Þórður Snær skrifar Samherjafrétt

Samherji er ekki lengur á lista yfir frammúrskarandi fyrirtæki, skrifar Þórður Snær Júlíusson ritstjóri glaðhlakkalega í Kjarnann.

Fjölmiðlar, einkum þeir kenndir við RSK (RÚV, Stundin og Kjarninn) rýrðu skipulega orðspor norðlensku útgerðarinnar til að hún yrði ekki tæk á lista dygðugra fyrirtækja.

Ritstjórinn skrifar:

Vera Sam­herja á lista yfir fram­úr­skar­andi fyr­ir­tæki vakti athygli, og var til umfjöll­unar í fjöl­miðl­um, enda fyr­ir­tækið til rann­sóknar hjá yfir­völdum hér­lendis og í Namibíu vegna meintra mútu­mála, pen­inga­þvættis og skatta­snið­göngu. Þá var einnig opin­berað í fyrra­vor að innan Sam­herja hefði verið rekið áróð­­ur­s­­stríð gegn blaða­­mönnum og fjöl­miðlum sem fjallað höfðu um mál­efni fyr­ir­tæk­is­ins, með vit­und og vilja æðstu yfir­­­manna.

Og hvernig ætli standi á þessu öllu saman? Stutta svarið er RSK-miðlar. Lengra svarið er að skipulagður fjölmiðlahernaður knúði stjórnmálamenn til að veita sérstaka fjármuni í rannsókn á meintum afbrotum Samherja.

Hvað kom út? Ekkert. Lögreglurannsóknir frá 2012 til dagsins í dag í tveim þjóðríkjum, Íslandi og Namibíu, hefur ekki skilað einni einustu ákæru á hendur starfsmanna Samherja. Ekki ein ákæra.

Samkvæmt RSK-miðlum var ákært. Íslendingar ákærðir vegna Samherjamálsins í Namibíu, segir á RÚV í tveggja ára gamalli frétt. Mennirnir eru nafngreindir. Fréttin er bláköld lygi. Enginn Íslendingur hefur verið ákærður í Namibíu. Í lygaheimi RSK-miðla er aftur bæði búið að ákæra og dæma. Miðlarnir búa til hliðarveruleika sem stjórnmálamenn í vinstripólitík gera að bergmálshelli ósanninda.   

Samblásturinn gegn Samherja í fjölmiðlum hefur bæði áhrif á stjórnkerfið og almenningsálitið. RSK-miðlar stunda fréttaskáldskap sem hlaðinn er skjalafalsi (Seðlabankamálið), vændiskaupanda, eiturlyfjasjúklingi og raðlygara sem heimild (Namibíumálið) og tilbúningi (skæruliðadeildin). Allur er grauturinn ,,matreiddur og verkaður" sem spilling. Spillingin er öll hjá RSK-miðlum, ekki Samherja.

Aldrei í lýðveldissögunni hafa jafn illa innrættir blaðamenn komist til jafn mikilla áhrifa og þeir sem starfa á RSK-miðlum og skrifa Samherjafréttir. Vegna samstilltrar fjölmiðlaherferðar sætir fyrirtæki lögreglurannsókn í tvígang. Heimildirnar eru falsað skjal og fyllibytta með óreiðuferil í einkalífi og starfi. Þótt lygin sé rekin ofan í fjölmiðlana halda þeir sínu striki í herferðinni. Engin viðurlög eru við lyginni en verðlaun í boði fyrir þá sem duglegastir eru í blekkingariðjunni.

Sjálfur er Þórður Snær, ásamt þremur öðrum blaðamönnum RSK-miðla, sakborningur í lögreglurannsókn þar sem koma við sögu byrlun, gangastuldur, stafrænt kynferðisofbeldi og brot á friðhelgi einkalífs. Ef til væri skrá um trúverðugleika blaðamanna kæmist ritstjórinn ekki einu sinni í ruslflokk. En þarna spígsporar hann eins og reigður hani og úthlutar siðferðisdómum hægri vinstri. Sakborningurinn sjálfur.

Þórður Snær er siðleysi íslenskrar blaðamennsku holdi klætt.

 

Gamli sáttmáli og loftslagið

Gamli sáttmáli er afdrifaríkasti milliríkjasamningur Íslendinga. Vegna sáttmálans laut Ísland erlendum konungi í tæp 700 ár.

