Ekki samdráttur þegar vertíð lýkur

Síðustu ár er vertíð í ferðamennsku. Tvær milljónir ferðamanna, plús mínus, heimsóttu okkur árlega og vinnuafl var flutt í stórum stíl til landsins til að bjarga verðmætum. Innviðir landsins og hagkerfi þoldu illa álagið og eitthvað varð undan að láta.

Kínaveiran tók af okkur ómakið og kippti hagkerfinu niður á jörðina. Dómsdagsrugl í atvinnumálum var leiðrétt í einni svipan.

Við köllum það hvorki kreppu né samdrátt þegar vertíð lýkur. Ef allir komast heilir frá er það guðs blessun.

Samdrátturinn miklu meiri á Íslandi

RÚV skapar réttaróvissu

RÚV er á framfæri ríkissjóðs sem fjölmiðill í almannaþágu. Það er ekki í þágu almannaheilla að á Íslandi skapist réttaróvissa. Einhverjir aðrir fjölmiðlar, t.d. Fréttablaðið, sem styður Viðreisn og vill ríkisstjórnina burt, gætu haft pólitíska hagsmuni af réttaróvissu.

En RÚV á ekki, bara alls ekki, að grafa undan réttarríkinu. Það er svo augljóst, að ekki ætti að þurfa eyða orðum að því, að almenningur tapar á réttaróvissu.

RÚV þverbrýtur meginregluna um almannahagsmuni þegar fréttastofan birtir samsuðu úr Fréttablaðinu um að á morgun, sjálfan fullveldisdaginn, gæti skapast réttaróvissa vegna dómsúrskurðar í Mannréttindadómstóli Evrópu.

Björn Bjarnason sýnir fram á, og vitnar í dóm hæstaréttar Íslands, að engin réttaróvissa skapast hér á landi, á hvorn veginn sem dómsmálið í Evrópu fer.

Ekki aðeins er frétt RÚV efnislega röng, og þar með léleg blaðamennska, heldur er fréttin tilræði við almannahagsmuni.

Almannaþjónusta RÚV birtist okkur sem skipuleg tilraun til að eyðileggja grunngildi samfélagsins.

Það tekur ekki nokkru tali að RÚV fái fjármagn úr sjóðum almennings til að stunda skemmdarverk á almannahagsmunum. 

Samfó gefst upp á uppboðsleiðinni

Samfylkingin var löngum grjóthörð á uppboðsleiðinni, bæði í prófkjörum og fiskveiðistjórnun. Efstu sæti framboðslista voru boðin upp í prófkjörum og allur kvóti skyldi lúta hörðum markaðslögmálum, fara til þess er hæst byði.

Samfylking höfuðborgarinnar hverfur frá frjálsræðinu í vali á frambjóðendum og hyggst nota innherjaval á þeim er fá sæti á framboðslistum.

Uppgjöfin á markaðslögmáli framboðs og eftirspurnar er vitanlega klædd í spariföt og kölluð ,,sænsk leið" við val á frambjóðendum.

Lengi reyndi Samfylking, Alþýðuflokkur þar á undan, að vera vasaútgáfa af Sjálfstæðisflokknum. Í einkavæðingu var Samfylkingin t.a.m. kaþólskari en páfinn og setja allt á sölu sem hægt væri að selja, hvort heldur íslenskur ríkisborgararéttur eða óveiddur fiskur í sjó.

Viðreisn er aftur orðin traust í sessi sem hallærisútgáfa móðurflokksins og Samfylking verður að leita á ný mið. Hvort fiskist þar verður tíminn að leiða í ljós.

Samfylkingin velur sænsku leiðina

Ástandið, siðagildi og sökudólgar

Ástandið, með ákveðnum greini, var haft um siðakreppu Íslendinga fyrir 80 árum þegar flæddu inn í landið útlendir hermenn á giftingaraldri. Ástandið er einnig fyrirsögn í viðtali Kjarnans við Vilhjálm Árnason siðfræðing um Kínaveiruna og farsóttarvarnir.

Hernámið og Kínaveiran eru hvort tveggja innrás í samfélag okkar. Annað vandræðaástand, hrunið, var að stórum hluta heimatilbúinn vandi. Leit að siðagildum var ekki efst á dagskrá eftirhrunsáranna. Sökudólgar voru aftur eltir uppi af réttvísinni og almenningsálitinu.

