Skattsvikafréttir RÚV, friðhelgi fréttamanna

Til skamms tíma sagði RÚV reglulega fréttir af skattsvikum. RÚV er ríkisfjölmiðill og ríkið innheimtir skatta. Fréttir af skattsvikum þjóna tvennum tilgangi. Í fyrsta lagi að vekja athygli á þeim og segja alþjóð að árvökult auga Skattsins fylgist með og nær, a.m.k. stundum, í skottið á þeim sem stela frá samneyslunni.

Í öðru lagi eru skattsvikafréttir forvörn. Með afhjúpun á skattsvikum eru send skilaboð út í þjóðfélagið; undanskot frá skatt er ekki í lagi. Þau eru ólögleg sérgæska á kostnað almannahags.

RÚV rennur blóðið til skyldunnar að vekja athygli á þeirri meinsemd sem skattsvik eru. Ríkisfjölmiðillinn er fjármagnaður með sköttum. Ekkert skattfé, ekkert RÚV.

Af fyrri fréttum um undanskot frá skatti er ein sem sagði frá útleigu á íbúðum í gegnum Airbnb, 15 m.kr. skattsvik, sagði þar. Nýlegri frétt, tveggja vikna, er að 19 m.kr. skattlagabrot teljist meiriháttar.

RÚV hefur, sem sagt, í gegnum tíðina haft vökult auga með skattsvikamálum og sagt fréttir af þeim, gjarnan í umvöndunartón í fyrirsögn og texta.

En RÚV situr á einni skattsvikafrétt sem varðar fréttamann ríkisfjölmiðilsins sem einnig er formaður Blaðamannafélags Íslands, stéttafélags fréttamanna RÚV.

Sigríður Dögg Auðunsdóttir játaði 11. september að hafa stungið undan skatti. Líkleg fjárhæð undanskotsins er 10 til 20 milljónir króna.

En nú ber svo við að RÚV þegir fréttina sem gengur ljósum logum í samfélaginu. Höfuðpersóna fréttarinnar situr ritstjórnarfundi á Efstaleiti og semur um kaup og kjör fréttamanna.

Kannski er ný starfsregla á RÚV: við segjum ekki skattsvikafréttir, þær trufla vinnumóralinn á Efstaleiti og gera okkur erfiðara fyrir í kjarabaráttunni.

Nýja fréttareglan myndi staðfesta þann grun að RÚV starfar ekki í þágu almennings. Ríkisfjölmiðillinn er starfræktur alfarið og eingöngu fyrir starfsmenn, vini þeirra og góðkunningja.

Á útvarpsþingi, sem haldið er í dag, hlýtur Stefán Eiríksson útvarpsstjóri að kynna nýja stefnu: Ríkisfjölmiðill í þágu starfsmanna, sem frjálst er að brjóta landslög.

 

 

 

 

Vísindi eru viðskipti og trú, einkum loftslagsvísindi

Tímaritið Nature er háborg náttúruvísindanna. Vísindamenn sem fá birtingu í Nature eiga greiðari aðgang að rannsóknafé og fá betri stöður í háskólum og rannsóknastofnunum en hinir sem ekki fá birt. Vísindamenn sem leggja fram greinar í Nature skrifa sölubréf fyrir sjálfa sig; útskýra hvers vegna tímaritið ætti að birta viðkomandi grein.

Tvennt ræður mestu um hvort Nature birtir greinar. Í fyrsta lagi hvort boðskapurinn falli að ráðandi frásögn. Í tilfelli loftslagsvísinda er ráðandi frásögn að manngert veðurfar sé ríkjandi á jörðinni, en ekki náttúrulegt. Í öðru lagi hvort vísindagreinin sé líkleg til að verða umfjöllunarefni meginstraumsmiðla.

Ofanritað er allt fengið úr viðtali við Patrick Brown loftslagsvísindamann á Unheard. Brown kom við sögu nýlega hjá tilfallandi. Þar sagði

Loftslagsvísindamaðurinn Patrick Brown fékk birta grein í vísindaritinu Nature, sem þykir hvað virtast á sviði náttúruvísinda. Greinin var um áhrif loftslagsbreytinga á skógarelda. Eftir birtingu tísti Brown á X, áður Twitter, að hann hafi litið framhjá öðrum atriðum er yllu skógareldum s.s. lélegri grisjun skóga og íkveikju af mannavöldum.

