Morðingjar og hetjur

Samfélög liðast ekki í sundur hægt og rólega heldur með hávaða og látum. Úkraína er ekki undantekning. Almenn herhvöt mun ekki höfða til ábyrgra manna heldur þeirra klikkuðu sem þrífast ekki í heilbrigðu samfélagi en njóta sín í ofbeldisóreiðu.

Blaðamaðurinn Chris Hedges skrifaði bók byggða á reynslu sinni af margvíslegum átökum, hliðstæðum þeim sem nú geisa í Úkraínu. Bókin heitir Stríð er afl sem gefur okkur merkingu.

Mótsögnin sem Hedges fjallar um er þessi: stríð drepur en gefur sumum lífstilgang. Það eru einmitt þeir, morðingjarnir meðal vor, sem ráða ferðinni þegar samfélög brotna í sundur. Og sumir verða hetjur.

„Byltingin þarfnast ykkar“

ESB-herinn, Ísland og umsóknin

Til að Evrópusambandið eigi framtíð fyrir sér verður það að koma sér upp her, segir Ken Rogoff fyrrum aðalhagfræðingur Alþjóðgjaldeyrissjóðsins. Vaxandi veldi Kínverja og Rússa beinlínis kalli á að ESB verði sem líkast heildstæðu ríki.

Rogoff sagði fyrir nokkru að evran væri mistök. Núna, í ljósi stríðsógnar frá Rússum, telur hann að skattgreiðendur í Þýskalandi eigi að greiða fyrir þessi mistök til að halda nauðsynlegri samrunaþróun áfram. Rogoff segir auðveld að blekkja skattgreiðendur til að borga brúsann.

Annar virtur álitsgjafi, Ian Buruma, sem veit aðeins meira um þjóðir ESB, segir að þjóðernisflokkar andstæðir  Brusselvaldinu munu ráða lögum og lofum í evrópskri pólitík næstu árin. Kaþólska bandalagið, sem hratt ESB-verkefninu úr vör, er fúið og án forystu. Almenningur leitar til þjóðernisflokka sem bjóða þjóðríkið sem valkost við Stór-Evrópu.

Líkt og Rogoff er Buruma sannfærður um að Evrópusambandið verði að koma sér upp hernaðarmætti og verða sem líkast ríki. Hann telur samfélagssáttmála upplýsingamannsins John Locke fyrirmynd en sér þó ekki þróunina stefna í þá átt, heldur þvert á móti að ESB leysist upp.

Hvort sem Evrópusambandið heldur velli eða ekki og hvort það verður með eða án stórfelldrar hernaðaruppbyggingu þá er öllu sæmilega viti bornu fólki ljóst að sambandið er í meiri kreppu en nokkru sinni.

Á meðan alvarleg og yfirveguð umræða fer fram á alþjóðavettvangi reynir fyrrum utanríkisráðherra Íslands, Össur Skarphéðinsson, að slá pólitískar keilur með montgrein fyrir ónýtu umsóknina sem hlegið var að í Brussel síðasta kjörtímabil.

Í álfunni takast á öfl og hagsmunir sem okkur Íslendingum eru með öllu framandi. Við eigum ekki að sitja í biðstofu Brusselvaldsins á meðan meginöfl í Evrópu takast á um framtíð álfunnar. Það er ekki í þágu íslenskra hagsmuna að tengjast ESB nánari böndum á meðan fullkomin óvissa ríkir um afdrif Evrópusambandsins.   

Gæti hafið viðræður fyrirvaralaust