Pútín skapar pólitíska ómöguleika

Innlimun fjögurra héraða Úkraínu í Rússland býr til þann veruleika að annað tveggja víki Pútín Rússlandsforseti, og innlimunin verði afturkölluð, eða Zelenski forseti í Kænugarði falli af stalli og Úkraína verði knúin til niðurlægjandi friðarsamninga.

Innlimunarræða forseta Rússlands tekur af allan vafa, héruðin verði rússnesk til frambúðar. Um þau verði ekki samið. Í ræðunni skorar hann á hólm vestræna síðnýlendustefnu sem engu eirir og krefst undirgefni við Bandaríkin, ESB og Nató.

Samtímis innlimun samþykktu Rússar herkvaðningu. Opinberlega er talað um 300 þús. hermenn. Yfirvöld í Pétursborg segja 80 þús. hermenn komi þaðan. Sé það yfirfært á allt Rússland verður fjöldinn líklega rúmlega milljón. Til þessa hafa Rússar beitt um 100 þús. manna herliði í Úkraínu, á móti um 400 þús. úkraínskum hermönnum.

Fyrir innrás í Úkraínu bjuggu Rússar að reynslu frá hernaðaraðgerðum í Sýslandi, sem hófust 2015. Herforingjar Rússa töldu sig geta náð árangri í Úkraínu tiltölulega liðfáir, líkt og í Sýrlandi. Það gekk ekki eftir, árangurinn varð minni en vonir stóðu til. Herkvaðningin er svar við þeim misreikningi.

Tíföldun á rússneskum hermönnum þýðir sigur á vígvellinum. Engu breytir þótt öll vopnabúr vesturlanda færu með hraðpósti til Kænugarðs, það væri einfaldlega ekki nóg. Vesturlönd hyggjast ekki fórna vestrænu blóði, aðeins fjármunum og vopnum, og við það situr.

Þriðji pólitíski ómöguleikinn er beiting kjarnorkuvopna. Biden Bandaríkjaforseti sagði Rússa komast að því fullkeyptu ef þeir kjarnorkusprengdu Úkraínumenn. Rússar gætu gert það ef Úkraínumenn hypjuðu sig ekki rússneskum landssvæðum, þ.e. fjögur nýinnlimuð héruð.

Ástæða er til að vera bjartsýnn á skásti pólitíski ómöguleikinn verði fyrir valinu, ekki sá sísti. En það er aldrei að vita þegar mætast stálin stinn.

Líklegasta framvindan er að stríðið dragist enn um nokkra mánuði. Herkvaddir Rússar, þeir sem búa að nýlegri herþjálfun, eru reiðubúnir til átaka og einhverjir þegar mættir til starfa. En það tekur 2-3 mánuði að þjálfa nýgræðinga.

Úkraínski herinn sótti í sig veðrið í september. Karkíf-hérað í norð-austri féll þeim í skaut og þeir tóku bæinn Liman í gær, eftir skipulegt undanhald Rússa.

Septembersókn úkraínska hersins kostaði mörg þúsund mannslíf. Rússar geta leyft sér að hopa af landi og þiggja blóðfórnir andstæðingsins. Þegar hentar hefja Rússar sókn og taka tapað land tilbaka með yfirtölu hermanna. Hingað til tapa Úkraínumenn fleiri mönnum bæði í sókn og vörn. Úkraínu blæðir út fyrr en Rússlandi. 

Rússneska hernaðarvélin vinnur skipulega, þótt stundum sé hún skrykkjótt. Víghreiður þeirra úkraínsku sitja undir látlausri stórskotahríð áður en fótgönguliðar sækja fram. Dag og nótt skjóta Rússar eldflaugum á birgðastöðvar og mannafla Úkraínumanna langt að baki víglínunnar. Úkraínumenn eru ekki í sömu færum að ná til óvinarins.

Eina bjargráð Úkraínumann er að úr verði kjarnorkustyrjöld milli vesturlanda og Rússlands. Í því skyni sótti Selenskí forseti um skyndiaðild að Nató. Honum verður ekki að ósk sinni. Vesturlönd voru tilbúin í smástríð og viðskiptaþvinganir til að lækka rostann í Pútín og gera hann stofuhæfan í vestrænum stássherbergjum. En vesturlönd heyja ekki kjarnorkustríð við Rússa vegna Úkraínu. Nema fyrir slysni.

Nær ómögulegt að ljúka stríðinu

Björn almannatengill, titlaður blaðamaður

Björn Þorláksson blaðamaður á Fréttablaðinu skrifar frétt eftir pöntun frá sakborningum RSK-miðla. Björn er tengdur fjölskylduböndum sakborningi sem játað hefur að byrla og stela síma Páls skipstjóra Steingrímssonar.