Í viðtalinu á Unheard útskýrir Brown nánar hvað honum gengur til með að gagnrýna eigin vísindagrein um leið og hann veitir innsýn í viðskiptamódel loftslagsvísindanna. Stutta útgáfan er að Brown ofbýður fals og undirferlið sem beitt er til að halda ráðandi frásögn á lofti.

Vísindamenn velja rannsóknir sem gefa vel í aðra hönd. Vísindatímarit birta það sem best selst. Sannindi eru aukaatriði, ráðandi frásögn aðalatriði. Rétt eins og í trúarbrögðum.

Vísindamenn sem standa undir nafni vita vel að ráðandi frásögn er kredda sem ekki rímar við grunnatriði vísindalegrar þekkingar. Oft eru þetta rosknir menn sem þurfa ekki lengur að keppa um rannsóknafé og stöður; ekki hafa áhyggjur af peningum og hégóma. Will Happer er einn slíkur og hefur komið við sögu í nokkrum tilfallandi athugasemdum.

Happer bendir á að ef núverandi magn koltvísýrings, CO2, í andrúmslofti jarðar yrði tvöfaldað, úr 400 ppm í 800 ppm, myndi hitastig hækka um 0,7C. Enginn tæki eftir breytingunni.

En verkefni ráðandi frásagnar er að útrýma koltvísýringi í andrúmsloftinu. Við það yrði jörðin óbyggileg. Án koltvísýrings deyr allt plöntulíf.

Tæplega tvö þúsund vísindamenn hafa skrifað undir yfirlýsingu um að engin loftslagsvá vofi yfir jörðinni. Eina aðsteðjandi hættan er heimska ráðandi frásagnar, sem vel að merkja, er knúin áfram af óseðjandi peninga- og valdagræðgi. Rétt eins og kaþólska kirkjan á miðöldum.

Stefán og traustið á Sigríði Dögg

Sigríður Dögg Auðunsdóttir fékk ekki stuðningsyfirlýsingu frá Stefáni Eiríkssyni útvarpsstjóra. ,,Ég hef enga heimild til þess lögum samkvæmt að ræða við þig um möguleg málefni einstakra starfsmanna RÚV“ er það eina sem Stefán lét hafa eftir sér er Mannlíf leitaði til útvarpsstjóra og spurði m.a. hvort hann treysti Sigríði Dögg.

Sigríður Dögg er fréttamaður RÚV og formaður Blaðamannafélags Íslands. Þann 11. september sl. játaði hún í Facebook-færslu að hafa stungið undan skattgreiðslum vegna skammtímaleigu íbúðarhúsnæðis til ferðamanna. Eftir játninguna neitaði fréttamaðurinn að upplýsa fjárhæðir og umfang skattsvikanna.

Sigríður Dögg leigði út fjórar íbúðir á Suðurgötu 8 í miðborg Reykjavíkur. Samtals voru 8 svefnherbergi í íbúðunum fjórum með svefnplássi fyrir 28 manns. Leigutekjur á sólarhring, miðað við fulla nýtingu, var um 130 þús. kr. eða tæpar fjórar milljónir á mánuði.

Upp komst um skattsvikin er skattrannsóknastjóri fékk upplýsingar um leigutekjur íslenskra leigusala frá höfuðstöðvum Airbnb á Írlandi. 

Í helgarútgáfu Morgunblaðsins er nánar fjallað um það hvernig skattrannsóknastjóri og síðar Skatturinn afgreiddi skattsvikamálin. Þar segir m.a.

Í svari Skattsins kemur fram að í níu málum hafi breytingar á gjöldum numið hærri fjárhæð en 10 milljónum.

