Vinstrimenn gegn málfrelsi, Halla daðrar við ofstæki

Í vor tók stjórnarmeirihlutinn málfrelsið af alþingismönnum, beitti ákvæði í þingskaparlögum sem ekki hefur virkjað í meira en hálfa öld. Í vor var bloggara stefnt fyrir dóm af lögreglunni í Reykjavík fyrir hugsanaglæp, að gagnrýna transhugmyndafræðina. Í sumar var málfrelsið tekið af gyðingi sem fékk boð um að flytja fyrirlestur um gervigreind í Háskóla Íslands en var hrópaður niður.

Málfrelsið er ekki lengur sjálfsagt. Jafnvel blaðamenn, sem ættu að hafa það i hávegum, stefna bloggara fyrir dóm fyrir frásögn sem blaðamenn vildu ekki að yrði sögð.

Tilvikin, sem rakin eru hér að ofan, er öll með þeim einkennum að það eru vinstrimenn sem taka, eða reyna að taka, málfrelsið af þeim sem eru á öndverðum meiði.

Sögulega, frá 19du öld og fram á 21stu, voru vinstrimenn hvað ákafastir í vörn og sókn fyrir málfrelsið. Svo lítið dæmi nýlegt sé tekið voru það vinstrimenn á alþingi sem beittu sér fyrir afnámi lagaákvæðis er bannaði guðlast.

Núna eru það vinstrimenn sem krefjast að tilteknar skoðanir séu bannaðar. Samtökin 78, dæmigert lífsskoðunarfélag vinstrimanna, eru í samstarfi við lögreglu um að finna sem flest dæmi um ,,hugsanlega" hugsanaglæpi. Samtökin búa til tölfræði með kærum til lögreglu. Samstarfið er gagngert hugsað til að réttlæta strangari löggjöf um hvað má segja og hvað ekki um tiltekinn málaflokk, transhugmyndafræðina.

Hvers vegna eru vinstrimenn í fararbroddi fyrir takmörkun á málfrelsi?

Nærtæk skýring er að vinstrimenn skynja síðustu ár að dæmigerð málefni vinstrimanna standa höllum fæti í umræðunni. Svarið er kæfa umræðuna, banna óæskilegar skoðanir.

Málfrelsi og hugsanafrelsi eru tvær hliðar á sömu myntinni. Ef samfélag bannar sjónarmið og skoðanir er einstaklingum gert ómögulegt að láta í ljós hugsanir sínar með tjáningu. Frjálsum borgunum er gert að loka inn í skáp meðvitundarinnar hugsanir sínar.

Ekki er hægt að tala um lýðræðisríki þegar borgarar sæta verulegum hömlum að tjá hug sinn.

Halla Tómasdóttir forseti Íslands er á hálum ís þegar hún gefur til kynna að málfrelsi og lýðræði séu andstæður, með orðunum að finna þurfi leið til ,,að tryggja í senn málfrelsi og framgang lýðræðisins." Forseta til afsökunar er hann að ræða málfrelsið í samhengi við málþóf á alþingi. Málþóf er teygjanlegra og loðnara hugtak en málfrelsi. Ítarleg útskýring eins er annars málþóf.

Óhugsandi er að lýðræði ,,fái framgang" þegar borgararnir búa við skert málfrelsi. Önnur stjórnmálaöfl en þau sem kennd eru við lýðræði þrífast ekki án ritskoðunar. Lýðræði lifir af málþóf, fasismi leyfir ekki málfrelsi.

Málfrelsi er vörn gegn hugmyndum sem standast ekki skoðun. Firrur þrífast best i þögninni.

Atlaga vinstrimanna að málfrelsinu, á þingi og í samfélaginu, er skýrt merki um að það fjarar undan vinstripólitík. Sögulega eru takmarkanir á málfrelsi settar af þeim sem fara með formleg völd en skortir traust og tiltrú almennings. Valdhafar sem stjórna með ugg og ótta eru á flótta. 

Orð forsetanna við þingsetningu vekja undrun

ESB í töpuðu stríði og staða Íslands

Þýski herinn þarf að vera sá sterkasti í Evrópu, segir Friedrich Merz kanslari. Hann nefnir ekki Evrópuher. Síðast var þýski herinn sá sterkasti í Evrópu  var í upphafi seinna stríðs. Þýski herinn hélt í austurvíking, með smá stoppi í París, Niðurlöndum og Danmörku og Noregi.

Evrópusambandið var stofnað eftir seinna stríð til að binda Þjóðverja inn í vestur-evrópskt öryggiskerfi andspænis Sovétríkjunum. Bandaríkin sáu um hervarnir Evrópusambandsins og forvera í gegnum Nató. 

Eftir fall Sovétríkjanna fyrir 35 árum verður til sú hugmynd að Bandaríkin og ESB, með Nató sem verkfæri, stækkuðu áhrifasvæði sitt í austur. Greiðlega gekk að fá fyrrum hjálendur Sovétríkjanna, Pólland, Eystrasaltslöndin og fleiri, inn í Nató. Rússland, helsti arftaki Sovétríkjanna, var veikt. Er Rússlandi óx fiskur um hrygg, er leið á fyrsta áratug aldarinnar, var hermt upp á vestrið loforð, gefið við sameiningu Þýskalands, að Nató stækkaði ekki í austur. Úkraína var prófsteinninn. Vestrið lét sér rússnesk varnaðarorð engu skipta, Úkraína skyldi verða Nató-ríki.

Síðasti kafli vestræna austurvíkingsins stendur yfir. Innrás Rússlands í Úkraínu í febrúar 2022 afhjúpaði blekkinguna um að vestrið gæti með efnahagsþvingunum átt í fullu tré við Rússland. Úkraína tapar á vígvellinum, þrátt fyrir vestræn vopn og fjármagn. Hvorki Nató í heild né Evrópusambandið eru tilbúin að fórna eigin hermönnum í austurvegi. Óvíst er hvernig Úkraína tapar, en ekki hvort.