Gamli sáttmáli var gerður undir lok Sturlungaaldar. Fáeinar höfðingjaættir börðust um yfirráðin með markvissri íhlutun Hákonar gamla Noregskonungs og kaþólsku kirkjunnar er taldi að öll ríki ættu að lúta konungsvaldi. Íslenska goðaveldið féll ekki að ríkjandi evrópskri hugmyndafræði miðalda.

Eitt ákvæða Gamla sáttmála er að til landsins skyldu árlega ganga sex skip. Áður höfðu Íslendingar siglt nánast að vild til og frá Noregi og lengra vestur, til Grænlands og vesturheims. Hver er ástæða ákvæðisins?

Ákvæðið hefur þó aldrei verið sett í samhengi við lýsingar á árferði á Íslandi um það leyti er goðaveldið féll undir vald Noregskonungs. Í fyrirlestrinum verður bætt úr þessu, en greint verður frá lýsingum á árferði hér á landi árin 1258–1262, eins og þær birtast í miðaldatextum, einkum annálum og Sturlunga sögu. Sýnt verður fram á að heimildirnar benda eindregið til þess að mikil harðindi hafi gengið yfir landið árin 1258–1261 og að legið hafi við hungursneyð meðal landsmanna. Um leið verður sett fram tilgáta þess efnis að hnattræn kólnun í kjölfar Samalas-eldgossins á eyjunni Lombok í Indónesíu árið 1257 hafi verið orsök harðindanna og að hallærið, sem af þeim leiddi, hafi verið ein helsta ástæða þess að Íslendingar gengu Hákoni gamla Noregskonungi á hönd með gerð Gamla sáttmála á árunum 1262–1264.

Tilvitnunin er tekin úr kynningu á fyrirlestri sagnfræðingsins Skafta Ingimarssonar sem heldur fyrirlestur um viðfangsefnið í dag kl. 16:30 í Lögbergi.

Í loftslagssögunni er tímabilið 1300 til 1900 kallað litla-ísöld. Aðeins ólæsir á söguna trúa að loftslagsbreytingar séu manngerðar.

 

 

Samráð RSK-miðla í glæparannsókn

RÚV, Stundin og Kjarninn, RSK-miðlar, eru með samræmda frásögn um aðildina að byrlun, gagnastuldi og brot á friðhelgi Páls skipstjóra Steingrímssonar.

Samræmda útgáfan gengur út á að sími Páls skipstjóra hafi fyrirvaralaust dúkkað upp hjá RSK-miðlum frá heimildarmanni. Blaðamenn hafi það eitt til saka unnið að nota stolið efni ,,af því það átti erindi við almenning." Blaðamennirnir varpa allri ábyrgð á glæpnum á andlega veika konu, sem þeir kalla heimildarmann.

Fjórir blaðamenn RSK-miðla eru sakborningar í glæparannsókn lögreglu. Þeir eru Aðalsteinn Kjartansson á Stundinni, Þórður Snær og Arnar Þór á Kjarnanum og Þóra Arnórsdóttir á RÚV.

Snærós Sindradóttir, þáttargerðamaður á RÚV og dóttir Helgu Völu þingmanns Samfylkingar, var með samræmdu frásögnina á hreinu þegar hún tók viðtal við Evu Hauksdóttur réttargæslumann Páls. Undir lok viðtalsins bar á góma glæpurinn gegn Páli. Snærós las upp úr RSK-handritinu og lauk viðtalinu í snatri.

Samræmd frásögn RSK-miðla stenst ekki skoðun. Þóra á RÚV bæði gramsaði í síma Páls og var í stöðugu sambandi við veiku konuna en RÚV birti enga frétt af málinu. Kjarninn og Stundin birtu, ekki RÚV. Vinnubrögðin eru skipulögð en ekki tilviljun. Hafi veika konan mætt með síma Páls á Efstaleiti hefði fréttamaður RÚV einfaldlega unnið frétt upp úr gögnum símans en ekki útvistað verkinu til annarra fjölmiðla. Feluleikurinn byrjaði áður en glæpurinn, byrlun og stuldur, var framinn.