Fréttin er með fyrirsögninni ,,Bjarni og Páley vilja ekki tjá sig um gagnrýni blaðamanna". Fréttin er skrifuð í framhaldi af heimsókn Helga Seljan og Þóru Arnórsdóttur til Björns á Fréttavakt, sjá tilfallandi athugasemd.

Eva Hauksdóttir réttargæslumaður Páls skipstjóra gerði athugasemd við hvernig Björn leyfði sakborningi að útmála sakleysi sitt án minnstu tilraunar meints blaðamanns að vekja athygli á að rannsókn lögreglu benti til sektar.  Einnig hitt að Björn er vanhæfur sökum fjölskyldutengsla við sakborning. Tilfallandi greindu frá á fimmtudag.

Fréttin um Bjarna og Páleyju er gagngert skrifuð til að tortryggja lögreglurannsókn á alvarlegu sakamáli þar sem koma við sögu tilraun til manndráps með byrlun, gagnastuldur, stafrænt kynferðisofbeldi og brot á friðhelgi einkalífs.

Björn Þorláksson reynir að færa kastljósið frá sakborningum yfir á stjórnmálamann og embættismann. Hvorki Bjarni né Páley nenntu að svara bullinu í Birni og þá skrifar hann: ,,Fréttablaðið hefur ítrekað leitað viðbragða hjá Bjarna og Borgeyju vegna gagnrýninnar, án árangurs."

Þetta er beint upp úr handbók RÚV. Gera fólk tortryggilegt sem ekki gefur kost á viðbrögðum við þvættingi. Sakborningar fá drottningarviðtal til að slengja fram ásökunum, handlangarinn gerir orð og ásakanir sakborninga að sínum. Heimtar svo viðbrögð. Þessi ósvífnu vinnubrögð hafa stöðugt færst í aukana á seinni árum. Ástæðan er augljós. Blaðamenn telja sig handhafa almannavalds og það vald hefur stigið þeim til höfuðs. Þeir deila út sýknu og sekt eftir hentugleikum og brjóta lög þegar þeim sýnist. Afleiðingin sést í RSK-sakamálinu þar sem blaðamenn eru sakborningar vegna brota á hegningarlögum. 

Björn starfar eins og almannatengill og notfærir sér stöðu sína sem blaðamaður á Fréttablaðinu að mylja undir skjólstæðinga sína.

Lygarar til leigu, kölluðu blaðamenn almannatengla á síðustu öld. Nú er enginn munur á blaðamönnum og almannatenglum. Jú, reyndar sá að blaðamenn eru flestir hverjir á ríkisframfæri en almannatenglar yfirleitt á launum umbjóðenda. Að því leyti eru þeir heiðarlegri.  

Neyð, síðan nauðung

Nokkrir þingmenn stjórnarandstöðunnar vilja að alþingi lýsi yfir neyðarástandi í loftslagsmálum. Samkvæmt RÚV eru helstu rökin að Björk Guðmundsdóttir söngkona telji loftslagsvá steðja að.

700 vísindamenn og sérfræðingar í loftslagsmálum segja í yfirlýsingu enga yfirvofandi hættu af hamfarahlýnun. En hvað er það á móti sannfæringu listamanna og valdsækinna stjórnmálamanna.

Stjórnmálamenn vilja lýsa yfir neyð til að fá vopn í hendurnar að beita almenningi nauðung. Í nafni neyðar má setja hverskyns lög og reglur um hvernig við eigum að haga lífi okkar. Sem talsmenn neyðarástands fá stjórnmálamenn í kaupbæti aðgang að fjölmiðlum. Neyð er fyrirsagnarefni en ekki-frétt að allt sé lukkunnar velstandi.

Ístöðulitlir stjórnmálamenn, og þeir eru margir, eru í stöðugri leit að pólitísku málefni sem réttlætir tilvist þeirra. Eðli málsins samkvæmt þurfa málefnin að vera með neikvæða slagsíðu, til að stjórnmálamaðurinn geti boðið lausn.

Lausnin er yfirleitt setning laga og reglna auk skipan nefnda og ráða. Meginstarf stjórnmálamannsins er að búa til vinnu handa sjálfum sér og vinnuhjúum sem skaffa honum atkvæði á kjördag.

Einn fremsti loftslagsvísindamaður í heimi er Richard Lindzen. Hann segir sannfæringuna um loftslagsvá trúarbrögð, ekki vísindi.

Trúin fær útbreiðslu sökum þess að hún þjónar hagsmunum. Ekki almennings heldur stjórnmálamanna sem þurfa að réttlæta skatta og skyldur, boð og bönn.

