Mæðraveldið: karlar eru blautar tuskur

Við búum í mæðraveldi. Forsætisráðherra er kona, bankakerfið einkum í höndum kvenna, skólakerfið í heild sinni og heilbrigðisþjónustan að mestu leyti. Ríkissaksóknari er kona og æðsta lögregluvaldið í kvennahöndum. Forstjórar á stangli eru karlar en þeim fer fækkandi. 

Nú fær karl það hlutverk að gera tillögur um að stytta málsmeðferð í dómskerfinu og viðbrögðin láta ekki á sér standa.

Kvennakór mæðraveldisins kyrjar einum rómi: karlar eru blautar tuskur.

Eins og maður vissi það ekki fyrir.

„Blaut tuska framan í þolendur kynferðisofbeldis“

Veirufrítt land þýðir lokuð landamæri

Ef við ætlum að halda samfélaginu opnu, í merkingunni að hversdagslífið gangi sinn vanagang, þarf að loka á ferðalög til og frá landinu nema með ströngustu skilyrðum. Fyrirkomulagið þarf að vera í gildi þangað til Kínaveiran lætur undan síga í útlandinu.

Nágrannar okkar í austri, Noregur og Svíþjóð, ræða víðtækar samfélagslokanir til að stemma stigu við farsóttinni. Hvorugt landanna er í þeirri stöðu, sem Ísland nýtur, að hafa fulla stjórn á landamærum sínum.

Um það er ekki lengur deilt að annað tveggja þarf að gerast til að opna á ferðalög til og frá landinu. Að allir landsmenn séu bólusettir, kannski næsta haust, eða að útlönd verði veirufrí sem verður ekki fyrr en næsta ár.

Áhyggjuefni

Ástleysi forréttinafólks

Sumir þurfa ekki að dýfa hendi í kalt vatn en lifa samt í vellystingum. Tildurrófur af þessari sort hafa ekki verðleika í samræmi við þjóðfélagsstöðu og lífsgæði. Til að réttlæta stöðu sína gagnvart meðbræðrum og systrum þarf forréttindafólkið ást og aðdáun.

Við skort á elsku og virðingu afhjúpast hégómi, fordild og andverðleikar þeirra sem fæddir eru til að fleyta rjómann af lífinu.

Hvað er til ráða? Jú, auðvitað, gera sjálfan sig að fórnarlambi afla sér þannig aumingjagæsku.

Kynþáttahatur fjölmiðlanna stærsta ástæðan