Stiglitz og Jónas; hagfræði, hagvöxtur og heimska

Efnahagspólitík heimskunnar ræður ríkjum á alþjóðavísu, segir Joseph E. Stiglitz og vill að stjórnvöld hætti að prenta peninga til að leysa vandann sem í grunninn er eftirspurn.

Stiglitz, sem er stórkanóna í hagfræðinni, segir ríkisstjórnir um heim allan verða að stórauka framkvæmdir til að kynda undir eftirspurn í hagkerfinu og skapa þannig hagvöxt.

Jónas okkar Kristjánsson er á hinn bóginn í hlutverki hyggna búmannsins sem sér í gegnum kjaftavaðalinn í kringum hagvöxtinn.

Hagvöxtur er skilgreindur þannig að sóun og eyðsla auka hann en ráðdeild og sparnaður draga úr hagvexti. Greining hyggna búmannsins er betri vegvísir til framtíðar en sóunarfræði stórkanónunnar.

Grikkir hata ESB - en þora ekki út

Aðeins 23% Grikkja bera traust til Evrópusambandsins, en þetta hlutfall var 51% árið 2007, samkvæmt gagnvirkri tölfræði á Telegraph, sem birt er undir fyrirsögninni ,,Evrópski draumurinn deyr í hverju ríkinu á fætur öðru".

Grikkir telja Evrópusambandið og evruna sérstaklega undirrót ömurlegrar efnahagskreppu sem staðið hefur í sex ár og ekki sér fyrir endann á. Í grískum fjölmiðlum birtast myndir af Angelu Merkel kanslara Þýskalands íklædda Hitlers-múderingu.

Grikkir fóru á neyslufyllerí fyrir kreppu enda bjuggu þeir við sömu vaxtakjör og Þjóðverjar þótt hagkerfi þeirra stæði nær miðöldum en nútíma.

Þegar kreppan skall á urðu Grikkir að borga en gátu ekki. Í reynd eru Grikkir í skuldafangelsi annarra evru-ríkja, sem neita Grikkjum um afskrift af lánum sem óhugsandi er að þeir muni nokkru sinni borga.

Grikkir freista þess að kjósa Syriza til valda enda flokkurinn með harðskeyttustu yfirlýsingarnar gegn Evrópusambandinu. En hvorki Syriza né Grikkir almennt þora út úr evru-samstarfinu og taka tilbaka tapað fullveldi.

Það er svo miklu notalegra að láta aðra sjá um sig þegar maður venst því að standa ekki á eigin fótum.

Grikkir ganga að kjörborðinu