70 ár frá Oradour-fjöldamorðunum

Franska þorpið Oradour-sur-Glan var fyrir 70 árum upp á dag vettvangur mestu fjöldamorða nasista í Vestur-Evrópu í seinna stríði. SS-hermenn úr herfylkinu Das Reich drápu 642 karla, konur og börn og brenndu niður þorpið sem liggur í 20 km fjarlægð frá Limoges. Fjöldamorðin voru aðferð Þjóðverja í baráttunni gegn frönsku andspyrnuhreyfingunni.

Börn úr nærliggjandi þorpum sóttu skólann í Oradour og týndu lífi í kirkjunni þar sem þeim var smalað saman. Eftir stríð voru þorpin í kringum Oradour kölluð þau barnlausu.

Oradour var látið standa eins og SS-hermennirnir skildu við það fyrir 70 árum. Um 300 þúsund ferðamenn sækja eyðilegginguna heim árlega.

Myndir af Oradour og minningin um fjöldamorðin er viðfangefni Der Spiegel.

 

 

Björt framtíð frelsar Sjálfstæðisflokkinn úr umsátri vinstriflokkanna

Eftir hrun tóku stærstu flokkar vinstrimanna, Samfylkingin og VG. sig saman um að útiloka Sjálfstæðisflokkinn. Markmið vinstriflokkanna var að mynda blokk gegn Sjálfstæðisflokknum. Í því skyni var reynt á síðasta kjörtímabili að fá Framsóknarflokkinn inn í ríkisstjórn Jóhönnu Sig.

Björt framtíð, sem stofnuð var til að hirða vinstrafylgi sem hvorki felldi sig sig við Samfylkingu né VG, rýfur umsátur vinstrimanna um Sjálfstæðisflokkinn með því að efna til samstarfs við móðurflokk íslenskra stjórnmála í Kópavogi og Hafnarfirði.

Formaður Bjartar framtíðar orðar afstöðu sína á athyglisverðan hátt

við höfum aldrei sagt að við ætluðum bara ekki undir neinum kringumstæðum að starfa með Sjálfstæðisflokknum.

Vitanlega er það ekki sagt upphátt þegar lýðræðinu er gefið langt nef.

Frelsun Sjálfstæðisflokksins úr herkví vinstrimanna fær m.a. þær afleiðingar að vinstri grænir taka að efast um að heppilegt sé að kalla núverandi og fyrrverandi formenn Sjálfstæðisflokksins öllum illum nöfnum.

Vinstrimenn töpuðu fyrir rúmu ári valdaforræði sínu til Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks. Hrokinn og yfirgangurinn, sem vinstrimenn sýndu kjörtímabilið 2009-2013, víkur fyrir auðmýkt.

 

Karpa um Geir Haarde

Meðdómari dregur réttakerfið í svaðið

Bróðir Ólafs Ólafssonar, auðmanns og sakbornings í Al-Thani málinu, heitir Sverrir. Sverrir er meðdómari í Aurum málinu þar sem reynir á sömu lög og réttarreglur og í Al-Thani málinu. Í þriggja manna dómi myndar Sverrir meirihluta sem sýknar sakborningana.

Í viðtali við RÚV segir Sverrir alkunn tíðindi að hann sé bróðir Ólafs. Engu að síður gerði Sverrir sér far um að ræða vanhæfni sína við aðaldómara málsins, Guðjóns St. Marteinsson. Hvers vegna að bera upp alkunnar staðreyndir við aðaldómarann?

Til að bíta höfuðið að skömminni segir Sverrir trúverðugleika embættis sérstaks saksóknara ,,í molum" og sakar sérstakan saksóknara um óheiðarleg vinnubrögð. En það er einmitt hann, með meirihlutadómi sínum, sem grefur undan trúverðugleika embættis sérstaks saksóknara. Og bróðir Sverris nýtur góðs af því þegar embætti sérstaks saksóknara glatar tiltrú - enda enn ódæmt í máli Ólafs fyrir Hæstarétti.

Sýkna meirihluta fjölskipaðs héraðsdóms í Aurum málinu getur ekki staðið óbreytt eftir þennan farsa Sverris Ólafssonar. Með dómskerfið í höndum manna eins og Guðjóns og Sverris er eins gott að leggja það niður.