Skatturinn fékk upplýsingar frá Airbnb fyrir fjögur ár, 2015 til 2018. Ef Sigríður Dögg stundaði útleigu öll fjögur árin er nánast öruggt að hún sé í sérflokki í skattsvikum og hafi stungið undan hærri fjárhæð en tíu milljónum króna. Sé reiknað með 50% nýtingu á útleigunni á Suðurgötu í fjögur ár yrðu leigutekjur um 100 milljónir króna.

Sigríður Dögg hefur í krafti formennsku í Blaðamannafélagi Íslands fordæmt að fólk í áhrifastöðum svari ekki spurningum um ,,erfið mál". Í Vísi.is var haft eftir formanninum fyrir tíu mánuðum:

„Það segir sig sjálft að stöðuuppfærsla eða einhver yfirlýsing eins og þetta er alltaf bara einhliða. Þetta er voðalega þægileg leið ef þú ert hræddur við að koma og reyna að svara spurningum, þá er þetta kannski auðveldasta leiðin en þetta er ekki heiðarlegasta leiðin,“ sagði Sigríður Dögg Auðunsdóttir, formaður Blaðamannafélagsins.

Stefán útvarpsstjóri gæti ráðlagt ríkisfréttamanninum að tileinka sér heiðarleika. En kannski er það til of mikils mælst. Á Glæpaleiti, gæti formaður blaðamanna svarað, er hefð að menn komist upp með meiri sakir en skattsvik.

 

 

Fjölmiðlar gagnrýndir, tímapöntun hjá geðlækni

Páll skipstjóri Steingrímsson andæfði linnulausum falsfréttum RSK-miðla (RÚV, Stundin og Kjarninn) og varð skotmark þeirra vorið 2021 þegar honum var byrlað og síma hans stolið.

Ekki var þetta í fyrsta sinn sem RSK-miðlar og meðhjálparar sóttu að skipstjóranum. Haustið áður en byrlun og stuldur fór fram var pantaður tími hjá geðlækni fyrir Pál skipstjóra án þess að hann kæmi nærri þeirri tímapöntun. Síðar var skipstjórinn beðinn afsökunar á að hafa verið stefnt til geðlæknis.

Grímur Atlason sendi skipstjórnaum þann 26. október 2020 tölvupóst um tímapöntun hjá geðlækni. Grímur er framkvæmdastjóri Geðhjálpar og eiginmaður Helgu Völu Helgadóttur, þáverandi þingmanns Samfylkingar. ,,Setjum geðheilsuna í forgang" stendur í niðurlagi tölvupóstsins ásamt undirritun Gríms.

Grímur sagði ekki: þú gagnrýnir fjölmiðla og hlýtur að vera geðveikur. En það gefur auga leið að sé tími pantaður hjá geðlækni er gefið til kynna að sá sem fær stefnumót við sérfræðing í geðheilsu gangi ekki heill til skógar.

Páll skipstjóri segir frá þessari kyndugu tímapöntun hjá geðlækni í viðtali á Mannlífi.

Sálfræðihernaðurinn tekur á sig sérkennilegustu myndir í herbúðum RSK-miðla. 

Ný Moggafrétt: hvað gerir RÚV við Sigríði Dögg?

Lítil og látlaus frétt á mbl.is fyrir 12 dögum, eða 11. sept., varð til þess að Sigríður Dögg Auðunsdóttir fréttamaður RÚV og formaður Blaðamannafélags Íslands rauf þriggja mánaða þögn um skattsvik vegna Airbnb útleigu.

Tilfallandi skrifaði um skattsvikin í byrjun júlí. Sigríður Dögg þagði, lét ekki ná í sig, var í sumarfríi. Þögn fréttamanns RÚV stóð til 11. september, fyrir 12 dögum er hún játti skattsvikin.

Hvað breyttist 11. september? Jú, mbl.is birti í hádeginu þessa litlu saklausu frétt um einkahlutafélag Sigríðar Daggar. Fréttamaður RÚV kveikti strax á perunni. Auðvelt að þegja af sér tilfallandi bloggara en öllu erfiðara að humma af sér Morgunblaðið. Hún vissi að næsta skrefið væri að spyrja hana um reksturinn sem skilaði ólöglega fengnum hagnaði. Sigríður Dögg ákvað að verða fyrri til, stela fréttinni (en ekki glæpnum, sem var fullframinn).

