Loftslagshelvíti er hjátrú, ekki vísindi

Kjörhitastig jarðar óþekkt stærð. Trúboðar loftslagshelvítis láta eins og meðalhiti plánetunnar sé valkvæður. Maðurinn geti hækkað eða lækkað hitastigið með athöfnum eða athafnaleysi. Það er hjátrú.

Loftslagsvísindamaðurinn Judith Curry fjallar um þróun hjátrúarinnar síðustu árin. Fyrir áratug hótaði trúboðið að meðalhiti jarðar hækkaði um 4 til 5 gráður fyrir lok aldar. Árið 2015 var spáin lækkuð í 2-3 gráður en er núna komin í 1,5 gráður. Samt er helvíti ávallt handan við hornið.

Eftir hundrað ár verður ekki talað um loftslagsvá, segir sænski loftslagsvísindamaðurinn Lennart Bengtsson í nýrri bók. Aftur verður orðspor þeirra sem mylja undir trúboðið rjúkandi rúst.

Fjölmiðlar átta sig vonum seinna á blekkingunni. Curry tilfærir nokkur dæmi. Þýska útgáfan Die Welt segir í gær að hryllingsspádóma verði að endurskoða. Trúboðið, segir Die Welt, rígheldur samt í bábiljuna um hamfarahlýnun. Það gefur svo vel í aðra hönd að halda leiksýningunni gangandi. Orðspor, auður og valdastaða er í húfi. 

Sameinuðu þjóðirnar veðsettu sitt pólitíska kapítal í loftslagshjátrú. Ótaldir stjórnmálaflokkar og margvísleg samtök eru undir sömu sökina seld. Það þýðir ekki fyrir viðkomandi að segja hræðsluáróðurinn settan fram í góðri trú.

Í langan tíma hefur legið fyrir að hjátrúin hefur ekkert með vísindi að gera. Þótt einhverjir illa að sér með háskólapróf ábeki fáfræðina þarf ekki nema almenna þekkingu á veðurfarssögu jarðarinnar til sjá í gegnum blekkingarvefinn.

Kjörhitastig jarðar er óþekkt stærð vegna þess að fyrirbærið er aðeins til sem hugtak, ekki veruleiki. Margir nútímamenn eiga erfitt með að skilja að heimurinn varð til án þess að maðurinn kæmi þar nærri. Maðurinn sjálfur, sem tegund, er afurð ferla sem eru ómennskir. 

Frá ómunatíð hefur hiti sveiflast frá einu skeiði til annars. Síðasta ísöld var í gær mælt á tímabili jarðsögunnar eða fyrir 12 þúsund árum. Á sögulegum tíma er rómverska hlýskeiðið þekkt, sömuleiðis miðaldahlýskeiðið og litla ísöld, sem lauk í kringum 1900. Allt er þetta þekking sem krefst engrar sérfræðikunnáttu að tileinka sér. Ekki ætti að vera nokkrum manni meðalgreindum ofviða að draga rökrétta ályktun af þekkingunni. Það er náttúran sem ræður loftslagi en ekki mennskur máttur. 

Þeir sem halda á lofti bábiljunni um manngert loftslag vinna tjón bæði til lengri og skemmri tíma. Fátæk samfélög hafa ekki efni á ódýru eldsneyti sökum skattlagningar sem réttlætt er með loftslagsvá. Trúboðið er sagt byggja á vísindum, þótt því sé alls ekki til að dreifa. Tiltrú almennings á vísindum mun veikjast stórum þegar það rennur upp fyrir fólki að það var haft að fíflum í áratugi. 

„Á hraðri leið til loftslagshelvítis“