Evrópusambandið, og forverar, var ekki sett upp sem hernaðarveldi heldur efnahagsbandalag. Stór-Evrópa var markmiðið, smíðuð úr efnahagsstyrk og pólitík. Nató átti að leggja til hernaðarmáttinn. Frá og með fyrra kjörtímabili Trump 2017-2021 er ljóst að Bandaríkin ætla að láta Evrópu um að verja sig sjálfa. Á seinna forsetatímabili sínu er stefna Trump að Úkraínustríðið sé fyrst og síðast Evrópustríð sem hann vill ljúka án tafar. Máttur Bandaríkjaforseta er þó ekki meiri en svo að stríðið heldur áfram.

Ráðamenn á meginlandi Evrópu draga þá ályktun, samanber orð Friedrich Merz kanslara, að hervæðing álfunnar sé mál málanna. Bandaríkin ætla ekki að standa undir varnarviðbúnaði meginlands Evrópu líkt og þau hafa gert frá lokum seinna stríðs. Evrópuher er þó ekki á dagskrá, nema sem aukageta. Þjóðarherir einstakra ríkja verða hryggstykkið í endurvígvæðingunni.

Rússland hefur aldrei ráðist inn í Vestur-Evrópu, Finnland undanskilið, sem á landamæri að Rússlandi. Frakkar réðust á Rússland 1812 og Þjóðverjar tvisvar á síðustu öld. Merz kanslari hefur ekki áhyggjur af innrás Rússa í Þýskaland, þótt hann láti annað í veðri vaka. Hann hefur aftur áhyggjur, með réttu, af samkeppni við Rússa um völd og áhrif í Austur-Evrópu og þarf herstyrk. Tilgangurinn er að hnykla vöðvana fremur en stríðsrekstur.

Evrópusambandið, Vestur-Evrópa sérstaklega, stendur illa í komandi átökum við Rússland. ESB-Evrópa er ekki  með bandarískt bakland líkt og í kalda stríðinu. Rússland er styrkt af Kína og Indlandi. Eftir að Úkraínustríðinu lýkur á rússneskum forsendum er ESB-Evrópa í hættu að gliðna í sundur. Austurhluti álfunnar verður rússneskt áhrifasvæði. Vesturhlutinn á eftir uppgjör milli gamalla erfðafjenda, Frakklands og Þýskalands, um hvort ríkið verði miðlægt í nýrri varnar- og öryggistefnu er tekur mið að gjörbreyttum valdahlutföllum í heimshlutanum.

Ísland getur aðeins dregið eina ályktun af vígstöðunni á meginlandi Evrópu. Ályktunin er sú saman og Bandaríkjamenn hafa dregið, að eljaraglettur gömlu Evrópuveldanna koma okkur ekki við. Ekki undir nokkrum kringumstæðum á Ísland að íhuga að ganga inn í meginlandsklúbbinn sem heitir Evrópusambandið. Nærtækara væri að við yrðum nýlenda Breta eða 16da fylki Noregs - sem hvorttveggja er fáránlegt.

Evrópusambandið hefur ekkert að bjóða Íslandi nema ófrið og almenn leiðindi næstu áratugi. Ísland er eyja á Norður-Atlantshafi og á engra hagsmuna að gæta á meginlandi Evrópu. Við eigum að vara okkur á lúmskum leik Evrópusambandsins að koma ár sinni fyrir borð í okkar heimshluta með aðild Grænlands, Íslands og Noregs að ESB. Tilfallandi hefur bloggað um þau launráð.

Veikasti hlekkurinn í fullveldi þjóðarinnar er sitjandi ríkisstjórn Kristrúnar Frostadóttur. Ráðherrar eru ólæsir á þróun alþjóðamála enda blindir í aðdáun sinni á Evrópusambandinu.

 

 

 

Heimsvaldastefna Pútíns endi ekki með landvinningum

Samtökin 78 í samstarfi við lögreglu um hugsanaglæpi

Samtökin 78 eru í samstarfi við lögregluna um að ,,búa til" tölfræði um hugsanaglæpi. Verkefnastjóri Samtakanna 78 segist í formlegu samstarfi við lögregluna um 

að halda utan um tilkynningar um hatursglæpi og eiga samskipti við lögreglu um þær skráningar.

Frétt á Mbl.is birtir Facebook-færslu verkefnastjórans en þaðan er tilvitnunin tekin. Samtökin búa sjálf til hugsanaglæpi, sem þau kalla hatursglæpi, auðvitað, með því að kæra mann og annan fyrir að hafa uppi sjónarmið sem Samtökunum 78 er ekki að skapi. Eftir því kærum Samtakanna 78 fjölgar verða hugsanaglæpirnir fleiri í tölfræði lögreglu.

Tilgangurinn er að sýna fram á að í samfélaginu sé allt vaðandi í fordómum gagnvart hinseginfræðum sem Samtökin 78 bera fyrir brjósti. Á grundvelli tölfræðinnar er gerð krafa um að alþingi setji lög er banni að lífsskoðunarfélaginu sé andmælt.

Lögreglan þjónustar Samtökin 78 með því að búa til sérstakan afbrotaflokk sem kallast ,,hugsanlegir hatursglæpir." Í íslenskum lögum er hugtakið ,,hatursglæpur" ekki til. Hugtakið er ótækt í lög enda vísar það í hugarástand. Í raun er verið að tala um hugsanaglæpi - skoðanir sem bannað er að hafa. Það hljómar svo fjarska illa að tala um ,,hugsanlega hugsanaglæpi" - það vísar beint til alræðisríkja. Orðskrípin ,,hugsanlegir hatursglæpir" er feluleikur, allir vita að hatur er tilfinning og þar með huglæg. Til skamms tíma var leyft að hugsa á Íslandi. Núna eru áhöld um það.

Lögreglan mylur undir lífsskoðunarfélagið með stórvarasömum hætti, tekur sér stöðu á miðju sviði fáránleikans með afbrotaflokki sem er ,,hugsanlegur." Má búast við afbrotaflokkum sem heita hugsanleg umferðalagabrot, hugsanleg skattalagabrot, hugsanleg ofbeldisbrot, hugsanleg þjófnaðarbrot og svo framvegis? Trauðla, lögreglan yrði sökuð, með réttu, um fávitahátt. Hugsun er ekki afbrot og getur ekki verið nema í hugarheimi sértrúarsafnaða. 