Fréttirnar úr síma Páls skipstjóra birtust samtímis að morgni 21. maí 2021 í Kjarnanum og Stundinni. Hver ritstýrði? Varla veika konan. Hún er jú aðeins heimildarmaður. Ekki ráðlagði heimildarmaðurinn blaðamönnum að bíða með birtingu í rúmar tvær vikur. Eftir 14 daga myndi stolinn sími Páls uppfæra staðsetningarforrit og eyða upplýsingum um staðsetningu sína á meðan tækið var í þjófahöndum. Heimildarmaður hefur enga tækniþekkingu.

Daginn fyrir birtingu hringdu Aðalsteinn og Þórður Snær með tíu mínútna millibili í Pál skipstjóra. Hver ákvað tímasetninguna? Varla veika konan. Síðan hvenær skipuleggja heimildamenn vinnulag blaðamanna?

Páll skipstjóri er með upptökur af báðum símtölunum. Þar segist Aðalsteinn ekki hafa gögnin undir höndum en hann hafi ,,aðgang" að þeim. Hver veitti þennan aðgang? Varla var veika konan í stakk búin að skammta Aðalsteini smávegis úr síma skipstjórans og Þórði Snæ annað smotterí. Ætla verðlaunablaðamennirnir að telja fólki trú um að þeim sé fjarstýrt af heimildamanni?

Miðlægur aðili á RÚV var með klónaðan síma Páls skipstjóra og skrifaði fréttir bæði fyrir Kjarnann og Stundina sem leppuðu málið. Það er eina rökrétta skýringin á samræmdum vinnubrögðum tveggja ritstjórna, Stundarinnar og Kjarnans. 

Þóra Arnórsdóttir á RÚV deildi að kvöldi dags 21. maí í fyrra frétt Aðalsteins á Stundinni á einkareikningi sínum á Fésbók með eftirfarandi athugasemd:

Mér er eiginlega þvert um geð að deila þessu. En stundum þarf að gera fleira en gott þykir.

Þóra þykist koma af fjöllum, saklaus lesandi að skæruliðafréttum. Í reynd var RÚV miðstöðin sem sá um skipulagningu og dreifingu stolinna gagna. Eftir birtingu í Stundinni og Kjarnanum kom RÚV fyrst formlega og fyrir opnum tjöldum að málum, í eftirvinnslunni. Fréttamenn RÚV voru gerðir út af örkinni að fá stjórnmálamenn til að fordæma ,,skæruliðadeild" Samherja.

Aðalsteinn Kjartansson hætti skyndilega á RÚV föstudaginn 30. apríl 2021 og hóf störf samdægurs á Stundinni. Þrem dögum síðar var Páli skipstjóra byrlað. Varla var það veika konan sem sagði Aðalsteini að hætta á RÚV og hefja störf á Stundinni. Eða er það þannig að heimildarmenn sjá um ráðningarmál RSK-miðla?

Nei, það var búið að skipuleggja hvernig skyldi komast yfir síma skipstjórans án þess að hann yrði þess var. Blaðamenn RSK-miðla fengu ekki fyrir tilviljun síma Páls skipstjóra í hendur. Fyrir byrlun og stuld var skipulagt hvernig skyldi staðið að málum. Búið var að ákveða að miðstöð glæpsins yrði á RÚV. Stundin og Kjarninn áttu að koma þýfinu í umferð. Í kjölfarið skyldi RÚV mæta til leiks og hneykslast á fréttaefninu.

Sex dögum eftir birtingu frétta í Stundinni og Kjarnanum kom þessi fréttaskýring á RÚV: Skæruliðadeild Samherja er ekki þáttur á Netflix. Allt samkvæmt áætlun.

Svokallaður heimildarmaður, veika konan, var aðeins verkfæri í höndum ósvífnustu blaðamanna Íslandssögunnar. Andlega veikur einstaklingur er, samkvæmt skilgreiningu, ekki með fulla dómgreind. Blaðamennirnir níddust á minni máttar.  

Samantekið þá stendur ekki steinn yfir steini í málsvörn RSK-miðla.

Það er svo önnur saga hvernig í veröldinni það gerðist að jafn ljót vinnubrögð og raun ber vitni skuli verðlaunuð af Blaðamannafélagi íslands.

 

Pírati: Grikkland er ruslahaugur

Arn­dís Anna þingmaður Pírata segir Grikkland ruslahaug. Mannfjandsamlegt sé að senda börn þangað.

Tilfallandi höfundur hefur ekki komið til Grikklands en þekkir nokkra sem hafa sótt heim forna menningarríkið og láta vel af. Þingmaður Pírata virðist telja sig vita betur.

