Dómsmorð og hugarfar dómara

Lagalegur skilningur á hugtakinu dómsmorð er að dómari hafi af yfirlögðu ráði fellt rangan dóm. Í almennri umræðu er hugtakið iðulega notað um ranga dóma - án þess endilega að gera því skóna að dómari hafi vitandi vits dæmt rangt.

Vörn Jóns Steinars í meiðyrðamáli dómara gegn honum, þar sem Jón Steinar notaði dómsmorð, er að hann hafi átt við ,,mengað hugarástand dómara."

Hængurinn á þessari vörn er sá að á hverjum tíma eru allir, dómarar meðtaldir, með ,,mengað hugarástand." Mengunin er venjulega kölluð aldarfar eða tíðarandi.

Réttarríkið byggir á þeirri hugsun að lög séu réttlát og að lögum sé fylgt fram málefnalega og hlutlægt. Það hvorki fyrirbyggir né hefur í för með sér að tíðarandinn leiki þar hlutverk.

Tjáningarfrelsið er hluti af réttarríkinu. Eins og segir í málsvörn Jóns Steinars heimilar tjáningarfrelsið ,,hvass­yrði, stór­yrði, ögr­un og ýkj­ur."

Milljón króna spurningin er þessi: sakaði Jón Steinar dómara um glæp, þ.e. dómsmorð í lagalegum skilningi, eða fór hann fram með ,,ögrunum og ýkjum." Til hliðar verður spurt hvort ríkari kröfur séu gerðar til Jóns Steinars, sem lögmanns og fyrrverandi hæstaréttardómara, en einhvers ólöglærðs Júlla Péturs út í bæ þegar metið er hvort ásökun um dómsmorð sé skens eða lögbrot.

 

 

Orðið „dómsmorð“ eigi sér langa hefð