Dauðapólitík og dauðarefsing

Múslímar dunda sér við að gera kristna höfðinu styttri og birta aðfarirnar á samfélagsmiðlum. Sömu múslímar leita á náðir vestrænna mannréttinda til að komast undan dauðarefsingu.

Vestrænt umburðarlyndi er besti vinur herskárra múslíma. Undir formerkjum umburðarlyndis krefjast þeir sérréttinda fyrir trúarsannfæringu sína samtímis sem þeir afsaka óhæfuverk með vísun í mismunun sem þeir verða að þola.

Það verður ekki sleppt og haldið. Annað tveggja er múslímatrú aðlögunarhæf að vestrænum siðagildum eða að íslam sé forneskja sem verður að beita hörðu; með illu skal illt út reka.

Múslímar verða sjálfir að leysa úr mótsögninni. 

Ekki reynt að koma í veg fyrir dauðadóma

Dýrin í ráðhúsinu - pólitísk ábyrgð

Dómur féll í eineltismáli þar sem gerandinn er handvalinn af vinstrimeirihlutanum. Í dómnum segir m.a.

Um þá skilyrðislausu hlýðni sem skrifstofustjórinn virðist ætla af stefnanda verður sagt það eitt að þrátt fyrir stjórnunarrétt annars og hlýðniskyldu hins eru undirmenn ekki dýr í hringleikahúsi yfirmanna sinna.

Lítið fer fyrir pólitískri ábyrgð vinstrimeirihlutans. Uppskriftin að viðbrögðunum, eða öllu heldur viðbragðaleysi, vinstrimeirihlutans er í alkunnri dæmisögu George Orwell um pólitíska menningu sósíalista.

Í Dýrabæ segir einfaldlega: öll dýrin eru jöfn, en sum dýr jafnari en önnur. 

„Ekki dýr í hringleikahúsi“

Íran er trúarríki, líkt og Norður-Kórea

Íran stjórna múslímaklerkar í umboði allah. Norður-Kóreu stjórna kommúnistar með umboð frá sögulegri nauðhyggju. Í báðum tilvikum eru stjórnendur herskáir og hóta öllu illu verði ekki gengið að kröfum þeirra.

Íran og Norður-Kórea náðu nokkrum árangri gagnvart vestrænum ríkjum, sem ekki eru með umboð frá öðrum en almenningi.t

Trump breytti leikreglunum.

Forsetarnir hóta hvor öðrum