Síðdegis 11. september skrifaði Sigríður Dögg færslu á Facebook þar sem hún játaði að hafa stungið undan skatti tekjum af skammtímaleigu íbúðarhúsnæðis til ferðamanna. Engar nánari upplýsingar. Og þannig vildi formaður Blaðamannafélags Íslands hafa hlutina. Almenningur á ekkert með að fá upplýsingar um skattaundanskot formanns stéttafélags blaðamanna. Ekki frekar en að almenningi komi við þótt blaðamenn eigi aðild að byrlun og gagnastuldi. Samstaða skal ríkja hjá blaðamönnum að halda hlífiskildi yfir afbrotamönnum í eigin röðum.

Í tilviki Sigríðar Daggar gaf Morgunblaðið sig ekki. Þarna er frétt sem á erindi til almennings var viðhorfið á Hádegismóum. Næsta frétt Mogga birtist 15. september. Það er afgreiðslufrétt til að staðfesta að Sigríður Dögg ætlar ekki að tjá sig meira um málið. Fyrirsögnin segir fréttina: Formaðurinn tjáir sig ekki meira um skattamálin.

Tilfallandi upplýsti lesendur um hverskyns væri með skattsvikin. Meginstraumsmiðlar vinna hægar; háttvísi á Hádegismóum leyfir ekki stílbrögð bloggara og djúpt er á heimildum. En eftir frétt Mogga 15. september var skriftin komin á vegginn. Fjölmiðlalæsi þarf að vísu til að skilja letrið.

Ef heil brú væri í hugsun þeirra sem ráða ferðinni á RÚV hefði verið gripið til aðgerða. Skattsvikari á ritstjórn er eins og minkur í hænsnabúi. Hænan kemur á undan egginu, traust á undan frétt. Búið hverfur ef óværan fær að leika lausum hala. En brýr á Efstaleiti eru allar ýmist brenndar eða stórlega laskaðar og bera ekki heila hugsun.

Morgunblaðið birti í gær, í helgarútgáfu, fimm dálka frétt um sviksamlega útleigu á skammtímahúsnæði í gegnum Airbnb-bókunarkerfið. Morgunblaðið er komið með gögn frá skattinum; þetta er fréttamál í þrepum. Auðvelt er að lesa á milli línanna. Nema maður sé fiðurfé sem minkur gerði sér dælt við.

 

Ríkisvaldið gegn foreldrum

Börn eignast fjölskyldur með ólíkum hætti. Flest fæðast inn í fjölskyldu sína, eru afkvæmi foreldranna. Sum börn eru ættleidd; önnur verða til með tæknifrjóvgun; stundum eignast kona barn en líffræðilegur faðir er ekki pabbinn í fjölskyldunni.

Í þeim tilfellum þar sem börn eru ,,hinsegin" í þeim skilningi að vera ekki afkvæmi beggja foreldranna, sem barnið kallar mömmu og pabba, er einboðið að foreldrarnir ákveði sjálfir hvenær og undir hvaða kringumstæðum barnið fái vitneskju um hvernig í pottinn er búið.

Það er ekki ríkisvaldsins að setja reglur hvenær barn fær að vita uppruna sinn, heldur foreldranna. Ríkisvaldið á ekkert með að trufla heimilisfrið borgaranna og ákveða hvernig skuli staðið að málum í einkalífinu.

Íslenska ríkisvaldið hefur á hinn bóginn ákveðið að leikskólar og grunnskólar hafi eitthvað með það að gera af hvaða kyni barnið er. Inn í heim barnanna er lífsskoðunarsamtökum fullorðinna hleypt með þann boðskap að ekki séu allir fæddir í réttu kyni og að kynin séu jafnvel þrjú, fimm eða seytján. Skringilegar hugmyndir sem fullorðnir hafa fullt leyfi til stofna samtök um en eiga ekkert erindi í opinbera leik- og grunnskóla sem sveitarfélögin reka samkvæmt lögum.

Yfirstandandi umræða um aðild lífsskoðunarsamtaka, er kenna sig við ártal á síðustu öld, að uppeldi barna er tvíþætt.

