Lögreglumaður vitnar í þágu Jóns Ásgeirs - ókeypis?

Lögreglumaður sem starfaði hjá embætti sérstaks saksóknara dregur upp þá mynd af ákæruvaldinu að þar starfi fremur illa gert fólk ef ekki beinlínis illviljað. Þessi vitnisburður lögreglumannsins er ómetanlegur fyrir málsvörn Jóns Ásgeirs Jóhannessonar og annarra auðmanna sem réttvísin á vantalað við.

Vitnisburður lögreglumannsins birtist í Fréttablaði Jóns Ásgeirs. Annar miðill tengdur auðmönnum, Eyjan, undirstrikar verðmæti vitnisburðar lögreglumannsins.

Rifjum upp hvers vegna lögreglumaður er fyrrvarandi starfsmaður embættis ríkissaksóknara. Í frétt mbl.is segir

Starfs­lok­in urðu í kjöl­far þess að sér­stak­ur sak­sókn­ari kærði Jón Óttar fyr­ir að hafa starfað fyr­ir þrota­bú Milest­one á sama tíma og hann hafi starfað fyr­ir sér­stak­an sak­sókn­ara.

Auðvitað er algerlega óhugsandi að lögreglumaður með þennan feril færi að selja Fréttablaðinu frásögn af huglægri upplifun sinni af störfum sínum hjá embætti sérstaks saksóknara. Hvorki Fréttblaðið né Jón Ásgeir í gegnum önnur félög sín myndu kaupa slíka frásögn.

Maður eiginlega fyrirverður sig að láta sér detta annað eins í hug.

„Eins og krakkar í sælgætisbúð“

Landsbankinn heldur Fréttablaðinu/Stöð 2 á floti

Hjónin Jón Ásgeir Jóhannesson, áður kenndur við Baug, og Ingibjörg Pálmadóttir eiga 365 miðla sem gera út Fréttablaðið og Stöð 2.

Landsbankinn heldur 365 miðlum á floti með því að samþykkja sem veð stóran eignahlut hjónanna í stað þess að leysa félagið til sín og selja.

Hvers vegna er ríkisbanki að halda úti fjölmiðlafyrirtæki?

Ónýta Ísland, endurritun sögunnar og stjórnarskráin

Áróður vinstriflokkana um ónýta Ísland beindist sérstaklega að stjórnarskránni. Í tíð ríkisstjórnar Jóhönnu Sig. var búið til stjórnlagaráð, upp úr ólöglega kjörnu stjórnlagaþingi,  með það hlutverk að réttlæta pólitíska áróðurinn um ónýta Ísland.

Rauður þráður í áróðri vinstrimanna var að stjórnskipun Íslands væri ábyrg fyrir hruninu. Sögulausir vinstrimenn létu sér í léttu rúmi liggja að stjórnarskráin, sem að stofni til er frá 1874, og var því á engan hátt ábyrg fyrir útrás og hruni, sem stóð yfir á árabilinu 2000 til 2008.

Áróðursfrásögnin, sem vinstriflokkarnir reyndu að selja þjóðinni, er að tveir elstu starfandi stjórnmálaflokkar landsins, Framsóknarflokkur og Sjálfstæðisflokkur, væru ásamt stjórnarskránni meðsekir hruninu - á meðan yngstu flokkarnir, Samfylking og Vg, væru með hreinar hendur.

Ef vinstriflokkunum hefði tekist að bylta stjórnskipun Íslands með nýrri stjórnarskrá væri búið skjóta stoðum undir áróðursfrásögnina um ábyrgð hægrimanna á hruninu samtímis sem vinstrimenn væru hvítþvegnir. Sannleikurinn er á hinn bóginn sá að sumir helstu útrásarauðmennirnir voru í nánu bandalagi við Samfylkinguna, til dæmis Jón Ásgeir Jóhannesson í Baugi, sem fékk líka góðan stuðning frá Vg (í fjölmiðlamálinu 2004) og aðrir fengu sérstaka blessun vinstrimanna s.s. forstjórar Kaupþings í alræmdri Borgarnesræðu formanns Samfylkingar.

Á síðasta kjörtímabili tókst að verja stjórnarskrá lýðveldisins. Sú vörn, ásamt höfnun Iceave-samninganna og mótmælin gegn ESB-umsókn Jóhönnustjórnarinnar, bjó til grundvöllinn að stjórnarskiptunum vorið 2013, þegar hægrimenn unnu risasigur í alþingskosningum og flokkar þeirra, Sjálfstæðisflokkur og Framsóknarflokkur, fengu hreinan meirihluta.

Áróður vinstrimanna um ónýta Ísland reyndist þeim dýrkeyptur. Þegar leið á kjörtímabil Jóhönnustjórnarinnar tók landið að rísa. Stjórnin naut þess ekki að atvinnuleysi var lágt og hagvöxtur tók við sér sökum þess að áróðurinn um ónýta Ísland yfirgnæfði árangurinn. 

Þjóðin hafnaði tilraun vinstrimanna til að endurrita söguna. Réttur endapunktur er að hætta formlega við endurskoðun stjórnarskrár lýðveldisins og leggja niður stjórnarskrárnefnd. Við eigum afbragðsgóða stjórnarskrá og Ísland er ekki ónýtt.

Í lagi með gildandi stjórnarskrá