Helgi og Þóra í viðtali blaðamanns tengdum sakborningi

Eva Hauksdóttir réttargæslumaður Páls skipstjóra Steingrímssonar sendi Fréttablaðinu kvörtun vegna drottningarviðtals við Helga Seljan og Þóru Arnórsdóttur á Fréttavaktinni. Fréttamaðurinn sem stýrði viðtalinu er tengdur fjölskylduböndum sakborningi í RSK-sakamálinu. Þar er Þóra einnig sakborningur. Málið snýst m.a. um byrlun, símastuld, brot á friðhelgi og stafrænt kynferðisofbeldi. Eva skrifar

Brot það sem Þóra Arnórsdóttir og fleiri blaðamenn eru grunaðir um, felst í því að hafa í heimildarleysi skoðað, afritað og dreift gögnum af síma umbjóðanda míns. Síminn var tekinn frá honum á meðan hann lá meðvitundarlaus á gjörgæslu, eftir að hafa verið byrlað svefnlyf. Rannsókn lögreglu beinist m.a. að því hvort sakborningar í málinu hafi vitað um þessa lyfjabyrlun og hverjir hafi undir höndum gögn sem varða einkamál umbjóðanda míns

Eva gagnrýnir afstöðu blaðamanns Fréttablaðsins, Björns Þorlákssonar, sem ítrekað gefur til kynna í viðtalinu að hann sé hjartanlega sammála sakborningnum Þóru. Eva segir lögreglurannsóknina snúast

um það hvort blaðamenn hafi tekið við, afritað og sent sín á milli persónuleg gögn sem varða einkalíf eigandans og fjölda manns sem haft hafa samskipti við hann í gegnum símann. Umbjóðandi minn veit ekki hvar gögn sem varða einkasamtöl hans, t.a.m. við dætur sínar, aðra fjölskyldumeðlimi og lækni er niðurkomin. Hann veit ekki hverjir hafa aðgang að þessum gögnum, afritum af greiðslukortum hans og ýmsum öðrum persónulegum gögnum sem vistuð voru á símanum. Hann veit ekki hvort einkalíf hans er vistað á tölvu á skrifstofum Kjarnans, usb lykli í stofuskáp heima hjá Þóru Arnórsdóttur eða í gagnasafni á netinu. Umfjöllun Fréttavaktarinnar sniðgekk algerlega þennan kjarna málsins.

Þá bendir réttargæslumaður Páls á að það ,,Það samræmist augljóslega ekki kröfum um vandaða upplýsingaöflun að veita sakborningi í lögreglurannsókn drottningarviðtal um eigið mál, án þess að gera minnstu tilraun til að kanna rök lögreglu fyrir rannsókninni eða afstöðu brotaþola."

Í niðurlagi kemur þessi athugasemd frá Evu:

Til að kóróna allt saman er stjórnandi þáttarins svo tengdur fjölskylduböndum þeim sakborningi sem kvaðst í sjálfstæðri frásögn í lögregluyfirheyrslu hafa sett lyf í drykk brotaþola.

Áður en Eva skilaði inn til Fréttablaðsins kvörtun hafði lögmaður Örnu McClure gagnrýnt drottningarviðtalið á Fréttavakt Fréttablaðsins. Arna átti í samskiptum við Pál sem voru gerð opinber af RSK-miðlum.  Og hver haldið þið að hafi skrifað fréttina um þá gagnrýni? Jú, enginn annar en Björn Þorláksson, sem tók viðtalið og er tengdur sakborningi fjölskylduböndum.

Vinnubrögð blaðamanna og fjölmiðla í RSK-sakamálinu eru eins ófagleg og hugsast getur. Blaðamenn og fjölmiðlar keppast við að slá skjaldborg um vini, félaga og fjölskyldutengda sem eru sakborningar. Grundvallarreglur um sjálfstæði, vönduð vinnubrögð og hlutlægni eru þverbrotnar.

Blaðamenn og fjölmiðlar segjast starfa í þágu lýðræðis og almannahags, fá fyrir það ríkisstyrk. Í reynd eru blaðamenn og fjölmiðlar eins og mafía sem heldur hlífiskildi yfir félögum sínum sem eru sakborningar í lögreglurannsókn.

Ísland stendur ekki undir nafni sem lýðræðisríki þegar fámenn blaðamannamafía stjórnar fjölmiðlaumræðunni og sýnir sakborninga í alvarlegu afbrotamáli sem saklausa engla.

 

 

 

 

Þórður Snær: aðildin að RSK-sakamálinu

Þórður Snær ritstjóri Kjarnans kærir Pál skipstjóra Steingrímsson vegna tölvupósts sem skipstjórinn sendi Stefáni Eiríkssyni útvarpsstjóra 1. júlí. Tölvupósturinn er svohljóðandi:

Góðan daginn Stefán

Nú fer ég fram á að þið samstarfsfélagar látið [nafn, tekið út af pv] í friði, það ónæði sem þið hafið valdið fjölskyldunni með vinnubrögðum ykkar er til háborinnar skammar, og ef þið látið ekki af þessari háttsemi ykkar neyðist ég til að grípa til annarra ráða til þess að stoppa ykkur...