Verkefnastjóri lífsskoðunarfélagsins, Þorbjörg Þorvaldsdóttir, fékk viðtal við sig nýverið á RÚV þar sem hún stolt kynnti afbrotaflokk lögreglu fyrir ,,hugsanlega" hugsanaglæpi. Þorbjörg sjálf og félagar í lífsskoðunarfélaginu bjuggu til tölfræði lögreglunnar fyrir árið 2024 með kærum. Það ár eru skráðir sex ,,hugsanlegir" hugsanaglæpir þar sem eitt uppáhalds hugtak Samtakanna 78 kemur við sögu, kynvitund.  Fimm af sex mögulegum hugsanaglæpum eru kærur sem lögmenn Samtakanna 78 sendu til lögreglu. Eldur Smári Kristinsson fékk á sig tvær kærur, Helga Dögg Sverrisdóttir, Friðgeir Sveinsson og tilfallandi Páll Vilhjálmsson eina hver.

Lögreglan, að kröfu lífsskoðunarfélagsins, ákærði tilfallandi fyrir hugsanaglæp í eftirfarandi texta í bloggi:

1. Samtökin 78 eru regnhlífarsamtök og lífsskoðunarfélag fullorðinna sem áhugasamir eru um klám, kynlíf, kynjaveröld og tælingu barna.

2. Kennsluefnið er tæling dulbúin sem upplýsingar. Meðfædd blygðunarsemi barna er skipulega brotin niður. Börn eru gerð móttækileg fyrir þátttöku í kynlífi og það jafnvel ofbeldiskynlífi - BDSM. Börn eru gerð efins um eigin sjálfsmynd og talin trú um að þau séu mögulega fædd í röngu kyni. Ringluð börn og óörugg eru síður í stakk búin að veita viðnám fullorðnum með eitthvað misjafnt í huga. Út á það gengur tælingin.

Málið fór fyrir héraðsdóm Reykjavíkur sem sýknaði tilfallandi. Það má gagnrýna lífsskoðunarfélag fyrir að hafa í frammi ótækar uppeldis- og trúarkenningar í leik- og grunnskólum. Sameiginlegri atlögu Samtakanna 78 og lögreglunnar í Reykjavík að málfrelsi borgaranna var hrundið fyrir dómi:

Tjáning hinna sérstöku, að þeir séu hinsegin, er langt komin með að kæfa skoðanafrelsi hinna venjulegu, er telja kynin tvö og að börn eigi ekki að vera tilraunadýr fullorðinna sem haldnir eru sérvisku. Hversdagslegt meðalhóf í afstöðu til menntunar og uppeldis er gert saknæmt.

En þrátt fyrir sýknun fyrir dómi er tilfallandi áfram tölfræði í bókhaldi lögreglunnar um ,,hugsanlega" glæpi. Það eru jú Samtökin 78 sem ákveða hvaða hugsun sé glæpur og lögreglan hlýðir. Á miðöldum og framan af nýöld var það kirkjan sem lagði línurnar um hugsanaglæpi sem kallaðir voru synd í þá daga. Transkirkjan hér á landi er komin í sömu stöðu og rétttrúnaðarkirkjan fyrrum, að skilgreina hugsanaglæpi. Lögreglan er hundur í bandi transkirkjunnar, geltir þegar rétttrúnaðurinn segir urrrdan bíttann.

Fulltrúi lögreglunnar, saksóknari, gelti að tilfallandi í réttarsal í vor. Saksóknarinn, ung kona á fertugsaldri, sagði brýnt að kenna lexíu ,,miðaldra körlum sem brjálast á lyklaborðinu." 

Lögreglan heldur verndarhendi yfir og gengur erinda lífsskoðunarfélags sem kennir börnum að líði þeim illa í eigin skinni sé þjóðráð að limlesta líkamann með lyfjum og skurðaðgerðum. Til að fá nýliða i transkirkjuna er kennt í skólum að börn fæðist í röngum líkama. Sama lífsskoðunarfélag útbýr kennsluefni fyrir leik- og grunnskóla sem sýnir ,,beinlínis refsivert myndefni sem og texta og það af verulega grófum og viðurstyggilegum toga," segja foreldrar sem hafa kynnt sér starfsemi Samtakanna 78 í skólum.

Ekki vera fáviti var slagorð á útihátíð til að brýna fyrir mönnum hæfilega framkomu. Lögreglan ætti að tileinka sér kjörorðið.

 

 

 

Tilvist, trans og eðli

Tilvist kemur á undan eðli er fræg orðskviða Jean-Paul Sartre tilvistarheimspekings. Þorbjörg Þorvaldsdóttir verkefnastýra Samtakanna 78 reynir fyrir sér í heimspekinni þegar hún skrifar:

Það er nefnilega þannig að ALLT hinsegin fólk lifir lífinu þvert á hugmyndir um „eðli“ karla og kvenna. Við erum einfaldlega hluti hins náttúrulega fjölbreytileika líkt og allt annað fólk. Kyn er ekki einfalt og sama hversu oft ‘það eru bara tvö kyn’ er endurtekið breytir nákvæmlega engu um raunveruleikann.

Til að vita hvað er að vera ,,þvert á eðli" karla og kvenna þarf að útskýra hvað ,,þvert" þýðir og hvert ,,eðlið" er. Þorbjörg gerir hvorugt. Hinsegin er ekki að ,,lifa lífinu" heldur flótti frá grunnsannindum lífsins. Samtökin 78 standa fyrir myrkvun, ekki upplýsingu og sannindi. Fávitaháttur er ekki náttúrulegur fjölbreytileiki - þótt fáviska taki á sig ólíkar myndir.

Leyfum Sartre að lækna vitleysuna í verkefnastýru Samtakanna 78. Hann sagði manninn standa einan frammi fyrir tilvist sinni og yrði að gera úr henni merkingarbært líf. Streðinu fylgdi ótti og umkomuleysi, en hver og einn yrði að ganga til verksins af einurð og hreinlyndi. Manninum er varpað inn í heiminn, án þess að vera spurður, og dæmdur til að axla ábyrgðina að gefa lífi sínu tilgang. Einstaklingur er sinnar eigin gæfu smiður. Val hans gefur lífi annarra gildi. Merking kemur ekki fram í hugsun heldur athöfn. Standi maður upp fyrir þungaðri konu í yfirfullum strætisvagni býr maður til merkingu - ekki með hugsun, heldur athöfn.

