Stóra vélbyssumálið og hugarheimur vinstrimanna

Vinstrimenn á Íslandi eru löngum laustengdir við veruleikann. Hér fyrr á tíð, þegar Marx var enn lesinn, rembdust þeir við að skrifa stéttskiptingu inn í íslenskt samfélag þegar fyrir liggur að félagslegur hreyfanleiki er óvíða meiri en hér.

Eftir því sem verðgildi Marx féll tóku vinstrimenn upp lögregluandúð í stíl við það sem þekkist víða erlendis þar sem lögregla á að baki sögu ofbeldis og yfirgangs. Lögreglan hér er á hinn bóginn með saklausan feril og gott rykti.

En vinstrimenn kunna sín fræði,

Ég hef spilað nógu marga tölvuleiki um ævina til að þekkja þetta vopn. Þetta er drápstæki,“ sagði Helgi Hrafn Gunnarsson, þingmaður Pírata.

Það var og.

„Þetta er drápstæki“

Þrengt að lögsókn til þöggunar

Tjáningarfrelsið virðist nokkru víðara í Strasbourg en Reykjavík. Í dómi Mannréttindadómstólsins í máli Erlu segir að orðin sem hún var dæmd fyrir í Hæstarétti ætti að flokkast sem gildisdómur.

In light of the above, the Court is of the view that the affirmation that it was “not appropriate” that Mrs X “work[ed] in a primary school” ought to have been regarded as a value judgment. 

Gildisdómar skulu refsilausir og því hefði Hæstiréttur átt að sýkna Erlu.

Hæstiréttur hefur raunar víkkað skilgreiningu sína á gildisdómum undanfarin ár. Í hæstaréttardómi nr.  673/2011,  gerir Hæstiréttur kröfu til að gildisdómar eigi sér ,,einhverja stoð í staðreyndum málsins." 

Ósamræmið milli Strasbourg og Reykjavík í málefnum tjáningarfrelsis er því ekki eins mikið og ætla mætti í fyrstu.

Illu heilli ber á þeirri þróun hér að þeir sem saksóttir eru fyrir dómsstólum freisti þess að þagga umræðuna niður með lögsóknum. Hæstiréttur Íslands og mannréttindadómstóll Evrópu eru samstíga í að verja tjáningarfrelsið.   

Erla Hlynsdóttir vann málið

Dómsmál sem kappleikur

Í umræðum um dómsmál, einkum þeim sem tengjast hruninu, er grunnt á viðhorfi sem ræður ríkjum í kappleikjum; fólk heldur með ,,sínu liði" og vill að það vinni hvað sem tautar og raular.

Dómsmál eru á hinn bóginn aðferð réttarríkisins til að útkljá ágreiningsmál. Við sem samfélag ákváðum að lögsækja í hrunmálum og lýtur meðferð þeirra mála formreglum réttarríkisins.

Lögsókn og dómsuppkvaðning í hrunmálum er ekki kappleikur heldur niðurstaða ferlis sem við ættum að standa vörð um. Án réttarríkisins blasir við hnefarétturinn.

Sigurjón og Elín sýknuð