Kínaveiran er að því leytinu góðkynja að hún krefur okkur svara um ábyrgð, bæði sem einstaklinga og samfélags. Einstaklingurinn ber alla ábyrgð á sjálfum sér en hann er samábyrgur öðrum í samfélagsmálum.

Þegar kurlin eru öll komin til grafar er líklegt að allur meginþorri Íslendinga sé sammála um kjarnagildi samfélagsins. Við viljum búa þannig um hnútana að allir eigi jöfn tækifæri til að gera það úr lífi sínu sem hugurinn stendur til. Í öðru lagi að þeir sem verða fyrir tjóni, t.d. fatlaðir, atvinnulausir og alvarlega veikir, þurfi ekki að lepja dauðann úr skel heldur fái opinbera aðstoð.

Útfærsluna á þessum megingildum ræðum við dag inn og dag út og köllum pólitík. Kínaveiran og varnir gegn henni koma þvert á hefðbundna pólitíska umræðu og riðlar víglínum. Þeir sem í venjulegu árferði eru opingáttarsinnar í samskiptum við útlönd krefjast einangrunar. Sumir andstæðingar náinnar alþjóðsamvinnu verða aftur talsmenn opins samfélags andspænis lokunum.

Einstaklingsfrelsi og samfélagsleg ábyrgð eru, og hljóta að vera, höfuðandstæður í farsóttarvörnum. Ef koma á böndum á farsótt gengur ekki viðkvæðið ,,ég má gera það sem ég vil." Á móti vaknar spurningin hve ríkisvaldið má ganga langt í að skerða einstaklingsfrelsið í nafni almannaheilla.

Á heildina litið hefur okkur tekist furðu vel að feta einstigið í umræðunni um sóttvarnir. Við misstum okkur ekki í öfgar, líkt og í ástandinu í seinna stríði og í uppgjörinu við hrunið.

Í upphafi aðventu á farsóttarári þekkjum við okkur í sporum Benedikts í sögu Gunnars Gunnarssonar. Við erum á lítt kunnum slóðum að leita siðagilda. Benedikt ferðaðist öræfin á höttunum eftir eftirlegukindum. Það er leitin sem skiptir máli.

„Alvarlegar blikur á lofti“

Biden velur vanþekkingu

Það er ekki hægt að vera sérfræðingur í því sem ekki er þekkt. Slík ,,sérfræðiþekking" er verri en engin. Stefnumótun á grunni vanþekkingar er öll út í bláinn og er vís með að valda stórkostlegum skaða.

Joe Biden, væntanlegur forseti Bandaríkjanna, velur John Kerry til að verða ,,lofts­lags­full­trúi" landsins og breyta veðurfari á jörðinni undir forystu Bandaríkjanna. Þegar hroki og heimska fara saman er voðinn vís.

Við skiljum ekki veðurfar jarðarinnar, segir loftslagsvísindamaðurinn John Christy. Veðurspár, sem mark er á takandi, eru aðeins til nokkurra daga. Það er ekki til nein heildstæð kenning um lögmál loftslagsins. Spálíkön um þróun hitastigs jarðar síðustu áratugi eru sannanlega röng, eins og Christy rekur í grein sinni. Enginn veit, eða hefur gefið yfirlýsingar um, hvert sé kjörhitastig jarðarinnar. Enda slíka tölu hvergi að finna í náttúrunni.

En John Kerry, Gréta Thunberg, Al Gore og aðgerðarsinnar gefa sér að veðurfar jarðkringlunnar sé manngert og vilja lækka hitastigið.

Við höfum sögulega vitneskju um veðurfar jarðar. Rómverska hlýskeiðið, miðaldahlýskeiðið og litla ísöld, frá 1300 til 1900, eru sögulegar staðreyndir. Maðurinn kom hvergi nærri loftslagsbreytingum. Náttúran var ein að verki. Hún er enn að og við skiljum ekki lögmálið að baki.

En núna, sem sagt, eigum að trúa því að mannlegur máttur geti lækkað hitastig jarðar um tvær eða þrjár gráður næstu áratugi ef við aðeins fylgjum leiðbeiningum Kerry, Thunberg og Gore.

Vegferðin endar út í mýri. Spurningin er aðeins hve tjónið verður mikið.