Í fyrsta lagi að hve miklu leyti börnin eigi að verða fyrir innrætingu lífsskoðunarfélags um lífið og tilveruna.

Í öðru lagi hvenær og hvernig börn eigi að vera útsett fyrir hugtök með forskeytið kyn, s.s. kynlíf, kynvitund, kynami, kynsegin, kynhneigð, kyntjáning og fleiri orð af sama tæi.

Kennari, heimspekingur og lögmaður draga saman meginþætti gagnrýninnar.

Umræðan sýnir ríkisvaldið í stríði við siðgæðisvitund alls þorra almennings. Foreldrar vilja ekki innrætingu sérviskuhóps í leik- og grunnskólum. Þeir vilja heldur ekki að skólar helli texta og myndefni, sem margir telja klám, yfir börnin áður en þau eru kynþroska.

Ríkisvaldið verður að taka mið af sjónarmiðum foreldra og bjóða upp á samtal um hvernig fræðslu barna skuli háttað. Annars verður uppreisn.

 

 

RÚV-málið í Namibíu

Viðtengd frétt er endurvinnsla á RÚV-frétt sem birtist kl. 11 að kveldi í fyrradag. Fyrirsögn RÚV var sláandi:

Réttarhöldum í namibíska Samherjamálinu frestað

Allt frá nóvember 2019, þegar RÚV bjó til málið í samvinnu við Heimildina (áður Stundin/Kjarninn) hét það Samherjamálið í Namibíu. En núna, sem sagt, namibíska Samherjamálið. Hér þarf að staldra við og rifja upp samhengi.

Í alræmdum Kveiksþætti í nóvember 2019 leiddi RÚV fram Jóhannes Stefánsson uppljóstrara. Hann var um miðjan síðasta áratug yfirmaður Samherja í Namibíu. Í vernduðu umhverfi RÚV, þar sem enginn efaðist um orð hans, ásakaði hann sjálfan sig, og útgerðina í leiðinni, að hafa stundað stórfellda spillingu í afríska strandríkinu. Mútugjafir til namibískra embættismanna til að komast yfir fiskveiðikvóta voru miðlægur þáttur í ásökunum Jóhannesar.

RÚV trúði Jóhannesi eins og nýju neti enda sagði hann sögu sem ríkisfjölmiðillinn vildi heyra. En þegar að var gáð reyndist uppljóstrarinn vafasöm heimild, svo vægt sé til orða tekið. RÚV böðlaðist áfram, enda stofnunin þekkt að frekju og yfirgangi, og ákærði þrjá starfsmenn Samherja. En hvorki voru þeir né eru nokkrir Íslendingar á sakabekk í Namibíu, eingöngu heimamenn.

Í Namibíu er talað um Fishrot-málið. Tilfallandi sagði í sumar frá málarekstrinum þar syðra og vitnaði í namibískan fjölmiðil:

Í fréttinni kemur fram að yfirmenn opinberrar stofnunar, Fishcor, seldu Samherja kvóta en stungu undan greiðslum sem Samherji innti af hendi. Samherji var í góðri trú, keypti kvóta af opinberri stofnun.

Namibísk lög gera ráð fyrir að Fishcor selji kvóta og noti afraksturinn í uppbyggingu innviða og þróunaraðstoðar innanlands.

Eðlilega birtist ekki namibíska umfjöllunin á RÚV. Efstaleiti birtir aðeins fréttir sem staðfesta fordóma frekjuhópsins er tekur að sér að ákæra og dæma án þess að hafa nokkuð í höndunum annað en óra ógæfumanns á kafi í áfengi og vímuefnum. RÚV er fagleg ruslahrúga sem gerir ekki hreint fyrir sínum dyrum þótt hver lygaþvælan á fætur annarri er rekin ofan í trantinn á stofnuninni. Siðferðislega og faglega dauðum fréttamönnum er smyglað út um bakdyrnar svo lítið ber á. Í von um að það fenni í sporin.

