Dulúð, RÚV? Virkilega?

,,Fáum við einhvers konar dulúð?" spyr fréttamaður RÚV skattalögfræðing um skattaskil Sigmundar Davíðs og Önnu Sigurlaugar.

,,Já, jafnvel," svarar lögfræðingurinn.

Samtalið er úr frétt RÚV.

Nei, þetta er ekki brandari heldur dagsatt atvik úr veruleikafirringunni á Efstaleiti.

„Fara hamförum í útúrsnúningum“

Í bólinu með blaðamanni

Samskipti blaðamanns og heimildamanns geta verið snúin, einkum þegar dómgreindin stjórnar ekki ferðinni. Ung blaðakona á mbl.is tekur viðtal við miðaldra karl og þau hugsa helst um bólfarir; hann með því að líkja pólitík og skattamál við að sofa hjá og hún að gera fyrirsögn úr neðanbeltispælingum.

Samfarirnar voru þó ekki góðar, ef marka má útkomuna, sem er viðtengd frétt.

Fyrir það fyrsta vita turtildúfurnar ekki að Wintris-félagið var skattayfirvöldum löngu þekkt þegar það komst í hámæli eftir alræmda aðför RÚV. Hjónin Anna Sigurlaug og Sigmundur Davíð höfðu greitt skatta og skyldur af félaginu.

En eftir að Wintris-félagið varð opinbert voru hjónin sökuð um að skjóta undan skatti. Til að fá úr því skorið hvort ekki væri allt með felldu sendu Sigmundur Davíð og Anna Sigurlaug bókhald Wintris til skattayfirvalda til endurmats.

Eftir að skattayfirvöld fóru yfir skattskil var niðurstaðan EKKI að leggja álag á vangoldinn skatt, ekki heldur að að beita sektum og enn síður að höfða refsimál. En þetta eru þau þrjú úrræði sem skattayfirvöld hafa til að beita við undanskot og skattsvik.

Skatturinn gaf sem sagt Önnu Sigurlaugu og Sigmundi Davíð hreint sakavottorð í Wintris-málinu.

Margir þola ekki þessar málalyktir. Og leggjast í rúmið. Góða skemmtun.

Úrskurðurinn hafi almennt fordæmisgildi

Vinstriflokkarnir spara: sendum börnin heim

Vegna gæluverkefna vinstriflokkanna í borgarstjórn er ekki til peningur að reka leikskóla. Sparnaðarráð vinstrimanna er að senda þau börn heim sem eiga nýburasyskini.

Hugmyndin er frá Svíþjóð.

Einmitt.

„Það heimskulegasta sem ég hef heyrt“

Glæpa-Kjarninn og upplogið lögbrot

Enginn getur farið til skattayfirvalda og fengið vottorð um að vera ekki skattsvikari. Skatturinn býður ekki upp á slíka þjónustu. Sigmundur Davíð og eiginkona hans voru ásökuð um að svíkja undan skatti - út á það gekk Wintris-málið.

Sigmundur Davíð var flæmdur úr forsætisráðuneytinu vegna Wintris-málsins og í framhaldi bolað úr formennsku í Framsóknarflokknum. Hvað átti hann að gera? Ekki gat hann fengið vottorð hjá skattinum um að hann væri þar með sitt á hreinu.

Hjónin Anna Sigurlaug og Sigmundur Davíð ákváðu að fara með Wintris-félagið í heild sinni til skattayfirvalda og fá mat á hvort ekki væri fyllilega staðið rétt að skattlagningu á félaginu. Ferlið hjá skattayfirvöldum tekur marga mánuði, eins og Sigmundur Davíð rekur í grein í Fréttablaðinu.

Í úrskurði yfirskattanefndar um Wintris kemur fram að greiða þurfti úr túlkunaratriðum vegna skattskila. Skattayfirvöld geta lagt álag á skattgreiðendur ef rök standa til þess að um skattaundanskot hafi verið að ræða. Það var ekki gert í tilviki Önnu Sigurlaugar og Sigmundar Davíðs. Álag á skattgreiðslur er mildasta úrræði skattayfirvalda en því var ekki beitt.

Með málsmeðferðinni staðfestu skattayfirvöld það sem þau hjón hafa ávallt haldið fram, að Wintris-félagið greiddi skatta og skyldur hér á landi. RÚV og aðrir fjölmiðlar góða fólksins hafa haldið hinu gagnstæða fram, að Winstris-félagið hafi skotið undan skatti.

En nú liggur fyrir, svart á hvítu, hjá skattayfirvöldum að Wintris borgaði skatta og skyldur hér á landi. Og það jafnvel ríflega - þau hjón fengu endurgreitt.

Glæpa-Kjarninn lítur öðrum augum á málið. Í tveim greinum í gær (já, tveim) dregur Glæpa-Kjarninn upp þá mynd að víst hafi Winstris verið skattaundanskotafélag. Fyrirsögnin á fyrri greininni tekur af allan vafa: ,,Wintris greiddi ekki skatta í samræmi við lög og reglur."

Nú er það svo að ef maður brýtur lög og reglur gagnvart skattinum er þrennt í stöðunni. Í fyrsta lagi er maður rukkaður um vangoldinn skatt með álagi, oft 25%. Í öðru getur maður fengið sekt, sem er tvöföld eða þreföld skattafjárhæð. Í þriðja lagi fer málið til refsimeðferðar fyrir dómstólum. Ekkert af þessu þrennu var gert í tilviki Önnu Sigurlaugar og Sigmundar Davíðs. Enda engum lögbrotum til að dreifa.

Í seinni grein Glæpa-Kjarnans í gær var engu efnislegu bætt við, aðeins ítrekað að hjónin hefðu framið lögbrot.

Góða fólkið tók ,,fréttaskýringum" Glæpa-Kjarnans fegins hendi og flaggaði þeim á netmiðlum í gær. RÚV bjó til hádegisfrétt úr glæpaútgáfunni og aðra kvöldfrétt. Fyrirsögn RÚV í kvöldfréttum er neyðarlega kjánaleg: ,,Horfðu fram hjá Winstris í skattskilum". Hverjir horfðu framhjá? Og hvað þýðir eiginlega að ,,horfa framhjá". Maður þarf að vera verulega illa gefinn til að skilja ekki að í Wintris-málinu er grundvallarspurningin um sekt eða sakleysi. (Vitanlega einnig framhjáhald RÚV og Glæpa-Kjarnans gagnvart sannleikanum - en það er önnur saga).

Milljón króna spurningin er þessi: hvort er það af heimsku eða illgirni sem Glæpa-Kjarninn, RÚV og góða fólkið skilur ekki að ef maður er uppvís að lögbroti gagnvart skattayfirvöldum fær maður eitt af þrennu: álag, sekt eða refsidóm? Engu slíku er til að dreifa í tilviki Önnu Sigurlaugar og Sigmundar Davíðs. Þar af leiðir var ekki um neitt lögbrot að ræða.

Undirbýr málsókn gegn fjölmiðlum