Sigurður Ingi sundraði Framsókn

Sigurður Ingi sundraði Framsóknarflokknum með framboði til formanns kortéri fyrir þingkosningarnar í fyrra. Sigmundur Davíð formaður stóð höllum fæti vegna árása fjölmiðla á eiginkonu hans, sem fékk arf og geymdi þá peninga á útlendum bankareikningi en greiddi skatt af hér heima.

Engin innistæða var fyrir þessum árásum enda aldrei um að ræða brot á lögum og reglum um meðferð fjármuna. Í moldviðrinu áttu framsóknarmenn að standa saman og fylkja sér um formann er gerði flokkinn að ráðandi afli í stjórnmálum

En Sigurður Ingi greip tækifærið, hvattur áfram af flokkseigendum, og felldi sitjandi formann.

Nú situr Sigurður Ingi í rústum Framsóknarflokksins og segir: ,,sterkust þegar við stöndum saman."

Það var og.

 

„Sterkust þegar við stöndum saman“

RÚV: samfélagsmiðill pólitískra starfsmanna

Fréttastofa RÚV er ekki fjölmiðill í venjulegum skilningi með ábyrga yfirstjórn sem gætir að faglegum vinnubrögðum ritstjórnar. Fréttastofan er meira í ætt við samfélagsmiðil þar sem starfsmenn leika lausum hala í rammpólitískri vinnustaðamenningu.

Sjanghæ-málið er dæmi um falsfrétt sem er einleikur starfsmanns. RÚV spann lygaþvælu fyrir starfsmanninn og kenndi verkalýðsfélagi um mannorðsmorð í beinni. Því var vísað til föðurhúsanna.  

Vinnustaðamenning RÚV er lituð af þeirri vinstripólitík sem á upp á pallborðið hverju sinni. Fyrir síðustu kosningar var fréttastofan áróðursmiðstöð Pírata. Í ár verður það vinstra grænt á Efstaleiti.

Í síðustu viku fengu eigendur RÚV, íslenska þjóðin, smjörþefinn af kosningamáli RÚV, þ.e. kynferðisbrotum. Uppslætti beggja aðalfréttatíma RÚV 21. september var ætlað að kynda undir vinstriumræðu um að hægrimenn væru meðvirkir barnaníðingum.

Ástæðan fyrir því að þessum uppslætti var ekki fylgt eftir er að RÚV-arar áttuðu sig á að kynferðisbrotamaðurinn sem var til umfjöllunar sl. fimmtudag fékk uppreist æru í tíð vinstristjórnar Jóhönnu Sigurðardóttir. Það passar ekki við fréttahönnun RÚV að kynferðisbrotamenn fengu uppreist æru hjá vinstristjórninni.

Fréttastofu RÚV á að loka. Hún er faglega ónýt og gróðrarstía falsfrétta. Eins og dæmin sanna.

Höfðar mál gegn Rúv

Flokkur er ekki fasteign, foringjar eru verðmætir

Flokkur var fasteign í gamla fjórflokkakerfinu. Þeir sem ,,áttu" flokkinn, flokkseigendur, þurftu ekki að hafa áhyggjur þótt einhverjir hrykkju frá borði, það var ekki í önnur hús að venda. Pólitískir flóttamenn voru ekki vel séðir í öðrum flokkum og takmarkaðir möguleikar að stofna til nýrra stjórnmálasamtaka (nema helst hjá vinstrimönnum, en þeir eru dálítið spes).

En við búum ekki lengur við rammgert vígi fjögurra flokka sem skipta með sér landsstjórninni og þeim gæðum sem fylgja. Á þingi eru sjö flokkar og ekki líkur á að þeim fækki í bráð.

Aukið framboð af stjórnálaflokkum gerir hvern og einn þeirra verðminni. Samhliða auknu framboði eru fylgissveiflur meiri. Samfylkingin var 30 prósent flokkur 2009 en stendur núna í 5 prósentum. Vinstri grænir átti að vera litli ljóti andarunginn með fylgi innan við tíu prósent en þeir mælast stærstir flokka í dag.

Flokkseigendur Framsóknarflokksins misreiknuðu sig þegar þeir héldu að baráttumaður eins og Sigmundur Davíð léti vaða yfir sig á skítugum skónum. Raðfréttir í fjölmiðlum af framsóknarmönnum sem ganga úr flokknum eftir brotthvarf Sigmundar Davíðs er blóðtaka fyrir elsta flokk landsins.

Í fjölflokkakerfi skiptir leiðtoginn meira máli en í fjórflokknum, þar sem stór hluti kjósenda nánast fæddist inn í stjórnmálaflokka og kaus sinn flokk hvað sem tautaði og raulaði. Þeir dagar eru liðnir og koma ekki aftur. 

Flokkseigendur í Framsókn eiga eftir að naga sig í handarbökin að hafa fórnað foringjanum.

„Þetta er aftur orðið gaman“

Múslímavæðing Evrópu veldur pólitískum jarðskjálfta

Þjóðverjar eiga ekki í vandræðum að innbyrða hundruði þúsunda Pólverja, Rússa og annarra íbúa Austur-Evrópu sem flæddu inn í Þýskaland eftir fall járntjaldsins.

Aftur eiga Þjóðverjar í mestu vandræðum að taka á móti múslímum. Umræða um viðtöku þeirra skapar ólgu, nýir flokkar eru stofnaðir til að hamla innflutningi múslíma.

Hvað veldur?

Jú. ólíkt öllum öðrum innflytjendum eru múslímar tregir til að laga sig að siðum og háttum nýrra heimkynna. Þeir tíðka siðvenjur sem samrýmast ekki vestrænum gildum. Nægir þar að nefna barnabrúðkaup og ójafnrétti kynjanna.

Vestur-Evrópa situr uppi með milljónir múslíma sem vilja ekki aðlagast. Það er rótin að pólitískum vanda í mörgum Evrópuríkjum. Við ættum að hafa rænu á að draga lærdóm af.

Fagna árangri AfD