Muhammed, siðir og samfélag

Thomas Hobbes reit á 17. öld að í náttúrunni væru engin siðalögmál. Maðurinn tileinkaði sér siði í samfélagi við aðra menn. Án siða væri mannlífið markað einsemd, fátækt, sóðaskap, ofbeldi og skammlífi.

Muhammed Emin Kizilkaya skrifar grein í Morgunblaðið og segir:

Við búum í nú­tíma­sam­fé­lagi þar sem ekki á að skipta máli hvaðan þú kem­ur, hverr­ar trú­ar eða kynþátt­ar þú ert. Við búum öll sam­an í þessu sam­fé­lagi þar sem fjöl­breyti­leiki er óhjá­kvæmi­leg­ur og verður hann það alltaf. (undirstrikun pv)

Ef undirstrikuðu orðin þýða að allir síðir séu jafngildir felur það í sér náttúrulegt ástand Hobbes þar sem engir siðir gilda. Siðir eru samkvæmt skilgreiningu ekki einstaklingsins, nema í takmörkuðum skilningi, sbr. borðsiði, heldur samfélagsins. Siðir eru skrifaðar reglur og lög annars vegar og hins vegar óskrifuð gildi. Án samkomulags um siði verður ófriður og óöld. 

Talsmenn fjölbreytileika/fjölmenningar gleyma því iðulega, af vangá eða yfirlögðu ráði, að grunnsiðir gilda í sérhverju samfélagi. Ólíkir siðir gilda á Íslandi, Japan og Sádí-Arabíu, svo dæmi sé tekið.

Greining Muhammed og andmæli gegn kynþáttahyggju væru stórum trúverðugri ef hann tæki með í reikninginn siðagildi samfélagsins sem hann ávarpar - þess íslenska.

 

„Þurfum að mótmæla þessum hatursfullu skilaboðum“

Athugasemdir

[Jón Þórhallsson, 8.11.2019 kl. 17:53]

KRISTIÐ fólk þarf ekkert endilega að fullt haturs út í múslima

þó að öllum moskubyggingum og múslimasiðum væri hafnað á ALÞINGI

með venjulegri meirihluta-kosningu.

[Þorsteinn Siglaugsson, 8.11.2019 kl. 18:39]

Almennt siðferði í samfélagi eru ekki sami hluturinn og siðir bundnir trúarbrögðum. 

[Helga Kristjánsdóttir, 9.11.2019 kl. 16:54]

Enda ekki hlutur frekar en rafmagn þ.e. Vana bundin hegðun.