Lögregluæfing í sorg og depurð

Lögreglan er komin í hlutverk sálnahirðis sem raunmæddur leiðbeinir villuráfandi í kófinu og brýnir til sóttvarna. Uppljóstrar eru á hverju strái sem rapportera ólögmætar samkomur þeirra syndugu.

Siðabrot eru samviskusamlega skráð í löggufréttir dagsins sem verða fóður i einelti á samfélagsmiðlum - iðulega með stuðningi fjölmiðla.

Eftir því sem best er vitað sinnir lögreglan starfi sinu af mannúð og sanngirni. Lögreglan ber ekki ábyrgð á eineltinu þótt hún skaffi fóðrið.

Við sem keppumst við að styðja yfirvöld í sóttvörnum verðum þó að vekja athygli á að ekki er heppilegt að lögreglan útvíkki starfssvið sitt og taki að sér sálgæslu samfélagsins og  úrskurði í fréttum hverjir séu verðugir og hverjir óverðugir. Við erum mörg Víðir. 

Lögreglan þarf að standast freistingu fjölmiðla, uppljóstrara og virkra í athugasemdum að útvega sökudólga til þjóna lund rétttrúnaðarins.

Kófið er undantekningarástand. Í slíku ástandi skríða undan steini miður geðþekkar kenndir mannssálarinnar. Sérhver sálnahirðir ætti að vera meðvitaður um það.

„Ég skil þetta bara ekki“

Trúarlíf í kófinu, guð og mannasetningar

Sumum er sáluhjálp að ganga til kirkju. Ekki síst á fæðingardegi frelsarans. Þrátt fyrir mannasetningar, lög og reglur, um að í kófi skuli gæta sóttvarna er vel skiljanlegt að fólk sæki messu á aðfangadag jóla og hugsi minna um kjötheima en þess meira um eilífðina.

Í kjötheimi ræður RÚV ríkjum. Trútt sinni köllun, sem er andstyggð á öllu sæmilegu, hlýtur Efstaleiti að skipuleggja ofsóknir á hendur þeim kirkjuræknu.

Landsmenn bíða með óþreyju eftir raðfréttum pólitíska rétttrúnaðarins um þá samfélagslegu ógn er stafar af trúuðum kristnum á aðfangadegi jóla.

 

 

 

Lögreglan taldi 120-130 manns í kirkju