Ríkisstjórnin á réttri leið

Efnahagslegar afleiðingar kórónuveirunnar er óljósar. Þó er vitað að þær verða högg, bæði fyrir Ísland og umheiminn.

Ríkisstjórnin nálgast vandann af yfirvegum, þótt alltaf megin deila um einstök áhersluatriði. Stuðningur til fjölmiðla er t.d. misráðinn.

Á meðan enn er óljóst hve efahagslægðin vegna farsóttarinnar verður djúp og langvinn er óráð að tæma alla sjóði. Hyggindi og ráðdeild eru ómissandi í þessari vegferð.

Fagna aðgerðum stjórnvalda

Landamæri lokast, heimur batnar

Löngu fyrir kórónuveiruna var fulljóst að alþjóðavæðingin eyðilagði samfélög. Mýrarljós fjölmenningar taldi fólki trú um að mannréttindi væru að hlamma sér niður á hvaða byggða bóli sem er, einkum á vesturlöndum, og heimta lífskjör og þjónustu fyrir sig og sína.

Samfélög strituðust við að mæta meintu kalli tímans og lifuðu á ímyndinni um hugaða nýja veröld þar sem öll dýrin í skóginum væru vinir.

Löngu gleymt var innsæi forn-gríska Aristótelesar að maðurinn væri pólitískt dýr er þrifist best með sínum líkum. Mannréttindi eru einskins virði nema einhver nenni að verja þau. Þjóðarheimilið sér um sína, það er frumkrafan. Farsóttin gerir kröfur á þjóðríkið en ekki einhverja langt í burtu alþjóðastofnun sem ekkert kann og getur til að verja fólk fyrir smiti. 

Trúaðir myndu segja að almættið stæði með farsóttinn fyrir kennslustund um hvaða skipan samfélagsins sé farsælust og vara mannfólkið við að alþjóðagötur leiða til glötunar.

Hlé á útgáfu græna kortsins í 60 daga