Ef hugur fylgir máli hjá Arndísi Önnu ætti hún að bjóða grísku þjóðinni hæli á Fróni. Þingmanni og sálufélögum yrði ekki skotaskuld að bjarga Grikkjum frá vanþrifum líkt og flóttamönnum heimsbyggðarinnar.

Flóttamenn á heimsvísu eru 100 milljónir, Grikkir ekki nema 10 milljónir.

Mannkynsfrelsarinn á alþingi Íslendinga er sérfræðingur í góðverkum á kostnað annarra.

 

 

Tókust á um „ruslahaugana í Grikklandi“

RÚV elur á ótta, skapar óeiningu

RÚV leiddi í gær fram vitni sem iðulega er kallað til að fylkja liði um áhugamál vinstrimanna. Eiríkur Bergmann tók undir RÚV-línuna um að dómsmálaráðherra ylli ótta í umræðunni um flóttamenn. 

Dómsmálaráðherra sagði ástandið stjórnlaust á landamærunum. Úr þeim ummælum bjó RÚV til umræðuna um ótta. 

Í fréttinni í gær var áhugaverð efnisgrein:

Fréttastofa hefur leitað viðbragða annarra ráðherra við hugmyndum dómsmálaráðherra um móttökubúðir flóttamanna en enn sem komið er hefur enginn þeirra tjáð sig.

Þarna er lýst vinnubrögðum RÚV, að skapa óeiningu. Aðferð RÚV er að stilla viðmælendum upp við vegg og spyrja: ertu mannfjandsamlegur?

Flóttamenn í heiminum eru 100 milljónir. Eiríkur og aðrir vinstrivitringar eru ekki spurðir hvernig Íslendingar eigi að bjarga 100 milljónum á flótta. 

Tilfellið er að Ísland breytir engu um flóttamannavanda heimsbyggðarinnar.

Ef fréttastofa RÚV vildi upplýsa almenning yrði sagt frá staðreyndum mála.  Fjallað yrði um álag á innviði, getu samfélaga til að taka á móti flóttamönnum, kostnaðinn. Síðast en ekki síst þá staðreynd að sumir meintir flóttamenn sigla undir fölsku flaggi, eru í leit að betri lífskjörum en ekki að flýja harðræði.

En RÚV gerir ekkert til að upplýsa. Vinnulag RÚV er að ala á ótta og skapa óeiningu. Pólitísk markmið skína í gegn í fréttaflutningi ríkismiðilsins.

Trú, synd og sannindi

Trú gerir ráð fyrir eilífðarsannindum, það er sjálfur grunnur trúarbragða. Önnur umræða er hversu vel eða illa menn fara með sannindin í eigin lífi og í samfélagi við aðra.

Annað sameiginlegt trúarbrögðum er syndin. Í heiðni reiddust goðin misgerðum manna. Í kristni refsaði guð fyrrum en fyrirgaf syndurum þegar nær dró samtíma okkar. Engin trú er án mennskrar túlkunar, það gefur augaleið.

Við lifum guðlausa tíma. Algild sannindi eru leifar fortíðar. Sumir segjast trúa á vísindin, aðrir á manninn. Þær trúarjátningar eru mótsögn. Maðurinn er brigðull. Gildir um allar afurðir mannsins, vísindin meðtalin. Þau eru alltaf með fyrirvara um stöðu núverandi þekkingar. Vísindaleg sannindi gærdagsins úreldast með nýrri vitneskju. Eða öllu heldur; nýjum kenningum.

Þar sem trúin var áður eru sannindi sem má kenna við umræðuna. Sannindi umræðunnar eru þær staðhæfingar um lífið og tilveruna sem njóta mestra vinsælda hverju sinni. Enginn einhlítur mælikvarði er á umræðusannindin. En þeir eru margir sem ota þar sínum tota. 

Vinsælustu umræðusannindin eiga einatt syndina sameiginlega trúarbrögðum. Vinsæl umræðusannindi síðustu ára er að loftslag jarðar sé manngert. Þeir sem aðhyllast sjónarmiðið eru uppfullir af vandlætingu um syndir mannsins gagnvart loftslaginu. Fylgjendur hafa jafnvel komið sér upp frelsara. Sænskt stúlkubarn með fléttur minnir okkur á syndugt líferni höstugum rómi og boðar ragnarök sjáum við ekki að okkur.

