Stjórnlynt lýðræði andspænis frjálslyndi

Erdogan í Tyrklandi er aðeins eitt dæmi um vaxandi stjórnlyndi á alþjóðavettvangi. Orban í Ungverjalandi er annað. Trump er stjórnlyndur og Pútín svo sannarlega. Jafnvel þeir sem gefa sig út fyrir að vera ekki í þessum flokki, Macron í Frakklandi, eru sakaðir um hneigð í þá átt.

Lýðræði sem valdefling ólíkra og æ sundurlausari hópa er í kreppu. Þessi útgáfa lýðræðis er iðulega kennd við frjálslyndi. Stjórnlyndi er andsvar við upplausn og glataðri samheldni sem frjálslynda útgáfan er ábyrg fyrir.

Stjórnlyndið sækir afl sitt til íhaldssamra gilda, hvort heldur í múslímsku Tyrklandi eða frjálslyndum Bandaríkjum eða gamalgrónu Frakkalandi. Um Rússland þarf ekki að fjölyrða; stjórnlyndi er þar rauður þráður frá keisurum til kommúnista.

Lýðræði er sagt skásta fyrirkomulag stjórnmála. Besta skipanin er ekki enn fundin upp, og verður sennilega aldrei. Sérhver samtími kallar á sína útgáfu af hvernig málefnum samfélagsins skuli skipað. Yfirstandandi þróun bendir til að stjórnlynt lýðræði skáki frjálslyndu lýðræði út í horn.

 

Erdogan boðar óvænt til kosninga