Góður kennari, verri og verstur

Kennari, sem sækir um starf í framhaldsskóla, og er með alla pappíra í lagi og býr að kennslureynslu er ekki ráðinn í starfið fyrr en eftir símtal, sem ræður úrslitum um hvort af ráðningu verður eða ekki.

Skólastjórnandinn tekur upp símann og hringir í skólann þar sem kennarinn starfaði áður. Hann er aðeins með eina spurningu: virkar hann?

Hvers vegna er þetta? Jú, kennari sem hefur fínustu prófgráður getur reynst handónýtur til kennslu. Allir skólastjórnendur vita þetta og af þeirri ástæðu ríkir hreinskilni um umsagnir skólastjórnenda um kennara - og þær eru gefnar í símtali en ekki tölvupósti.

Kennarar virka eða ekki af ástæðum sem liggja í persónu þeirra. Það eru eiginleikar sem bæði er erfitt er að mæla og eru ólíkir frá einum kennara til annars. Farsæll kennari þróar með sér kennsluhætti sem ríma við þá persónu sem hann er. Hann kann vitanlega faggreinina sem hann kennir en hann lærir líka hvað virkar og hvað ekki. Þegar hann nær tökum á þeim þætti kennslunnar fær hann umsögn sem heldur honum í starfi.

Umræða er um að búa til launahvetjandi kerfi fyrir kennara. Hugmyndin er að umbuna ,,góðum" kennurum. Það er vel hægt að mæla marga þætti kennslu s.s. líðan nemenda, fjölbreytileika í kennslu og námsmati, endurnýjun námsefnis og fleiri álíka liði.

En það er ekki hægt að mæla góðan kennara. Og það er ekki hægt að mæla rétta kennsluhætti. Uppskriftin er einfaldlega ekki til. Kennsla hefur verið stunduð á vesturlöndum, með líkum hætti og í dag, allt frá miðöldum. Kennari er með nemendur í skólastofu, kennir og leggur fyrir verkefni og próf og metur frammistöðu nemenda. En samt er ekki til nein forskrift að góðum kennara og réttri kennslu.

Hvers vegna er það? Kennsla er sköpun, sem verður til í samspili kennara og nemenda. Sköpun verður ekki til með forskrift.

RÚV: Trump góður á alþjóðlega villinga

RÚV flytur ekki lof um Trump. Hádegisfréttir í dag voru þó undantekning. Snemma í fréttatímanum sagði að hótanir Trump um að láta eldi og brennisteini rigna yfir Norður-Kóreu bæri þann árangur að kommúnistaríkið lætur af vopnaskaki um sinn.

Seint í sama fréttatíma var frásögn af trúarríkinu Íran, sem kvartar undan stríðslyst Trump.

Ef Trump heldur í skefjum kommúnistaríki og múslímsku klerkaríki er hann til nokkurs nýtur, sagði RÚV í hádeginu.

Tungumálafasismi er ok

Ekki er óhætt að vera stoltur af þjóðerni sínu - maður gæti fengið á sig fasistastimpil. En það má gera kröfu um að útlendingar læri tungumál þeirrar þjóðar sem veitir þeim viðtöku.

Þessa ályktun má draga af umræðunni um kvörtun þýska embættismannsins á engri þýskukunnáttu þjóna í Berlín.

Þjóðernishyggja er að stofni rómantísk, vísar í huglæg viðhorf og gyllir fortíðina. Tungumálakunnátta er hagkvæm og mælanleg. Sá sem ekki kann tugumál samfélagsins er ævarandi úti á þekju, verður aldrei meira en óviðkomandi gestur.

Söguleg uppspretta þjóðernishyggju er tungumálið. Þetta vita Þjóðverjar manna best. Þeir áttu tungumálið í meira en þúsund ár en þýskt ríki aðeins í hálfa aðra öld.

Eftir sex vikur ganga Þjóðverjar til þingkosninga. Þriðji stærsti flokkurinn, samkvæmt könnunum, er AfD sem vill reisa skorður við fjölda útlendinga í landinu og hafnar fjölmenningu þar sem hver talar með sínu nefi. Enginn hinna flokkanna vill vinna með AfD, þeir þykja of fasískir.

Það má vera tungumálafasisti, af hagkvæmnisástæðum, en rómantískur þjóðernisfasismi er bannorð. Pólitískur rétttrúnaðardans er stiginn þar á milli.

 

Brjálaður vegna skorts á þýsku