Tilvist á undan eðli þýðir að hver og einn býr sér til eigið eðli. Hráefnið, líkami mannsins og meðvitund, er gefin stærð. Annað gefið er hvar maður fæðist, sögulegar, félagslegar og efnahagslegar kringumstæður og svo framvegis. Sartre kallað þetta staðveru. Úr staðverunni smíðar maðurinn sér eðli.   

Andspænis tilvist mannsins og frelsi til að velja líf virði þess að eiga það teflir verkefnastýra Samtakanna 78 fram froðu um að lífið sé flókið en hinsegin samt besti kosturinn. Hinsegin hvað? Að strákur liti hárið fjólublátt og segist stelpa? Að hafna blákaldri staðreynd, að kynin séu tvö, en geta svo ekki sagt hvað þau eru mörg? Að telja börnum trú um að þau séu fædd í röngum líkama? Að ala upp i fólki þá hugsun að það eigi bágt en lífsskoðunarfélagið Samtökin 78 skuli frelsa hvern og einn undan mannlegri áþján með hinsegin galdri? 

Þorbjörg talar fyrir hjarðvitund annars vegar og hins vegar aumingjavæðingu. Takið ykkur Sartre til fyrirmyndar frekar en Samtökin 78. Verið einstaklingar, ekki búfé í haga lífsskoðunarfélags er mælir fávisku og hyggur flátt.

 

Tjáir sig um Kastljós: „Út í hött“

Tölvumaður saksóknara í verktöku hjá RSK-miðlum

Sakborningur í lekamáli héraðssaksóknara, tölvumaðurinn Heiðar Þór Guðnason, er starfsmaður embættis héraðssaksóknara. Hann er einnig verktaki hjá RSK-miðlum og veitti upplýsingar um Namibíumálið til blaðamanna RÚV og fylgimiðla, Kjarnans og Stundarinnar, sem nú heita Heimildin. Tölvumaðurinn gæti einnig hafa aðstoðað blaðmenn í byrlunar- og símamálinu.

Í nýrri frétt Heimildarinnar segir að Heiðar Þór hafi í október í fyrra fundið ný gögn í tölvu Jóhannesar Stefánssonar uppljóstrara, sem er upphafsmaður Namibíumálsins. Gögnin eru smáskilaboð milli Jóhannesar og Þorsteins Más þáverandi forstjóra Samherja. Heiðar Þór fann gögnin sem starfsmaður héraðssaksóknara. Heiðar Þór framseldi gögnin strax til Helga Seljan, sem þá var blaðamaður á Heimildinni. Helgi Seljan og Aðalsteinn Kjartansson, sakborningur í byrlunar- og símamálinu, birtu saman frétt í Heimildinni 18. október í fyrra undir fyrirsögninni Lögreglan á nýrri slóð: Fundu skilaboð Þorsteins. Í fréttinni er talað um að gögnin hafi fundist nokkrum dögum áður af tölvumanni hjá embætti héraðssaksóknara. Atburðarásin liggur fyrir og er staðfest í fréttum Heimildarinnar. Tölvumaður embættis héraðssaksóknara flytur gögn til fjölmiðla, Heimildarinnar, um leið og þau verða til hjá embættinu.

Verktakaþjónusta Heiðars Þórs, starfsmanns héraðssaksóknara, í þágu RÚV og Heimildarinnar samrýmist ekki lögum og reglum. Heiðar Þór hefur lögregluheimildir til að rannsaka gögn sem starfsmaður embættis héraðssaksóknara. Hann hefur ekki heimild að framselja þau gögn til fjölmiðla. Spilling er vægt orð í þessu samhengi. Alvarlegt brot í starfi er nærtækara. Helgi Seljan, sem flutti sig af Heimildinni á RÚV í vor, kallar það þjófnað þegar gögnum héraðssaksóknara er lekið - en ekki þegar hann sjálfur er þjófsnauturinn. Þá heitir það upplýsingamiðlun. 

Fjölmiðlar, með RSK-miðla í broddi fylkingar, saksækja Samherjamenn í opinberri umræðu og vísa í upplýsingar héraðssaksóknara  sem eru trúnaðarmál þangað til að sakamálarannsókn lýkur og málið er annað tveggja fellt niður eða fer fyrir dóm með ákærum. Trúnaðarupplýsingar úr rannsókn héraðssaksóknara nota blaðamenn til að rægja og sakfella menn sem hvergi hafa hlotið dóm að lögum en eru ofsóttir af RSK-miðlum. Upplýsingar sem blaðamenn nota eru meira og minna rusl sem héraðssaksóknari þorir ekki að leggja fram sem rökstuðning fyrir ákæru. Blaðamenn róta í ruslinu og nota það í fjölmiðlaumræðu til að hafa æruna af saklausum mönnum og bendla þá við alvarlega glæpi. Æðsti dómstóll þeirrar umræðu heitir Glæpaleiti.

Innihald tölvupóstanna hefur ekki verið opinberað, aðeins að textaboð hafi farið á milli uppljóstrara og forstjóra. Líklega er innihaldið nauðaómerkilegt. Jóhannes uppljóstrari og  Þorsteinn Már eru tengdir fjölskylduböndum. Fyrrverandi eiginkona Þorsteins Más og Jóhannes eru systkinabörn. Kannski var Jóhannes að spyrja um vöxt og viðgang frændsystkina sinna tveggja, barna Þorsteins Más? Það má bóka að ef eitthvað saknæmt hefði farið fram á milli Jóhannesar og forstjóra Samherja væri það óðara frétt í RÚV og Heimildinni. Engar slíkar fréttir hafa birst, aðeins að textaboð fóru á milli manna. RSK-miðlar stilla málinu þannig upp að lesendur dragi þá ályktun að fjöldi textaboða gefi til kynna eitthvað misjafnt. ,,Berðu mig samt ekki fyrir því," er aðferð Gróu á Glæpaleiti.

