Jón Gnarr og ekki-fávita-vinstrið

Átta ár eru síðan Jón Gnarr varð borgarstjóri í kjölfar kosningasigurs Besta flokksins, sem lofaði ísbirni í Húsdýragarðinn og að brjóta öll kosningaloforð.

Sigur Jóns Gnarr lýsti uppgjöf almennings á hversdagslegum stjórnmálum. Að upplagi er Jón Gnarr frjálslyndur vinstrimaður, át sig í gegnum Bjarta framtíð og elur núna manninn á bithögum Samfylkingar.

Almenningur tók hversdagsstjórnmálin í sátt árin eftir hrun. Fjölmiðlum tókst að vísu að kveikja pólitíska elda, sbr. fall ríkisstjórna 2016 og 2017, en ný framboð skóku ekki undirstöðurnar.

Vinstrimenn og frjálslyndir vilja þó enn freista þess að virkja Gnarr-áhrifin í gegnum pólitískar mótsagnir. Kallalistinn með konum og slagorðið ekki vera fáviti er samsetningur í anda Jóns Gnarr.

Ekki vera fávitar

Siðlausir Píratar - hvenær segir Halldóra af sér?

Það er ekki í lagi að gera fjölskylduharmleik að pólitískum leðjuslag. Það er ekki í lagi einkalíf fólks fari í beina útsendingu frá alþingi. Það er ekki í lagi að þingmenn gaspri um viðkvæm trúnaðarmál í fjölmiðlum.

Halldóra Mogensen þingmaður Pírata og formaður velferðarnefndar er í valdastöðu. Hún misnotar opinbert vald til að klekkja á pólitískum andstæðingum. Misnotkunin felst í því að Halldóra notar aðgengi sitt að persónulegum málefnum hjóna í illvígri forræðisdeilu til að ata embættismenn auri og krefjast afsagnar ráðherra.

Halldóra og þingflokkur Pírata eiga sér engar málsbætur fyrir kaldrifjaða og miskunnarlausa aðför að einkalífi fólks í því skyni að ná fram pólitískum ávinningi.

Hvort segir Halldóra af sér þingmennsku fyrir eða eftir hádegi? 

Telur réttara að Halldóra segi af sér

Illgjarnir þingmenn og einelti Stundarinnar

Stundin notar harðvítuga forræðisdeilu til að koma höggi á félagsmálaráðherra. Þingmenn Pírata eru í samvinnu við Stundina að gera höggið sem þyngst. Í kjölfarið kemur bloggher Samfylkingar og krefst afsagnar ráðherra - gagngert til að veikja ríkisstjórnina.

Stundin kemur upp um sig þegar í inngangi fréttarinnar af forræðisdeilunni þar sem ásakanir um kynferðislega misnotkun föður er í fyrirsögn. Í inngangi segir: 

Bragi Guðbrandsson hjá Barnaverndarstofu beitti sér fyrir því að prestssonur fengi að umgangast dætur sínar sem hann var grunaður um að misnota. Ásmundur Einar Daðason félagsmálaráðherra vissi allt en hélt málinu leyndu fyrir Alþingi.

Með leyfi: hvernig getur félagsmálaráðherra ,,vitað allt" um heiftarlegar deilur skilnaðarhjóna um forræði barna? Er ráðherra með aðgang að einkalífi fólks?

Stundin notar lævíst og villandi orðalag til að gera hlut fóðursins sem verstan. Þegar föðurfjölskyldan óskar eftir umgengni við börnin vegna dauðvona ömmu þeirra heitir það í texta Stundarinnar að forstjóri Barnaverndarstofu ,,hafi hlutast til um framgang málsins hjá barnavernd af greiðasemi við fólk sem hann vorkenndi vegna veikinda." Stundin dregur upp þá mynd að embættismaður hafi fallið fyrir veikindavæli föðurfjölskyldunnar svo að perra-pabbinn kæmist í tæri við dætur sínar. En, sum sé, amman var dauðvona en ekki með kvef.

Undirþemu Stundarinnar, prestar-eru-perrar, er haldið lifandi í frásögninni með samsæriskenningum um að vel tengdir prestar skáki í skjóli sambanda við valdhafa til að hylma yfir óþokkaverk.  

Allir eldri en tvævetra vita að í forræðisdeilum er öllum brögðum beitt þegar fyrrum hjón/sambúðarfólk deilir um umgengni við börnin. Þess vegna fer ekki vel á því að forræðisdeilur séu reknar í fjölmiðlum.

Ritstjórn Stundarinnar veit upp á sig sökina. Leiðari ritstjórans, Ingibjargar Daggar Kjartansdóttur, sem sjálf er skilnaðarbarn, er óbein viðurkenning á hve hálum ís Stundin skautar. Leiðarinn segir efnislega að ef grunur vaknar um misnotkun barna eigi að afhausa þann grunaða - helst opinberlega. Málflutningur sem gefur sér að grunur jafngildi sekt er í stíl við galdrabrennublaðamennsku Stundarinnar. Sálfræðilegt álitamál er hvort Ingibjörg Dögg sé í tilvistarangist sem skilnaðarbarn. Eitt er víst: dómgreindin, sú litla sem ritstjórinn kann að eiga, var í pásu þegar leiðarinn var skrifaður.

Verstur er þó hlutur þingmanna Pírata. Þeir ganga fram með djöfulmóð til að slá pólitískar keilur í fjölskylduharmleik. Ekkert barn, misnotað eða ekki, mun hafa nokkurn hag af málflutningi Stundarinnar og Pírata.

Fjölskylduharmleikir, hvort heldur kynferðisleg misnotkun kemur við sögu eða ekki, eiga sinn vettvang. Sá vettvangur er hvorki sirkusinn við Austurvöll né galdrabrennublaðamennska Stundarinnar. 