Eftirtaldir fréttamenn RÚV, sem unnu að Namibíumáli ríkisfjölmiðilsins, hafa hætt störfum síðan málið hófst fyrir fjórum árum: Aðalsteinn Kjartansson, Rakel Þorbergsdóttir, Helgi Seljan og Þóra Arnórsdóttir. Öll koma þau við sögu í framhaldinu, sem kallast byrlunar- og símastuldsmálið, og er í lögreglurannsókn.

Þeir verða fleiri á Glæpaleiti sem axla sín skinn áður en yfir lýkur.

 

Réttarhöldum í Samherjamálinu í Namibíu frestað

Svandís notar opinbert fé í flokkspólitískum tilgangi

Svandís Svavars­dótt­ir mat­vælaráðherra keypti könnun hjá Félagsvísindastofnun Háskóla Íslands til að sýna fram á að almenningur teldi spillingu í sjávarútvegi. Tilfallandi fjallaði um málið í sumar:

Spilltir fjölmiðlar, með RÚV í fararbroddi, hafa samfellt í áratug hamrað á spillingu í sjávarútvegi. Seðlabankamálið, Namibíumálið, Sjólamálið og skæruliðadeildin eru stikkorð í raðfréttalygi RÚV og samstarfsmiðla frá 2012.

Skálduð spilling er hvergi til nema í hugarheimi fréttamanna á ríkislaunum að segja ósatt. Seðlabankamálið fór fyrir öll dómsstig, engin spilling. Namibíumálið leiddi ekki einu sinni til ákæru. Sjólamálið var fellt niður eftir 12 ára málarekstur. Engin spilling. Í skæruliðamálinu kom á daginn að fréttamenn misþyrmdu andlega veikri konu...

Hvaðan fá landsmenn upplýsingar um spillingu í sjávarútvegi? Jú, vitanlega úr fjölmiðlum. Svandís er enginn fáráðlingur. Hún er önnur kynslóð af stjórnmálamönnum sem kunna að nýta sér spillta fjölmiðla, er segja hvítt svart.

Samhliða keyptri skoðanakönnun notaði Svandís opinbert fé til að kaupa þjónustu Samkeppniseftirlitsins til að staðfesta pólitíska fordóma ráðherrans. Tilfallandi reit um kaup ráðherra:

Allir og amma þeirra vita að Svandís Svavarsdóttir ráðherra Vinstri grænna stundar pólitík sem gefur sér að sjávarútvegurinn sé gerspilltur. Ef frásögn forstjóra Brims er rétt misbeitir Svandís ráðherravaldi í pólitískum tilgangi, kaupir rannsókn til að staðfesta pólitíska fordóma.

Nú liggur úrskurður fyrir um að Svandís ráðherra misbeitti opinberu valdi í þágu flokkspólitískra hagsmuna. Hlýtur það ekki að hafa pólitískar afleiðingar? 

 

Forsendur brostnar

Blaðamenn eru frekjuhópur

Blaðamannafélag Íslands vill fá sjálfdæmi að ráðast ,,gegn rétti einstaklinga til friðhelgi einkalífs" segir í bréfi frá stjórn stéttafélags blaðamanna til ráðherra. Blaðamenn frábiðja sér afskipti Fjölmiðlanefndar, rétt eins og þeir fordæma afskipti lögreglu af afbrotum blaðamanna. En blaðamenn krefjast þess að ríkið greiði þeim laun. Ríkislaun en engin ábyrgð, hvorki lagaleg né siðferðisleg, er mottó frekjuhópsins.

Fimm blaðamenn eru sakborningar í lögreglurannsókn á byrlun, gagnastuldi og broti á friðhelgi einkalífs. Blaðamennirnir misnotuðu kerfisbundið andlega veika konu til óhæfuverka. Eftir að upp komst var siðareglum Blaðamannafélags Íslands breytt í þágu sakborninga sem í ofanálag eru verðlaunablaðamenn. Tilfallandi blogg fjallaði um siðleysið:

Fagstétt sem verðlaunar miskunnarleysi lýsir yfir stríði gegn grunngildum samfélagsins.