RSK-miðlar eru aðalgerendur í byrlunar- og símamálinu, líkt og í Namibíumálinu. Páli skipstjóra Steingrímssyni var byrlað 3. maí 2021. Þáverandi eiginkona hans, í samráði við blaðamenn, byrlaði og stal síma skipstjórans sem hún færði Þóru Arnórsdóttur ritstjóra Kveiks á RÚV. Á RÚV var símtækið afritað á Samsung-síma, samskonar og skipstjórans, er var til reiðu áður en byrlun og þjófnaður fóru fram. Tvær samhljóða fréttir voru skrifaðar og sendar til birtingar á Stundina og Kjarnann.

Eftir að lögreglurannsókn hófst sumarið 2021 var Þóra í reglulegu sambandi við konuna, sem glímir við alvarleg andleg veikindi. Blaðamenn leituðust við að fela slóðina sem liggur á milli glæpa og fjölmiðla. Þóra Arnórsdóttir brýndi fyrir konunni í sms-skilaboðum þann 24. ágúst 2021 að ,,breyta ÖLLUM lykilorðum alls staðar." Þóra er kominn í samband við tölvumann sem hún vill að skoði síma andlega veiku konunnar. Þóra skrifar sms-skilaboð:

Hann vill helst ekki hittast (mjög varkár maður, skiljanlega) en spyr hvort þú treystir honum fyrir símanum einn dag?

Það skyldi þó aldrei vera að ,,mjög varkár maður" sé enginn annar en Heiðar Þór Guðnason, tölvusérfræðingur hjá embætti héraðssaksóknara og nú sakborningur í lekamálinu?

Í lokin er rétt að spyrja: hversu lengi verður Ólafur Þór Hauksson héraðssaksóknari í embætti? Það er á hans vakt sem embættið verður ólögleg lekasmiðja fyrir RSK-miðla. Fær Ólafur Þór, eftir starfslok sem saksóknari, stöðu á Glæpaleiti hjá Stefáni Eiríkssyni fyrrum lögreglustjóra - með meðmælum Helga Seljan? 

 

Saksóknari lýsir sig vanhæfan

Translögregla í Bretlandi og á Íslandi

Transhugmyndafræðin, að fólk fæðist í röngu kyni og kynin séu óteljandi, er alþjóðleg hreyfing. Starfsaðferðirnar eru þeir sömu í Bretlandi og Íslandi. Transvæddri lögreglu er sigað á frjálsa borgara sem gagnrýna hugmyndafræðina.

Emmy-verðlaunahafinn Graham Linehan var handtekinn af fimm vopnuðum lögreglumönnum á Heathrow-flugvelli í Lundúnum í byrjun viku. Ástæðan er tíst frá í apríl á X sem þykja niðrandi fyrir transhreyfinguna.

Á Íslandi skrifar lögreglan út ákærur eftir pöntun frá Samtökunum 78. Tilfallandi var ákærður af lögreglustjóranum í Reykjavík, eftir kæru frá Samtökunum 78 - en var sýknaður í héraðsdómi. Eldur Smári Kristinsson, Helga Dögg Sverrisdóttir og Friðgeir Sveinsson fengu einnig tilkynninu frá lögreglu að mæta í yfirheyrslu. Friðgeir er formlega ákærður, mál hans verður tekið fyrir í héraðsdómi í byrjun nóvember. Í öllum tilvikum er um að ræða gagnrýni á starfsemi Samtakanna 78 í leik- og grunnskólum þar sem haldið er að börnum bábiljukenningum um að sumir séu fæddir í röngum líkama og að kynin séu óteljandi. Lögreglan gengur erinda transhugmyndafræðinnar og stefnir frjálsri orðræðu fyrir dóm, krefst fangelsunar og fjársekta.

Breskir fjölmiðlar fjalla um transvæðingu lögreglunnar þar í landi. Dálkahöfundur Telegraph, Michael Deacon, skrifar undir fyrirsögninni Handtaka Graham Linehan sannar að transhugmyndafræðin ógnar okkur öllum. Pistill Deacon byrjar svona:

Höfum eitt á hreinu. Ef síma þínum er stolið gerir lögreglan ekkert. Ef brotist er inn á heimilið þitt aðhefst lögreglan ekkert. Ef dóttir þinni er nauðgað af barnaperrum situr lögreglan hjá aðgerðalaus. En ef þú skrifar eitthvað á samfélagsmiðil sem móðgar transfólk máttu búast við að vera handtekinn af fimm vopnuðum lögreglumönnum.

Deacon segir framferði lögreglunnar skammarlegt, Bretland líti út eins og alræðisríki. Hann vekur athygli á að systursamtök Samtakanna 78 í Bretlandi, Stonewall, tóku þá afstöðu fyrir áratug að transhugmyndafræðina mætti ekki ræða - aðeins framfylgja. Sama viðhorf ríkir á Íslandi. Snorri Másson, þingmaður Miðflokksins, lét þau sjálfsögðu sannindi í ljós, að kynin séu tvö og enginn fæðist í röngum líkama, og fékk óðara yfir sig vanstillta transara og fylgismenn þeirra sem heimtuðu málfrelsið tekið af þingmanninum. Jafnvel biskup Íslands gekk í lið með skrílnum.

Snorri nýtur þinghelgi, verður ekki sóttur til saka af lögreglu. En tilfallandi, Eldur Smári, Helga Dögg og Friðgeir, eru ekki tekin neinum vettlingatökum heldur saksótt eins og glæpamenn. Fyrir það eitt að andmæla transkennslu í skólum ætluðum börnum 2-16 ára.

Transhugmyndafræðin snýst ekki um frelsi einstaklinga að skilgreina sjálfa sig. Menn geta kallað sig hvað sem er og tileinkað sér sjálfsmynd eftir hentisemi. Sumir fá sér tattú, aðrir limlesta kynfæri sín í nafni hugmyndafræði. Verði þeim að góðu, við búum í frjálsu landi. En, bíðum við, nei, við búum hvorki í frjálsu landi né réttarríki þegar kemur að trans. Í nafni hugmyndafræðinnar er málfrelsið tekið af mönnum með lögregluvaldi.

