftirfarandi yfirlýsing frá henni:

Formaður Blaðamannafélags Íslands hefur aldrei gerst sekur um skattalagabrot né gert sátt við skattyfirvöld. Ásakanir um annað eru tómur uppspuni og rógburður.

Hér er komist afgerandi að orði, ekkert skattalagabrot og engin sátt. En samt skattaundanskot og endurálagning.

Skattmál Sigríðar Daggar komust á dagskrá eftir tilfallandi blogg í fyrravor. Lengi vel þagði formaðurinn en sagði loks í Facebook-færslu í september fyrir ári:

Við hjónin fengum endurálagningu opinberra gjalda vegna útleigutekna fyrir nokkrum árum og greiddum þá skatta.

Endurálagning felur í sér að framteljandi hafi ekki talið rétt fram, skotið undan skatti. Í daglegu tali er það kallað skattsvik. Sigríður Dögg stundaði umfangsmikla útleigu á Airbnb. Hún gaf ekki upp leigutekjur til skatts. 

Eftir Facebook-færsluna í september í fyrra neitaði formaðurinn að tjá sig frekar um skattamálin. Um áramótin flæmdi hún Hjálmar Jónsson framkvæmdastjóra og fyrrum formann BÍ úr starfi. Í frétt Mannlífs voru skattamál Sigríðar Daggar rædd. Við Mannlíf í janúar s.l. sagði formaður BÍ:

Eins og ég hef sagt opinberlega, þá fékk ég endurálagningu gjalda eftir að það voru gerðar athugasemdir um framtal mitt og ég ætla ekki að fara í það eitthvað efnislega af því að ég var ekki til rannsóknar hjá Skattinum, ég fékk enga sérmeðferð og er ekki sek um það sem ég er sökuð um þarna. Og þess vegna finnst mér ég ekki bera nein skylda til þess að veita upplýsingar um mín persónulegu fjármál.

Skattsvik eru samkvæmt skilgreiningu opinbert mál. Það er ekki ,,persónulegt" mál að telja rangt fram til skatts. Sigríður Dögg gegnir trúnaðarstöðu í samfélaginu. Fyrir hönd blaðamanna kemur hún fram gagnvart stjórnvöldum. Hún gerir kröfu um að peningar skattborgara séu teknir og færðir fjölmiðlum til að greiða blaðamönnum laun. En sjálf stundaði hún skattaundanskot. Tvöfeldni formanns Blaðamannafélagsins er augljós. Almenningur á að borga skatta til að blaðamenn fái laun en sjálf stingur hún undan skatti.

Það voru ekki smápeningar sem Sigríður Dögg kom sér undan að greiða í sameiginlegan sjóð landsmanna. Blaðamaður Viðskiptablaðsins hlustaði í janúar á viðtal við formanninn á Samstöðinni. Þar sagði Sigríður Dögg eftirfarandi um skattsvikin:

„Þetta voru alveg stórar upphæðir, ég viðurkenni það.“

Hvers vegna leggur Sigríður Dögg ekki spilin á borðið? Útskýrir fjárhæðirnar sem hún stakk undan skatti og á hve löngum tíma; hvað henni var gert greiða og með hvaða álagi.

Ef Sigríður Dögg kann eitthvað fyrir sér í blaðamennsku ætti hún að vita að enginn með mannaforráð kemst upp með að segja eitt í dag og annað á morgun um opinbert málefni. Skattamál Sigríðar Daggar verða fréttamál á meðan hún er formaður Blaðamannafélagsins og gerir ekki hreint fyrir sínum dyrum. Formaður félags blaðamanna stórskaðar stéttina sem hann í orði kveðnu þykist vinna fyrir. Blaðamenn geta ekki krafið aðra sagna um opinber mál ef formaður þeirra segir það einkamál að fara á svig við lög og rétt.