Kv. Páll Steingrímsson

Tölvupósturinn er til Stefáns en Þórður Snær fær afrit. Ef ritstjóri Kjarnans tengist málinu ekkert skýtur skökku við að hann taki orð skipstjórans til sín og bregðist við með kæru til lögreglu. Þórði Snæ er svo umhugað að vera ótengdur málinu að hann stefndi tilfallandi bloggara fyrir að skrifa að ritstjórinn ætti ,,beina eða óbeina aðild". Með kæru til lögreglu viðurkennir ritstjórinn að hann sé ,,samstarfsfélagi" sbr. texta tölvupóstsins. Þar á ofan er kæran traustsyfirlýsing til lögreglu. Maður kærir ekki til yfirvalds sem ekki er treystandi, skyldi ætla.

Hverju hótaði skipstjórinn? Jú, t.d. að kæra blaðamenn RSK-miðla til siðanefndar Blaðamannafélagsins. Þá gæti hann skrifað útvarpsráði eða fjölmiðlanefnd. Verulega frjótt ímyndunarafl þarf til að halda að meira búi að baki. Sakborningar í RSK-málinu eru sterkir í ímyndun en með lélega jarðtengingu. Brotafólk er gjarnan þannig innréttað; ímyndar sér eigið sakleysi um leið og það brýtur á öðrum. Kallast siðblinda.

Án efa mun lögreglan grandskoða kæru ritstjórans og leggja sjálfstætt mat á hvort skipstjórinn hafa farið út fyrir mörk laga og reglna með tölvupósti til Stefáns útvarpsstjóra sem Þórður Snær tók til sín, - og viðurkenndi í leiðinni að vera ,,samstarfsfélagi" RÚV og eiga aðkomu að málum Páls skipstjóra. (Sem raunar alþjóð var kunnugt).

Kröfu skipstjórans um frið fyrir veika konu létu blaðamenn RSK-miðla sem vind um eyru þjóta. Konan bugaðist og er nú öryggisvistuð á sjúkrastofnun.

Kærir Pál fyrir hótun

Blekkingar í Pakistan og Borgarnesi

Í Pakistan eru flóð vegna manngerðs veðurfars, segja Sameinuðu þjóðirnar. Í Borgarfirði á fólk að sætta sig við vindmyllur í túnfætinum til að bjarga flóðum í Pakistan, segja lukkuriddarar sem sjá sér leik á borði að græða á trúgirni annarra. Þeir tala eins og eitt veðurkerfi ríki á jörðinni. En samt er jökull á Grænlandi en eyðimörk í Sahara. 

Man einhver eftir Nóa-flóðinu í Biblíunni? Borgir sukku í sæ á bronsöld vegna hækkandi sjávarstöðu. Náttúruhamfarir eru eldri en mannkynssagan. Risaeðlur ganga ekki lengur á guðs grænni jörð. Náttúran skapar lífsskilyrðin á jörðinni. Hefur alltaf gert. Og hvað veður áhrærir er aldrei eitt og sama loftslagið um alla jörðina. Það veit hvert barn, sem nennir að gefa þvi gaum.

Manngert veður er skáldskapur samtíma sem glatað hefur tengslum við náttúruna. Fólk ímyndar sér mannskepnuna sem lávarð heims. 

Á miðaldahlýskeiðinu var 1,5 gráðum hlýrra á Grænlandi en í dag. Var það vegna þess að díselvélar víkingaskipanna losuðu koltvísýring?

Fyrir miðaldahlýskeiðið var tímabil sem kennt er við kuldahret síðfornaldar, árabilið 300 til 800. Eldgos 536, 540, 547 og 574, með framhaldi til 660, gerðu illt verra. Á þessum tíma voru þjóðflutningar í Evrópu. Rómarveldi hrundi og stórþjóðir samtímans skutu rótum s.s. Englendingar (Englar og Saxar), Frakkar og Þjóðverjar.

Nýtt er að trúa að maðurinn stjórni loftslaginu. Eina sögulega hliðstæðan er þegar almættið var talið ráða veðrum og vindum. Í stað spámanna og dýrlinga er unglingsstúlkan Gréta Thunberg sett á stall. Þeir upplýstu segja það framför í anda frjálslyndis.

Richard Lindzen er sérfræðingur í loftslagsrannsóknum, menntaður í Harvard og kenndi til áratuga í MIT. Í 50 mín. spjalli ræðir hann bábiljuna og hvernig hún varð til. Hann tekur einnig saman í texta gagnrýni á ráðandi frásögn.

Eftir hundrað á verður ekki talað um loftslagsvá, segir sænski loftslagsvísindamaðurinn Lennart Bengtsson.

Reiknilíkön, sem spá hamfarahlýnun, eru hreinar ágiskanir, segir William Happer loftslagsvísindamaður.

