Kaupþing 2008, WOW 2019

Stjórnvöld létu gabbast 2008 og reyndu að bjarga glötuðum banka, Kaupþingi, með láni. WOW reyndi sama leikinn 2019 en mistókst. Menn læra, líka stjórnvöld.

Fyrirsjáanlegt gjaldþrot WOW er högg, en það þjónar litlum tilgangi að fleygja góðum peningum í botnlausa hít.

WOW gekk vel á meðan vöxtur var í ferðaþjónustunni, rétt eins og Kaupþing var rekstarhæfur banki á meðan fékkst ódýrt lánsfé.

WOW flutti farþega til og frá landinu á undirverði. Ósjálfbær rekstur fer í þrot fyrr heldur en seinna. WOW-thinking er óskhyggja sem þolir ekki dagsljós veruleikans.

 

Funduðu með ráðgjafa Íslands í hruninu

Öfgar, hatursorðræða og pólitík

Ef hópur kvenna gengur berbrjósta í miðborg vestræns ríkis myndi sumum þykja það ósiðlegt en fáir ef nokkrir kenna athæfið við öfga. Aftur ef sami atburður yrði í miðborg múslímaríkis myndu margir viðstaddir telja atvikið til öfga og bregðast hart við.

Berbrjósta konur eru ekki öfgar á vesturlöndum vegna þess að þar er frjálslynd hefð fyrir ólíkri tjáningu. Í múslímaríkjum er önnur hefð og íhaldssamari. Konur eiga helst að fela sig á bakvið búrku og láta eiginmanninn, föður eða bróður um að koma fram fyrir sig á opinberum vettvangi. Berbrjósta kona yrði líkast til grýtt til dauða.

Sagt með öðrum orðum: það sem er viðurkennt í einu samfélagi telst til öfga í öðru samfélagi. Ef múslímsk viðhorf til kvenna yrðu tekin upp á vesturlöndum myndum við kenna þau við kvenfyrirlitningu og öfga.

Múslímaríki viðurkenna ekki mannréttindasáttmála Sameinuðu þjóðanna. Múslímaríkin standa að réttindaskrá, Kairó-yfirlýsingunni, sem veitir körlum forræði yfir konum, sbr. grein 6 b.

Hatursorðræða er vestrænt hugtak, iðulega notað um þá sem gjalda varhug við að framandi siðir, t.d. kvenfyrirlitning, séu fluttir inn til frjálslyndra vesturlanda. Kvenfyrirlitning kemur með trúarmenningu múslíma sem setja konur óæðri bekk en karla.

Þeir sem beita hugtakinu hatursorðræðu á pólitíska andstæðinga sina, samanber hér að ofan, eru í raun að lýsa yfir andstyggð á eigin menningu. Ef sótt er að menningu samfélags, og ekki gripið til varnar, eru dagar þeirrar menningar senn taldir. Sjálfsvörn er ekki hatur.