 

 

 

 

 

Úkraína, vók og útlendingastefna töpuðu í Þýskalandi

Tveir flokkar eru sigurvegarar héraðskosninganna, hvor á sínum endanum í pólitíska litrófinu. Hægriflokkurinn Alternative für Deutschland, AfD, er helsti sigurvegari kosninganna. Silfrið tekur vinstriflokkurinn Bündnis Sahara Wagenknecht, BSW. Eini hefðbundni flokkurinn sem hélt sjó er hægriflokkurinn, CDU.

Hlutfall AfD upp úr kjöskössum er um og yfir 30 prósent en BSW fær um 12-15 prósent. Þrenn stefnumál eru keimlík hjá þessum tveim flokkum, sem annars eru jaðarhægri og jaðarvinstri. 

Í fyrsta lagi andstaða við stuðning Þýslands við ríkisstjórn Selenskí forseta í Úkraínu. Þegar forsetinn heimsótti þýska þingið í sumar stóðu þingmenn úr þessum flokkum úr sætum sínum og gengu á dyr til að lýsa vanþóknun sinni.

Í öðru lagi eru báðir flokkarnir á móti opingáttarstefnu í útlendingamálum.

Þriðja málasviðið þar sem BSW og AfD eru samstíga má kalla menningarlega íhaldssemi. Báðir gjalda varhug við vók-fárinu.

Héraðskosningarnar voru í tveim landshlutum, báðum í gamla Austur-Þýskalandi, Thüringen og Saxlandi. Eftir þrjár vikur eru kosningar í Brandenburg og þar má búast svipaðri niðurstöðu. Að ári eru almennar þingkosningar í öllu Þýskalandi. Héraðskosningarnar nú eru prufukeyrsla. 

Meginstraumsflokkar keppast við að sverja af sér samvinnu við AfD. En þegar kjósendur þyrpast að tilteknum málefnum hefur það áhrif á stjórnarstefnuna. Sitjandi ríkisstjórn jafnaðarmanna, græningja og frjálsra demókrata hefur þegar tekið upp harðari útlendingastefnu og dregur lappirnar í stuðningi við Úkraínu.

 

 

 

AfD stærstur samkvæmt útgönguspá

Inga meiri sjálfstæðismaður en Gulli

,,Að taka af kynja­skipt sal­erni er hrein og klár aðför að per­sónu­vernd og ör­yggi kvenna. Þrátt fyr­ir að við kon­ur séum líka menn þá ættu flest­ir að vera bún­ir að fatta, að við erum ekki al­veg eins. Ég mót­mæli því af öll­um kröft­um og tel það gróft brot á mann­rétt­ind­um okk­ar að þvinga okk­ur til að pissa stand­andi ell­egar setj­ast á annarra manna þvag."

Ofanritað er tilvitnun í grein Ingu Sæland formanns Flokks fólksins í leiðaraopnu helgarútgáfu Morgunblaðsins. Ég neita að pissa standandi er fyrirsögnin. Tilefnið er reglugerð ráðuneytis Guðlaugs Þórs er bannar að merkja konum sérgreind salerni á opinberum stöðum. Inga útskýrir sjálfstæðisstefnuna fyrir vók-ráðherranum:

Þessi reglu­gerð er enn eitt dæmið um hvernig stjórn­völd hafa gert risa­vaxn­ar breyt­ing­ar á sam­fé­lag­inu án sam­ráðs við al­menn­ing eða at­vinnu­rek­end­ur. Há­vær minni­hluti hef­ur á ör­skömm­um tíma náð að snúa sam­fé­lag­inu á hvolf með yf­ir­gangi og aðkasti á alla þá sem voga sér að vera þeim ekki sam­mála.

Sjálfsstæðisstefna er að standa í lappirnar þegar frekjuhópar samfélagsins gera atlögu að almannaheill og almennri skynsemi. Lokaorð Ingu eru brýning til sjálfsstæðismanna:

Það er kom­inn tími til að stíga niður fæti og segja stopp! Hingað og ekki lengra!

Ég þori!

 

„Vandamálið er ekki fólkið hérna inni“

Dagur B. boðar kreppu, þó ekki fyrir sjálfan sig

Í viðtengdri frétt boðar efnahagskreppu Dagur B. Eggertsson nýhættur borgarstjóri og formaður borgarráðs. Hagfræðiprófessor segir krepputal meira í ætt við óskhyggju.