700 vísindamenn og sérfræðingar á sviði loftslagsmála segja í yfirlýsingu enga yfirvofandi hættu af hamfarahlýnun. Í yfirlýsingunni kemur m.a. fram:

• Loftslag jarðarinnar tekur stöðugum breytingum og hefur gert frá ómunatíð
• Litlu ísöld lauk á 19. öld og því eðlilegt að það hafi hlýnað síðan
• Hlýnun er minni en reiknilíkön hafa spáð, enda reiknilíkönin ófullkomnar ágiskanir
• Koltvísýringur, sem sagður er valda hlýnun, er forsenda lífs á jörðinni, aðalfæða plantna
• Ekki hefur verið sýnt fram á að hlýrra loftslag valdi auknum náttúruhamförum
• Loftslagspólitík verður að taka mið af vísindalegum og efnahagslegum staðreyndum

Merkilegasta í loftslagsumræðunni er eftirspurnin eftir fávisku. Fólk stendur í biðröð eftir vitrun frá meintum sérfræðingum sem geta ekkert sagt um veðrið eftir tíu daga en þykjast vita að eftir hálfa öld verði 1,5 gráðum hlýrra.

Loftslag er ekkert annað en uppsafnað veður, hefðbundið er að miða við minnst 30 ár. En ef ekki er hægt að spá veðri í næsta mánuði hvernig er þá hægt að spá loftslagi eftir 50 ár?  Jú, á sama hátt og prestar ólíkra trúarbragða sjá fyrir heimsendi.  

Svo á að heita að við lifum á upplýstum tímum. Það er rangnefni. Blekkingar einkenna samtíma okkar. Stærsta blekkingin er manngerð loftslagsvá.

 

 

 

Mannkynið á rangri braut

Sæunn Axels

Á mánudag fyrir viku var jarðsungin frá Ólafsfjarðarkirkju Sæunn Axelsdóttir. Ég hitti hana einu sinni, dagspart, fyrir þrjátíu árum og tók við hana viðtal. Sæunn festist í minni.

Hún var á gólfinu þegar mig bar að garði, að pakka saltfiski. Við röltum um plássið og skoðuðum fiskverkunina sem hófst með trilluútgerð hennar og þriggja sona, - sá fjórði var þriggja ára.  Móðirin þurfti nýja áskorun. Útgerðin byrjaði sem tómstundagaman rétt fyrir kvótakerfið. Í höndum Sæunnar og fjölskyldu varð gamanið að myndarlegu fyrirtæki.

Eftir á að hyggja er annað ólíklegt en að Sæunni hafi a.m.k. öðrum þræði litið svo á að tómstundaverkefnið væri tilhlaup að öðru og stærra en að drepa tímann. Í henni hefur blundað að standa á eigin fótum. Líkt og margar konur af hennar kynslóð fór hún ung í húsmæðraskóla. Eftir það voru það afgreiðslustörf ásamt heimilisrekstri. Bóndinn var fyrirvinna. 

Ekki var dútlað við færin. Þegar aflaðist ekki á heimamiðum fóru Sæunn og strákarnir út undir Kolbeinsey en þangað er átta tíma stím. Þá var fiskað við Grímsey. Útilegan gat verið þetta tveir þrír dagar. Tómstundaiðjan var ekki stunduð með hangandi hendi. Aflann verkuðu þau sjálf og þar var metnaður Sæunnar síst minni en við handfærin.

Á þessum tíma var SÍF nær einrátt í útflutningi á saltfiski. Sæunn lenti upp á kant við stjórnendur og hóf útflutning á eigin vegum. Þrátt fyrir hrakspár gekk dæmið upp. En það var líka allt lagt í sölurnar. Dirfsku þurfti til og af henni átti Sæunn meira en margur.

Sæunn var í mínum huga kvenkynsútgáfa Bjarts í Sumarhúsum. Sjálfstæðið jaðraði við einþykkni. Ólíkt Bjarti var það ekki hlutskipti Sæunnar að stunda búhokur ævina á enda. Sjálfstæðið færði henni ekki aðeins lífsfyllingu heldur einnig verðmæti sem aðrir nutu góðs af. Manneskjur eins og Sæunn verða hryggjarstykkið í samfélögum sem njóta viðveru þeirra. En ábyggilega er sambandið stundum strítt.

Hún tók tilverunni mátulega hátíðlega. Sagði við mig á þá leið að ef þetta heppnaðist ekki mætti alltaf snúa sér að einhverju öðru. Eftir kynni af Sæunni, þótt stutt væru, sannfærðist maður að áræðni og atorka er ekki alltaf nóg til að framtakið lukkist. Glettni þarf með, til að tvísýnar aðstæður bugi mann ekki.

Blessuð sé minning Sæunnar Axels.