Transhugmyndafræðin er veraldlegt trúarofstæki sem alltof lengi hefur fengið að grassera. Tímabært er að frjálshuga menn taki höndum saman og setji ofstækinu stólinn fyrir dyrnar. Brýnast er að úthýsa transhugmyndafræðinni úr leik- og grunnskólum. Börnin eiga rétt á friðhelgi. Foreldrar á Akureyri sýna virðingarvert fordæmi.

Í framtíðinni verður spurt hvernig í veröldinni það gat gerst að heilu stjórnmálaflokkarnir ásamt ríki og sveitarfélögum létu það viðgangast að sértrúarfólk fékk óáreitt að valsa inn í leik- og grunnskóla með þann boðskap að börn væru af röngu kyni, að kynin séu óteljandi og kynlífstal fullorðinna við börn sé sjálfsagður hlutur. Hvaða illu öfl samfélagsins leyfa að níðst sé á græskulausri æskunni?

 

 

Handtekinn fyrir færslur um trans fólk

Tíðaverkir Dags B.

Ég er kona, getur karlinn sagt við sjálfan sig, og staðið á því fastar en fótunum. En það er aðeins meðvitundin á eintali við sjálfa sig. Meðvitund - ég-ið - eiga allir fyrir sjálfa sig, enginn fer í annars meðvitund. Stundum bilar meðvitundin, tileinkar sér skoðun sem stenst ekki.

Þegar við tölum um heiminn utan sjálfsins vísum við út fyrir meðvitund okkar. Sjálfsblekkingin gildir ekki lengur. Ég-ið er sjálfhverft, segir aðeins að til sé hugsun, en ekki hvort hún haldi máli. Descartes sýndi fram á það með snjallri setningu, ,,ég hugsa, ég er." Ef Descartes hefði verið í vafa um kyn sitt hefði hann einfaldlega gripið í klofið, fundið slátrið, og sagt: Cogito ergo maskulin. Saga vestrænnar menningar hefði orðið önnur, áhöld væru um hvort konur hugsuðu. En, sem sagt, setningin er Cogito ergo sum.

Í samskiptum við aðra er ekki nóg að segja ,,ég hugsa að ég sé kona." Jafnvel fáráðlingar hugsa, þó á öðrum brautum en heilbrigðir. Til að hugsunin ,,ég er kona" standist þarf að vísa í veruleika utan meðvitundarinnar. Til dæmis líkamans.

Um leið og karlinn, sem segist kona, fer út fyrir sjálfið og krefur aðra um viðurkenningu á sjálfsblekkingunni skapast vandræði. Sjálfsblekking, eins eða fárra, er ekki sannindi. Á samkomum sértrúarsafnaða tíðkast aftur að trúa sérvisku, taka ímyndun fyrir sannindi.

Þegar við tölum um veröldina fyrir utan meðvitund okkar þurfum við sannindi. Annars er heimurinn merkingarlaus nema fyrir lokaða meðvitund hvers og eins - sem getur verið sneisafull af ranghugmyndum (og er það oft). Lífsskoðunarfélög eins og Samtökin 78 eru í fullum rétti á samkomum sínum að boða ímyndaðan kynjaheim, líkt og Ásatrúarfélaginu er heimil fjölgyðistrú á sinum vettvangi. Dettur einhverjum í hug að láta Ásatrúarfélagið annast trúarkennslu í leik- og grunnskólum?

Samfylking, Viðreisn og aðrir vinstriflokkar vilja gera samfélagið í heild sinni að sértrúarsöfnuði er trúir á bábiljur. Hægrimenn eru jarðbundnari og heilbrigðari, láta sér fátt um finnast fáránleikafræði vinstrimanna. 

Í viðtengdri frétt er haft eftir Degi B. Eggertssyni þingmanni Samfylkingar, auðvitað, að það sé ,,gamaldags viðhorf" að hafa fyrir satt að kynin séu aðeins tvö og að ekki sé hægt að fæðast í röngum líkama. Dagur ku læknismenntaður. Ef hann fengi karlkyns sjúkling sem kvartaði undan verkjum í eggjastokkum myndi Dagur skera punginn undan manninum og láta gott heita? Læknir er stendur undir nafni vísar karli með ímyndað móðurlíf til geðlæknis. Ranghugmyndir þarf að lagfæra, ekki strjúka meðhárs.

Líkamsburðir og kynfæri aðgreina karla frá konum. Hvað er undir Degi B. Eggertssyni? Varla kúlur.

  

Framganga Snorra „vandræðaleg og gamaldags“

Heilbrigðir foreldrar, hinsegin fjölmiðlar

Enginn meginstraumsmiðlanna segir fréttina af foreldrahópnum á Akureyri sem kærir starfsemi Samtakanna 78 í leik- og grunnskólum. Tifallandi sagði frá kærum foreldrahópsins til Akureyrarbæjar annars vegar og hins vegar menntamálaráðuneytis. Dæmi eru tilfærð um skaðlegan boðskap lífsskoðunarfélagsins:

• börnin eru mötuð á lífsskoðun Samtakanna 78 sem er á skjön við viðurkennda þekkingu og oft argasta klám.
• notað er refsivert myndefni og texti af verulega grófum og viðurstyggilegum toga. 
• fjallað um að kynlíf sé eins og upplifun í tívolíi. 
• efasemdarfræjum er sáð í sálu og sinni barna, þau látin efast um að vera í réttum líkama.
• talað er um kynþokkafull börn, sexí og æsandi, sem gefur barnagirnd lögmæti.

Enginn stóru fjölmiðlanna segir frá foreldrahópnum á Akureyri sem biðst undan að sérviska fámenns lífsskoðunarfélags fullorðinna, Samtakanna 78, sé haldið að börnum. Aðeins Fréttin og Nútíminn sögðu tíðindin.

Stóru fjölmiðlarnir eru allir hinsegin. Þeir taka undir boðskap Samtakanna 78 að sumir fæðist í röngum líkama og kynin séu óteljandi. Ekki aðeins þegja fjölmiðlar um gagnrýni á lífsskoðunarfélagið heldur flytja þeir falsfréttir í þágu Samtakanna 78 um að hatursglæpir séu vaxandi á Íslandi.