„Ég myndi nú ekki þora að full­yrða neitt svo stór­karla­legt [að það sé komin kreppa],“ er haft eftir Gylfa Magnús­syni pró­fess­or í hag­fræði við Há­skóla Íslands og fyrrum fjármálaráðherra.

Efnahagskreppa felur í sér lækkandi tekjur launafólks, atvinnuleysi og minni skatttekjur opinberra aðila sem bitnar á samneyslunni.

Sérlega illa fer á því að Dagur B. óski eftir kreppuástandi í samfélaginu. Hann er sjálfur nýkominn með starfslokasamning sem minnir meira á sjálftöku úr borgarsjóði en eðlilegt launauppgjör.

Sumir kunna ekki að skammast sín.

Ekki meitlað í stein að það sé komin kreppa

Hægrikrókur Kristrúnar á Sjálfstæðisflokkinn

Á samfélagsmiðlinum Instagram, og e.t.v. víðar, má sjá ræmu af Kristrúnu Samfylkingarformanni innan um þjóðfánann og lögreglumenn að störfum. Styrkjum löggæslu og ákæruvald er yfirskrift ræmunnar. Fyrrum var málaflokkurinn réttarríkið skuldlaus eign Sjálfstæðisflokksins. Það hefði ekki tekið sex vikur að úrskurða um kýrskýrt málefni, eins og beiðni vinstrisinnaðs ríkissaksóknara um að fjarlægja vararíkissaksóknara sem ekki spilar vók.

Þrír hægriflokkar eru stærstir samkvæmt yngstu könnun. Samfylking er 25% flokkur, Miðflokkur 15% og Sjálfstæðisflokkur 14%. Samtals 54 prósent. Sé Framsókn með sín 9% bætt við er hægrifylkingin komin upp í 63%. 

Nú má auðvitað deila um hvort Samfylkingin sé hægriflokkur. Sögulega er fylkingin popúlískur vinstriflokkur, stofnaður síðustu aldamót til að verða ,,hinn turninn" í íslenskum stjórnmálum. Kristrún er aftur hægrimiðuð og hefur bakgrunn sem hæfir.

Eftir síðustu skoðanakönnun rjúka sumir sjálfstæðismenn upp til handa og fóta, barma sér og kenna Bjarna formanni um prósenturnar fjórtán. Þröngt flokkssjónarhorn er eitt, annað er raunsætt mat pólitískum aðstæðum.

Bjarni setti þjóðarhagsmuni ofar flokkshagsmunum og persónulegum metnaði er hann myndaði Katrínarstjórnina 2017. Þjóðin þurfti pólitískan stöðugleika eftir stjórnarkreppu sem skildi tvær fyrri ríkisstjórnir eftir í valnum án þess að ljúka kjörtímabili. Bjarni skaffaði.

Á meðan Bjarni gaf þjóðarskútunni kjölfestu til að sigla milli skers og báru kvarnaðist fylgið af móðurflokknum. En hvert fór það? Ekki til vinstri, svo mikið er víst. Miðflokkur Sigmundar Davíðs er næst stærsti flokkurinn í mælingum, á eftir Samfylkingu. Þrír hægriflokkar á verðlaunapalli útiloka vinstristjórn eftir næstu þingkosningar. Spurningin er hvernig hægristjórn, ekki hvort.

 

  

 

 

Hreinsanir í Blaðamannafélaginu

Sigríður Dögg formaður Blaðamannafélags Íslands stendur að tillögu um að taka atkvæðisréttinn af hluta félagsmanna. ,,Ég kaus Sigríði Dögg sem formann," segir gamalreyndur blaðamaður, ,,það er það versta sem ég hef gert félaginu." Tillaga Sigríðar Daggar er á dagskrá framhaldsaðalfundar BÍ í næstu viku.