    

Þóra: friðhelgi til að meiða og misþyrma

Þóra Arnórsdóttir á RÚV frábiður sér afskipti lögreglu eða annarra þótt blaðamenn misnoti andlega veikt fólk. Samkvæmt gögnum lögreglu var Þóra í reglulegum samskiptum við verulega veika konu er byrlaði Páli skipstjóra og stal síma hans.

Blaðamenn notuðu skerta dómgreind og bágborið ástand manneskju ,,sér í hag, bæði faglega og fjárhagslega," segir í greinargerð lögreglu.

Þóra og fyrrum samverkamaður hennar, Helgi Seljan, mættu í settið á Fréttavakt Fréttablaðsins. Skötuhjúin stjórnuðu ferðinni, líkt og í fjölmiðlum almennt. Spyrillinn var til skrauts eftir að hann opnaði viðtalið með spurningu um hvort þau hafi eitrað fyrir einhverjum  ,,í dag og stolið síma."

Nærtækara hefði verið að spyrja: hefur einhver vanheill lent í klóm ykkar nýlega sem þið etjið á foraðið til óhæfuverka?

Eftir að Þóra og Helgi tóku yfir prógrammið gekk talið út á að blaðamenn þyrftu hvorki að skeyta um skömm né heiður í vinnu sinni. Allt væri leyfilegt. En blaðamenn yrðu að fá stuðning stjórnmálamanna. Tvíeykinu fannst nokkuð skorta upp á stuðninginn seinni vikur og mánuði og biðluðu ákaft að stjórnmálamenn réttlættu valdníðslu RSK-miðla á minni máttar.

Með tali sínu um stjórnmálamenn vekja Þóra og Helgi athygli á hve pólitík er stór þáttur í starfi þeirra. Blaðamennska er í grunninn til að upplýsa almenning um samfélagið, ekki til að stunda pólitík. RSK-miðlar eru á hinn bóginn ekki í blaðamennsku nema að nafninu til. Fréttir þjóna pólitískum tilgangi þar á bæ. 

Vinkona tilfallandi höfundar vakti athygli á færslu kennara á eftirlaunum, Helga Ingólfssonar, sem skrifaði 18. febrúar, fjórum dögum eftir að vitnaðist um sakborninga í RSK-sakamálinu, eftirfarandi á Fésbók:

Rétt í þessu datt mér í hug bráðskemmtilegt plott að sakamálasögu:

Manni er byrlað eitur á Akureyri, helst af einhverjum nákomnum, til að hægt sé að koma honum lífshættulega veikum á Landspítala í Reykjavík til þess að þar sé hægt að "stela" síma hans um stundarsakir og koma þeim síma yfir í hús í grenndinni, t.d. RUV, til þess að hægt sé að "hakka" þar símann á augabragði fyrir tilstilli yfirmanns á stofnuninni og hinu "stolna" efni síðan komið til annars fjölmiðils (frekar en að fréttastofan nýti sér efnið sjálf), en símanum á meðan laumað aftur á sinn stað.

Í sögunni gæti t.d. leiftursnjall framhaldsskólakennari í Garðabæ vitað mest um og lesið út alla þessa fléttu með hyggjuvitinu einu, þar með talda eiturbyrlunina.

Svo mætti líka láta koma við sögu auðtrúa löggu sem trúir sólarsögunni og hefur jafnframt stjórnmálalega þræði inn í stjórnmálaflokk, sem farið hefur með lögreglu- og dómsmál um áraraðir, og auk þess formaður þess stjórnmálaflokks sem jafnframt er ráðherra (en hefur samt ekkert með þann málaflokk að gera), en þarf að standa sig og vill sýnast duglegur að standa við bakið á sínu fólki.

Tilvalið skáldsagnaefni? Þannig gæti jú sagan teygt sig inn á ólík svið samfélagsins. Jafnvel gæti verið einhver ytri rammi með misjöfnum blaðamönnum, skæruliðadeild og stórfyrirtækjarekstri með eignauppsogi og nýlenduherraarðráni í bakgrunni.

Helgi er rithöfundur, heldur til vinstri í pólitík, og sér plottið sínum augum. Í hans útgáfu vantar aftur tvennt. Í fyrsta lagi ljótleikann sem felst í því að misnota veikt fólk. Í öðru lagi hlut vinstrimanna að erja akurinn. Helga Vala Helgadóttir þingmaður Samfylkingar er prýðisgott dæmi. Eftir að stolnu gögnin voru færð í búning frétta á Stundinni og Kjarnanum skrifaði Helga Vala á Twitter:

#Samherjaskjölin Hef eins og aðrir lesið @stundi og @Kjarninn
um helgina um spillinguna í stjórnendum Samherja. Þetta eru fjölmiðlar sem sjálfstæðismenn segjast hunsa, þeir skrifi falsfréttir og séu ekki að vinna fréttir. Er þakklát fyrir fjölmiðlafólk sem þorir.
Já, og munum að við getum látið fréttir og umfjöllun berast um samfélagsmiðlana sem líka eru fjölmiðlar. Þessi barátta sem nú er háð er um okkar auðlindir og okkar orðspor. Um hagsmuni lítillar eyþjóðar.   

