Laugardagur, 10. mars 2018
Hvað varð um krónur Þorgerðar Katrínar?
ESB-sinninn og evru-aðdáandinn Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, fyrrverandi varaformaður Sjálfstæðisflokksins og núverandi formaður Viðreisnar er hvorki meðvirk né íhaldssöm heldur frjálslynd. Hún segir þetta um íslensku krónuna:
Íslenskri þjóð þykir vænt um krónuna sína, það á hana jú enginn annar í heiminum. Hún er líka fín meðan þú átt hana og allt er í lukkunnar velstandi. Um leið og þú skuldar hana er hún hins vegar slóttug og jafnvel ofbeldisfull. Hún hefur valdið meiri efnalegum mismun milli þeirra sem hafa aðstöðu til að standa utan krónuhagkerfisins og hinna sem eru bundnir innan þess.
Athyglisverð orð. Einhverjar krónur eignaðist Þorgerður Katrín um ævina. Krónur Tobbu Kötu voru sumar á sveimi í Kaupþingi í kringum hrunið. Þær voru að hluta eign en að hluta skuld. Hvað varð um þær krónur? Kom einhver meðvirkni við sögu þegar krónueignin var gerð upp?
Krónan fín meðan þú átt hana | |
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt |
Dægurmál | Slóð | Facebook | Athugasemdir (3)
Laugardagur, 10. mars 2018
Sólveig og sósíalisminn
Sólveig Anna Jónsdóttir, nýr formaður Eflingar, skrifar sósíalíska samfélagsgreiningu sem boðar nýjar áherslur í verkalýðsbaráttu. Í greininni er að finna orð eins og ,,arðrán", ,,auðstétt" og setningar á borð við: ,,Verkafólk og láglaunafólk skilur nákvæmlega hvað á sér [stað] í íslenskum samtíma og það getur ekki lengur sætt sig við sturlunina."
Í allri greininni er aðeins nefnd ein tala, Eflingartaxti upp á 283.000 kr. mánaðarlaun. En verkalýðshreyfingin semur ekki um markaðslaun, þ.e. raunveruleg laun, heldur lágmarkslaun, sem eru aðeins viðmið fyrir raunlaun.
Samkvæmt Hagstofunni frá sl. hausti voru heildarlaun í fullu starfi að meðaltali 667 þúsund krónur á mánuði. Samanburður á starfsstéttum er þó meira afhjúpandi. Um það segir:
Árið 2016 voru heildarlaun starfsstétta að meðaltali á bilinu 479 þúsund krónur á mánuði hjá þjónustu-, sölu- og afgreiðslufólki til 1.079 þúsund krónur hjá stjórnendum. Heildarlaun skrifstofufólks voru 497 þúsund krónur á mánuði, verkafólks 520 þúsund krónur, tækna og sérmenntaðs starfsfólks 699 þúsund krónur, sérfræðinga 707 þúsund krónur og iðnaðarmanna 715 þúsund krónur á mánuði.
Sem sagt, launamunur á milli starfsstétta í landinu nær því að vera rétt rúmlega tvöfaldur þar sem hann er mestur, 479 þús. á mánuði hjá þjónustu og afgreiðslufólki upp í rúma milljón hjá stjórnendum.
Auðsstétt sem ekki borgar sér meira en rúm tvöföld meðallaun ,,lágstéttar" er vitanlega ekki auðsstétt. Hún er meira í ætt við tannhjól í sósíalistaríki. Ef það er einhver ,,sturlun" þá er það orðræða Sólveigar.
Dægurmál | Slóð | Facebook | Athugasemdir (1)