Sigríður Dögg játaði skattsvik fyrir ári en hefur neitað að gera nánari grein fyrir umfangi og fjárhæðum, segir skattsvikin einkamál. Hún var látin fara frá fréttastofu RÚV eftir að upp komst um undanskotin frá samneyslunni. Margir blaðamenn telja ófært að skattsvikari stjórni félaginu. Til að koma ár sinni betur fyrir borð í sjóðsstreymi stéttafélagsins rak Sigríður Hjálmar Jónsson framkvæmdastjóra BÍ um síðustu áramót og tók sér fullt starf í félaginu. Formennska í BÍ var áður hlutastarf.

Sigríður Dögg tilheyrir hópi blaðamanna sem kenndur er við RSK-miðla (RÚV, Stundin og Kjarninn, sem heita nú Heimildin). Hópurinn hefur ráðið ferðinni í stéttafélaginu síðustu ár. Fimm blaðamenn á RSK-miðlum eru með stöðu sakborninga í byrlunar- og símastuldsmálinu. Formaður BÍ hefur lagt sig í líma að taka undir ófrægingarherferð sakborninga gagnvart lögreglu, sem rannsakar alvarleg afbrot, byrlun og símastuld. Eins og formaðurinn segir, þá er það einkamál, en ekki opinbert mál, þegar blaðamenn komast í kast við lögin.

Andspyrna er gegn vegferð Sigríðar Daggar og RSK-liða. Trúverðugleiki stéttarinnar er í húfi. Fyrir skemmstu sendu 26 félagar í BÍ fyrirspurnir til formannsins um útgjöld sem stofnað var til að hrekja Hjálmar Jónsson úr starfi framkvæmdastjóra og hirða af honum mannorðið í leiðinni. Í hópnum eru eldri blaðamenn, flestir ef ekki allir komnir á eftirlaun.

Sigríður Dögg hugsar blaðamönnum með múður þegjandi þörfina. Áður hefur hún úthýst hópnum úr húsnæði BÍ en þar höfðu eldri blaðamenn vikulega fundi til að ræða landsins gagn og nauðsynjar. Hópurinn flutti fundi sína í Gunnarshús, húsnæði Rithöfundarsambandsins.

Nú lætur Sigríður Dögg kné fylgja kviði, hyggst með lagabreytingu svipta blaðamenn á elli- og örorkulífeyri atkvæðisrétti á félagsfundum. Núgildandi lagagrein er eftirfarandi:

2.3. Félagsmaður, sem kominn er á eftirlaun og er ekki lengur í fullu starfi eða býr við örorku, skal vera undanþeginn greiðslu félagsgjalda. Hann skal þó sem áður njóta félagsréttinda.

Tillaga Sigríðar Daggar er að lagagreininni verði breytt. Nýja útgáfan hljómar svona: 

Félagsmanni, sem hættir störfum vegna aldurs eða örorku, skal vera heimilt að vera áfram félagi hafi hann greitt félagsgjöld til félagsins næstliðna 6 mánuði áður en hann lét af störfum. Hann skal eftir það vera undanþeginn greiðslu félagsgjalda og hafa málfrelsi og tillögurétt á fundum félagsins en ekki atkvæðisrétt. (leturbr. pv)

Rökstuðningur formannsins er að ekki sé tilhlýðilegt að örorku- og ellilífeyrisþegar fari með atkvæðisrétt í félagi sem þeir þó hafa, margir hverjir, átt aðild að mestan hluta starfsævinnar. Fremur kaldar kveðjur frá formanni Blaðamannafélags Íslands til eldri félagsmanna og þeirra sem glíma við örorku. Atkvæðisréttur í stéttafélagi er hliðstæður kosningarétti í þjóðfélaginu. Að taka réttinn af fólki til að greiða atkvæði er félagslegt ofbeldi. 

,,Fyrst var rænt úr félaginu, nú á að ræna félaginu," sagði sami blaðamaður, og vitnað er í að ofan, í samtali við tilfallandi.

Skattsvikarinn í formennsku stéttafélags blaðamanna lætur ekki að sér hæða. Framhaldsaðalfundurinn, sem tekur afstöðu til lagabreytinganna, er 4. september, haldinn í húsnæði sem ekki er (enn) komið í svarta Airbnb-útleigu.