Samfélag og hagkerfi er sitthvað

Líklega hugsaði viðskiptaráðherra til hagkerfisins þegar hann brást fyrst við fréttum af dómi Hæstaréttar og sagði gott fyrir hagkerfið að fá innspýtingu frá eyðsluklónum sem fengu leiðréttingu (auðvitað sagði hann þetta ekki með þessum orðum). Tónninn breyttist þegar kröfur um leiðréttingu á öðrum skuldum tóku að heyrast.

Þriðji þátturinn er þessi affæra öll kemur við eru erlendir lánveitendur. Þar segir ráðherra mest lítið.

Stjórnvöld skulda okkur skýringar á stöðu mála. En það er ekki í fyrsta sinn sem skýringum stjórnar Jóhönnu Sig. stórmálum samtímans er ábótavant.

 

Hagkerfið þolir ekki samningsvexti

Baksamningur stjórnvalda við erlenda kröfuhafa

Seðlabankastjóri og viðskiptaráðherra tóku djúpt í árinni þegar þeir sögðu bankakerfið fara á hliðina ef dómur Hæstaréttar um gengistryggingu lána yrði látinn standa. Í ljósi þess að ítarlegar upplýsingar um áhrif dómsins liggja ekki fyrir er tortryggilegt að seðlabankastjóri og viðskiptaráðherra skuli hrapa að sömu niðurstöðu jafn snemma og raun ber vitni.

Líkleg skýring er að baksamningar hafa verið gerðir við erlenda lánadrottna íslenskra fjármálastofnana að ríkið tæki á sig frekari áföll sem yrðu á eignasöfnum fjármálastofnana.

Samningar af þessum toga væru hluti af uppgjöri við erlenda lánadrottna gömlu bankanna. 

Það er aftur spurning hvort stjórnvöld hafi heimild til að gera slíka samninga án þess að bera þá undir alþingi.

Almenningur fengi reikninginn

Ósvífni skuldara

Á eftir útrásarauðmönnum, spilltum stjórnmálamönnum, ónýtum embættismönnum og leigðum meðhlaupurum eru skuldarar ábyrgir fyrir hruninu - og því meiri sem þeir eru minni borgunarmenn fyrir útistandandi skuldum sínum. Enginn neyddi fólk til að taka lán í erlendri mynt. Fólk var tilbúið að veðja á tiltekna þróun í gengismálum og allir með eitthvað á milli eyrnanna máttu vita að áhætta fylgdi.

Gengislánin voru dæmd ólögleg og þar með snarlækkaði höfuðstóll þeirra lána. Réttast er að dómur Hæstaréttar standi og afleiðingarnar birtist í töpuðum útlánum fjármálastofnana og gjaldþroti bílalánafyrirtækja sem eiga stærsta hluta lánanna.

Í umræðu hafa komið fram sjónarmið að gengislánin verði látin bera aðra vexti en samningsvexti. Þeim sjónarmiðum hefur verið andmælt, m.a. hér á þessari síðu.

Samtök skuldara hvetja með ályktun sinni að umræðan verði ekki látin nægja heldur eigi að gera áhlaup á bankakerfið. Skuldarar geta ekki gert áhlaupið vegna þess að þeir eiga ekkert. Þeir ætlast til að innistæðueigendur taki út fé sitt til að þrýsta á að málstaður skuldara nái fram að ganga.

Eiga skuldarar ekki til vott af sómatilfinningu?

Hvetja fólk til að taka út