Bjarni Ben. og Ögmundur saman í ekki-galdralandi

Bjarni Benediktsson talar fyrir stöðugleika og hófsemi í launaþróun. Hann segir okkur ekki búa í galdralandi þar sem kaup geti hækkað stjórnlaus án þess að verðbólga éti upp ávinninginn. Sem er hárrétt.

Ögmundur Jónasson mælir fyrir launajafnrétti, þar sem hæstu laun séu ekki hærri en nemur tilteknu margfeldi lægstu launa. Launajafnrétti í ætt við hugmynd Ögmundar er forsenda stöðugleika til lengri tíma.

Ögmundur og Bjarni eru á sama róli. Þverpólitísk sátt um launkerfi í landinu er raunhæfur möguleiki.

Ögmundur vill launaþak hjá ríkinu

Stolinn fundur á Austurvelli og slagsmál

Í gömlu stjórnmálunum á síðustu öld tíðkaðist að stela pólitískum fundum. Það var gert með smölun fólks sem annars hefði ekki mætt og í krafti fjöldans var fundurinn yfirtekinn. Þessi háttur var hafður í baráttu um yfirráð í verkalýðsfélögum og pólitískum félögum og jafnvel náttúruverndarsamtökum.

Sá skilningur varð þó ofan á að félagasamtök ættu að fá að hafa sína fundi í friði. Ef einhverjir voru ósammála eða vildu annað félag þá leyfir félaga- og fundarfrelsi í stjórnarskrá að það sé gert. Þeir funda saman sem eiga eitthvað sameiginlegt, ræða málin eða mótmæla, eftir atvikum, og allt fer siðsamlega fram.

Eftir hrun urðu mótmæli á Austurvelli algeng. Líklega finnst sumum að þeir eigi einkarétt á fundum á Austurvelli alveg eins og þeir eiga einkarétt á sannleikanum. Í gær var búið að auglýsa fund andstæðinga nýrra útlendingalaga á Austurvelli. Í stað þess að leyfa fundinum að fara fram hlupu til götustrákar, t.d. þingmaður Pírata, og reyndu að stela fundi mótmælenda.

Stuldur á fundum er ávísun á slagsmál. Íslensk pólitík batnar ekki við slagsmál.

„Þetta gætu verið glæpamenn“

Frjálslyndur nasismi - og múslímatrú

Hugmyndafræði nasista er altæk. Fólk er flokkað, sumir eru réttlátir en aðrir ranglátir. Heimssýn nasisma er í kjarna sínum röng, séð frá vestrænni veraldarhyggju sem boðar algild mannréttindi.

Samt voru, og eru enn, til nasistar sem ekki hægt er að segja að séu vondar manneskjur. Þær tóku þátt í nasismanum, nutu góðs af honum, en frömdu engin illvirki. Til dæmis hún Brúnhildur Pomsel. Hún var flokksfélagi og vann sem ritari Göbbels í áróðursráðuneyti Þjóðverja í seinna stríði. Brúnhildur fékk góð laun og vann með tölur. Hún fegraði tölur um fallna þýska hermenn á austurvígstöðvunum og ýkti fjölda nauðgana sovéskra hermanna á þýskum konum. Sambærileg störf voru unnin í London og Moskvu og engum dettur í hug að kalla þau illvirki - aðeins skrifstofustörf í þágu yfirvalda.

Brúnhildur er 105 ára og um hana var nýlega gerð heimildamynd þar sem hún í fyrsta sinn veitir ítarlegt viðtal. Hún sér ekki eftir því sem hún gerði, enda ekkert rangt þar að finna, og biður fólk að minnast þess að þýska þjóðin hreifst með nasisma. Sjálf fékk hún prússneskt uppeldi þar sem agi og hlýðni voru æðstu boðorð. Hún segist hafa orðið leið þegar þekktur útvarpsþulur var sendur í fangabúðir vegna þess að hann var hommi. Vinkona hennar, gyðingurinn Eva Löwentahl, hvarf henni sjónum í stríðinu. Ekki fyr en árið 2005, 60 árum eftir stríðslok, fór Brúnhildur á Helfararsafnið að spyrjast fyrir um Evu vinkonu. Eva var flutt til Auschwitz 1943 og hvarf þar - líklega í ofni.

Múslímatrú er altæk hugmyndafræði, sem mælir fyrir um hvernig sanntrúaðir skuli haga sínu daglega lífi. Múslímatrú flokkar fólk í rangláta og réttláta. Í múslímatrú er rík kvenfyrirlitning, hommar eru útskúfaðir og stór múslímaríki lögleiða barnaníð. Trúfrelsi er bannað í flestum múslímasamfélögum og tjáningarfrelsi sömuleiðis. Frá vestrænu sjónarhorni mannréttinda er múslímatrú í kjarna sínum röng.

Samt eru flestir múslímar góðir, einhver útgáfa af Brúnhildi Pomsel, sem lifa og starfa í takt við menningu sína og aðstæður án þess að fremja nein illvirki.

Það er mótsögn að tala um frjálslyndan nasisma. Frjálslynd múslímatrú er einnig mótsögn. Bæði hugmyndakerfin eru röng í kjarna sínum.

En fólk er almennt gott og vill engum illt. Eins og Brúnhildur Pomsel.