2,5 milljarðar í hælisumsóknir, 650 milljónir til bænda

Þjóðfélagið fór á annan endann þegar 650 milljónir króna fóru til sauðfjárbænda sem berjast í bökkum. Á sama tíma fara 2,5 milljarðar króna í að afgreiða hælisumsóknir frá flóttamönnum sem koma frá öruggum löndum til Íslands að fá frítt fæði og húsnæði og dagpeninga.

Hvað er í gangi?

Framfærslan talin aðdráttarafl

500 milljónir fyrir 2-4% hlut í skoðanamyndun

Á Íslandi er hægt að tala um þrjá almenna fréttamiðla, Morgunblaðið, Fréttablaðið/Stöð 2 og RÚV. Að auki eru sérhæfðari fréttamiðlar, s.s. Viðskiptablaðið. Aðrir fjölmiðlar eru umræðumiðlar, taka þátt í skoðanamyndun.

Vefpressan með Eyjuna og DV; Stundin, Kvennablaðið og Kjarninn eru samfélagsmiðlar í fjölmiðlalíki. Fréttirnar sem þessir miðlar flytja eru neðanmálsgreinar við efni almennu fréttamiðlanna, stundum með fersku sjónarhorni og oftast með skoðun.

Heilmikil verðmæti liggja í miðlum sem sinna skoðanamyndun. Þess vegna eru greiddar 500 milljónir fyrir útgáfu sem kannski mælist með 2-4 prósent hlut í skoðanamyndun á Íslandi

Sigurður G. eignast Pressuna

EES-samningur er dauður, spurning um jarðaförina

EES-samningurinn var til að aðlaga ríki að inngöngu í Evrópusambandið. Löndin 3 með EES-samning við ESB eru Noregur, smáríkið Ísland og örríkið Lichtenstein. Ekkert þeirra er á leið inn í Evrópusambandið í fyrirsjáanlegri framtíð.

Stórveldið Bretland ætlar ekki inn í EES-samninginn eftir úrsögn úr ESB, Brexit. Bretar munu gera samning við ESB um samskiptin eftir Brexit. Sá samningur verður betri fyrir Ísland og Noreg en EES-samningurinn, sem afsalar hluta fullveldisins til Brussel.

Ábyrgir stjórnmálaflokkar á Íslandi, þ.e. allir nema vinstriflokkarnir, verða að móta stefnu um hvað taki við eftir EES.

Vilja fríverslun í stað EES-samningsins

Tilgangsleysi veldur starfsleiða

Sérfræðingar hjá ríkinu vinna oft tilgangslaus störf. Tvær meginástæður eru fyrir því. Í fyrsta lagi er innbyggður hvati í ríkiskerfinu að búa til tilgangslaus störf. Forstöðumenn og millistjórnendur fá hærra kaup eftir því sem undirmönnum þeirra, sérfræðingum, fjölgar.

Ráðuneyti og ríkisstofnanir búa ekki við aga markaðarins um að skila tiltekinni afkomu. Óljós viðmið eru um hve marga starfsmenn þarf til að vinna tiltekið verk og yfir höfuð hvort verkefnin séu nauðsynleg. Heilar stofnanir eru settar á laggirnar með óljósan tilgang, t.d. Ferðamálastofa, eða í algjöru tilgangsleysi, sbr. Fjölmiðlanefnd.

Í öðru lagi er vaxandi hluti starfa sérfræðinga hjá ríkinu fjármagnaður með erlendum styrkjum, einkum frá sjóðum Evrópusambandsins. Þangað fara milljarðar af íslensku skattfé árlega og koma tilbaka í formi styrkja. Þessi þróun hófst um aldamótin. Margar stofnanir eru með sérfræðinga í fullu starfi að skrifa umsóknir um þessa styrki. Þá er ekki spurt hvort verkefnið sé mikilvægt heldur hvort peningar fáist frá útlöndum til að fjármagna laun sérfræðinga. Og því fleiri sérfræðingar sem ráðnir eru til vinnu hjá stofnun því sterkari rök eru fyrir kauphækkun millistjórnenda og forstöðumanna.

Heilbrigðir einstaklingar með eðlilegan metnað að sinna starfi sem skiptir máli geta auðveldlega orðið starfsleiða að bráð þegar þeir horfa upp á tilgangsleysið í kringum sig.

En við getum étið hattinn okkar upp á það að Þórunn, foringi sérfræðinganna, mun ekki komast að þeirri niðurstöðu, eftir rannsókn, að einhver hluti sérfræðistarfa hjá ríkinu sé tilgangslaus og ætti að leggja niður. Líklegri niðurstaða er að tillaga komi fram um nýja ríkisstofnum er hafi eftirlit með andlegri heilsu sérfræðinga á ríkisstofnunum.

Álag á sérfræðingum