Hæstiréttur hafnar áfrýjun RÚV-fréttamanns

Með bréfi 22. sept. sl. til Kristjáns Þorbergssonar lögmanns Önnu Kristínar Pálsdóttur, fréttamanns á RÚV, hafnar Hæstiréttur Íslands ósk um áfrýjun á máli sem Anna Kristín tapaði í héraði þegar bloggari, sem hér skrifar, var sýknaður af dómskröfum Önnu Kristínar vegna bloggfærslu 16. júlí 2013.

Engin dæmi eru um að fréttamaður stefni vegna gagnrýni á störf sín. Anna Kristín Pálsdóttir og RÚV njóta þess vafasama heiðurs að brjóta í blað í sögu fjömiðlunar á Íslandi; að krefjast þess að tjáningarfrelsið verði takmarkað.

Til hamingju, Anna Kristín og RÚV.

 

Hér að neðan fylgir rökstuðningur bloggara fyrir því að Hæstiréttur ætti að láta dóm héraðsdóms standa. 

 

Hæstiréttur Íslands

Dómshúsinu við Arnarhól

150 Reykjavík

31. júlí 2014

Efni: álit stefnda á ósk stefnanda um áfrýjunarleyfi til Hæstaréttar í málinu E-3704/2013, Anna Kristín Pálsdóttir gegn Páli Vilhjálmssyni, sbr. bréf frá Hæstarétti dags. 17. júlí sl.

Sýknudómur héraðsdóms Reykjavíkur þann 6. maí sl. í ofangreindu máli tekur mið af tjáningarfrelsi eins og það er skýrt í 73. gr. stjórnarskrárinnar nr. 33/1944, sbr. 11. gr. stjórnskipunarlaga nr. 97/1995, er tryggir þegnum landsins rétt til að tjá sig, sbr. 10. gr. laga nr. 62/1994 um mannréttindasáttmála Evrópu, og staðfest er í dómum íslenskra dómstóla hin síðari ár og eru í samræmi við dómavenju Mannréttindadómstóls Evrópu.

Stefnd ummæli eru hlutlæg lýsing á tiltekinni frétt í RÚV annars vegar og hins vegar gildisdómur um fréttaflutning sem hallar réttu máli. Þau eru ekki úr hófi og í þágu málefnalegrar samfélagsumræðu.

Í hæstaréttardómi nr.  673/2011, Heiðar Már Guðjónsson gegn Inga Frey Vilhjálmssyni ofl., er tekist á um mörkin  á milli gagnrýni í þágu lýðræðislegrar umræðu annars vegar og hins vegar ærumeiðinga. Dómur Hæstaréttar er að jafnvel þótt notað sé sérlega gildishlaðið orð eins og ,,landráðamaður” í umræðu, sem jafnframt er ásökun um refsiverða háttsemi,  þá sé hvorki tilefni til að ómerkja slík ummæli né séu þau skaðabótaskyld. Hæstiréttur gerir kröfu til að gildisdómar eigi sér ,,einhverja stoð í staðreyndum málsins,” segir í nefndum dómi.

Í hæstaréttardómi nr. 382/2003 er meginreglan um refsileysi gildisdóma orðuð á þennan veg: ,,Fallast ber á með stefndu að gildisdómar í opinberri umræðu um samfélagsleg málefni séu almennt ekki refsiverðir.”

Í hæstaréttardómi nr. 181/2005 staðfestir Hæstiréttur túlkun héraðsdóms Reykjavíkur á 235. grein almennra hegningarlaga um að gildisdómar byggðir á staðreyndum sem taldar eru fyrir hendi skuli refsilausir.

Lögmaður stefnanda, Önnu Kristínar Pálsdóttur, gat ekki fyrir héraðsdómi fært rök fyrir þeirri staðhæfingu sinni að stefndi hafi borið stefnanda á brýn refsiverða háttsemi.  

Stefnandi viðurkenndi gagnrýniverða frammistöðu sína sem fréttamanns með því að leiðrétta þýðinguna á ,,accession process” í sjónvarpsfréttum RÚV samdægurs. Þar með staðfesti stefnandi að orð forseta leiðtogaráðs ESB hafi verið afbökuð, þ.e. fölsuð, í hádegisfréttum RÚV fyrr um daginn, en sú frétt var tilefni til stefndra ummæla. Þessi staðfesting ein og sér kippir stoðunum undan stefnunni, sem var þegar frá upphafi tilefnislaus.

Lögmaður stefnanda vísar í einn dóm Hæstaréttar til stuðnings ósk sinni um áfrýjunarleyfi. Í þeim dómi, nr. 383/2012, Björn Bjarnason gegn Jóni Ásgeiri Jóhannessyni, voru til málsmeðferðar ummæli sem sannanlega voru ásökun um refsivert athæfi, þ.e. fjárdrátt. Hæstiréttur rýmkaði svigrúm BB til tjáningar með því að fella úr gildi dóm héraðsdóms um að BB skyldi greiða JÁJ málskostnað. Dómurinn staðfesti ómerkingu einna ummæla BB, sem BB hafði viðurkennt að væru röng, borið til baka og beðist afsökunar á. Dómurinn er í engu málstað stefnanda, Önnu Kristínar Pálsdóttur, til framdráttar enda staðfestir Hæstiréttur þar viðtekna dómavenju, sbr. þau dæmi sem tilgreind eru að ofan.

Rök stefnanda fyrir áfrýjunarleyfi til Hæstaréttar eru með vísan í c. lið 4. mgr. 152. greinar laga um meðferð einkamála nr. 91/1991. Engin ný gögn fylgja beiðni stefnanda né heldur lagaleg rök er gætu leitt til þess að Hæstiréttur raski dómi héraðsdóms.

Stefndi, Páll Vilhjálmsson, telur tíma Hæstaréttar Íslands betur varið en í endurskoðun á lögmætum og rétt upp kveðnum dómi þegar öll tiltæk gögn og lagarök hníga að því dómur undirréttar skuli standa óraskaður, - nema ef til vill að því leyti að stefndi á rétt á sanngjörnum málsvarnarlaunum frá stefnanda enda stefnan tilefnislaus eins og að ofan greinir. Málsvarnarlaun eru þó aukaatriði í þessu samhengi; réttur sýknudómur aðalatriði, sem óþarfi er að endurskoða.

Virðingarfyllst,

Páll Vilhjálmsson

 

Athugasemdir

[Ragnhildur Kolka, 27.9.2014 kl. 15:13]

Gratulera!

[Páll Vilhjálmsson, 27.9.2014 kl. 18:05]

Takk, Ragnhildur.

[Gunnar Rögnvaldsson, 27.9.2014 kl. 23:19]

Til hamingju Páll. Vel af sér vikið.

DDRÚV; take that!

Kveðjur

[Helga Kristjánsdóttir, 28.9.2014 kl. 02:34]

Til hamingju Páll og vinir, ,,gefið mér fimm,,

[Gunnlaugur I., 28.9.2014 kl. 05:25]

Fullnaðarsigur Páls gegn RÚV og þeirra ofríkis rétttrúnaðargengi. Alveg öruggt samt að Fréttastofa RÚV mun leggja sig fram um að steinþegja yfir niðurstöðunni, enda passar hún ekki við rétttrúnaðinn þar á bæ !

[Sigurjón Þórðarson, 28.9.2014 kl. 11:23]

Gott mál.

[Predikarinn - Cacoethes scribendi , 29.9.2014 kl. 11:42]

Hjartanlega til hamingju með sigurinn kæri Páll.