Bréf Blaðamannafélagsins til ráðherra staðfestir yfirgang frekjuhópsins. Við erum ,,fjórða valdið" segir þar. Með leyfi, hvar stendur það í stjórnarskrá Íslands að blaðamenn séu handhafar valdheimilda eða fari með þann meið ríkisvaldsins er kallast ,,fjórða valdið"? Blaðamenn lifa i heimi ímyndunar um eigið mikilvægi. Þeir skálda sér valdheimildir, líkt og þeir spinna upp ásakanir til að koma höggi á mann og annan.

Vel að merkja, Blaðamannafélag Íslands er ekki neitt venjulegt verkalýðsfélag. Félagið er útibú frá RÚV, sem löngum lítur á sig sem ríki í ríkinu.

Sigríður Dögg fréttamaður RÚV er formaður félagsins. Hún varð uppvís að skattsvikum en hagar sér nákvæmlega eins og sakborningarnir fimm í byrlunar- og símastuldsmálinu. Ég stend ofar lögum, reglum og siðum samfélagsins, er viðhorf Sigríðar Daggar. Enda er hún formaður valdamesta frekjuhópsins á Íslandi.

 

Blaðamenn neita að taka þátt í Fjölmiðlanefnd

Óttinn við að tjá sig, fjölmiðlar skoðanalögga

Meirihluti Íslendinga þorir ekki tjá sig opinberlega. Ein ástæðan er að fjölmiðlar í vaxandi mæli eru skoðanalögga; berja á þeim sem fylgja ekki pólitískri rétthugsun. Íslendingar bera lítið traust til fjölmiðla, mun minna en á Norðurlöndum. Norrænir fjölmiðar taka sér ekki hlutverk skoðanalögreglu, líkt og þeim íslensku er tamt.

Í viðtengdri frétt kemur fram vaxandi vantraust á fjölmiðlum hér á landi, samkvæmt könnun Fjölmiðlanefndar. Stærsti hluti fjölmiðla er í höndum fólks sem eru aðgerðasinnar en ekki blaða- og fjölmiðlamenn. RÚV er miðlæg aðgerðamiðstöð.

Eðlilega fjalla fjölmiðlar litið um minnkandi traust til þeirra, Morgunblaðið undantekning. En það eru aðrar tölur úr könnuninni sem eru enn meira sláandi en þær sem upplýsa um minnkandi traust til fjölmiðla.

Íslendingar eru afar virkir á samfélagsmiðlum, en þeir þora helst ekki að segja skoðun sína á þeim vettvangi, samkvæmt könnun Fjölmiðlanefndar. Aðeins 15 prósent landsmanna tjáir sig með opnum stöðuuppfærslum á samfélagsmiðlum. Lítið hærra hlutfall, tæp 19 prósent, tjáir sig með stöðuuppfærslum í lokuðum hópum. Aðeins 7 prósent gera athugasemdir við einstakar fréttir. Rúm 25 prósent tjá sig yfir höfuð ekki á samfélagsmiðlum. Jafnvel ,,læk" er áhættusamt.

Aðgerðasinnar á fjölmiðlum, í samvinnu við frekjuhópa, stunda árangursríka óttastjórnun. Meirihluti Íslendinga þorir ekki að segja hug sinn á samfélagsmiðlum.

Einn frekjuhópurinn vill kynóra á dagskrá í leik- og grunnskólum. Formaður Kennarasambands Íslands skrifar blaðagrein þar sem hann biður fólk að þegja og andmæla ekki nýmælum í velferð barna. Undirgefni formaðurinn er B-ið í BDSM.

Óttastjórnunin veldur skekkju í opinberri umræðu. Áhrif og völd í samfélaginu eru meira í höndum vinstrimanna, en þau annars væru, einmitt vegna þess að aðgerðasinnar eru nær alltaf vinstrimenn af einhverri sort.

Það er ekki í þágu lýðræðis og frjálsra skoðanaskipta að ríkisvaldið hækki fjárframlög til fjölmiðla sem böðlast þannig á almenningi að hann þorir ekki að tjá hug sinn. Böðullinn er feitur fyrir. Almenningur er fyrst látinn kyssa vöndinn og síðan borga kvalara sínum.

 

 

Lítið traust Íslendinga til fjölmiðla áhyggjuefni