Þannig flutti RÚV frétt nýverið í þágu Samtakanna 78, og veitti talsmanni þeirra viðtal. Í fréttinni kemur fram að ,,hugsanlegir hatursglæpir" á Íslandi árið 2024 gagnvart kynvitund hafi verið 6, já sex. Fimm af þessum meintu hatursglæpum eru kærur sem lögmenn á vegum Samtakanna 78 sendu á lögregluna. Eldur Smári Kristinsson fékk á sig tvær kærur, Helga Dögg Sverrisdóttir, Friðgeir Sveinsson og tilfallandi Páll Vilhjálmsson eina hver. Samtals 5 meintir hatursglæpir þar sem kynvitund kemur við sögu.

Meintir hatursglæpir eru tilbúningur Samtakanna 78 sem bjuggu til glæpina með kærum. Frétt RÚV er falsfrétt sem hagsmunaaðili bjó til í þágu málstaðarins. Engin hatursglæpur var framinn af hálfu tilfallandi. Með dómi er tilfallandi sýknaður af ákæru um hatursorðræðu. Samtökin 78 hafa ekki enn beðið tilfallandi afsökunar á opinberri ásökun sem engin innistæða var fyrir. Lífsskoðunarfélagið fær tugi milljóna króna árlega frá ríki og sveitarfélögum og notar fjármagnið til að ofsækja frjálsa borgara er andmæla sértrúarhópnum. Hér er á ferðinni ríkisstyrktur skoðanafasismi.

Hinsegin fjölmiðlarnir ættu að hugsa sinn gang og taka með fyrirvara falsfréttum sem Samtökin 78 koma á framfæri. Þá ættu hinsegin fjölmiðlarnir að leggja hlustir við raddir eyfirskra foreldra sem tefla fram rökum fyrir þeirri sannfæringu sinni að lífsskoðunarfélag fullorðinna sérvitringa eigi ekkert erindi með boðskap sinn í leik- og grunnskóla.

 

 

RÚV og Helgi Seljan upplýsa ekki lögbrot

Fréttastofa RÚV og Helgi Seljan vita hver lak gögnum frá sérstökum saksóknara, nú héraðssaksóknara. Heiðar Þór Guðnason, tölvumaður hjá embættinu, og Ólafur Þór Hauksson héraðssaksóknari, áður sérstakur saksóknari, höfðu báðir aðgang að gögnunum.

Ólafur Þór hefur verið staðinn að því að afhenda RÚV upplýsingar sem hann veitir ekki öðrum fjölmiðlum. Í viðtengdri frétt segir að Helgi Seljan hafi afhent Ólafi Þór héraðssaksóknara ,,gögn frá heimildarmönnum sínum" þegar Ólafur Þór óskaði eftir því. Þessi gögn gætu allt eins verið upphaflega komin frá Ólafi Þór sjálfum.

Þriðji maðurinn, sem fræðilega er mögulegt að hafi lekið gögnunum, Jón Óttar Ólafsson, er svarinn óvinur Helga Seljan og hefði engan hag af gagnaleka til fjölmiðla. Þvert á móti, gagnalekinn er Jóni Óttari í óhag. Helgi Seljan og Ólafur Þór hafa í samvinnu sín á milli dregið upp þá mynd að Jón Óttar sé skúrkur.

Bandalagið milli Helga Seljan og Ólafs Þórs liggur fyrir í fréttaflutningi RÚV. Þeir eiga ríkra sameiginlegra hagsmuna að gæta. Namibíumálið sem byrjaði með Kveiks-þætti Helga í nóvember 2019 hefur verið til rannsóknar hjá Ólafi Þór i sex ár. Málið er ein samfelld misþyrming á réttlætinu. Upplognar ásakanir fyllibyttu og fíkils voru teknar trúanlegar, fyrst af Helga síðan af Ólafi Þór. Kostnaðurinn hleypur á hundruðum milljóna króna ef ekki milljörðum. Er þá ótalið að saklaust fólk hefur haft réttarstöðu sakbornings í sex ár og mátt þola linnulaust fréttaeinelti af hálfu RÚV. Namibíumálið er enn í fanginu á Ólafi Þór, hann þorir ekki að láta það frá sér en er búinn að játa sig vanhæfan.

RÚV gerði frétt upp úr afhjúpun Morgunblaðsins um að tölvumaðurinn Heiðar Þór Guðnason væri grunaður í lögreglurannsókn að hafa lekið upplýsingum úr gömlum hrunmálum. Í frétt RÚV er talað við Heiðar Þór sem ber af sér sakir.

Hvers vegna spyr RÚV ekki Helga Seljan hvar hann fékk gögnin? Þau ættu að vera hæg heimatökin. Helgi er starfsmaður ríkisfjölmiðilsins og veit hvernig hann fékk gögnin og frá hverjum.

RÚV er ríkisfjölmiðill og á samkvæmt lögum að starfa í þágu almannahags. Ríkir almannahagsmunir eru að upplýsa um gagnaleka frá héraðssaksóknara, áður sérstökum saksóknara. Það tekur ekki tali að persónuupplýsingar úr gömlum sakamálum - efni gagnalekans er 12 ára og eldri - séu á flakki án þess að upplýst sé hver standi að baki. 

RÚV og Helgi Seljan ættu að gera grein fyrir gagnalekanum, upplýsa afbrot og siðleysi í opinberri stofnun. Tveir menn liggja undir grun, annar er formlega með stöðu sakbornings. Hinn er Ólafur Þór Hauksson héraðssaksóknari, sem líklega hefur stöðu vitnis í yfirstandandi lögreglurannsókn.

RÚV og Helgi geta ekki teflt fram þeirri mótbáru að upplýsingarnar, 12 ára og eldri, eigi erindi við almenning. Hér er um að ræða persónuupplýsingar sem meiða einstaklinga en upplýsa ekkert. Öll sakamálin eru til lykta leidd. Meðal persónugagna sem eru í umferð eru samtöl hjóna þar sem annað var vitni en ekki sakborningur. Ríkir almannahagsmunir eru að upplýsa hver stóð að ólögmætri dreifingu persónuupplýsinganna. En RÚV þegir, hylmir yfir afbrotið.