RSK-miðlar starfa í þjónustu vinstriflokka sem vilja halda að almenningi tiltekinni heimsmynd. RSK-miðlar skaffa áróður í formi frétta, sem vinstrimenn og virkir í athugasemdum dreifa út um allar trissur sem heilögum sannleika.

Helgi og Þóra eru þaulvanir fréttamenn. Settið á Fréttavaktinni sýndi aftur taugaveiklun. Handapatið og flöktandi augnaráð kom upp um sjónvarpsstjörnurnar. Helgi og Þóra skynja að hratt fjarar undan þeim. Fólk með snefil af sjálfsvirðingu forðar sér á hlaupum frá fjölmiðlum sem misþyrma þeim er ekki geta borið hönd fyrir höfuð sér. 

Réttlætisriddarar RSK-miðla vilja friðhelgi til að misþyrma og meiða í þágu málstaðarins. En málstaðurinn er ekki betri en aðferðirnar sem beitt er til að afla fylgis við hann. Þegar þarf að beita aðferðum RSK-miðla má öllum vera ljóst að málstaðurinn er forarpyttur ljótleika og lögbrota.

Stjórnmálamenn flýja RSK-miðla unnvörpum. Þeir vilja ekki sogast niður í ræsið með þeim þegar ákærur verða birtar og öll gögn lögreglu opinberast.

Sakborningarnir í RSK-sakamálinu eru á gálgafresti í siðuðu samfélagi. 

Símtal frá blaðamanni Stundarinnar

Ingi Freyr Vilhjálmsson blaðamaður Stundarinnar hringdi í tilfallandi bloggara í gær með eina spurningu: færðu greitt fyrir að skrifa um RSK-sakamálið?

Ingi Freyr kom vel fyrir, var skýr og háttvís eins og hann á kyn til.

Ég svaraði á þá leið að á þeim um 20 árum sem ég hef bloggað, samtals á fjórtánda þúsund færslur, hef ég aldrei fengið eina einustu krónu greidda fyrir tiltækið.

Þá spurði blaðamaður Stundarinnar: en færðu aðrar greiðslur, t.d. fyrir ráðgjöf eða slíkt?

Nei, svaraði ég, ekki heldur. Mér er annt um samfélagið sem ég bý í og blogga um þau mál sem mér eru hugleikin hverju sinni. Stundum er það eitt blogg um eitt mál en bregður fyrir að sum mál fái meiri athygli. Svona eins og gengur.

Áður en við slitum samtalinu spurði ég Inga Frey hvort hann ætlaði að skrifa frétt um málið í Stundina.

Nei, svaraði Ingi Freyr, það er ekki-frétt að þú fáir ekkert borgað.

Lára, RSK-miðlar og veika konan

Í gögnum lögreglu í RSK-sakamálinu er tölvupóstur frá andlega veikri konu dagsettur 3. október í fyrra. Viðtakendur eru Lára V. Júlíusdóttir lögfræðingur, Þóra Arnórsdóttir á RÚV, Aðalsteinn Kjartansson og Ingi Freyr Vilhjálmsson, báðir á Stundinni. Texti tölvupóstsins er eftirfarandi:

Sæl Lára.
Ég gef hér með Þóru Arnórsdóttur og Aðalsteini Kjartanssyni umboð til að ná í símkortin mín til þín ef þau óska eftir því að fá þau í hendur ásamt öðru efni sem þú kannt að hafa frá mér

Lára er skilnaðarlögfræðingur veiku konunnar. Hversu eðlilegt er að skilnaðarlögfræðingur fái símkort skjólstæðinga sinna? Símkortin eru í fleirtölu, konan hafði a.m.k. tvo síma, líklega sinn eigin og afritaðan síma skipstjórans. Hversu algengt er að fólk veiti blaðamönnum að öllu sínu persónulegasta?

Hvorki er þetta eðlilegt né algengt. Andleg veikindi þarf til. 

Veika konan er eins og leir i höndum RSK-blaðamanna sem fá umboð til að hnýsast í einkagögn konunnar, væntanlega til að eyða upplýsingum fyrri samskipti þegar lagt var á ráðin með að byrla Páli skipstjóra, stela síma hans og afrita.

Dagsetningin 3. október er mikilvæg. Samkvæmt greinargerð lögreglu var veika konan í sinni fyrstu yfirheyrslu tveim dögum síðar, 5. október. Slíkar yfirheyrslur eru boðaðar með minnst tveggja daga fyrirvara. Lára og RSK-miðlar vissu um yfirheyrsluna. Innköllun Láru á símkortunum átti að girða fyrir að upplýsingar í sakamáli kæmust til lögreglu.