Maðurinn hefur ríka þörf fyrir trú. Jesú bauð okkur himnaríki en Gréta helvíti. Það væri synd að segja það framfarir.

„Til hamingju með þessa uppfærslu!“

Göbbels og Gróa á Glæpaleiti

Siðanefnd Blaðamannafélags Íslands taldi fréttamann RÚV, Brynjólf Þór Guðmundsson, ekki brotlegan við þriðju grein siðareglna blaðamanna þegar hann staðhæfði í frétt að Arna McClure lögfræðingur Samherja væri meðlimur í

skæruliðadeild Samherja sem hafði sam­ræmt at­lögu að frétta­mönn­um sem fjölluðu um fram­göngu Sam­herja í Namib­íu og ásak­an­ir um lög­brot fyr­ir­tæk­is­ins og stjórn­enda þess.

Það er ekki og var ekki skæruliðadeild hjá Samherja til að gera blaðamönnum grikk. Arna og Páll skipstjóri Steingrímsson höfðu sín á milli talað um að þau væru í skæruhernaði gegn stjórnendum Samherja. Örn Arnarson blaðamaður á Viðskiptablaðinu ræddi ummælin í pistli: 

Þegar þær afhjúpanir sem Kjarninn og Stundin birtu um málefni Samherja á sínum tíma eru skoðaðar ofan í kjölinn sést glögglega að á vegum Samherja var engin „skæruliðadeild“ rekin og fyrirtækið ekki hvetjandi til þess. Eins og sjá má af fréttaflutningi ofangreindra miðla kom hugtakið „skæruliðadeild“ fyrir í tveggja manna spjalli innanhússlögmanns Samherja og skipstjóra á forritinu Whatsapp því þeim fannst stjórnendur Samherja, stjórnarmenn í fyrirtækinu og utanaðkomandi ráðgjafar ekki gera nóg til að svara gagnrýni á fyrirtækið í fjölmiðlum.

Skæruliðadeildin gegn blaðamönnum er hugarfóstur Kjarnans og Stundarinnar. Brynjólfur Þór endurtók skáldskapinn í frétt á RÚV og það er tilefni kæru Örnu.

Þriðja grein siðareglna BÍ segir: ,,Blaðamaður vandar upplýsingaöflun sína, úrvinnslu og framsetningu svo sem kostur er og sýnir fyllstu tillitssemi í vandasömum málum. Hann forðast allt, sem valdið getur saklausu fólki, eða fólki sem á um sárt að binda, óþarfa sársauka eða vanvirðu."

Frétt RÚV byggði á skáldskap Kjarnans og Stundarinnar. Það kallast ekki ,,vönduð upplýsingaöflun." Fréttir sem byggja ekki á heimildum eru slúður. Siðanefnd BÍ hefði, líkt og Örn Arnarson blaðamaður Viðskiptablaðsins, getað kynnt sér frumgögnin, þau sem komu úr síma Páls skipstjóra, og komist að hinu sanna, að frétt RÚV er slúður.

En hvað gerir siðanefnd BÍ. Jú, í úrskurði nefndarinnar segir þetta:

Um­rædd frétt fjall­ar um niður­stöðu Lands­rétt­ar og er for­saga máls­ins rak­in stutt­lega með vís­an í orðalag sem margoft hef­ur verið notað í op­in­berri umræðu. Fram­kom­in gögn styðja þann gild­is­dóm sem fram kem­ur í þeirri setn­ingu sem nefnd er í kær­unni. (Undirstrikun pv) 

Gögnin styðja ekki fréttina. Úrskurður siðanefndarinnar er efnislega rangur, sannanlega. Skæruliðadeild Samherja gegn blaðamönnum var ekki til, það er tilbúningur, slúður. Gögnin sýna það svart á hvítu.

Lykilorðið í úrskurði siðanefndar er ,,margoft". Ef slúðrið er endurtekið nógu oft verður það almannarómur og viðtekin sannindi. Göbbels og Gróa á Glæpaleiti fallast í faðma.

Fimmmenningarnir í siðanefnd BÍ starfa í sama anda og dómnefnd stéttafélagsins, sem verðlaunar glæpi.

BÍ er stéttafélag slúðurbera og sakborninga.