Í gagnaleikamálinu opinberast enn og aftur að RÚV starfar ekki í þágu almennings. RÚV er valdamiðstöð sem vinnur með illa fengnar upplýsingar, iðulega einkamál, og misnotar þær til að skapa ugg og ótta í samfélaginu. RÚV stundaði sömu vinnubrögð í byrlunar- og símamálinu. Páli skipstjóra Steingrímssyni var byrlað og síma hans stolið, með vitund og vilja RÚV. Á Efstaleiti var sími skipstjórans afritaður á síma í eigu RÚV. Fréttir voru skrifaðar á RÚV en sendar til birtingar á Stundina og Kjarnann - til að hylja glæpaslóðina.

Hvenær ætla menn að átta sig að RÚV er krabbamein á íslensku samfélagi? Stofnunina þarf að skera upp og fjarlægja meinið.

Afhenti gögnin á minnislykli

Foreldrar kæra samstarf skóla við Samtökin 78

Lífsskoðunarfélagið Samtökin 78 hefur ekki ,,neina þá menntun eða viðurkenningu til þess að taka að sér kynfræðslu á vettvangi grunnskóla," segir í kæru foreldra vegna aðkomu Samtakanna 78 að skólastarfi í leik- og grunnskólum. Í fyrsta sinn hér á landi taka foreldrar höndum saman og biðjast undan að börnin séu mötuð á lífsskoðun Samtakanna 78 sem er á skjön við viðurkennda þekkingu og oft argasta klám.

Samtökin 78 hafa með samningum við sveitarfélög komið ár sinni fyrir borð í leik- og grunnskólum og boða skringilega hugmyndafræði um að sumir fæðist í röngum líkama og að kynin séu óteljandi. Kynlífsfræðsla Samtakanna er þess eðlis að foreldrar, sem kynna sér málið, telja ótækt að halda henni að börnum.

Foreldrar á Akureyri hafa fengið lögfræðing, Loga Kjartansson, til að reka mál sitt gagnvart bæjaryfirvöldum á Akureyri annars vegar og hins vegar menntamálaráðuneytinu.

Í erindi til Akureyrarbæjar er þess krafist að samningi við Samtökin 78 sé sagt upp. Rakin eru dæmi um kennsluefni ættuðu frá lífsskoðunarfélaginu sem ekki undir neinum kringumstæðum á erindi til barna. Þar er um að ræða kennsluefni á veggspjöldum og bókum. Í greinargerð til bæjaryfirvalda segir að þar sé að finna ,,beinlínis refsivert myndefni sem og texta og það af verulega grófum og viðurstyggilegum toga." Tilfærð eru dæmi:

fjallað um að kynlíf sé eins og upplifun í tívolíi. Þau börn sem hafa farið í tívolí er ljóst að eftir slíka skemmtiferð vilja börn þangað aftur og aftur. Samkvæmt þessu er 7-10 ára börnum bent á af fulltíða fólki, kennara í opinberu starfi, að líkja megi kynlífskönnun við tívolí. Börn eru [...] hvött eða beinlínis blekkt og nörruð inn á könnunarbraut kynlífs eins og um sé að ræða einhvern skemmtigarð. Ungum börnum er bent á sömu síðu að kanna málið betur, það geti verið skemmtilegt og stundum ógnvekjandi þegar kemur að kynlífi og kynlífsathöfnun. (feitletr. pv)

Á bls. 74-75 er efasemdarfræjum bersýnilega dreift inn í sálu og sinni barna sem lesenda þegar rætt er um hvað foreldrar kölluðu þig þegar þú fæddist. Gert er lítið úr því að kynið sé annað hvort strákur eða stelpa eins og það sé möguleiki á einhverju öðru. Á bls. 77 stendur „Stundum sjá þau stóran sníp og halda að það sé typpi. Stundum sjá þau lítið typpi og halda að það sé snípur. Stundum eru þau ekki viss.” (feitletr. pv)

Á bls. 126-130 er talað um sexí og æsandi, í kynferðislegri merkingu við börn á yngra og miðstigi (7-12 ára). Reynt er að snúa út úr merkingu orðsins sem þýðir kynþokkafullur. Hver talar um kynþokkafull börn á þessum aldri nema haldinn sé barnagirnd? (feitletr. pv)

Samningur Akureyrarbæjar, segir í erindinu, brýtur gegn lögmætisreglu, hlutlægnireglu og jafnræðisreglu grunnskólalaga og íslensks réttar með því að veita lífsskoðunarfélagi með vafasaman tilgang aðgang að börnum.

Foreldrahópurinn sendi einnig stjórnsýslukæru til mennta- og barnamálaráðuneytis vegna fánaflöggunar í Síðuskóla, þar sem hinsegin fáninn er að húni, og óviðeigandi samsömunar skólans við ,,hugmyndafræði og lífsskoðana" sem geta engin veginn átt erindi við börn og ,,allra síst á þeim verndarstað og þroskavettvangi sem grunnskólar teljast gildandi lögum samkvæmt."

Foreldrahópurinn á Akureyri er fyrsta dæmið um að foreldrar leik- og grunnskólabarna taki höndum saman og andmæla að lífsskoðunarfélag með vafasaman tilgang eigi aðild að skólastarfi. Dæmin sem rakin eru í erindunum sýna svart á hvítu að kyndugar hugmyndir jaðarhóps fullorðinna um kyn og kynlíf eiga ekkert erindi í heilbrigt skólastarf.

Næsta vor verður gengið til sveitarstjórnarkosninga. Í kosningabaráttunni verða flokkar og frambjóðendur spurðir um afstöðu til skólastarfs lífsskoðunarfélags með jaðarhugmyndir um lífið og tilveruna. Spurt verður hvort rétt sé að kenna börnum að kynlíf sé eins og að fara í tívolí, hvort eðlilegt sé að láta börn efast um að þau séu af réttu kyni og hvort fullorðnir eigi í leik- og grunnskólum að flokka börn eftir kynþokka.