Blaðamennirnir ætluðu að mæta á lögfræðistofu Láru, allir með umboð, til að fletta upp á fyrri samskiptum við veiku konuna og eyða til að lögreglan sæi ekki aðild þeirra að byrlun og gagnastuldi. Án efa var lögreglan viðbúin og vissi hvers kyns yrði, hún hafði verið með málið í rannsókn frá miðjum maí.

Hver var verjandi veiku konunnar í yfirheyrslu lögreglunnar? Jú, skilnaðarlögfræðingurinn Lára V. Í greinargerð lögreglu segir

X [veika konan] var yfirheyrður 5. október sl. Í þeirri yfirheyrslu viðurkennir X að hafa óskað eftir að fá að skoða síma brotaþola [Páls skipstjóra] og þegar hann neitaði því kveðst X hafa snöggreiðst og farið fram og náð í svefnlyf sem hann vissi ekki hvaða tegund var og sett út í drykk brotaþola. Þegar þarna var komið í yfirheyrslunni greip verjandinn inn í og truflaði yfirheyrsluna með þeim afleiðingum að X tjáði sig ekki frekar.

Lára V. skilnaðarlögfræðingur og verjandi er með öll ráð veiku konunnar í hendi sér. Lára er milligöngumaður um að afhenda RSK-blaðamönnum aðgengi að persónulegu lífi skjólstæðings, símkortunum og ,,öðru efni", og kemur í veg fyrir að konan tjái sig um nánar málsatvik eftir að hún byrlaði Páli skipstjóra. Það er andstætt reglum um stöðu verjenda við yfirheyrslur sakborninga að þeir grípi frammí og stöðvi yfirheyrslur. En Láru lá á að hylma yfir aðild RSK-blaðamanna. Hér var meira í húfi en æra og orðspor fjölmiðlamanna.

(Innan sviga: hér að ofan er játning á glæp sem Þórður Snær ritstjóri segir að hafi ekki verið framinn. Ritstjórinn er sá veruleikafirrtasti norðan Alpafjalla, - en mun ekki vera geðveikur.)

Lára er, eins og áður hefur komið fram, einn af flokkseigendum Samfylkingar. Hún er frá stofnun flokksins innsti koppur í búri valdakjarnans. Þingmenn Samfylkingar voru í startholunum eftir að veika konan stal síma Páls skipstjóra og fór með hann til afritunar á Efstaleiti áður en hún skilað tækinu aftur á sjúkrabeð skipstjórans - til að hann skyldi ekki gruna neitt misjafnt.

Um leið og Stundin og Kjarninn fengu fréttir frá Glæpaleiti, unnar upp úr síma Páls, til að birta samtímis þustu þingmenn Samfylkingar á opinberan vettvang til að blása upp málið um meinta deild Samherja. Þingmenn Samfylkingar höfðu forskot. Skæruliðadeildin átti að verða stóra málið í haustkosningunum í fyrra.

Helga Vala Helgadóttir þingmaður Samfylkingar var fljót til, ,,Er þakklát fyrir fjölmiðlafólk sem þorir," skrifaði hún á Twitter. Þingmaður sem þakkar glæpi ætti kannski að leita sér að öðru starfi. Ef Helga Vala vill vera í návist við fólk sem hún er þakklát gætu verið lausar stöður á Hólmsheiði eða Litla-Hrauni.

Notaði Lára aðstöðu sína sem skilnaðarlögfræðingur að koma á sambandi milli RSK-miðla og veiku konunnar? Lögreglan hefur enn ekki skilað af sér gögnum sem eru eldri en frá ágúst í fyrra. En það var í apríl og byrjun maí sem atlagan að Páli skipstjóra var skipulögð og framkvæmd. Gögn um þá atburðarás eru enn ekki lögð fram, verða mögulega ekki kynnt fyrr en í réttarsal. Með umboðinu sem blaðamenn fengu 3. október til að lúslesa eldri samskipti sín við tilræðismanninn er augljóst að þeir voru verulega áhyggjufullir að sannleikurinn yrði opinberaður. Blaðamenn sem óttast sannleikann eru verr settir en þorskur á þurru landi. Enginn spyr þorsk um heiðarleika.

Stjórnmálaflokkar geta skipt um nafn. En það verður erfiðara fyrir brotamenn RSK-sakamálsins að breiða yfir nafn og númer þegar öll gögn málsins verða lögð fram. Um RÚV og hjáleigurnar, Stundina og Kjarnann, þarf ekki að hafa mörg orð. Fjölmiðlar sem stunda skipulagða glæpastarfsemi eru feigðinni merktir.