Vinstrimenn verja ríkið í Frakklandi, hatast við það á Íslandi

Gulvestungar eru mótmælahreyfing hægrimanna, segir í tímariti frjálslyndra vinstrimanna, New Republic, sem grípur til varnar ríkið, lög og reglu. Verkó á Íslandi, aftur, lítur á ríkið sem óvin. Ragnar Þór í VR hótar gulvestungamótmælum. Sólveig Anna í Eflingu talar um veruleikafirringu hins opinbera, sem skammtar launafólki skít úr hnefa á meðan þeir ofurríku búa við skattleysi.

Ríkið á að heita sameign, sett upp og rekið til að þjóna almannahagsmunum. Vinstrimenn voru til skamms tíma gagnrýnni á ríkið en hægrimenn, töldu það hygla forréttindastéttum.

En eftir því sem hægripólitík fær meiri hljómgrunn ber oftar á því að vinstrimenn leiti ásjár ríkisins, jafnvel hjá þeim stofnunum sem þeir áður höfðu ímugust á. Frjálslyndir vinstrimenn eru t.d. í einni sæng með leyniþjónustum ríkisins, FBI og CIA, að berjast gegn Trump forseta.

Bandalag djúpríkisins og vinstrimanna í Frakklandi og Bandaríkjunum gegn framgangi lýðhyggju frá hægri sýnir andúð róttækra vinstrimanna á íslenska ríkinu í sérstöku ljósi.

Vinstrimenn á Íslandi, a.m.k. þeir róttæku, telja vitlaust gefið á meðan þeir bandarísku og frönsku vilja vernd ríkisins fyrir áunna stöðu.

Samt er það svo að allur almenningur hefur það miklu betra á Íslandi en í Trump-landi og Frans. Fyrir hvaða hagsmunum berjast róttækir vinstrimenn á Íslandi?

   

Beittu táragasi á gulvestunga

Athugasemdir

[Gunnar Rögnvaldsson, 13.1.2019 kl. 11:20]

Vinstrimenn á Íslandi berjast fyrir afnámi fullveldisins en sem franskir vilja fá aftur.

Reyndar er óþarfi að spyrja fyrir hvaða hagsmunum vinstrimenn á Íslandi berjast, því þeir hafa ávallt verið kexruglað lið sem þolir ekki sína þjóð en elskar alþjóðaþjóð sósíalismans, sem er ekki til lengur, og getur aldrei orðið annað en nýtt fjölþjóða-sovét eins og síðast.

Vinstrimenn vilja eins og Lenín og Stalín, þ.e. njóta ávaxta frelsis kapítalisma með því að taka ríkidæmi beggja í sína séreignavörslu og láta lýðinn éta það sem úti frýs, nema í teiknimyndaseríum sósíalistanna, sem þeir kenna í grænum Háskólum mínum í dag eins og Gorkí gerði í þeim rauðu. 

Snarbilað lið og atvinnufábjánar.

Kveðjur

[Gunnar Rögnvaldsson, 13.1.2019 kl. 11:59]

Þess utan þá eru svo kallaðir Gulvestungar ekki hægra eða vinstra fyrirbæri. Þeir eru fórnarlömb Samfylkingarflokka Vesturlanda: glóbalistanna. Fórnarlömb sósíaldemókratískra verkalýðshreyfinga:

Í fyrri umferð frönsku forsetakosninganna í fyrra náðu Macron og hinir tveir hefðbundnu flokkar þeirra sem ornað hafa sér á niðurrifi þjóðríkisins með esb- og hnattvæðingu (glóbalistar) á kostnað þeirra sem töpuðu á þessu, ekki nema samtals 50,4 prósentum af atkvæðunum. Þessir þrír eru: flokkur Repúblikana (20 prósent) og flokkur Sósíaldemókrata (6,3 prósent = algert hrun!) og flokkur Macrons 24 prósent. Þetta eru þeir sem eru inni í varmanum.

Andspyrnuflokkar þeirra sem esb- og hnattvæðingin hefur bitnað á, það er að segja þeirra sem eru úti í kuldanum, ef svo má að orði komast, fengu samtals 45,6 prósent atkvæðanna. Þetta eru: flokkur Le Pen (21,3 prósent) og LI-flokkur Mélenchon (19,6 prósent) og DLF-flokkur Gaullista (4,7 prósent).

Þeir sem líklega tilheyra einnig andspyrnuhreyfingunni er stór hluti þeirra sem mættu ekki á kjörstað, sem voru óvenjulega margir eða 22,23 prósent kjósenda, því margir vinstrimenn gátu ekki hugsað sér að kjósa frú Le Pen. En þeir voru samt enn fleiri í seinni umferðinni eða 25,5 prósent,

Gulu vestin eru þeir sem kusu andspyrnuflokkana plús meira en helmingur þeirra sem valdi að kjósa ekki í fyrri umferðinni. Næstum meiri hluti kjósenda. Þess vegna njóta gulu vestin svona mikils stuðnings meðal þjóðarinnar. Stór hluti 55 milljón Frakka hafa fengið nóg og vilja fá landið sitt til baka.

[Ásgrímur Hartmannsson, 13.1.2019 kl. 12:45]

Róttækir vinstri menn berjast fyrir fátækt.  Eins og alltaf.  Með hvaða ráðum sem er.

Öll laun fólks eiga bara að fara í ríkið, sem á að útdeila þeim í laun ráðamanna fyrst, svo til útlendra stofnana, svo til afborgana á lánum, og ef það er einhver afgangur: í það sem þeir segja að skattarnir fari í.

Ef fátækt næst ekki fram þannig, þá er bara að hækka laun ráðamanna, taka þátt í meira útlendu samstarfi og taka meiri lán.