Brynjólfur og fréttastofa RÚV ekki brotleg

ASÍ, Ísland hf. og veröld sem var

ASÍ er lamað vegna deilna. Alþýðusambandið er eini sameiginlegi vettvangur verkalýðsfélaga á almennum vinnumarkaði. Ástæðan fyrir upplausn ASÍ er öðrum þræði persónuleg, formenn með stórt egó en lítinn félagsþroska. Hinum þræðinum er skýringin samfélagsbreytingar.

ASí kom fram fyrir hönd launamanna á almenna vinnumarkaðnum gagnvart stjórnvöldum. Í tengslum við kjarasamninga, sem ASÍ gerir ekki heldur einstök verkalýðsfélög, voru sett þjóðfélagsleg markmið t.d. í húsnæðismálum og atvinnuleysi (ef um það var að ræða) og verðbólgu (þegar hún var og hét).

Þegar sól ASÍ reis hvað hæst, við þjóðarsáttina gegn verðbólgu fyrir rúmum 30 árum, var embætti forseta ASÍ ígildi ráðherraembættis hvað völd og áhrif í samfélaginu áhrærði. Á þessum tíma var hægt að tala um Ísland hf. og ASÍ var stór hluthafi.

Um aldamótin, í kjölfar EES-samningsins, tók staða ASÍ að veikjast og verkalýðshreyfingarinnar almennt. Ísland var orðið hluti af alþjóðlegum vinnumarkaði. Samningar voru gerðir hér á landi en starfsmannaleigur fluttu inn vinnuafl, einkum frá Austur-Evrópu, á kjörum sem tóku mið af upprunalandi.

ASÍ vildi verða hluti af alþjóðlegri þróun og tók upp stefnu Samfylkingar, ESB-aðild. Sambandið fórnaði pólitískum og menningarlegum trúverðugleika sem hafði byggst upp í nær öld. ESB-bröltið skóp fordæmi fyrir sértækri pólitík aðgerðasinna.

Síðustu árin er ASÍ orðið að þjónustustofnun verkalýðsfélaga. Stærstu verkalýðsfélögin, VR og Efling, komust í hendur róttæklinga er líta á hreyfingu launamanna sem pólitískt verkfæri sértækra hagsmuna. 

Félagsauður verkalýðsfélaga hefur jafnt og þétt skroppið saman síðustu ár og áratugi. Félagsleg virkni er nálega engin. Róttæku aðgerðasinnarnir nýttu sér samfélagsmiðla að ná til um 5 til tíu prósent skráðra félagsmann. Það nægir til að ná stjórn á hálfdauðum félagseiningum. Ef eftirspurn væri eftir róttækni myndi félagsleg virkni aukast. Hún gerir það ekki.

Svarið við óvinveittri yfirtöku á verkalýðsfélögum hlýtur að vera að auðvelda launþegum að standa utan verkalýðsfélaga. Nánast skylduaðild að verkalýðsfélagi. Digrir félagssjóðir eru aðdráttarafl þeirra róttæku, sem bæði geta úthlutað bitlingum og stundað pólitík með ímyndarherferðum í fjölmiðlum. Með valkvæðri aðild yrði forysta félaganna knúin til að sinna félagsmönnum en ekki persónulegum metnaði til áhrifa og valda.

Verkalýðshreyfing í höndum aðgerðasinna þjónar ekki hagsmunum almennra launþega. Forystumenn VR og Eflingar geta ekki beitt sögulegum rökum fyrir nauðsyn stéttarfélaga. Sögulegur samnefnari verkalýðsbaráttu er ASÍ með sín hundrað ár og sex betur. Formenn Eflingar og VR eyðilögðu þá sögu í vikunni.

Ástandið fólki til hneisu

Trans-Bretland, fórnarlambafasismi

Transfornöfn eru bönnuð í breskum skólum nema í undantekningartilfellum. Stofnun sem annaðist kynbreytingar ungmenna var lokað með þeim rökum að börnum var ekki óhætt innan veggja stofnunarinnar.

Mermaids eru góðgerðasamtök í þágu transbarna. Upplýst er að forsvarsmenn samtakanna eru bendlaðir við barnaníð og misþyrmingar á börnum.

Trans-hugmyndafræðin er á hröðu undanhaldi í Bretland. Um tíma var allt heilagt sem kom úr ranni hugmyndafræðinnar. Bábiljur eins og hægt sé að fæðast í röngum líkama voru teknar trúanlegar. Miðaldra karlar máttu skilgreina sig sem konur dytti þeim það í hug og gera sig heimkomna í rýmum eingöngu ætluð konum s.s. í búningsklefum, á salernum og kvennadeildum sjúkrahúsa.