„Bandaríkin snúin aftur“

Verkó eyðileggur verkfallsréttinn

Ótæpileg notkun á verkfallsréttinum eyðileggur þessa aðferð til að bæta kjör launþega. Æ sjálfsagðara verður að setja lög á verkföll og æ skynsamlegra er að ráða vinnuafl sem verktaka en ekki launþega.

Verkalýðshreyfingin getur engum kennt um nema sjálfri sér. 

Verkfallsréttur er ekki mannréttindi heldur afleiddur réttur sem getur aldrei orðið almannahagsmunum yfirsterkari.

Lög sett á verkfall flugvirkja

Trump vinnur sinn stærsta sigur í ósigri

Í 4 ár, allt frá kjöri 2016, var Trump úthúðaður sem algjörlega ómarktækur. Flestir fjölmiðlar og sameinuð hjörð frjálslyndra og vinstrimanna klappaði nótt sem nýtan dag þann stein að orð forsetans væru lygar út í eitt og að engu hafandi.

Allt breyttist þetta í einni svipan eftir kosningarnar 3. nóvember síðast liðinn. Þá varð samhljómur um að orð Trump væru gulls ígildi. Ef hann aðeins segði einu setningu, ,,ég viðurkenni ósigur", myndi blasa við björt veröld, fögur og ný.

Heimsbyggðin bíður með öndina í hálsinum eftir því að meitla orð meistarans í stein.

Mikill er máttur orðsins - og orðið var hjá Trump.

 

Viðurkennir ósigur kjósi kjörmenn Biden

Tobba Kata níðist á krónunni - aftur

Íslenska krónan ber ábyrgð á kreppunni vegna Kínaveirunnar, segir formaður Viðreisnar efnislega.

Í Evrópu er engin verðbólga eins og hér á Íslandi, kemur úr koki Tobbu Kötu.

Formaðurinn veit ekki, eða þykist ekki vita, að Evrópu glímir við verðhjöðnun, sem er margfalt verri en verðbólga. Allir sem eitthvað kunna í hagfræði, lögverndaðir eða ekki, vita þetta.

Tobba Kata kann ekki hagfræði og heldur ekki einföldustu atriði um áhrif Kínaveirunnar á eftirspurn í ferðaþjónustu - sem kemur krónunni nákvæmlega ekkert við.

En Tobba Kata kann að spila golf, ójá, enda hvorki verðbólga né verðhjöðnun á vellinum í Hveragerði. Ónei, sei, sei.

Eina þjóðin í Evrópu sem upplifir verðbólgu

Kynbundið ofbeldi í múslímatrú

Konur verða fyrir skipulögðu ofbeldi í trúarmenningu múslíma. Þeim er víða gert að hylja ásjónu sína, þær eiga helst ekki að sjást utan dyra nema í fylgd karlmanns. Kóraninn segir að konan skuli vera karlmanninum auðsveip. Viðurlagið er refsing - ofbeldi.

Múslímaríki viðurkenna ekki mannréttindayfirlýsingu Sameinuðu þjóðanna. Mannréttindi múslímaríkja eru skráð í Kairó-yfirlýsinguna, sem m.a. segir karlmanninn höfuð heimilisins. Hlutverk konunnar er annað og minna, svona almennt og yfirleitt í lífinu.

Sameinuðu þjóðirnar segja okkur að vera vel vakandi fyrir ofbeldi gagnvart konum. En við eigum ekki, bara alls ekki, að tala skipulagt ofbeldi gagnvart konum í trúarmenningu múslíma.

Hræsni.

Vekur athygli á átaki gegn kynbundnu ofbeldi

Inga Sæland og samfylkingarfólk

Dæmigerður stuðningsmaður Ingu Sæland er öryrki kominn af léttasta skeiði. Samfylkingartýpan er háskólamenntuð, dreymir um starf í Brussel, hjá ríkinu til vara og borgaralaun til þrautavara.

En í kófinu má ekki á milli sjá hvor harðari í afstöðu sinni öryrki Ingu eða samfóisti Loga. Lokum landinu og setjum á útgöngubann ef þurfa þykir til að kveða í kútinn Kínaveiruna.

Farsóttin öryrkjavæðir mjúka vinstrið sem má ekkert aumt sjá án þess að gera úr því volæði.

 

Inga Sæland höfð að háði og spotti