  

 

„Ég er ekki kunningi Braga“

Hjálendurnar Ísland, Bretland og Noregur

Aðalfulltrúi Evrópuþingsins í Brexitviðræðum við Breta, Guy Verhofstadt, vill gera Breta að hjálendu Evrópusambandsins líkt og Ísland og Noreg, sem búa við EES-samninginn.

Bretar munu ekki samþykkja fyrirkomulag líkt og EES þar sem Evrópusambandið ákveður en hjálendurnar hlýða.

Ísland, Noregur fór aldrei inn í ESB, aðeins í anddyrið, sem er EES-samningurinn. Ásamt Bretum vera þessar þjóðir með ígildi fríverslunarsamninga við ESB eftir 2-5 ár. Sá tími verður notaður til að þjarka um útfærslur. 

Um leið og við sendum EES-samninginn á ruslahaug sögunnar, þar sem hann á heima, eigum við að farga Schengen-samningnum, sem Bretar höfðu rænu á að taka ekki upp.

Tryggja þarf fullveldi EFTA-ríkjanna

Húsmóðirin í vesturbæ og 101-liðið

Húsmóðir í vesturbæ er pólitískt hugtak frá síðustu öld. Hugtakið vísaði til félagslegrar íhaldssemi og viðskiptafrelsis. Undir lok aldarinnar flutti húsmóðirin úr vesturbænum í úthverfi borgarinnar.

Um líkt leyti yfirtók 101-liðið, vinstrisinnaðir bótaþegar af ýmsu tagi, hverfið þar sem húsmóðirin var áður hryggstykkið.

101-liðið er félagslega frjálslynt og vill umsvif ríkisins sem mest enda koma bæturnar og styrkirnir þaðan.

Húsmóðirin kunni sjálfsbjörg en 101-liðið er þefvíst á matarholur.

„Vesturbæjaríhaldið“ útdautt?

Alþingi vill yfirtaka stjórnsýsluna

Í samvinnu við falsfréttaútgáfur reynir stjórnarandstaðan á alþingi að yfirtaka stjjórnsýsluna. Krafa minnihlutans um aðgang að trúnaðarupplýsingum gengur þvert á mannréttindi og meginreglur um persónuvernd.

Alþingi getur ekki beitt fyrir sig götuútgáfum á netinu til að komast yfir persónuupplýsingar að nota í pólitískum hráskinnaleik.

Alþingi götunnar má ekki yfirtaka þjóðarsamkomuna.

„Ljóst að hann sagði ekki rétt frá“

Smáflokkar og stórar hugsjónir

Flokkar verða stórir þegar þeir finna pólitíska samnefnara meðal fólks. Smáflokkar boða byltingarhugsjón byggð á trú, stétt eða kyni.  

Aðeins við afbrigðilegar aðstæður ná byltingarflokkar árangri. Píratar urðu flokkur hinna óspilltu í nokkur misseri, þegar tókst að selja fólki hugmyndina um ónýta Ísland. Einfeldningslegar lausnir - ný stjórnarskrá - skiluðu Pírötum fylgi í könnunum en ekki kosningum.

Smáflokkar með stórar hugsjónir eru mælikvarði á vinsældir jaðarhugmynda í pólitík. Hvað Framsóknarflokkurinn er að gera hópi smáflokka í höfuðborginni er svo önnur pæling. 

Meirihlutinn heldur naumlega velli

Vigdís jöfn Vinstri grænum

Vigdís Hauksdóttir og Miðflokkurinn eru jöfn Vinstri grænum að fylgi í höfuðborginni, samkvæmt mælingu Fréttablaðsins. Stærstur flokka er Sjálfstæðisflokkur sem fer framúr Samfylkingu.

Árangur Vigdísar og flokks Sigmundar Davíðs er skýr vísbending um að flokkar er eitt en flokkar með foringja nokkuð annað.

Vigdís er líkleg til að sópa til sín meira fylgi en Vinstri grænir, þegar upp verður staðið, og róa þó framboðin ekki á sömu kjósendamið.

Morð og mannlíf á landnámstíma

Norrænir menn sem byggðu Ísland komu langan veg. Í farteskinu höfðu þeir siði og háttu heimalandsins. Þeir voru bændur á ófriðartíma. Afhjúpun á samfélagi þeirra stendur enn yfir, t.d. með frásögnum af fornleifafundum.

Ein slík frásögn er af Sandbæ í Suður-Svíþjóð sem segir frá ofbeldisdauða nokkurra ólánssamra einstaklinga.

Þeir norrænu menn sem urðu Íslendingar tóku með sér sögur af víkingum og samfélagi þeirra. Einn lærdómur sem þeir drógu af er að lög og samkomulag séu skárri hættir en ofbeldi og yfirgangur. Ekki löngu eftir landnám sýndu landsmenn í verki að friðsamlegar lausnir er hægt að finna á jafnvel erfiðustu málum. Íslendingar skiptu um trú án blóðsúthellinga. 

Blómlegt mannlíf við landnám

Rökin fyrir hryðjuverkum

Yfirvöld eiga að tryggja borgurum öryggi. Ef yfirvöld standa sig ekki í stykkinu er hætt við að almenningur kjósi sér nýtt yfirvald. Af þessu leiðir reyna yfirvöld að sefa ótta almennings.

Þeir sem fremja hryðjuverk reyna á hinn bóginn að sannfæra almenning að enginn sé óhultur fyrir árásum á líf og limi. Að því marki sem hryðjuverk eru framin af pólitískum ástæðum eru þau fyllilega rökrétt.

Tilgangur hryðjuverka er að kollvarpa stjórnskipun. Óttinn er sterkt afl sem iðulega er virkjað til byltinga.

Trudeau: Óttinn má ekki sigra