Í nafni trans-hugmyndafræði átti að breyta málvitund fólks og skynjun. Leiðbeiningar voru gefnar út um að þótt maður sæi einstakling sem hefði öll einkenni annars kynsins mátti alls ekki álykta að svo væri t.d. með ávarpi eða fornafni. Það væri til marks um fordóma. Listar yfir persónufornöfn sérvitringa voru gefnir út og alltaf lengdust þeir enda lifa sérvitringarnir í fantasíuheimi.

Eitt einkenni samtímans er að sértrúarhópar eiga greiða leið inn í opinbera umræðu. Sameiginlegt hópunum er ákefð að ná hugmyndalegu forræði, gjarnan með þeim rökum að skjólstæðingarnir séu jaðarsettur minnihlutahópur er njóti ekki mannréttinda. Þannig er samúð almennings virkjuð. Þorri fólks nennir ekki að andmæla sérviskunni og stjórnmálamenn eru ginnkeyptir til fylgis við hana í von um atkvæði.

Sérviskan stendur á þeim flugufæti að hver og einn hefur frelsi, mannréttindi, til að skilgreina sjálfan sig á hvaða veg sem er. En það eru ekki mannréttindi að sérviska eins eða fárra verði gjaldgeng sem sannindi allra. Þegar sértrúarhópar krefjast þess að almenningur aðlagi málvitund og skynjun að sérviskunni er hægt að tala um fórnarlambafasisma. 

Augljós hvati fólks á villugötum er að kenna óviðráðanlegum aðstæðum um hlutskipti sitt. Það er eitt fyrir karl að segja: mig langar að vera kona. Allt annað er fullyrðingin: ég fæddist í röngum líkama. Óviðráðanlegar orsakir firra einstaklinginn ábyrgð á eigin lífi. Löngun, aftur á móti, er alfarið einstaklingsins að hafa stjórn á.

Þótt einhver trúi fast og ákaft og af einlægni að hafa fæðst í röngum líkama þá er það lýsing á sérvisku en ekki sannindi. Möguleikinn er ekki fyrir hendi. Meðvitund og líkami eru ein og sama heildin, koma ekki í tveim pörtum. Maður fæðist ekki í röngum líkama frekar en að röng sæðisfruma frjóvgaði eggið sem bjó mann til. Óumflýjanleg staðreynd lífsins er að maður situr uppi með sjálfan sig.

Samfélagið getur ekki og má ekki viðurkenna ósannindi sem sannleika. Verði hugsanabrenglun fárra að almennum sannindum styttist í siðrof og samfélagslega upplausn. Í þeirri óreiðu verður auðvelt að þrengja að mannréttindum, jafnvel afnema þau, með þeim rökum að þau séu merkingarlaus.

Sé ekki spyrnt við fæti og sértrúarhópunum andmælt verða þeir mun fleiri sem eiga um sárt að binda en meintir skjólstæðingar veruleikafirrtrar hugmyndafræði.

 

Heilvitar og siðferðisbrestir annarra

Heilvitar Eflingar, VR og Starfsgreinasambandsins, oft kallaðir verkó, finna sig ekki í ASÍ, segir fremstur heilvita, Sólveig Anna.

ASÍ er vettvangur málamiðlana. Þegar heilvitarnir í verkó gerðu sig gildandi fyrir nokkrum misserum var vel tekið á móti þeim. Ferskir vindar þóttu blása í hreyfingunni.

Heilvitarnir voru aftur ekki mættir til málamiðlana og finna samnefnara í hreyfingu launþega. Annað hékk á spýtunni en að fylkja liði og ná árangri.

Sólveig Anna segir þá sem andmæla sér glíma við ,,siðferðisbresti." Formaður Eflingar hefur áður sýnt hvernig hún tekur á þeim sem ekki fylgja línunni. Eftir að hún náði formennsku á ný voru hreinsanir í Eflingu, fjöldauppsagnir.

Heilvitarnir í verkó eru meira fyrir að brjóta og bramla en að byggja upp. Umfram allt eru heilvitarnar þarna fyrir sjálfa sig, ekki aðra. 

 

„Hvaða heilvita manneskja vill starfa í svona umhverfi?“